Transparency Myanmar

transparency.myanmar@gmail.com

By Nehginpao Kipgen

From Khaleei Times Online

8th Nov 2009

          Obama အစုိးရသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ မူဝါဒကုိ ကုိးလၾကာ ျပန္လည္သံုးသပ္ၿပီး မူဝါဒသစ္ကုိ ထုတ္ျပန္ေၾကညာ၍ တစ္လအၾကာတြင္ လက္ေထာက္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး Kurt Campbell ႏွင့္ သူ၏ လက္ေထာက္တုိ႔သည္ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ႏုိဝင္ဘာ ရက္ႏွင့္ ရက္တုိ႔တြင္ လာေရာက္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

          Kurt Campbell ႏွင့္ Scott Marciel တုိ႔သည္ စစ္အစုိးရ အဆင့္ျမင့္အာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္လည္း ေကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ အတုိက္အခံမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း၊ တုိင္းရင္းသား အဖဲြ႕ အစည္းမ်ားမွ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ ရည္ရြယ္၍ လာေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အေမရိကန္ အစုိးရသည္ စက္တင္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔က ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ အဆင့္ျမင့္ပုဂၢဳိလ္မ်ားႏွင့္ တုိက္႐ုိက္ဆက္ဆံမည့္အျပင္ အေရးယူပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားကုိ ဆက္လက္ထားရွိမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း မူဝါဒသစ္ကုိ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ယခု ခရီးစဥ္သည္ အဆုိပါ မူဝါဒအသစ္အတြက္ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။

          အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ အဆင့္ျမင့္ဆက္ဆံေရးမူဝါဒကုိ ေဝဖန္သံုးသပ္သူမ်ားက ယင္းကဲ့ သုိ႔ ဆက္ဆံျခင္းသည္ မိမိတုိင္းျပည္တြင္းရွိ ျပည္သူမ်ားကုိ ေခ်မႈန္းေနေသာ၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ကုိ ဖမ္းဆီးထားေသာ စစ္အစုိးရကုိ တရားဝင္အသိအမွတ္ျပဳသလုိ ျဖစ္ေလမလားဟုဆုိ ၾကပါသည္။

          အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ျမန္မာႏွင္႔ ဆက္ဆံေရးအဆင္႔ ျမႇင္႔တင္လိုက္သည့္ မူဝါဒကုိ ေဝဖန္သံုးသပ္သူမ်ားက ယင္းကဲ့သုိ႔ ဆက္ဆံျခင္းသည္ မိမိတုိင္းျပည္တြင္းရွိ ျပည္သူမ်ားကုိ ေခ်မႈန္းေနေသာ၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ကုိ ဖမ္းဆီးထားေသာ စစ္အစုိးရကုိ တရား၀င္အသိအမွတ္ျပဳသလုိ ျဖစ္ေလမလားဟု ဆုိၾကပါ သည္။ မူဝါဒသစ္ကုိ ေထာက္ခံသူမ်ားကမူ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ကတည္းက စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ ေရာက္ခဲ့ရေသာ ႏုိင္ငံအတြက္ ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားအေပၚ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစေၾကာင္း ဆုိၾကပါသည္။

          အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အဆုိပါမူဝါဒကုိ ႀကိဳဆုိခဲ့ပါသည္။ စစ္အစုိးရ၊ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ တုိင္းရင္းသားအဖဲြ႕မ်ား ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို တြန္း အားေပးမည့္ ဆက္ဆံေရးမူဝါဒ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဟုဆုိပါသည္။

          ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဘာသာစကားကဲြျပားမႈကအစ ကဲြျပားေနေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိး ၁၃၅ မ်ဳိး ၏ကဲြျပားျခားနားေသာ ပဋိပကၡမ်ား၏ သမုိင္းေနာက္ခံအခ်က္အလက္မ်ားကုိ အေမရိကန္အစုိးရေရာ၊ ႏုိင္ငံတကာပေလယာ (Players) မ်ားကပါ သေဘာေပါက္ရန္ လုိအပ္ပါသည္။

          ၁၈၈၆ ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီမတုိင္မီက တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ား၏ နယ္ေျမသည္ ျမန္မာဆုိေသာ အဝန္းအဝုိင္းတြင္ မပါရွိခဲ့ပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ ရွမ္းျပည္တြင္ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားက အုပ္ခ်ဳပ္ပါသည္။ ထုိ နည္းတူစြာ ကခ်င္၊ ခ်င္းတုိ႔တြင္လည္း သက္ဆုိင္ရာ အုပ္စုိးသူမ်ား ရွိၾကပါသည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အရ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံဟု ဖဲြ႕စည္းႏုိင္မည့္ အေျခခံမူကုိ ရယူခဲ့ၿပီး ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ ၿဗိတိသွ်ထံမွ လြတ္လပ္ေရးကုိ ရယူခဲ့ပါသည္။

          အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း ျဖစ္ပြားေနေသာ ႐ႈပ္ေထြးေသာ ပဋိပကၡမ်ားကို နားမ လည္ခဲ့ၾကေပ။ ယခုအခ်ိန္အထိပင္ အမ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျပႆနာမွာ စစ္အစုိးရ ႏွင့္ အတုိက္အခံမ်ားၾကားတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ဒီမုိကေရစီတုိက္ပဲြသာ ျဖစ္သည္ဟု ထင္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ သည္။ ပဋိပကၡ ႀကီးထြားလာရျခင္း၏ အေျခခံမွာ အစုိးရအဆက္ဆက္ ၁၉၄၇ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အတုိင္း အေကာင္အထည္မေဖာ္ခဲ့ျခင္းက စတင္ခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျမန္မာလႊမ္းမုိးေသာ ဗဟုိအစုိးရႏွင့္ တုိင္း ရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ားအၾကား နားလည္မႈ လဲြမွားျခင္း၊ ယံုၾကည္မႈ ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းစသည္ျဖင့္ ျပႆနာ ႀကီးထြားလာခဲ့ပါသည္။ ၁၉၄၇ ကတည္းက တုိင္းရင္းသားမ်ား ေတာင္းဆုိလာေသာ ေနာက္ဆံုးရည္မွန္းခ်က္မွာ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေရးပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္၏ အေျခခံအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိပင္ ယေန႔တုိင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ျခင္း မရွိေပ။

          အဆုိပါ ျပႆနာအတြက္ ေအာင္ျမင္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေျဖရွာရန္မွာ သက္ဆုိင္ေသာ အဖဲြ႕ အစည္းမ်ားၾကားတြင္ သာတူညီမွ်ေရးကုိအေျခခံေသာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈကုိ ဖန္တီးေပးႏုိင္မႈအေပၚ တြင္ မူတည္ပါသည္။ အဆုိပါ ေဆြးေႏြးမႈတြင္ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ ရပုိင္ခြင့္မ်ားကုိ အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားမွသာ ရလဒ္ေကာင္း ထြက္ေပၚလာမည္ျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္ ႏုိင္ငံေရးေနာက္ခံရွိေစ၊ မည္သည့္ ဘာသာေရးကုိးကြယ္မႈရွိေစ၊ ၎တုိ႔၏ ပုိင္ခြင့္မ်ားကုိ ေလးစားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အေျခခံဒီမုိကေရစီ က်င့္စဥ္အရ ရပုိင္ခြင့္မ်ား ညီတူညီမွ်ရွိေစေရး ဆုိသည့္အခ်က္မွာ ယေန႔ျမန္မာလူ႔အဖဲြ႕အစည္းတြင္ ေပ်ာက္ဆံုးလ်က္ရွိပါသည္။

          ျမန္မာႏုိင္ငံမွ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ားသည္ ခဲြထြက္ေရးသမားလည္း မဟုတ္ၾကပါ။ သီးျခား ရပ္တည္မည့္သူမ်ားလည္း မဟုတ္ၾကပါ။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းမွာပင္ ကုိယ့္သက္ဆုိင္ရာ နယ္ေျမအလုိက္ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေရးကုိသာ ေတာင္းဆုိေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မိမိတုိ႕၏ ကုိယ္ပုိင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္သာ မိမိတုိ႔၏ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား၊ ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခြင့္ရွိလိမ့္မည္ဟု တုိင္းရင္းသားမ်ားက ယံုၾကည္ၾကသည္။ လူဦးေရနည္းသည္မ်ားသည္ မဟူ လူတုိင္းဥပေဒအရသာ တူညီမွ်တေသာ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရရွိႏုိင္မည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ၂၀၁၀ ေရြး ေကာက္ပဲြမတုိင္မီ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားကို စစ္ဆင္ေရးမ်ားျပဳလုပ္ရန္ စစ္အစုိးရက ေျခလွမ္းျပင္လ်က္ ရွိပါသည္။ စစ္အစုိးရသည္ တပ္အင္အား ေလးသိန္းခန္႔ရွိသည္ျဖစ္ရာ တုိင္းရင္းသားစစ္တပ္မ်ားကုိ လြယ္လြယ္ေလး ႏွိမ္နင္းႏုိင္ပါသည္။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ပဋိပကၡကုိအေျဖရွာရန္ အတြက္ဆုိလွ်င္ ႐ုိးသားမႈ၊ ပြင့္လင္းမႈရွိရန္လုိအပ္ၿပီး၊ တုိင္းရင္းသားအဖဲြ႕အားလံုး ပါဝင္ရန္လုိအပ္္ပါသည္။ တုိင္းရင္းသားအဖဲြ႕အစည္းအမ်ဳးိမ်ဳိးကုိ မိမိကုိယ္ကုိယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈရွိလာေစရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တုိ႔၏ ဥပေဒအရ ေတာင္းဆုိမႈမ်ားကုိ ေျဖရွင္းေပးရမည္ ျဖစ္သည္။

          အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအေနျဖင့္ ၎၏ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရးပါဝါတုိ႔ႏွင့္ ျမန္မာစစ္အစုိးရေရာ အတုိက္အခံမ်ားကပါ လက္ခံထားမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဒီမုိကေရစီထြန္းကားေရးတြင္ အေကာင္းဆံုးၾသဇာလႊမ္းမုိးမႈ ရွိေပသည္။ မည္သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေျဖမဆုိ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ အေျခခံေတာင္းဆုိမႈ ျဖစ္ေသာ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေရး အပါအဝင္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ထင္ဟပ္ႏုိင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။


--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/   upon their request.

-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---

0 comments:

Post a Comment