Transparency Myanmar

transparency.myanmar@gmail.com

yangonchronicle 2011
yangonchronicle 2011

၂.၁၁.၂ဝ၁၁

ဘာသာျပန္သတင္းမ်ား (အပိုင္း - ၂)

  1.  Myanmar ပာု ႏႈတ္ခြန္းဆက္ၾကစို႔

(26 Oct 2011 ရက္စြဲပါ The Straits Times မွ Robert H.Taylor ၏Farewell Burma, hello Myanmar ကို ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္)

  1. ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္း ေမွ်ာ္ၾကည့္ေရး မူဝါဒ

(Vahu Development Institute မွ Deputy Director ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ႏုိင္ဦး ေရးသားသည့္ Burma’s “Look to the Neighbors Policy” ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ဘာသာျပန္ဆုိသည္)

***************************************************************************************

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္း ေမွ်ာ္ၾကည့္ေရး မူဝါဒ

(Vahu Development Institute မွ Deputy Director ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ႏုိင္ဦး ေရးသားသည့္ Burma’s “Look to the Neighbors Policy” ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ဘာသာျပန္ဆုိသည္)

အာရွေဒသဆီက စီးပြားေရးအင္အားႀကီး တရုတ္ႏုိင္ငံက အေနာက္ေမွ်ာ္မူဝါဒ(Go West) ကုိ လက္ကုိင္ထား က်င့္သုံးေနစဥ္ ဒီမုိကေရစီ အထြန္းကားဆုံး အိႏၵိယကအေရွ႕ေမွ်ာ္မူဝါဒ(Look East Policy) ကုိ က်င့္သုံးရန္အားေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္။ ယင္းမူဝါဒႏွစ္ရပ္မွာ အိႏၵိယႏွင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံတုိ႔မွ လြန္စြာေဝးလံေခါင္သီၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေနာက္က် က်န္ရစ္သည့္ ေဒသမ်ားအတြက္ စီးပြားေရးတုိးတက္မႈႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈတုိ႔ကုိ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးရန္ အလုိ႔ငွာ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ အခန္းက႑ကုိ အဓိကအေလးေပးသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္လည္း လတ္တေလာကာလမ်ားအတြင္း အိမ္နီးခ်င္းအိႏၵိယႏုိင္ငံႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ လုံၿခံဳေရးဆုိင္ရာ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား အခုိင္အမာ ျဖစ္ေပၚလာေရးအတြက္ သံတမန္ေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကုိ ျမွင့္တင္လာခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးအတြက္ တရုတ္ႏွင့္ အိႏိၵယတုိ႔၏ Look East ႏွင့္ Go West ကဲ့သုိ႔ တိတိပပ အမည္နာမမ်ိဳးမရွိေပ။ စိတ္ကူးသက္သက္ျဖင့္ ေျပာၾကည့္မည္ ဆုိပါက"အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ား ေမွ်ာ္ၾကည့္ေရး မူဝါဒ"(Look to the Neighbors Policy) ဟု ေခၚဆုိသင့္သည္ဟု ထင္ပါသည္။

အဆုိပါ Look to the Neighbors မူဝါဒအတြက္ အေရးအႀကီးဆုံးဟု ယူဆမိသည့္အခ်က္မွာ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ပုိမုိနီးကပ္မႈရွိသည့္ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား အခုိင္အမာ ျဖစ္ေပၚလာေရးအတြက္ ရွင္းလင္းတိက်ေသာရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ မူဝါဒေရးရာ ထုတ္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္မႈပင္ ျဖစ္သည္။

ျပည္တြင္းေရးအရ ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္လည္း အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးအေပၚ ရွင္းလင္းတိက် ျပတ္သားေသာ မူဝါဒေရးရာ ညႊန္ၾကားခ်က္တစ္ရပ္ စီစဥ္ခင္းက်င္းထားျခင္းက စိန္ေခၚမႈမ်ားကုိေျဖရွင္းရာ၌ သက္ဆုိင္ရာဝန္ႀကီးဌာနမ်ား၊ ျပည္နယ္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား (Institutions) အၾကား ပုိမုိေကာင္းမြန္ေသာ ညွိႏႈိင္းလုပ္ေဆာင္မႈမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ထြက္ေပၚလာေရးအတြက္ တြန္းအားတစ္ရပ္ ျဖစ္ေစပါမည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီေရးဆႏၵျပမႈမ်ားအေပၚ စစ္တပ္က ၿဖိဳခြင္းႏွိမ္နင္းမႈ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီးေနာက္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးမွာ တင္းမာသြားခဲ့ရသည္။ အိႏိၵယႏုိင္ငံကလည္း အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားဘက္တြင္ ရွိေနခဲ့သည္။ ေငြေၾကးလည္းမရွိ၊ မိတ္ေဆြႏုိင္ငံမ်ားလည္း မရွိေတာ့သည့္ အားေလ်ာ္စြာ ျမန္မာအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ အေထာက္အပံ့မ်ား ရရွိႏုိင္ေရးအတြက္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ထုိင္းႏွင့္ တရုတ္တုိ႔ဘက္သုိ႔ ဦးလွည့္ရေတာ့သည္။ (အထူးသျဖင့္တရုတ္ကုိပုိ၍ သိသိသာသာအေလးေပးရခဲ့ရပါသည္)။

အဆုိပါ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မတုိင္မီကဆုိလွ်င္ ျမန္မာ-တရုတ္ အၾကားဆက္ဆံေရးမွာ ေျပျပစ္ေခ်ာေမြမႈ အလ်င္းမရွိခဲ့ေပ။ အေၾကာင္းမွာ ထုိစဥ္က ျမန္မာ့ ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီအစိုးရ၏ ျပည္တြင္း နံပါတ္-၁ ရန္သူျဖစ္ေသာ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကုိ တရုတ္ႏုိင္ငံက ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း ကူညီေထာက္ပံ့    ေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ယင္းသုိ႔ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈ မရွိသည့္ သမုိင္းေမြမ်ား မည္သုိ႔ပင္ ရွိေစခဲ့ေသာ္ျငား တပ္မေတာ္အစုိးရ လက္ထက္သုိ႔ အေရာက္တြင္ ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးအတြက္၊ (အထူးသျဖင့္ ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအတြက္) အျပန္အလွန္ အက်ိဳးအျမတ္ ျဖစ္ထြန္းေစမည့္ စီစဥ္ေဆာင္ ရြက္မႈမ်ား လုပ္ကုိင္ျခင္းျဖင့္ တရုတ္-ျမန္မာဆက္ဆံေရးမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေဝဆာလာသည္။

ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ကာလၾကာရွည္စြာ က်င့္သုံးခဲ့ေသာ ဘက္မလုိက္ေရး ႏုိင္ငံျခားေရး မူဝါဒကုိ ၎တုိ႔အေနျဖင့္ စြန္႔လႊတ္ ရမည္ဟူေသာ အခ်က္ကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ျပည္တြင္း လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနမ်ား အျမန္ဆုံး တုိးတက္ေကာင္းမြန္ လာေအာင္ လုပ္ေပးေရးဟူသည့္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၏ ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားကုိလည္း ၎တုိ႔အေနျဖင့္ လုိက္ေလ်ာမႈ မေပးလုိေပ။ သမုိင္းေၾကာင္းအရ တင္းမာမႈမ်ား ရွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံႏွင့္ အလြန္နီးကပ္သည့္ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးျပဳလုပ္ရန္ အစပုိင္းတြင္ တြန္႔ဆုတ္မႈမ်ားရွိခဲ့သည့္တုိင္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မ်ားက ၎တုိ႔တြင္ 'မွတစ္ပါးအျခားမရွိ' ေတာ့ၿပီဟူေသာအခ်က္ကုိ သိရွိလာၾကသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္းႏွင့္ နယ္စပ္ေဒသတစ္ေလွ်ာက္မွ ရန္သူမ်ား ဝုိင္းရံခံ လုိက္ရေသာအခါ ျမန္မာစစ္တပ္က အတုိက္အခံမ်ားအေပၚ သိသာစြာ ဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြင္းမႈမ်ား စတင္လုပ္ေဆာင္လာသည္။ အေနာက္က လက္တုံ႔ျပန္မႈမ်ား ျပဳလုပ္သကဲ့သုိ႔ ယင္းျဖစ္ရပ္မ်ားက ျမန္မာစစ္တပ္အတြက္ ေပးဆပ္မႈ အလြန္အမင္းႀကီးမား သြားေစသည္။ ဖဲၾကဥ္ခံရမႈမ်ားႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ေတာက္ခံရမႈ မ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနခဲ့သည္မွာ ယေန႔ထိတုိင္ပင္ ျဖစ္သည္။

အေနာက္မွ အကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ားႏွင့္ စစ္အစုိးရအေပၚ အသိအမွတ္ျပဳမႈမ်ား ရုပ္သိမ္းလုိက္ျခင္း၊ လြဲမွားၿပီး ထိခုိက္နစ္နာမႈမ်ားသည့္ နည္းလမ္းမ်ား အသုံးျပဳမႈမ်ားအေပၚ ျပစ္တင္ေဝဖန္မႈမ်ား အဆက္မျပတ္ ျပဳလုပ္ျခင္းတုိ႔ႏွင့္အတူ အိႏိၵယက ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားအေပၚ အားေပး ေထာက္ခံျခင္းမ်ားက တရုတ္ႏုိင္ငံအတြက္ စင္းလုံးေခ်ာ အခြင့္ အေရးႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚေအာင္ ဖန္တီးေပးလုိက္သကဲ့သုိ႔ရွိသည္။

၁၉၈၈ အေရးအခင္းၿပီးဆုံးသြားၿပီးေနာက္ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပင္ တရုတ္က စစ္လက္နက္မ်ား စတင္ေရာင္းခ်ၿပီး ျမန္မာႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား အခုိင္အမာျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားမွ အသံမ်ား ပုိမုိက်ယ္ေလာင္ လာသည္ႏွင့္အမွ် ျမန္မာစစ္ အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံေရးတြင္ ေဘဂ်င္းအစုိးရ၏ အေရးပါမႈမွာ ပုိ၍ပင္ႀကီးမားလာခဲ့သည္။

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္အေစာပုိင္းကာလမ်ားတြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံက ၁၈၀ ဒီဂရီ အခ်ိဳးအေကြ႕ အလွည့္အေျပာင္းတစ္ရပ္ကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ တရုတ္ႏုိင္ငံ အေနျဖင့္ျမန္မာျပည္တြင္း ႀကီးမားမ်ားျပားေသာ အက်ိဳးအျမတ္မ်ား ျဖစ္ထြန္းေအာင္ လုပ္ကုိင္ႏုိင္သည့္ အခ်က္ကုိ သေဘာေပါက္လာသည့္ အိႏၵိယက 'အေရွ႕ေမွ်ာ္မူဝါဒ'ကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပတ္ျပတ္သားသားပင္ ထုတ္ေဖာ္ကာျမန္မာအတုိက္အခံအင္အားစုမ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအေပၚ ေထာက္ပံ့ေပးမႈ မ်ားကုိလည္း ေလွ်ာ့ခ်ပစ္လုိက္သည္။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ တရုတ္ႏုိင္ငံက နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ ေနရာပုိမုိရရွိလာရာ ေဒသတြင္း ပါဝါႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အၾကား ပါဝါခ်ိန္ခြင္လွ်ာမွာ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ တရုတ္ႏုိင္ငံက ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ နံပါတ္ ၁ အဆင့္ရွိ ကုန္သြယ္ဘက္ ႏုိင္ငံႀကီး တစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္လာေတာ့သည္။

တစ္ဖက္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္လည္း အိမ္နီးခ်င္း ဧရာမႏုိင္ငံႀကီးႏွစ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေရးအား ေကာင္းမြန္စြာ ျပန္လည္ခ်ိန္ညွိရန္ လုိအပ္သည္ ဟူေသာအခ်က္ကုိ သေဘာေပါက္လာသည့္ အားေလ်ာ္စြာ စစ္ဘက္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက အိႏၵိယႏွင့္ သံတမန္ေရးရာ ႀကိဳးပမ္း လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကုိ တုိးျမွင့္လာၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္အိႏၵိယ အေနာက္ေျမာက္ပုိင္းေဒသမွ လက္နက္ကုိင္ပုန္ကန္ထၾကြမႈမ်ား၊ အိႏၵိယဗ်ဴရုိကေရစီ ယႏၱရား၏ ေႏွးေကြးညံ့ဖ်င္း မႈမ်ား၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္သူပုန္ ျပႆနာမ်ား အစရွိသည့္ အေရးကိစၥတုိ႔က ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကား ဆက္ဆံေရးတြင္ တစ္နည္းတဖုံျဖင့္ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ားကုိ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ထုိ႔အတူပင္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ာ၏ ဖိအားေပးမႈမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာအေနျဖင့္ တရုတ္ ႏုိင္ငံအေပၚ  မွီခုိအားထားေနရမႈမွာလည္း ေလ်ာ့နည္းသြားျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ ပါဝါညီမွ်ျခင္းတြင္ အိႏၵိယကုိ ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ရာ၌  ျမန္မာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ပုိ၍ပင္ သတိတႀကီး ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ အဆုိပါ အေျခအေနမွာ ေျပာင္းလဲေနဖြယ္ရွိပါသည္။ ယခုႏွစ္အတြင္း သမၼတဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေသာ  အစုိးရအဖြဲ႕သစ္ အာဏာရရွိလာသည့္အခ်ိန္မွစ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ခ်ိန္ညွိႏုိင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ား ရွာေဖြခဲ့သည့္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ စီးပြားေရးအရသာမက တရုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယနယ္စပ္ေဒသရွိ လက္နက္ကုိင္ေသာင္းက်န္းမႈမ်ား အပါအဝင္ လုံၿခံဳေရးႏွင့္ အျခားေသာ အေရးကိစၥမ်ားအရပါ ျပန္လည္ခ်ိန္ညွိရန္ ႀကိဳးပမ္းျခင္းျဖစ္သည္။

တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ အေနာက္ေမွ်ာ္မူဝါဒမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ  ေနာက္က်က်န္ရစ္ေသာ အေနာက္ေျမာက္ပုိင္းေဒသမွ ျပည္နယ္မ်ား စီးပြားေရး တုိးတက္မႈ ေဆာင္ၾကဥ္းႏုိင္ရန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အဆုိပါမဟာဗ်ဴဟာမွာ ယခုအခါ အက်ိဳးအျမတ္မ်ား ဖန္တီးေပးေနၿပီ ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ကပ္လ်က္ရွိၿပီး လူဦးေရ ၄၅ သန္းခန္႔ ရွိေသာ ယူနန္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနိမ့္က်ခဲ့ၿပီး မတည္မၿငိမ္မႈ မ်ားႏွင့္ တုိက္ခုိက္မႈမ်ားရွိခဲ့ေသာ အဆုိပါယူနန္ျပည္နယ္မွာ ယခုႏွစ္မ်ားအတြင္း စီးပြားေရးအံ့မခန္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာၿပီျဖစ္သည္။ ယူနန္ဗဟုိ စာရင္းစစ္ဗ်ဴရုိ(YSB) အဆုိအရ ယူနန္၏ ဂ်ီဒီပီမွာ ယခု ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ပထမသုံးလတာအတြင္း ၁၂ ဒႆမ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းထိ ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ၏ တရုတ္ႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈတန္ဖုိးမွာမူ ယခုအခါ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄ ဒႆမ ၇ ဘီလီယံသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။

သိသာထင္ရွားသည့္အခ်က္ကုိ ေျပာပါက ယူနန္ျပည္နယ္ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးလာမႈတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျဖည့္ဆည္းပံ့ပုိးမႈမ်ားလည္း ပါဝင္ခဲ့ေပသည္။ အထူးသျဖင့္ တရုတ္ျပည္သုိ႔ ျမန္မာ့သဘာဝရင္းျမစ္မ်ား ကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္မႈမရွိ ေရာင္းခ်ေပးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။ အဆုိပါယူနန္ျပည္နယ္မွ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနာက္ပိုင္း၊ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ေဒသသုိ႔ စြမ္းအင္ပုိက္လုိင္းမ်ားႏွင့္ မီးရထားလမ္းမ်ား သြယ္တန္း ေဖာက္လုပ္ျခင္းႏွင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံက ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့မႈျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္လ်က္ရွိေသာ အျခားဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းႀကီးမ်ား တုိးျမင့္လာမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ-တရုတ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံ ေရးမွာ ဆက္လက္၍ ႀကီးမား နက္ရႈိင္းလာမည္သာျဖစ္ပါသည္။

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ား အေစာပုိင္းတြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံက စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ေသာ အေရွ႕ေမွ်ာ္မူဝါဒမွာ အိႏၵိယအေရွ႕ေျမာက္ပုိင္းေဒသရွိ ပဋိပကၡေပါမ်ားၿပီး တည္ၿငိမ္မႈမရွိေသာ ျပည္နယ္ ၇ ျပည္နယ္တြင္း စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္မႈမ်ားေဆာင္ၾကဥ္းေပးရန္ျဖစ္သည္။

အဆုိပါျပည္နယ္မ်ားသည္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ကုန္းတြင္းပိတ္ အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ ဗဟုိအခ်က္ အျခာက်သည့္ ေဒသမ်ားႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးမွာလည္း ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားရွိကာ လူဦးေရ သန္း ၄၀ ခန္႔ ေနထုိင္လ်က္ရွိသည္။ အိႏၵိယသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ စတုတၳ အႀကီးဆုံး ကုန္သြယ္ဖက္ႏုိင္ငံျဖစ္သည့္တုိင္ ယမန္ႏွစ္အတြင္း ႏွစ္ႏုိင္ငံကုန္သြယ္မႈမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁ ဒႆမ ၅ ဘီလီယံတန္ဖုိးမွ်သာ ရွိခဲ့သည္။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွစ၍ အိႏၵိယ-ျမန္မာကုန္သြယ္ေရး ႏွစ္ဆ(ေဒၚလာ၃ ဘီလီယံ)အထိတုိးျမွင့္သြားရန္ ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးက ရည္ရြယ္သတ္ မွတ္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အေနာက္ဘက္ဆီမွ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္း အိႏၵိယႏုိင္ငံႀကီးက ျမန္မာသာမက အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏုိင္ငံမ်ား (အာဆီယံ)ႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈမ်ား တုိးျမွင့္သြားရန္ ဦးတည္ခ်က္ရွိသည္။ ထုိသုိ႔အာဆီယံႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈတုိးျမွင့္ရာ၌  ျမန္မာအား လြန္စြာအေရးပါေသာ ၾကားခံတံတား တစ္ခုသဖြယ္ အသုံးျပဳရန္လည္း ဦးတည္ထားသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အိႏၵိယအတြက္ ေဒသတြင္း ပါဝါခ်ိန္ခြင္လွ်ာမွ်ေရးႏွင့္ အေရွ႕ဘက္ေဒသမ်ားသုိ႔ ကုန္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းတုိးခ်ဲ႕ေရး အစရွိသည့္ အေရးကိစၥမ်ားတြင္ လြန္စြာအေရးႀကီးသည့္ မဟာမိတ္ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံျဖစ္လာၿပီး  ျမန္မာအတြက္မူ အိႏၵိယသည္ ေဒသတြင္း လြန္စြာအေရးပါ သည့္ မဟာဗ်ဴဟာ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာႏုိင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာသည္။ အေရွ႕ဘက္ကုိၾကည့္မည္ဆုိပါက ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ထားဝယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းဟူသည့္ ဧရာမ စီမံကိန္းႀကီးျဖင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသုိ႔ တုိးဝင္လာသည္။ ယင္းစီမံကိန္းသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၈ဘီလီယံခန္႔ ကုန္က်မည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။ အခင္းအက်င္း တစ္ခုလုံးကုိၿခံဳငုံၾကည့္မည္ဆုိပါက ထုိင္းႏွင့္ ေဒသတြင္းအုပ္စုျဖစ္ေသာ အာဆီယံတုိ႔သည္ ျမန္မာအတြက္ ဒုတိယ အေရးအပါဆုံးေသာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံ သူမ်ားႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရးမိတ္ဖက္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ ပုိ၍ သိသာထင္ရွားသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာ့စီးပြားေရးသည္ လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွ စ၍ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည့္ အာဆီယံ စီးပြားေရးအသုိက္အၿမံဳ(Asean EconomyCommunity) ၌ ေပါင္းစပ္ ပါဝင္သြားလိမ့္မည္ဟူေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။

အနာဂတ္ျမန္မာႏုိင္ငံသစ္အတြက္မူ  အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈတုိးျမွင့္ေရးမွာ လြန္စြာ အေရးႀကီးပါသည္။ အေနာက္သည္ အနာဂတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အဓိကက်သည့္ ေဈးကြက္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္လာဖြယ္ ရွိသည္။ ျမန္မာ အစုိးရႏွင့္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားဆက္ဆံေရး တင္းမာမႈမ်ား ရွိေနေသာ္ျငား ျမန္မာျပည္သူလူထုကေတာ့ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ားရရွိရန္ ဆႏၵျပင္းျပလ်က္ရွိပါသည္။ ျမန္မာအစုိးရ ေခါင္းေဆာင္သစ္မ်ား ကလည္း အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ေကာင္းစြာ မဟာမိတ္ဖြဲ႕ႏုိင္ပါမွ ေကာင္းမြန္ေသာ ေဒသတြင္း ပါဝါခ်ိန္ခြင္လွ်ာမွ်ေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ    ေဖာ္ေဆာင္ေရးတုိ႔ကုိ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစမည္ ဟူေသာအခ်က္ကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ ထားသည္။ ျမန္မာအတြက္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္မႈ ရွိထားပါမွ စီးပြားေရး ပိတ္ဆု႔ိအေရးယူမႈႏွင့္ လက္နက္ေရာင္းခ်မႈ ပိတ္ပင္ထားမႈမ်ား ျပန္လည္ ရုပ္သိမ္းကာ အေနာက္ကမာၻႏွင့္ စီးပြားေရး ျပန္လည္ခ်ိတ္ဆက္ႏုိင္ကာ ျမန္မာစစ္တပ္ေခတ္မီ၍ အင္အားေတာင့္တင္းလာေစႏုိင္မည့္ သေဘာတြင္ရွိသည္။

မည္သုိပင္ဆုိေစ ျမန္မာအေနျဖင့္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနစဥ္ အိမ္နီးခ်င္း မ်ား၏ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရး လႈပ္ရွားေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚမႈႀကီးမ်ားကုိလည္း ခေရေစ့တြင္းက်နားလည္ထားရန္ လုိအပ္ပါသည္။ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံမ်ား အေၾကာင္း ျမန္မာတုိ႔ အနည္းငယ္မွ်သာ နားလည္သေဘာေပါက္ၾကသည့္ အခ်က္မွာ မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းစရာျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ တရုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံတုိ႔မွာ ျမန္မာမ်ားအတြက္ အေရးပါမႈ အတုိင္းအတာ လြန္စြာျမင့္တက္လာလ်က္ရွိၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အဆုိပါႏွစ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ၎တုိ႔၏ လႈပ္ရွား ေျပာင္းလဲမႈမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕မႈရရွိထားၿပီးျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။

ျမန္မာသည္ ကမာၻ႔လူဦးေရထက္ဝက္ခန္႔မွ် ဝုိင္းရံခံထားရေသာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ အိမ္နီးခ်င္း တရုတ္ျပည္တြင္ လူဦးေရ ၁ ဒႆမ ၃ ဘီလီယံေက်ာ္ရွိၿပီး အိႏၵိယ၌ ၁ ဒႆမ ၂ ဘီလီယံခန္႔ရွိသည္။ အိႏၵိယမွာ တရုတ္လူဦးေရကုိ အမီလုိက္ေနၿပီး မၾကာမီကာလအတြင္း ေက်ာ္တက္ သြားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ အာဆီယံမွာ လူဦးေရသန္း ၅၀၀ ခန္႔ (ျမန္မာ မပါ)၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ သန္း ၁၆၀ ခန္႔ရွိသည္။ ဤေဒသႀကီးမွာ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုအတြင္း စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ လြန္စြာ လွ်င္ျမန္လာခဲ့သည္ကုိ ေတြ႕ႏုိင္သည္။ အဆုိပါ တရုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယအပါအဝင္ ေဒသတြင္း ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအၾကားကုန္သြယ္မႈပမာဏႏွင့္ ဥေရာပေဒသႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈပမာဏကုိ ႏႈန္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ဥေရာပေဒသႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈမွာ ထူးထူး ျခားျခားပင္ မည္ကာမတသေဘာမွ် ျဖစ္ေနသည္ကုိေတြ႕ရေပမည္။ (ယမန္ႏွစ္အတြင္း ယင္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဥေရာပေဒသ ကုန္သြယ္မႈမွာ ယူရုိ ၂၄၄ သန္းခန္႔ ျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၀ သန္းခန္႔ျဖစ္သည္)။ ခန္႔မွန္းေျခအားျဖင့္ ဆုိပါက ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ျပည္ပ တင္ပုိ႔မႈ မ်ား၏ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ အျခားေသာ အာရွႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ တင္ပုိ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပည္ပမွ တင္သြင္းမႈမ်ား၏ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာလည္း ယင္းႏုိင္ငံႏွင့္ေဒသမ်ားမွပင္ျဖစ္သည္။

ပုိ၍ အေရးႀကီးသည္ဟု ယူဆမိသည့္အခ်က္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားဟူသည္ တစ္ဖက္သတ္သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔မဟုတ္ ျမန္မာနယ္စပ္ေဒသမ်ားအၾကား ကရင္၊ ကခ်င္၊ ‘ဝ’ အစရွိသကဲ့သုိ႔တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ထုိင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ားအေပၚ မီွခုိအားထားေနရေသာ ပုန္ကန္ေတာ္လွန္မႈမ်ားတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္ေနသည့္အျခားေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္လည္း ထုိနည္းအတုိင္းပင္ျဖစ္သည္။ အဆုိပါႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ထိစပ္ေနေသာ ျမန္မာနယ္စပ္ေဒသမ်ားမွာ ရွည္လ်ားၿပီး လုံၿခံဳေရးဆုိင္ရာ အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိသည္။ နယ္စပ္ေဒသတစ္ေလွ်ာက္ ျမန္မာ့ သဘာဝသယံဇာတမ်ားႏွင့္ ရင္းျမစ္မ်ား တရားမဝင္ေမွာင္ခုိကူးမႈမွာ ဆုိးဆုိးရြားရြားပင္ စိစစ္ထိန္းခ်ဳပ္၍ မရႏုိင္သလုိ တရားမဝင္ လက္နက္ ကုန္ကူးမႈမွာလည္း ယခုထက္ထိ ရင္ဆုိင္ ႀကံဳေတြ႕ေနရဆဲပင္ျဖစ္သည္။

သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ား ေမွ်ာ္ၾကည့္ေရးမူဝါဒမွာ လြန္စြာ အေရးႀကီးသလုိ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ေသာ အရာတစ္ခုဟု ဆုိရပါမည္။ ယင္းမူဝါဒမွာ ကုန္သြယ္ေရး၊ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံေရးႏွင့္ သဘာဝရင္းျမစ္မ်ား ထုတ္ယူေရာင္းခ်မႈမ်ားအေပၚ ေကာင္းမြန္စြာစီမံခန္႔ခြဲေရးအတြက္ ဖုိးကပ္စ္(Focus) လုပ္ရန္သာမက အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈႏွင့္ ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ ျမန္မာနယ္စပ္ မ်က္ႏွာစာမွ ပဋိပကၡ ျဖစ္ပြားေနေသာ ေဒသမ်ားအတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းမႈႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေရးအတြက္ အကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ား ရရွိရန္ပါျဖစ္သည္။

မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစကာမူ ျမန္မာ၊ တရုတ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ ထုိင္းအၾကား အစုိးရခ်င္းဆက္ဆံေရး(G to G) ကုိေက်ာ္လြန္ၿပီး ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံေရးကုိပါ အာရုံစုိက္သင့္ပါသည္။ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈ၊ ျပည္သူမ်ား အားလုံး၏ ေရရွည္အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းႏုိင္ေရးအတြက္ အသိအမွတ္ျပဳ နားလည္ေရးႏွင့္ ကြန္ယက္ဖြဲ႕ဆက္သြယ္ေရး စသည္တုိ႔ကုိ အဆုိပါ ႏုိင္ငံမ်ားအားလုံးက အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေပးသင့္ပါသည္။ ဤသုိ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္ သက္ ဆုိင္ရာႏုိင္ငံမ်ားမွ အာဏာပုိင္မ်ား၏ ေရတုိအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကုိ ခ်ိန္ညွိေပးႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ အဆုိပါ ကိစၥသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္ ျမန္မာအစုိးရသစ္အတြက္ အထူးပင္ အဓိကက်သည္ဟု ယူဆမိသည္။ အေၾကာင္းမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ပထဝီႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္း သစ္ႏွင့္ စီးပြားေရးညီမွ်ျခင္းတြင္ လြန္စြာအခ်က္အခ်ာက်သည့္ ေနရာသုိ႔ ဝင္ေရာက္လာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။

“ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ စစ္အစုိးရကုိ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးသည့္ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းမ်ားရွိလာၿပီ” ဟူေသာ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကုိ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္ေရးသားခဲ့ဖူးသည္။ ယခု ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွစ၍ ေနာင္ကာလ မ်ားတြင္မူ ျမန္မာႏွင့္ အဆုိပါအိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ား မဟာဗ်ဴဟာမိတ္ဖြဲ႕မႈျဖင့္ ေဒသတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းမႈႏွင့္ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈ မ်ားကုိ မျဖစ္မေနအေကာင္အထည္ေဖာ္ တြန္းအားေပးသင့္သည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ အေနာက္ေမွ်ာ္မူဝါဒ လမ္းစဥ္ က်င့္သုံးရန္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ ႀကိဳးပမ္းမႈ၊ အိႏၵိယအေနျဖင့္ အေရွ႕ေမွ်ာ္မူဝါဒ က်င့္သုံးလာမႈ၊ ျမန္မာႏွင့္ တရုတ္ဆက္ဆံေရး အေရးပါမႈအေပၚ အာဆီယံ၏ အေလးေပးအာရုံစုိက္မႈ အစရွိသည္တုိ႔မွာ လြန္စြာအေရးပါသည့္ အေနအထားသုိ႔ ေရာက္ရွိ လာၿပီျဖစ္ပါသည္။

သမုိင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာသန္႔ျမင့္ဦးက ၎ေရးသားေသာ “Where China meets India” စာအုပ္တြင္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသည္ တရုတ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ အာဆီယံတုိ႔ ေတြ႕ဆုံသည့္ လမ္းဆုံလမ္းခြသစ္ေပၚသုိ႔ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိလာၿပီဟု ေဖာ္ျပ ထားပါသည္။ အဆုိပါလမ္းဆုံလမ္းခြ၏ အလယ္တည့္တည့္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံက မဟာဗ်ဴဟာက်စြာ တည္ရွိေနပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အျခားေသာေဒသတြင္း ႏုိင္ငံမ်ားထက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈတြင္ ေခတ္ေနာက္က် က်န္ရစ္ လ်က္ရွိကာ လာမည့္ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ထြက္ေပၚလာမည့္ ထူးျခားေသာ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာသစ္အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားမႈလည္း အနည္းငယ္ သာ ရွိသည့္သေဘာတြင္ ေတြ႕ရသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ား ေမွ်ာ္ၾကည့္ေရး မူဝါဒသစ္ကုိ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ကာ အေရးတယူျပဳ ေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟူေသာ အခ်က္ကုိ လတ္တေလာထြက္ေပၚလာသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားက ေဖာ္က်ဴးျပသလ်က္ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆုိပါ လတ္တေလာ ႀကိဳးပမ္းခ်က္မ်ားမွာ ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈ၊ ပြင့္လင္းျမင္သာရွိမႈ၊ ဦးေဆာင္ လမ္းညႊန္မႈတုိ႔ ေလ်ာ့နည္းေနသည့္သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေနပါသည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ အဆုိပါမူဝါဒသစ္ကုိ ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ၿပီး အင္အားပုိမုိေကာင္းမြန္လာေအာင္ ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။ ယင္းမူဝါဒသစ္ က်င့္သုံးျခင္းျဖင့္ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ လုံၿခံဳေရး ကိစၥရပ္မ်ားကုိ ခ်ိန္ညွိေပးသင့္သလုိ ေရွ႕ဆက္ႀကံဳေတြ႕လာရမည့္ ေဒသတြင္းစိန္ေခၚမႈမ်ားကုိ ေကာင္းမြန္စြာ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္ေသာ (လက္ရွိအစိုးရႏွင့္ အပ္စပ္ေသာ) အင္စတီက်ဴးရွင္းသစ္မ်ားကုိလည္း ဖန္တီးေပးသင့္ေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ျပ လုိက္ရပါသည္။

***************************************************************************************

 


Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.
Logo for Google Docs