Posts
 | yangonchronicle2011 Op-Ed |
၂၈.၁၁.၂၀၁၁
ေဆာင္းပါးက႑
- အာဏာပုိင္စနစ္မွ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီသို႔
****************************************
ေဆာင္းပါးက႑
အာဏာပုိင္စနစ္မွ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီသို႔
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၁၉၆၂ခုႏွစ္မွစတင္၍ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ နီးပါး အာဏာပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ (Authoritarian regime)ကို က်င့္သံုး အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ရာမွ ယေန႔အခါ စည္းကမ္းျပည့္ဝသည့္ ဒီမိုကေရစီ (ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ၏ လမ္းစဥ္အရ)စနစ္ကို ေျပာင္းလဲက်င့္သံုးရန္ အသြင္ ကူးေျပာင္း၍ ေနသည္မွာ တစ္ႏွစ္ခန္႔ပင္ ရွိေတာ့မည္။ ကုန္လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀အတြင္း ႏိုင္ငံေရးအရ ျဖစ္ထြန္းေျပာင္းလဲမႈမ်ားမွာ အာဏာပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ဆီသို႔ ဦးတည္ေစခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားၾကားတြင္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ခပ္ကင္းကင္းေနလိုသည့္ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈသာ ထြန္းကား ခဲ့သည္။ ယခုအခါတြင္ေတာ့ အာဏာပိုင္စနစ္၏ အရိပ္အေယာင္မ်ားကင္းၿပီးသကာလ ဒီမိုကေရစီစနစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးမွာ အလႈပ္အရမ္း အခ်ိဳးအေကြးမ်ားသည္ႏွင့္အညီ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္သြားျခင္းမ်ိဳး မျဖစ္ေပၚေအာင္ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားအားလံုး ဝုိင္းဝန္း ထိန္းသိမ္းရမည့္ အေနအထားျဖစ္သည္။
အာဏာရွင္ ေခါင္းေဆာင္တုိင္း၏ အခက္အခဲ
အာဏာပိုင္စနစ္၏ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈ အမွားမ်ား၏ရလဒ္အျဖစ္ ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီလူထု လႈပ္ရွားမႈႀကီးတစ္ခု ေပၚေပါက္လာခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံသားလြတ္လပ္ခြင့္ဆိုသည့္အရာကို လမ္းေပၚထြက္၍ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။ ယင္းလႈပ္ရွားမႈသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံသမုိင္းတြင္ အႀကီးအက်ယ္ဆံုးေသာ ႏုိင္ငံေရးလြတ္လပ္ခြင့္ကို ေတာင္းဆိုသည့္ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ခဲ့ရာ အာဏာပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ဆံုးခန္းတိုင္သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သို႔ႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆ ႏွစ္ နီးပါး အာဏာပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ၿဖိဳလဲပစ္ခဲ့သည့္ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားမ်ားအားလံုး၏ ေအာင္ပြဲဟူ၍ ေၾကြးေၾကာ္ႏုိင္ခဲ့ ပါသည္။ အာဏာရွင္စနစ္၏ သေဘာသဘာဝမွာ ယင္းစနစ္ကိုဆန္႔က်င္သည့္ ႏုိင္ငံေရးလြတ္လပ္ခြင့္ကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲေတာင္းဆိုသည့္ အတုိက္အခံအင္အားစုႏွင့္ အၿမဲလိုလိုပင္ ရင္ဆုိင္ ႀကံဳေတြ႕ေနရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ၎၏ အာဏာကို လႈပ္ရမ္းဆြဲခါႏိုင္သည့္ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုကို ၎၏ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားျဖင့္ အစဥ္တစိုက္ ေနရာအလပ္မရွိ ႏိွပ္ကြပ္ေဖ်ာက္ဖ်က္ေလ့ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ရျခင္းအားျဖင့္ ၎၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားအတြင္း ဖိႏုိပ္ေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ား မ်ားျပားစြာရွိလာၿပီး ယင္းအတြင္းကုန္က်စရိတ္လည္း အေတာ္ေလးျမင့္မားေနေၾကာင္း ေတြ႕ခဲ့ရ သည္။ ထို႔အျပင္ အဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္သည့္လက္ထက္တြင္ အစိုးရ၏ တရားဝင္မႈအေပၚ ျပည္သူမ်ားေရာ၊ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း ကပါ ယံုၾကည္မႈနည္းပါးေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ခဲ့မႈမ်ား
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း ဦးေဆာင္သည့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီတက္ လာသည့္အခါ ျပည္သူမ်ားက ယခင္ ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးအဆင္မေျပႏုိင္မႈမ်ားကို တစံုတရာ ေျဖရွင္း ေပးႏုိင္မည္ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ိဳးထားရွိခဲ့သည္သာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာသံုးရပ္ျဖစ္သည့္ ဥပေဒျပဳေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရးတို႔ တစ္ခုကိုတစ္ခု အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္ျခင္း မရွိသည့္ ဗဟုိဦးစီးစနစ္ ျဖစ္ေန ျခင္းေၾကာင့္ ယခင္ရွိၿပီး ႏုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးအဆင့္ျမင့္မားခဲ့မႈမ်ားမွ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအရွိန္ကို ရပ္တန္႔သြားေစၿပီး အာဏာပိုင္စနစ္ဆီသို႔ ေနာက္ေၾကာင္းေျပာင္းလွည့္သြားသည့္ သာဓကကို ၁၉၉၀ အလြန္ ျပဳေျပာင္းေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိျမင္ႏုိင္ပါသည္။ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈအၿပီးတြင္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးလြတ္လပ္ခြင့္ တစ္နည္း ေျဖေလွ်ာ့ေပးမႈမ်ား ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ရရွိခဲ့သည့္အတြက္ ႏုိင္ငံ၏ လူမႈစီးပြားေရးအခန္းက႑မွာ အစစ္အမွန္မဟုတ္သည့္ အေယာင္ေဆာင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ တစ္ခုကို ရယူႏုိင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လူတန္းစား၏ ႏုိင္ငံေရးစိတ္ေစတနာ နည္းပါးမႈေၾကာင့္ အတုိက္အခံအသြင္ေဆာင္သည့္ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား အၾကား ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူအျမင္တစ္ခု မတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဗဟိုဦးစီးစနစ္ တနည္းအာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးစနစ္ဆီသုိ႔ ျပန္လွည့္သြားၿပီး ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးက႑တို႔တြင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ အဖက္ ဖက္မွ ဆုတ္ယုတ္ခဲ့သည္။
အစိုးရသစ္၏ ရင္ဆုိင္ရမည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ား
အထက္တြင္ ဆိုခဲ့ၿပီးသည့္အတိုင္း အာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ၎၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားအတြင္း အတိုက္အခံအသြင္ေဆာင္သည့္ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုကို အစဥ္မျပတ္ႏိွပ္ကြပ္ေနရျခင္းေၾကာင့္ အဖက္ဖက္မွ ယုတ္ေလ်ာ့မႈမ်ား ေပၚေပါက္လာရသည္။ ယခင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အာဏာရွင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈး ႀကီးသန္းေရႊမွာလည္း ထိုအခ်က္ကို သိျမင္ခဲ့ဟန္တူပါသည္၊ ထုိေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရး အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ား၏ အသံကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ နားေထာင္ႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလြတ္လပ္ခြင့္ကို အနည္းငယ္သာေပးသည့္အေနျဖင့္ လမ္းညႊန္ဒီမိုကေရစီ (Guided Democracy) စနစ္ကို ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒႏွင့္တကြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ၿပီးယင္းမွာ ႏုိင္ငံေရးဇတ္ခံု၏ ခန္းဆီး ေနာက္ကြယ္မွာသာ ေနေတာ့သည္။ သို႔ႏွင့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားမွာ ၂၀၁၀ ပါတီစံုအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကို က်င္းပျဖတ္သန္းအၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္သစ္အေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နည္းပါးစြာထားရွိခဲ့သည္။သို႔ေသာ္ အသစ္တက္လာသည့္ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရမွ ထင္မွတ္ထားသည္ထက္ ပိုမိုလုပ္ေဆာင္ျပႏုိင္ျခင္းသည္ ျမန္မာျပည္သူတို႔၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အရိပ္အေယာင္ကို တဖန္ႏိုးၾကားလာေစခဲ့သည္။ တစ္ႏွစ္သားပင္ မျပည့္ေသးေသာ အစိုးရတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနသည့္တိုင္ ႏုိင္ငံတကာမွ တရားဝင္မႈကို အျပည့္အဝရယူ ႏုိင္ခဲ့သည္။ အာဏာသိမ္းအစိုးရမဟုတ္ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ တက္လာသည့္ အစိုးရတစ္ရပ္ ျဖစ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္လည္း တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ (rule of law) ကို အေလးထား အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္မည့္ အစိုးရတစ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟုသံုးသပ္၍ ရႏုိင္ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာမွ ဥပေဒေဘာင္ကိုေက်ာ္၍ လုပ္ေဆာင္သည္ဟု ေတြ႕ရွိရျခင္း မရွိေသးေသာ္လည္းေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးအေျပာင္းအလဲမ်ားတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈကို ယခုထက္ပိုမို၍ လုပ္ေဆာင္သင့္ပါသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ တက္လာသည့္ ဦးသိန္းစိန္မွာ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ယခင္အာဏာရွင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားလုိ တရားနည္းလမ္းမက်စြာ (Unlawfully) တက္လာသည့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးမဟုတ္သည့္အတြက္ အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားအေပၚ ရန္သူအျဖစ္ သေဘာထားမႈ နည္းပါးသြားၿပီဟု ေကာက္ခ်က္ခ်၍ ရႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္တႀကိမ္ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏုိင္ရေရးအတြက္ေတာ့ ၿပိဳင္ဖက္အျဖစ္ သေဘာထားႏုိင္ပါသည္။ တနည္း ႏုိင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား အားလံုးႏွင့္ ၿပိဳင္လည္းၿပိဳင္ ေပါင္းလည္းေပါင္းရမည့္ အခင္းအက်င္းတစ္ခု ေဖာ္ေဆာင္ရန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ တာဝန္ယူရသည့္ ဒီမုိကေရစီတာထြက္ခရီးလမ္းမွာ စိန္ေခၚမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္ဟူ၍ ဆုိႏုိင္ပါသည္။ ျပည္တြင္း ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားၾကား ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူအျမင္ရရွိေရး၊ အာဆီယံအလွည့္က်ဥကၠ႒ တာဝန္ယူမႈႏွင့္ တာဝန္ခံမႈမ်ား၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ စီးပြားေရး ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာတြင္ မိမိတို႔အစိုးရ တရားဝင္မႈ ရရွိေရးအစရွိသည္တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ၏ စဥ္ဆက္မျပတ္ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ားေၾကာင့္ ရရွိလာၿပီျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားၾကား ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူ အျမင္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးသမုိင္းတြင္ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္မႈရွိသည့္ အမ်ိဳးသားညီညြတ္မႈအေနအထားသို႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ပါတီမွတ္ပံုတင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ရာ ေနာက္ပိုင္းေတြ႕ႀကံဳျဖတ္သန္းရေတာ့မည့္ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တြင္ ႏုိင္ငံတကာမွ တရားဝင္မႈ အျပည့္ေပးထားေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီတစ္ခု ပင္မေရစီးေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရးတစ္နည္း လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးတြင္ ပါဝင္လာႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းႏွင့္ တစ္ဆက္တည္း ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈမွာလည္း လမ္းေၾကာင္းမွန္သို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး ဦးသိန္းစိုးအစိုးရမွ ေစတနာမွန္မွန္ျဖင့္သာ ေရွ႕တိုးေဆာင္ရြက္သြားရန္လိုေတာ့သည္။ တိုင္းရင္းသားအေရးကို မေျဖရွင္းႏိုင္လွ်င္ ႏုိင္ငံတကာမွ ေထာက္ျပေနသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ ျပႆနာမ်ားကိုလည္း ေျဖရွင္းႏုိင္ျခင္း ရွိမည္မဟုတ္။ အထက္ပါစိန္ေခၚမႈမ်ားကို ဦးသိန္းစိန္အစိုးရမွ ေျဖရွင္းႏုိင္မွသာလွ်င္ ျပည္သူမ်ား၏ စီးပြားေရး ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ဦးသိန္းစိန္အစိုးရမွ စနစ္တက်၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈေကာင္းေကာင္းျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာဒီမိုကေရစီအကူးအေျပာင္းတိုင္းတြင္ အာဏာပိုင္စနစ္ဆီသို႔ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္သြားႏုိင္သည့္ အလားအလာ နည္းပါး သြားမည္ ျဖစ္ၿပီး ဒီမုိကေရစီပ်ိဳးပင္သည္လည္း စဥ္ဆက္ျပတ္ ရွင္သန္ဖြံ႕ၿဖိဳး ႀကီးထြားလာမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း………..။
*****************************************************************************************************
Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.
