Transparency Myanmar

transparency.myanmar@gmail.com

yangonchronicle2011 Op-Ed
yangonchronicle2011 Op-Ed

၇.၁.၂၀၁၂

ေဆာင္းပါးက႑

  1. ေကာင္းေစခ်င္၊ ေျပာင္းေစခ်င္ စိတ္ေတြနဲ႔

*******************************

ေဆာင္းပါးက႑

ေကာင္းေစခ်င္၊ ေျပာင္းေစခ်င္ စိတ္ေတြနဲ႔

ေနာင္ေက်ာ္

(ဇန္နဝါရီ ၅ ထုတ္ Popular News အတြဲ(၄) အမွတ္ (၁) မွ ထုတ္ယူေဖာ္ျပသည္)

၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ကို  ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေျခလွမ္းေကာင္းေတြစလွမ္းတ့ဲႏွစ္လို႔ အေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အဲဒီ ေျခလွမ္းေတြဟာ ေျခလွမ္းေကာင္း ဟုတ္၊မဟုတ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမယ္လို႔ ေျပာၾကတာလည္း ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အရင္အစိုးရေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ေထာက္ျပၿပီး သကၤာမကင္းတဲ့အျမင္နဲ႔ စိုးရိမ္တႀကီး ေျပာၾကတာလည္း ရွိတယ္။ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ ထံုးစံအတိုင္းပဲ မတူကြဲျပားတဲ့ အျမင္သေဘာထားေတြ ရွိလာ တတ္တာဟာ သဘာဝလို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဘယ္သူမွ မျငင္းၾကတဲ့ ကိစၥကေတာ့ အခုလက္ရွိ အစိုးရဟာ အရင္အစိုးရလို မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ခုနဲ႔၊ သမၼတနဲဲ႔၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြနဲ႔၊ အရပ္သားေတြနဲ႔ ဖြဲ႕ထားတဲ့ အစိုးရျဖစ္လာၿပီဆိုတာရယ္  အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံထားၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေျပာင္းလာတာေတြ

အခုအစုိးရသစ္ လက္ထက္မွာ သမၼတကအတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေတြ႕ၿပီး ေဆြးေႏြးတယ္။ အဲဒီ ေဆြးေႏြးပဲြကို  အစိုးရ ဘက္ကေရာ၊ အတိုက္အခံ ပါတီဘက္ကပါ အဆိုးျမင္တဲ့ မွတ္ခ်က္ေပးသံမ်ိဳး မၾကားရဘူး။ အစိုးရဘက္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ၾကားမွာ ကူးလူးဆက္ဆံ မႈေတြ ရိွလာတယ္။ သမၼတနဲ႔ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ကိစၥကို သတင္းအေနနဲ႔ပဲေဖာ္ျပၿပီး ဝန္ႀကီးဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးတ့ဲကိစၥရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ေတြကိုေတာ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ တယ္။ ဒီလိုကိစၥေတြဟာ အရင္အစုိးရလက္ထက္က မလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ကိစၥမ်ိဳးလို႔ ေျပာရင္ရတယ္။ အရင္ အစုိးရေခါင္းေဆာင္နဲ႔၊ ဝန္ႀကီးနဲ႔ အတိုက္ အခံ ပါတီေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အစိုးရသာ ေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။ အေျခအေနက အေျပာင္းအလဲမရွိဘူး။ အခုအစုိးရ လက္ထက္မွာေတာ့ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာႏိုင္ေျခေတြ ရွိလာၿပီလို႔ ေျပာၾကဆိုၾကတာရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေျပာင္းလဲလာၿပီလို႔ေျပာတယ္။ ဘာေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲလာခဲ့ၿပီလဲ။ ေျပာင္းလဲလာၿပီလို႔ေျပာ လို႔ရႏိုင္တာေတြက ဘာေတြလဲ။ ဘာေတြကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲလို႔ ေျပာစရာျဖစ္ေနေသးလား။ ၂ဝ၁၁ဟာ၂ဝ၁ဝနဲ႔ မတူခဲ့တာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ မတူတဲ့အေျခအေန ျဖစ္လာတာေတြထဲမွာ အဓိကအခ်က္က ေတာ့၂ဝ၁၁ ထဲမွာ အရပ္သားအစိုးရေပၚလာတာနဲ႔ အဲဒီအရပ္သား အစိုးရဘက္က အရင္အစုိးရနဲ႔ မတူတဲ့ စကားတခ်ိဳ႕၊ ေျခလွမ္းတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္လို႔ ေျပာရင္ရမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီစကားကို တခ်ိဳ႕က ေစာဒကတက္ ႏိုင္ပါတယ္။”အရင္က ယူနီေဖာင္း ဝတ္အစုိးရ၊ အခုက အရပ္သားအစိုးရဆိုေတာ့ အရပ္သားအစုိးရက လုပ္ကိုလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို လက္ရွိအစိုးရက လုပ္တာပဲေလ။ အစိုးရခ်င္း မတူေတာ့ လုပ္တာကိုင္တာ၊ စဥ္းစားတာခ်င္းေတာ့ ဘယ္တူပါ့မလဲ” ဆိုၿပီး ေစာဒကတက္တာမ်ိဳးလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ေျပာတယ္ဆိုရင္ပဲ အရင္နဲ႔အခုက မတူဘူး ဆိုတာကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီးသား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ပံုသဏၭာန္ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမယ့္ အေျခအေန၊ အခင္းအက်င္းေတြရွိ လာေအာင္ေတာ့ လုပ္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ အစိုးရဘက္ကေရာ၊ အတိုက္အခံေတြဘက္ကပါ နားလည္ထားၾကၿပီးသားပါ။ ဒီၾကားထဲမွာ အသိေခါက္ခက္အဝင္နက္ၿပီး ပံုသဏၭာန္ အေျပာင္းအလဲနဲ႔အတူ စဥ္းစားပံု၊ လုပ္ကိုင္ပံုေတြ လုိက္မေျပာင္းႏိုင္ၾကသူေတြဟာ ဘယ္သူေတြပါလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီေမးခြန္းပဲ ေမးႏိုင္ပါတယ္။ အေျဖကိုေတာ့ အတြင္းသိ၊  အဆင္းသိေတြက ေျဖၾကပါလိမ့္မယ္။ အစိုးရဘက္ကလား၊ အတိုက္အခံေတြဘက္ကလား။

 ေတြ႕တာေကာင္းတယ္

မတူလို႔ကြဲၾကတာကေန ဆန္႔က်င္ဘက္အေနအထားကို ေရာက္ခဲ့ၿပီး ပဋိပကၡျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ကာလဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး သက္တမ္းနဲ႔အမွ်ပါပဲ။ မတူတာဟာ ဘက္ေပါင္းစံုမွ မတူတာလား။ တူတာေတြေရာ မရွိေတာ့ဘူးလားဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္႐ံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားမွာ ရွိေနၾကတဲ့ ဖက္ႏွစ္ဘက္စလံုးက ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးၾကည့္မွ အတိအက်သိရမွာပါ။ အခုရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ဟာ ပါတီစံုစနစ္ပါ။ ပါတီစံုဆိုကတည္းက တစ္ပါတီနဲ႔ တစ္ပါတီရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ျခင္းက ကြဲျပားေနၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ရည္မွန္းခ်က္ေတြခ်င္း မတူညီၾကတဲ့ ပါတီေတြဟာ ပါတီစံုႏိုင္ငံေရးစနစ္ေအာက္မွာ အတူယွဥ္တြဲ ရပ္တည္ ခြင့္ရွိပါတယ္။ အဲဒီအတိုင္းလည္း ရပ္တည္ေနၾကတယ္ လို႔ေျပာရင္ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ တျခားေသာ ပါတီအဖြဲ႕အစည္းေတြပါ အဲဒီပါတီစံု ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေအာက္မွာ လြတ္လပ္ၿပီး အာမခံခ်က္ရွိရွိနဲ႔ ရပ္တည္ေနႏိုင္ၾကဖို႔၊ စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားႏိုင္ၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ မေျပာဘဲနဲ႔ သိၿပီးသားျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ အရင္ကတည္းက ပဋိပကၡျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ပါတီအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းၾကဖို႔လိုတယ္ဆိုတဲ့ အေျဖထြက္ပါတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။ အဲဒီေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းမႈေတြရဲ႕ လတ္တေလာအေျဖကေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ပါတီ မွတ္ပံုတင္ၿပီး ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲတာပါပဲ။ အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ႀကိဳဆိုသူေတြ၊ ေထာက္ခံသူေတြ ရွိသလို သေဘာမတူသူေတြ၊ စိုးရိမ္သူေတြ၊ ဆန္႔က်င္သူေတြလည္းရွိၾကတယ္။ အေစာပိုင္းမွာ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥတစ္ခုေပၚလာရင္ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သေဘာထားပံု အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိလာတတ္တ့ဲ သဘာဝကိုပဲ ျပန္ေျပာရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ႀကိဳဆိုသူေတြထဲမွာ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ထိပ္ပိုင္းတာဝန္ရွိသူေတြ ပါဝင္ေနတယ္ဆိုတာကိုလည္း သတိထား မိပါတယ္။ အေမရိကန္အပါအဝင္ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြ၊ အာရွက တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္နဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားအသင္း(အာဆီယံ)ေတြလည္း စကားလံုးကြဲေပမယ့္ ခပ္သြက္သြက္ ႀကီးပဲႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ၊ ပဋိပကၡေတြၿပီးဆံုးသြားၿပီလို႔ ဘယ္သူကမွ မေျပာၾကပါဘူး။ အစုိးရအဖြဲ႕ကလည္း မေျပာခဲ့ဘူး။ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြဘက္ကလည္း မေျပာဘူး။ ႏို္င္ငံတကာကလည္း မေျပာခဲ့ၾကပါဘူး။ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အစပ်ိဳးတဲ့ ေျခလွမ္းအေနနဲ႔ပဲ သေဘာထားခဲ့ၾက၊ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾက၊ လမ္းဖြင့္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါဟာ မေတြ႕ဘဲ ေနတာထက္ေတြ႕တာ ေကာင္းတယ္။ ေတြ႔ၿပီး ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းၾကတာ ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အျမင္သေဘာထားကို အတည္ျပဳလုိက္ တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

မေကာင္းမွန္းသိရင္ေျပာင္း

              အဲဒီကာလထဲမွာပဲ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းေနၾကတယ္ ဆိုတာရယ္၊ တခ်ိဳ႕အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ စစ္ရပ္စဲေရး (အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး) လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီ ဆိုတာရယ္ကို ဖတ္ေနၾကားေနရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ လက္နက္ ကိုင္ၿပီး တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ တိုက္ခိုက္ၾကရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျပႆနာရဲ႕အရင္းခံအေၾကာင္းကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၿပီးသားပါ။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲႏိုင္ျခင္းဟာ ျပႆနာကို ယာယီေျဖရွင္းတာပဲဆိုတာကိုလည္း အားလံုးနားလည္ၿပီးသားပါ။ အေျခခံက်တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ေျပလည္ေအာင္ မေျဖရွင္းႏိုင္ၾကရင္ စစ္ပြဲေတြ ျပန္ျဖစ္လာတတ္တယ္ဆိုတာကို လည္းသက္ဆိုင္တဲ့ ကာယကံရွင္ေတြအားလံုးက ေတြ႕ခဲ့ႀကံဳခဲ့ဖူးၿပီးသားပါ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ကတည္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာ အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရး ၿပိဳကြဲခဲ့တာကို သမိုင္းဖတ္ဖူးသူတိုင္း သိၾကပါတယ္။ ဥပေဒတြင္းမွာ အျငင္းအခံု၊ အကြဲအၿပဲေတြ ျဖစ္ၾက၊ ဥပေဒျပင္ပမွာ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကနဲ႔ အႏွစ္ ၆ဝ ေက်ာ္ၾကာလာခ်ိန္မွာ ဘယ္သူေတြပဲ တကယ္အက်ိဳးရွိခဲ့ျဖစ္ခဲ့ပါသလဲ။ ျပည္သူေတြမြဲၿပီး တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲတြင္းနက္ခဲ့တာပဲ။ အဖတ္တင္ က်န္ခဲ့တာမဟုတ္လား။ ပညာေရး လူစဥ္မမီ၊ စီးပြားေရး လူစဥ္မမီ၊ က်န္းမာေရးလူစဥ္မမီတဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ေနာက္က် က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္ဘဝနဲ႔ ကမၻာ့ဇာတ္ခံုေပၚကေန ေဇာက္ထိုးက်ခဲ့ရတာ မဟုတ္လား။ ဒီအေျခအေနကို တာဝန္ရွိတဲ့ အစိုးရေရာ၊ တာဝန္ သိတဲ့ျပည္သူေတြပါ ျမင္ခဲ့၊ သိခဲ့၊ ခံစားခဲ့ၾကရၿပီးပါၿပီ။ ဒီအေျခအေနေဟာင္းကို ေျပာင္းပစ္မွျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြလည္း ျပန္႔ႏွံ႔က်ယ္ပ်ံ႕ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒုကၡဘံုထက္က သုခပ်ားရည္စက္ကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ၿပီးေတာ့ ၿငိမ့္ေနႏိုင္သူေတြထဲမွာလည္း အေဟာင္းကို ေျပာင္းပစ္ခ်င္သူေတြရွိလာ၊ ေပၚလာေနတဲ့ကာလႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။သူတို႔ေတြက တကယ္ ေျပာင္းလဲခ်င္စိတ္ ရွိလို႔လား။ ဟန္ေဆာင္ေျပာေနတာ ေရာမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလားဆိုတဲ့ သံသယ ေစာဒကတက္သံေတြကိုလည္း ၾကားေနရတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးပါ။ သံသယ ေပ်ာက္ဖို႔ဆိုရင္ အမွန္ဘဝေရာက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အမွန္ဘဝေရာက္ဖို႔ဆိုတာ တိုင္းျပည္ထဲမွာ ညီၫြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး လြတ္လပ္သာယာတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ျပႏိုင္ဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုရင္ အစုိးရဘက္မွာ ပိုၿပီးတာဝန္ရွိပါတယ္။ အခုေရတြင္းတူးၿပီး အခု ေရၾကည္ေသာက္ဖို႔ ဆိုတာ မလြယ္ကူမွန္း တိုင္းျပည္ေကာင္းမြန္ေစခ်င္သူ အားလံုးက နားလည္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရထြက္လာတဲ့ အထိ ေရတြင္းတူးျပတာ ကိုေတာ့ အရင္ဆံုး ျမင္ခ်င္ၾကမွာ တကယ့္ကို ေသခ်ာပါတယ္။

အတိတ္မွာ ထားခဲ့ရမယ့္ အကြဲ

အခုေတြ႕ဆံုၾက၊ ေဆြးေႏြးညိႇ ႏႈိင္းၾကတာေတြဟာ တိုင္းျပည္ေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္သင့္သလဲဆိုတဲ့ အေျခခံစိတ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးေနၾကတာလို႔ အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူမယ္ ဆိုရင္ဘယ္လို ထင္ျမင္ပါသလဲ။ ေရရွည္ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲတဲ့ ညီၫြတ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိဖို႔ဆို တဲ့အျမင္ေပၚကေန ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ညိႇႏႈိင္းေနၾကတယ္ဆိုရင္ သေဘာတူႏိုင္ပါသလား။ သေဘာတရားအရေရာ၊ လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္ေတြအရပါ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူထုအတြက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ေကာင္းေတြ ျဖစ္ေစႏိုင္မွာက ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး ညိႇႏႈိင္းေျဖရွင္းျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ဒါကလြဲလို႔ တျခားနည္းလမ္းမရွိႏိုင္ဘူးလို႔ တကယ့္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ေျပာေနလုပ္ေနၾကတာလို႔ သတ္မွတ္မယ္ဆိုရင္ လက္ခံခ်င္ပါသလား။ အရင္တုန္းကျဖစ္ခဲ့တဲ့ အမွားေဟာင္းေတြမ်ိဳး ထပ္မမွားေအာင္ ေရွာင္ရင္း သံသယေတြ၊ အမုန္းေတြ၊ အၿငိဳးအေတးေတြ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ အာမခံခ်က္ရွိရွိ ေတြ႕ဆံုညိႇႏႈိင္းၾကတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြဆီကို ဦးတည္လာေနၿပီ ဆိုရင္ဘယ္လိုေဝ ဖန္ခ်င္ပါသလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီလိုေမးခြန္းေတြကို ကိုယ္တိုင္ေျဖၾကည့္ဖို႔လည္း စဥ္းစားမိ လုိက္ပါေသးတယ္။ ေတာ္လွန္ ေရး တပ္ေပါင္းစုတစ္ခုရဲ႕ မူေတြထဲ မွာ’တူတာတြဲလုပ္၊ မတူတာခြဲလုပ္’ လို႔ ဆိုဖူးပါတယ္။ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရး ကိစၥေတြမွာေတာ့ တူတာတြဲလုပ္တာ မွန္ေပမယ့္ မတူ တာ ခြဲလုပ္မယ္ဆိုရင္ မွားႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ မတူတာက ဘာမတူတာလဲ။ အထူးသျဖင့္ အစိုးရနဲ႔ အတိုက္အခံဆိုတဲ့ ဘက္ႏွစ္ဘက္က ညီၫြတ္ေျပလည္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ ကာလမွာ အရင္တုန္းက မတူလို႔ကြဲခဲ့၊ ဆန္႔ က်င္ဘက္ျဖစ္ခဲ့တာမ်ိဳး ထပ္မျဖစ္ေအာင္ အေပးအယူ၊ အေလွ်ာ့အတင္းေတြန႔ဲ အနီးစပ္ ဆံုး၊ အေျပလည္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ညိႇႏႈိင္းၾကရမွာပါ။ အေျခခံအားျဖင့္ မတူႏိုင္ခဲ့ၾကတာကို ႏွစ္ဖက္စလံုးက အတိတ္မွာ ထားရစ္ခဲ့ႏိုင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းၾကရမွာပါ။ တစ္ထပ္တည္း မတူႏိုင္ေပမယ့္ အလုပ္တြဲလုပ္လို႔ရတဲ့ တူညီမႈမ်ိဳးရေအာင္ အားထုတ္ရလိမ့္မယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။

ပံုသဏၭာန္သစ္နဲ႔အတူ

၂ဝ၁၁ ထဲမွာ ညီၫြတ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးရႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ အစိုးရ ပံုသဏၭာန္ ေျပာင္း သြားခ့ဲတာနဲ႔အတူ စဥ္းစားပံု၊ ေဆာင္ရြက္ပံုေတြေျပာင္း ဖို႔ျပင္ဆင္လာတဲ့ ကနဦးေျခလွမ္း။ ပံုသဏၭာန္န္နဲ႔ အႏွစ္သာရေတြ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိေအာင္ ျပဳျပင္လာတဲ့ ကနဦးေျခလွမ္းေတြဆိုၿပီး သတ္မွတ္လို႔ရပါတယ္။ ပံုသဏၭာန္္နဲ႔ အႏွစ္သာရက လိုက္ဖက္ညီမႈ ရွိေနမွသာ ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္ပါလား။  အစ ပိုင္းမွာေတာ့ သံသယေတြ  ရွိေနၾကမယ္ဆိုတာကို အစိုးရဘက္ကလည္း တြက္ထားၿပီးသားျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ တကယ္လည္း သံသယ ရွိေနၾကတုန္းပါပဲ။ သံသယေတြ၊ သကၤာမကင္းစိတ္ေတြ ေပ်ာက္ေအာင္တကယ္ လုပ္ျပႏိုင္တဲ့သူေတြဟာ လက္ရွိအစိုးရပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သံသယျဖစ္ႏိုင္တာေတြ၊ ျဖစ္ေနတာေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု၊ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ေလေလ၊ ယံုၾကည္လက္ခံမႈ တိုးတက္ရရွိေလေလ ျဖစ္လာလိမ့္မွာပါ။ အဲဒီလို ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာကလည္း လမ္း ေဟာင္းဆီကို ေနာက္ျပန္မလွည့္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ အေျပာင္းအလဲအတြက္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ျပႏိုင္မႈေပၚမွာ အေျခခံေနတယ္လို႔ ယူဆ မိေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ာ။

*************************************************************************************

 


Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.
Logo for Google Docs

0 comments:

Post a Comment