Posts
 | yangonchronicle2011 Op-Ed |
၁၂.၈.၂၀၁၂
ေဆာင္းပါးက႑
- လူထုကိုမခ်စ္ရင္ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္နဲ႔
*****************************************
ေဆာင္းပါးက႑
လူထုကိုမခ်စ္ရင္ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္နဲ႔
ပိုက္တင္
(ၾသဂုတ္လ၁၂ရက္ေန႔ထုတ္ Messenger ဂ်ာနယ္အတြဲ(၃)အမွတ္(၁၂)တြင္ ပါရွိသည့္ ေဆာင္းပါးကို ထုတ္ယူတင္ျပခ်က္)
ႏိုင္ငံေရးအလုပ္လုပ္ရင္ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ လူထုကို ခ်စ္ရပါသည္။ တန္ဖိုးထားရပါမယ္။ အလုပ္အေကၽြး ျပဳႏိုင္ရပါမယ္။ လိုအပ္ရင္ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားပါ စြန္႔လႊတ္ၿပီး တိုင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳး သယ္ပိုးႏိုင္ရပါမည္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာေတာ့ ပရဟိတ အလုပ္သက္သက္ ျဖစ္တယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးသားႏိုင္ငံေတြက ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ဘီလီယံနာႀကီးေတြ သမၼတရာထူး ဝင္ၿပိဳင္ၾကတာ ၾကားဖူးသိဖူးၾကမွာပါ။ လုပ္ငန္းႀကီးႀကီးေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ သူေ႒းႀကီးေတြ ႏိုင္ငံေရးဝင္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾက သူတို႔လုပ္ငန္းေတြ ပိုေအာင္ျမင္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အက်ိဳးအျမတ္ အမ်ားႀကီး ထပ္လိုခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြကို ခ်စ္လို႔ပါ။
လူထုနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို အလုပ္အေကၽြးျပဳလို႔ ရလာမယ့္ဂုဏ္ကို မက္ေမာၾကလို႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ အဲဒီသူေ႒းေတြက သူတို႔ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြကို လူထုအတြက္သံုးစြဲဖို႔ ဝန္မေလးတတ္ၾကပါဘူး။ အရည္အခ်င္းရွိလို႔ ႀကီးပြားခ်မ္းသာ လာၾကတဲ့သူေတြ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ႐ိုး႐ိုးကုပ္ကုပ္ လည္း ေနထိုင္တတ္ၾကပါတယ္။ ငါကခ်မ္းသာတာပဲဆိုၿပီး ၾကြားလံုးလည္း မထုတ္တတ္ၾကပါဘူး။ ေငြေၾကးစည္းစိမ္ေတြကိုလည္း မတရားတဲ့နည္းနဲ႔ တိုးပြားသထက္ တိုးပြားေအာင္ အငမ္းမရရွာၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နဲ႔ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္မားၾကသူေတြပီပီ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အက်ိဳး အျမတ္ကိုပဲယူၿပီး တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝ လာၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔လိုလူေတြ ႏို္င္ငံေရးထဲဝင္လာရင္ လူထုက အင္မတန္ အက်ိဳးမ်ားတတ္တာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့အမ်ားစုက အမတ္ျဖစ္လို႔ ဝန္ႀကီးျဖစ္လို႔ရလာမယ့္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ခံစားခြင့္ေတြကို ထည့္ေတာင္ စဥ္းစာၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူထုအက်ိဳးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရဖို႔ အလုအယက္ ၿပိဳင္ဆိုင္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ လုပ္တတ္တဲ့သူ ဆိုတာ ရွိတတ္ေပမယ့္ အနည္းစုသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကရက္တစ္လူ႔ေလာင္တစ္ခုမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအတြက္ ႐ိုးဂုဏ္နဲ႔ ပညာဂုဏ္က မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရွင္ေခတ္မွာက လူထုကိုခ်စ္ဖို႔လည္း မလိုသလို လူထုရဲ႕အက်ိဳးစီးပြားေတြ ဘာေတြဆိုတာက အာဏာရွင္ရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေအာက္မွာ လူထုနဲ႔ အတူအျခားေသာ ရပိုင္ခြင့္နဲ႔ အခြင့္အလမ္းမ်ားနဲ႔အတူ ျပာျပားဝပ္သြားတာ မ်ားပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ မိုနဲ႔ေျမေလာက္ ျခားနားတယ္ဆိုတာ အထူးေျပာေနစရာေတာင္ လိုမယ္မထင္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့ စကာလံုးကို လူၾကားေကာင္းေအာင္ ေျပာေနၿပီ စိတ္ဓာတ္က အာဏာရွင္ဆန္ေနလို႔ မရပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိရင္ေတာ့ ေစာေစာစီးစီး ႏိုင္ငံေရးေလာကကေန ထြက္လိုက္ တာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာက အာဏာရွင္စနစ္မွာလို ငါအာဏာရွိတယ္။ ငါဘာလုပ္လုပ္ရတယ္၊ ဘယ္သူကမွ ငါ့ကို ေျပာရဲမွာမဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး ထင္ရာစိုင္တာ လံုးဝလုပ္လို႔မရပါ။ အဲဒါေတြအတြက္ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ ဝင္လာတာဆိုရင္ အႀကီးအက်ယ္ ျပႆနာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီမိုကေရစီ စီရင္ထံုးေတြနဲ႔ ေလ်ာ္ညီေအာင္ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းထားတဲ့ တရားဥပေဒေတြက အျပစ္ေပးဒဏ္ခတ္တာ ခံရပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္ႏိုင္ငံေရးသမားမဆို သတိထားေစခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ရည္ရြယ္ၿပီးေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေစတနာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ လူေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးေရာ လူထုတစ္ရပ္လံုးရဲ႕ေကာင္းက်ိဳးလိုလားလို႔ ေျပာဆိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးျပည့္မီတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။
လူထုကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတန္ဖိုးထားရမယ့္အစား ျမန္မာျပည္သူလူထု ညံ့တယ္လို႔ထင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမား ရွိရင္ေတာ့ အေတြအေခၚေတြ ျပင္ပါလို႔ ေစတနာစကာနဲ႔ ေျပာပါရေစ။ လူထုက ႏိုင္ငံေရးမသိပါဘူး။ အေတြအေခၚလဲ နိမ့္က်ပါတယ္။ မဲေတာင္ ဘယ္လိုထည့္ရေကာင္းမွန္း မသိဘဲနဲ႔ ရမ္းသန္းၿပီးထည့္တယ္ ဆိုတဲ့အေတြးေတြ ေယာင္လို႔ေတာင္ မေတြးၾကပါနဲ႔။ ျမန္မာလူထုက ေခတ္မ်ားစြာ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ၾကသူေတြပီပီ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ သိပ္ကို အကင္းပါး ၾကပါတယ္။ ညီညြတ္ရမယ့္ ကိစၥမ်ိဳးမွာအထူးတလည္ စည္း႐ံုးေနစရာမလိုဘဲ အလြန္ညီညြတ္တတ္ၾကပါတယ္။ တိုင္ပင္ ထားသလို တစ္စိတ္တည္းတစ္ဝမ္းတည္းရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ႏို္င္ငံေရးသမားဆိုတာ လူထုကိုအထင္မေသးဖို႔ လိုပါတယ္။ ကိုယ္အလုပ္အေကၽြးျပဳဖို႔ တာဝန္ရွိတဲ့ လူထုက အမွန္တကယ္ ႏိုင္ငံေရးနားမလည္ဘဲ အေတြးအေခၚေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ လိုအပ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ လူထုကို ေလးစား တတ္ဖို႔ တန္ဖိုးထားဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။
လူထုရဲ႕ အသိတရား ျမင့္မားလာေအာင္ ဦးစီးဦးေဆာင္ျပဳၿပီးျမွင့္တင္ေပးဖို႔ တာဝန္လံုးဝရွိပါတယ္။ လူထုကို ညံ့တယ္နိမ့္က်တဲ့ ဆိုတဲ့အျမင္နဲ႔ အထင္ေသးအျမင္ေသး လုပ္လို႔လံုးဝမရပါဘူး။ လုပ္ခြင့္လည္း မရွိပါဘူး။ လူထုက အထင္ေသးခံရလည္း သိတယ္။ တန္ဖိုးထားခံရလည္း သိတယ္။ သူတို႔ကိုခ်စ္ရင္လည္း သိပါတယ္။ လူထုကိုမသိလို႔ျဖစ္ေစ သိလ်က္နဲ႔ျဖစ္ေစ ေစာ္ကားေမာ္ကား မလုပ္ဖို႔လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တယ္ ဆိုတာ လူထုတစ္ရပ္လံုးကို တန္ဖိုး ထားတဲ့ စိတ္နဲ႔မွ လုပ္လို႔ေကာင္းတဲ့အလုပ္ပါ။ ႏိုင္ငံေရးသမားအျဖစ္နဲ႔ ေအာင္ျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ လူထုကို အစြမ္းကုန္ ေလးစား တန္ဖိုးထာတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၾကရလိမ့္မယ္။
ႀကံ႕ခိုင္ေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီကို မေထာက္ခံတဲ့ ျပည္သူေတြက ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးကို ခ်စ္ခင္ေလးစား ၾကည္ညိဳၾကတာ၊ တပ္မေတာ္သား ေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ ၾကည္ညိဳၾကတာ ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္သလဲ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတဟာ ႐ိုးသား ေျဖာင့္မတ္သူျဖစ္ၿပီးေတာ့ အေျပာင္းအလဲကို အမွန္တကယ္ လုပ္မယ့္သူလို႔ သူမယံုၾကည္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ၿပီးေတာ့ တပ္မေတာ္ေတာ္သားဘဝလည္း လတ္တေလာ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ အမ်ိဳးသားသူရဲေကာင္းျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီးျဖစ္သူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူက ဂုဏ္ယူ ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ မတူတာေတြရွိေပမယ့္ တူတာေတြအကုန္ လက္တြဲလုပ္ဖို႔ အတိအလင္းထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုထားပါတယ္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးကို လူထုကခ်စ္တာ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ွႏွစ္ဦးစလံုးက လူထုကိုခ်စ္လို႔ပါ။ ရဲစြမ္းသတၱိ ရွိၾကသူေတြမို႔ပါ။ သမၼတက ႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္လာတဲ့ တိုင္းျပည္ကို သတၱိရွိရွိ အေျပာင္းအလဲကို အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ လုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာ တစ္ကမာၻလံုးက ရင္သပ္႐ႈေမာျဖစ္ရတယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ရဲစြမ္းသတၱိကိုေတာ့ အထူးတလည္ ရွင္းျပေနဖို႔ လိုမယ္ မထင္ေတာ့ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒီမိုကေရစီအတြက္ ႀကံ႕ႀကံ႕ခိုင္ၿပီး စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားခဲ့တာ တစ္ခုတည္းကို ၾကည့္ရင္ပဲ ထင္ရွားေနပါၿပီ။ လူထုကို တန္ဖိုးထား ၿပီးလူထုအက်ိဳးကို ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္စြာနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို လူထုက အေသအခ်ာ ယံုၾကည္လက္ခံထားဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခ်က္ကဘာကို ျပေနလဲဆိုေတာ့ ျမန္မာလူထုက အၿငိဳးအေတး အာဃာတ လံုးဝကင္းစင္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအရာမွာ အလြန္းအကင္းပါး ၾကတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက ေဒၚစုကို ပံုေအာၿပီး မဲေပးခဲ့တာက လူထုညံ့လို႔ ဟုတ္ပါ့မလား။ ညံ့ဖ်င္းတယ္ရင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး တိုင္ပင္မထားဘဲ ဘာ့ေၾကာင့္အေၾကာင္းအရ တစ္ခုတည္းမွ ညီညြတ္ေနရတာလဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဦေအာင္ဆန္းရဲ႕ သမီျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေအာင္ဆန္းရဲ႕ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားျပည္သူတစ္ရပ္လံုးရဲ႕ ေလးစားခ်စ္ခင္မႈကိုရခဲ့တာ ျဖစ္သလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လည္း ႐ိုးသားမႈနဲ႔ ေစတနာအရာမွာ ဖခင္ရဲ႕ေျခရာကို ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္နင္းမဲ့သူပဲဆိုတာ အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္တာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ကို ဆင္းရဲတြင္း ထဲက ဆြဲထုတ္ေပႏိုင္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ယာက္ဆိုၿပီး ယံုၾကည္အားကိုးမႈနဲ႔ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ထူေထာင္ေပးႏိုင္မယ့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ တစ္ခဲနက္ ေထာက္ခံခဲ့တာပါ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ကလည္း သမၼတတာဝန္ယူစကတည္း ယေန႔အခ်ိန္အထိသူရဲ႕ ျပည္သူအေပၚထားတဲ့ ေစတနာေမတၱာကို ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္စြာနဲ႔ ျပသႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ လူထုက အခုဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီ ဦးတည္တဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြကို ဟုတ္တိပတ္တိ မခံစားရေပမယ့္ အင္မတန္မွ လိမၼာပါးနပ္တဲ့ လူထုပီပီသမၼတကိုယံုၾကည္ေလးစားစြာနဲ႔ ေထာက္ခံအားေပးေနၾကတာ ၾကည့္ရင္ ျမန္မာလူထုရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအသိစိတ္ဓာတ္ ဘယ္ေလာက္ျမင့္မားတယ္ဆိုတာ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းႀကီးသိႏိုင္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးလုပ္မယ့္သူေရာ လုပ္ေနတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ေရာ ႏိုင္ငံေရးလုပ္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သံုးသပ္ပါ။ ငါက အတၱ သိပ္ႀကီးတဲ့သူလား။ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္အခံရွိရဲ႕လား လူထုကိုမွန္တကယ္ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး တန္ဖိုးထားရဲ႕လား။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္မွာက အက်ိဳး တစံုတရာေမာ္ကိုးလို႔လား။ အာဏာလိုခ်င္လို႔လား။ ကိုယ္က်ိဳးကို (လိုအပ္မွပါ) တကယ္စြန္႔ၿပီး တိုင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳး သယ္ပိုးႏိုင္ရဲ႕လား စတဲ့ေမးခြန္းေတြကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ေမးပါ။ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္တာေသခ်ာရင္ အတၱနည္းၿပီး ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္တာ ေသခ်ာတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား အေရးႀကံဳ ခဲ့ရင္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ၿပီး တိုင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳး လူထုအက်ိဳးကို သယ္ပိုးထမ္းေဆာင္ႏိုင္တာ ေသခ်ာတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲကို ေျခစံုပစ္ၿပီး ဝင္လိုက္ပါ။ ႏိုင္ငံေရးသမားအျဖစ္ ေသခ်ာေပါက္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ရိုးသားတဲ့ စိတ္အခံနဲ႔ လူထုကုိခ်စ္လို႔ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးကို မစဥ္းစားပါနဲ႔။ ေစာေစာစီးစီး ေဘးထြက္ၿပီး တျခားကိုယ္သန္ရာ တစ္ခုခုလုပ္ရင္ အက်ိဳးမ်ားပါလိမ့္မယ္။ႏိုင္ငံေရးလုပ္လို႔ဘယ္ေတယ့မွ ေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး။
အေမရိကန္သမၼတကေနဒီရဲ႕ ကမာၻေက်ာ္စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။ If you want to go to politics,you must love people.If you cant’t love people, don’t go politics လို႔ေျပာခဲ့တာပါ။ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခ်င္ရင္ လူထုကိုခ်စ္ရမယ္။ လူထုကိုမခ်စ္ရင္ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္နဲ႔ လို႔ဆိုပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအလုပ္ဆိုတာ အလြန္မြန္ျမတ္သန္႔စင္တဲ့ အလုပ္ပါ။ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ တတ္စြမ္းသေလာက္ စြမ္းေဆာင္တဲ့ အလုပ္က ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တကယ့္ႏို္င္ငံေရးသမားေတြ သူ႔တိုင္းျပည္ကသာမက ကမာၻ႔ကပါ ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကတာေပါ့။ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ကလည္း လူထုကို ခ်စ္ခင္ေလးစား တန္ဖိုးထားၾကတာကိုး။ လူထုကို တကယ္ခ်စ္ရင္ေတာ့ ခ်စ္ဟန္မေဆာင္ပါနဲ႔။ လူထုက မညံ့ပါဘူး။ လူထုအက်ိဳး သယ္ပိုးသလိုနဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးမရွာပါနဲ႔။ လူထုက မညံ့ပါဘူး။
ေလာေလာဆယ္ တိုင္းျပည္မခ်မ္းသာေသးတာနဲ႔ စီးပြားေရးနလန္ထူဖို႔ အသည္းအသန္ ႀကိဳးစားေနရေသးတာေတာင္မွ လူထုက ယံုၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္စြာ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတာကို ၾကည့္ရင္ လူထုက ႏိုင္ငံေရးမွာ သိပ္ကိုပါးနပ္ၿပီး သူတို႔ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့ စိတ္နဲ႔တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို သူတို႔ကလည္း သိပ္ကိုတန္ဖိုးထားၾကတယ္။ ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။
ဒီေတာ့ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္ လူထုကိုခ်စ္ပါ။ လူထုကိုမခ်စ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္တာအေကာာင္းဆံုးပါ။
*****************************************
Google Drive: create, share, and keep all your stuff in one place.
