Posts
 | yangonchronicle2011 Op-Ed |
၁.၁၂.၂၀၁၁
ေဆာင္းပါးက႑
ႀကီးက်ယ္သည့္ ကစားပြဲ
********************************************
ေဆာင္းပါးက႑
ႀကီးက်ယ္သည့္ ကစားပြဲ
ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ၏ ႏုိင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို သံသယကင္းစျပဳလာေသာ အုိဘားမားအစိုးရသည္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဟီလာရီ ကလင္တန္အား ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ သြားေရာက္ေစျခင္းျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္- ဝါရွင္တန္ ဆက္ဆံေရးမွာ ႏွင္းခဲေပ်ာ္ခ်ိန္သို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီဟု ေကာက္ခ်က္ခ် သံုးသပ္၍ ရႏိုင္ပါသည္။ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရးရာ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအတိုင္း ျပည့္ျပည့္ဝဝ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ရာ လိုအပ္ေနေသးသည့္တိုင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအေရး၊ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္၊ ႏုိင္ငံသားလြတ္လပ္ခြင့္မ်ား တစံုတရာ ေျဖေလ်ာ့မႈမ်ား ရွိလာၿပီျဖစ္သည္။ ယင္းသို႔ ျဖစ္ရျခင္းမွာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံလို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏုိင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို မျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံ တစ္ခုအဖို႔ (လုပ္ခဲ့ေသာ္ျငားလည္း အျဖစ္သာျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္) ႐ုတ္ျခည္းေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ဖို႔ရန္ ဝန္ေလးမည္မွာလည္း အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအတြက္ေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားတြင္ မွားယြင္းမႈမ်ား၊ ပ်က္ကြက္မႈမ်ား မျဖစ္ေပၚေအာင္ သတိထား ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ သေဘာပင္ျဖစ္သည္။
အေမရိကန္၏ ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒအေျပာင္းအလဲ
ယခင္ သမၼတ ေဂ်ာ့ဘုရွ္(စ္) လက္ထက္တြင္ အေမရိကန္ႏွင့္ ျမန္မာဆက္ဆံေရးမွာ အေတာ္ေလး တင္းမာခဲ့ေလသည္။ ဘုရွ္(စ္)အစိုးရအတြင္း ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒကို အဓိက ပံုေဖာ္ေနသည့္ ဗိသုကာမ်ားမွာ ေရွး႐ုိးစြဲလက္သစ္ဝါဒီမ်ား(Neo-con) မ်ားျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔ အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ အေတာ္ေလး တင္းတင္းမာမာဆက္ဆံခဲ့သည္။ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာန (State Department) ၏ တစ္ကမာၻလံုးအေပၚ က်င့္သံုးသည့္ အဂၢဗ်ဴဟာမွာ အင္အားသံုး သိမ္းသြင္းေရးမူဝါဒ (Containment Policy) ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ တင္းမာမႈရွိခဲ့သည့္ ဆက္ဆံေရးမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၂၀၀၇ခုႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ေရႊဝါေရာင္သံဃာ အေရးေတာ္ပံုႀကီးအၿပီးတြင္ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီမွ အိုဘားမားအစိုးရ တက္လာၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒမွာ အင္အားသံုးသိမ္းသြင္းေရး မူဝါဒမွ ေျပာင္းလဲျပင္လြယ္ရွိေသာ ထိေတြ႕ဆက္ဆံေရးမူဝါဒ (Engagement Policy) သို႔ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ခ်က္ျခင္းဆိုသလို ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖာက္ကာ ထိေတြ႕ဆက္ဆံခဲ့သည္ေတာ့ မဟုတ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာ္မႈမ်ား ေလ်ာ့နည္းလာေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈကို ေစာင့္ၾကည့္သည့္အေနျဖင့္ သံတမန္နည္းျဖင့္ ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္ ညႇိႏိႈင္းအေျဖရွာသည့္ (Shuttle Diplomacy) ကို (ယင္း တို႔၏အေခၚအားျဖင့္ လက္ေတြ႕က်သည့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံေရး (Pragmatic egangement)) က်င့္သံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သည္။ တနည္း ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရး ႏႈန္းစံတန္ဖိုးမ်ားကို ျပဳျပင္လိုက္နာရန္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ျပဳလုပ္လာေစရန္ ဖိအားေပး ေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းၿပီး လုိက္နာေဆာင္ရြက္လာပါက အေမရိကန္မွလည္း ေႏြးေထြးသည့္ ဆက္ဆံေရးကို ျပသလာသည့္ သံသမန္နည္းလမ္းကို ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက အသြားႏွစ္ဖက္ပါသည့္ဓား (Double Edged Sword) ဟု ဝိၿဂိဳလ္ျပဳၾကသည္။
ေဘဂ်င္းသေဘာတူအျမင္
ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ရင္းႏွီးစြာဆက္ဆံလ်က္ရွိေသာ ႏုိင္ငံမွာ ေပါက္ေဖာ္ႀကီးတ႐ုတ္ႏုိင္ငံပင္ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွာ ေခတ္သစ္တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားခဲ့ေသာတိန္ေရွာက္ဖိန္၏ “ေၾကာင္ျဖဴသည္ျဖစ္ေစ မဲသည္ျဖစ္ေစ ၾကြက္ခုတ္တတ္ဖို႔အေရးႀကီးသည္”ဟူေသာ စကား အတိုင္း တစ္ပါတီကြန္ျမဴနစ္ အာဏာပိုင္စနစ္ႏွင့္ အရွင္းရွင္စနစ္ကို ေအာင္ျမင္စြာ က်င့္သံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ေသာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္သည္။ “ခ်မ္းသာတာ ေကာင္းတယ္” ဟူေသာ တိန္ေရွာင္ဖိန္၏ ေနာက္ထပ္ ႏုိင္ငံေရးၾသဝါဒစကားကို က်င့္သံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ေသာ တ႐ုတ္ ႏုိင္ငံမွာ ယခုအခါတြင္ ကမာၻေပၚတြင္ ဒုတိယအင္အားအႀကီးဆံုး စီးပြားေရး စူပါပါဝါျဖစ္လာလ်က္ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ကပ္လ်က္ ရွိေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံလို ႏုိင္ငံငယ္ေလးဖို႔ ၎၏ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈ ႀကီးမားစြာရွိမည္မွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံမႈမ်ား အမ်ားဆံုးဝင္သည့္ႏုိင္ငံမွာ ေပါက္ေဖာ္ႀကီးျဖစ္ေနသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚမ်ားစြာ လႊမ္းမိုးထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ယင္း အခ်က္ အလက္မ်ားက သက္ေသျပလ်က္ရွိသည္။ ထို႔အျပင္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒျဖစ္သည့္ ေပက်င္းသေဘာတူအျမင္ကို က်င့္သံုးအေကာင္ အထည္ေဖာ္မႈတြင္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ ပါဝင္လ်က္ရွိသည္။ အေမရိကန္၏ ဝါရွင္တန္သေဘာတူအျမင္ကို ယွဥ္ၿပိဳင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနေသာ ယင္း ေပက်င္းသေဘာတူအျမင္မွာ အာဏာပိုင္ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို အားေပးေထာက္ခံ၍ ယင္းစနစ္သက္ဆိုးရွည္ေစေသာ စီးပြားေရး အကူအညီမ်ားကို ေပးကာ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအာဏာပိုင္ ႏုိင္ငံမ်ား၏ သဘာဝသံယံဇာတ တူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံအား ဦးစားေပး ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံခြင့္ ေပးရန္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ယခင္အာဏာပိုင္စနစ္ျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၏ ေဘဂ်င္းသေဘာတူအျမင္ကို လိုလိုလားလား လုိက္ေလ်ာ ဆက္ဆံခဲ့သည္။
အေနာက္မွအေရွ႕သို႔
ယခုအခါတြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၏ အဓိက အက်ိဳးစီးပြားမွာ အေနာက္မွ အေရွ႕သို႔ ေရြ႕လ်ားလာၿပီျဖစ္သည္။ စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ အေရွ႕အာရွႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကိုရီးယားႏွင့္ တုိင္ဝမ္ကဲ့သို႔ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဖိစီဖိတ္ေဒသတြင္းရွိ ၾသစေၾတးလ်၊ နယူးဇီလန္ႏုိင္ငံတို႔မွာ အေမရိကန္ႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ယခင္ကတည္းက ရွိႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း ႏုိင္ငံေရးလြတ္လပ္ခြင့္မ်ား တျဖည္းျဖည္း ရရွိလာကာ သံုးသပ္သူမ်ားက အာဆီယံေႏြဦး (Asian Spring) ဟူ၍ ေခၚဆိုလာၿပီး အဆိုပါႏိုင္ငံမ်ားသည္ တ႐ုတ္၏ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈ ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အေမရိကန္အား မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ မိတ္ဖက္ႏုိင္ငံအျဖစ္ေရြးခ်ယ္လာၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အာဆီယံေဒသတြင္းတြင္ေရာ၊ ေတာင္အာရွေဒသတြင္းတြင္ပါ အလြန္မဟာဗ်ဴဟာက်သည့္ ေနရာေဒသတြင္ ျဖစ္တည္လ်က္ ရွိေနသည္။ အထူးသျဖင့္ ကမာၻစီးပြားေရးအင္အားႀကီးႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္လာမည့္ အိႏိၵယႏွင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတို႔၏ ၾကားတြင္ရွိေနေသာေၾကာင့္ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းမ်ား အပါအဝင္၊ ကမာၻ႔အင္အားခ်ိန္ခြင္လွ်ာကိုပါ ထိန္းညႇိေပးႏုိင္သည့္ ႀကီးက်ယ္ေသာကစားပြဲကို ကစားႏုိင္သည့္ ေနရာေကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ကမာၻ႕ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ထိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးကို မိမိႏုိင္ငံအက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေရး အတြက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုးခ်ႏုိင္ပါက ျမန္မာႏုိင္ငံသည္လည္း ကမာၻေပၚတြင္ မဟုတ္သည့္တိုင္ အာရွတြင္ အဖက္ဖက္ကေန ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ရွိသည့္ ႏုိင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ထြန္းလာဖို႔ အလားအလာမ်ားစြာ ရွိသည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း…….။
***************************************************************************************
Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.
