Posts
 | yangonchronicle2011 Op-Ed |
၁၄.၃.၂၀၁၂
ေဆာင္းပါးက႑
- စနစ္တက် အလုပ္လုပ္တတ္ၾကေစဖို႔
*****************************************
ေဆာင္းပါးက႑
စနစ္တက် အလုပ္လုပ္တတ္ၾကေစဖို႔
ေအာင္ေမာင္း
ယခင္တစ္ပတ္က သမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္အေၾကာင္းကို အက်ဥ္းမွ် ေရးသားခဲ့ပါသည္။ ဤသည္မွ မိမိႏိုင္ငံ သြားေနသည့္ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ မိမိႏိုင္ငံေ႐ြးခ်ယ္ထားသည့္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္တို႔အေၾကာင္းကို တင္ျပလို၍ျဖစ္သည္။ စာေရးသူတို႔ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းသည္ စည္းစနစ္မ်ားႏွင့္ ယဥ္ပါးမႈ မ႐ွိခဲ့ သည္မွာ သမိုင္းေၾကာင္းႏွင့္ခ်ီခဲ့သည့္ ျပႆနာသာ ျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းသင့္၍ သမိုင္းမွတ္တမ္းတစ္ခုကို တင္ျပရလွ်င္ ပုဂံရာဇဝင္၌ ေတာင္သူႀကီးမင္း အေၾကာင္းကို စာ႐ႈသူမ်ား သိ႐ွိၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ေတာင္သူႀကီးမင္းမွာ မိမိၿခံအတြင္း သခြားေမႊးမ်ား ခူးယူစားေနေသာ သိန္းခိုမင္းကို ႐ိုက္သတ္၍ ဘုရင္ ျဖစ္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သိန္းခိုမင္းမွာ မိမိ၏ ပိုင္နက္အက်ယ္အဝန္းကို မသိသလို ေတာင္သူႀကီးမင္းမွာ မိမိကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ မင္းအစိုးရမွာ မည္သူ မည္ဝါျဖစ္သည္ကို မသိ႐ွိ၍ ဘုရင္ကို သူခိုးထင္ကာ ႐ိုက္သတ္ခဲ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အစိုးရႏွင့္ျပည္သူအၾကား သမိုင္းႏွင့္ခ်ီ၍ စနစ္တက် မ႐ွိခဲ့မႈကို အထင္အ႐ွားေတြ႕ျမင္ရျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ Public Administration မွာ အဂၤလိပ္လက္ထက္က်မွသာ အေျခတက် ျဖစ္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ယခင္ ႐ွင္ဘုရင္ မ်ားလက္ထက္က နယ္စား၊ ၿမိဳ႕စား၊ ႐ြာစားမ်ားျဖင့္ ခန္႔ထားအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ္လည္း လူဦးေရစာရင္း အတိအက် မ႐ွိခဲ့သလို အခြန္စနစ္မွာလည္း သတ္သတ္ မွတ္မွတ္မ႐ွိခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာမင္းမ်ား နယ္ခ်ဲ႕ျခင္းမွာလည္း အင္အားႀကီးမႈကိုသာျပလို၍ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ စစ္ေအာင္ႏိုင္ရာ နယ္မ်ားတြင္ ေဒသခံကိုသာ ျပန္လည္မင္းေျမႇာက္ၿပီး သတ္သတ္မွတ္မွတ္မ႐ွိေသာ ပ႑ာဆက္သမႈကိုသာ ခံယူျခင္းျဖစ္သည္။ အနီးစပ္ဆံုးဆိုရလွ်င္ မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္၌ စက္႐ံု၊ လက္နက္႐ံုမ်ား တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ္လည္း အခြန္အခစနစ္မ႐ွိခဲ့၍ ကေနာင္မင္းသားႀကီး မေသခဲ့လွ်င္ပင္ ထိုစက္႐ံုမ်ားမွာ ေရ႐ွည္ လည္ပတ္ႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်။ တစ္အိမ္ေထာင္လွ်င္ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔သာ ေကာက္ခံေသာ ဒႆေမဓ အခြန္ေတာ္စနစ္မွာလည္း သာမန္ျပည္သူမခံသာ၍ အဂၤလိပ္ပိုင္ ေအာက္ျမန္မာျပည္သို႔ အုပ္စုလိုက္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕သြားျခင္းမ်ိဳးကို ႀကံဳခဲ့ရသည္။ ရတနာပံုေခတ္ ေဒါင္းဒဂၤါးမ်ားမွာလည္း ဘုရင္၏ အသံုးစရိတ္ အတြက္ ေငြသားစစ္စစ္မဟုတ္ေသာ ခဲေရာေသာ ဒဂၤါးမ်ားကို အမ်ားျပည္သူထံ ျဖန္႔ေဝခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ တိုင္တား မင္းႀကီးက ဘုရင္သည္ မိန္းမယူရန္ ျပည္သူမ်ားအေပၚ အျမတ္ထုတ္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး အကယ္၍ အက်ိဳးအျမတ္ ရလိုပါက ဘုရင္မလုပ္ပဲ ကုန္သည္လုပ္စားသင့္သည္ဟု ေဝဖန္ေသာ အခါမွ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက အေလ်ာ့ေပးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။
စာေရးသူအေနျဖင့္ ထိုမွ် နိဒါန္းပ်ိဳးေနရျခင္းမွာ ယေန႔လက္႐ွိ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း အစိုးရအဆက္ဆက္က မူဝါဒေပါင္းစံုခ်မွတ္ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ကမ်ားေသာ စီမံခန္႔ခဲြမႈမ်ားအေၾကာင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သမိုင္းေၾကာင္းအရ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရႏွင့္ ျပည္သူ လူထုမွာ တတ္ႏိုင္သမွ် ကင္းကင္း႐ွင္း႐ွင္းေနခဲ့သည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ားက ျပည္သူလူထုကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေရးတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္မႈ နည္းပါးသြားသလို အစိုးရ အေနျဖင့္လည္း ျပည္သူလူထု၏ အသံကို နားေထာင္မႈ မ႐ွိေတာ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ေကာင္းမည္ထင္သည့္ မူဝါဒမ်ားကို ခ်မွတ္ေဖာ္ေဆာင္းရင္း ျဖင့္သာ တိုင္းျပည္မွာ ဦးနင္းပဲ့ေထာင္၊ ပဲ့နင္းဦးေထာင္ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ပါတီစနစ္ၿပိဳလဲအၿပီးတြင္ ဦးေနဝင္းက ၎အေနျဖင့္ တိုင္းျပည္ ဖ႐ိုဖရဲ ျဖစ္ေနသည္ကို လံုးဝမသိ႐ွိခဲ့ရပါေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ရသည္မွာ စနစ္ကို ပီျပင္စြာ မက်င့္သံုးႏိုင္ခဲ့ျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္သာျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္ အစုိးရလက္ထက္တြင္ ထင္႐ွားသည့္ စီမံခန္႔ခဲြမႈအလဲြမ်ားအျဖစ္ ေနျပည္ေတာ္စီမံကိန္း၊ ေႏြစပါး စီမံကိန္း၊ ျမစ္ေရတင္စီမံကိန္း၊ ပို႔ကုန္ဦးစားေပး စီမံကိန္း၊ FEC ၊ အခြန္စနစ္ စသည္ျဖင့္ တရာထက္မနည္းေသာ မူဝါဒ အလဲြမ်ားစြာကို ေတြ႕ျမင္ရလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ စစ္အာဏာ႐ွင္ေအာက္တြင္ ေျပာခြင့္မသာ၍၊ လုပ္ခြင့္မသာ၍ တိုင္းျပည္ဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ နည္းခဲ့ရသည္ဟု အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးႏိုင္ေသာ္ လည္း တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းစုအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ပိုင္ဆိုင္မႈႏွင့္ စီမံခန္႔ခဲြမႈ မကဲြျပားဘဲ ျဖစ္သလို လည္ပတ္ေနခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ ကုမၸဏီႀကီး အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ပင္ ကြ်မ္းက်င္ဝန္ထမ္း နည္းပါးၿပီး မိသားစုဆန္ဆန္ လည္ပတ္ေနသည့္ ပံုစံမ်ိဳးကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုရလွ်င္ ကမာၻႏွင့္ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္သည့္ ကုမၸဏီမ်ိဳး ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္ မ႐ွိေသးဟုသာ ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ စနစ္တစ္ခုေအာင္ျမင္ရန္အတြက္ အစိုးရသာမကဘဲ ျပည္သူကပါ ပါဝင္ပတ္သက္ႏိုင္ရမည္ ဆိုသည့္ အခ်က္ကို မီးေမာင္းထိုးျပေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇး႐ွင္းေခတ္တြင္ အမ်ားညီ စနစ္တစ္ခုအတြင္း ေလွ်ာက္လွမ္းရသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း မိမိတို႔လူမ်ိဳး၏ စိတ္ဓာတ္အခံႏွင့္၊ ေရေျမသဘာဝကိုလည္း ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ရေပလိမ့္မည္။ ေလာဘႀကီးျခင္းကို အႏုတ္လကၡဏာအျဖစ္ ႐ႈျမင္ၾကေသာ ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတြင္ အလုပ္ေလာဘအတြက္၊ ေအာင္ျမင္မႈေလာဘအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနၾကရေသာ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇး႐ွင္းႀကီးမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ တစ္ခုအျဖစ္ မည္သို႔မွ် မရႈျမင္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
ယခု စာေရးသူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဒီမိုကရက္တုိက္ေဇး႐ွင္းျဖစ္စဥ္ကို နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ႀကံဳေတြ႕ေနရၿပီျဖစ္သလို ယင္းႏွင့္ကပ္လွ်က္ပါလာေသာ လစ္ဘရယ္လိုက္ေဇး႐ွင္းေၾကာင့္ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇး႐ွင္းကိုလည္း မျဖစ္မေနရင္ဆိုင္ ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ စနစ္ အတိုင္းလိုက္ရန္ လိုအပ္လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဥပမာ ႏိုင္ငံေရးကို ႏွလံုးသားႏွင့္လုပ္ျခင္း၊ မင္းေလာင္းေမွ်ာ္ျခင္းမ်ားကို ရပ္တန္႔ရန္ အခ်ိန္က်ၿပီျဖစ္သည္။ ယေန႔ပါဝါႏိုင္ငံေရးမွာ ျပည္သူအေပၚ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းေမြး႐ံုမွ်ျဖင့္ မရႏိုင္ေပ။ သခင္စိုးေျပာခဲ့သည့္ စကားကုိ ကိုးကားရလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးသမား စစ္စစ္ တစ္ဦးသည္ ႏိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္ကို ႏွံ႔စပ္စြာ သိရမည္ျဖစ္ၿပီး အကယ္၍ မသိ႐ွိလွ်င္ မိမိကိုယ္ မိမိ လိမ္ညာေနျခင္းသာျဖစ္မည္ သို႔မဟုတ္ပါက ျပည္သူလူထုကို လိမ္ညာေနျခင္းသာျဖစ္မည္ဟူ၍ ပင္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ျခင္းဆိုသည္မွာ ထိုႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးစနစ္ကို စီမံခန္႔ခဲြရျခင္းပင္ျဖစ္ရာ တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္မည့္သူသည္ စီးပြားေရး အျမင္႐ွိရန္လိုပါသည္။ အျခားႏိုင္ငံမ်ားနည္းတူ ဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လိုပါက အျခားႏိုင္ငံမ်ား မည္ကဲ့သို႔ စီမံခန္႔ခဲြသည္၊ မည္သို႔စဥ္းစားသည္ကိုသိရန္ ကမာၻ႕အျမင္လည္း႐ွိရန္လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ လႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ဦးသည္ အနည္းဆံုး ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ မိမိႏိုင္ငံ၏ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားအေၾကာင္းမ်ားကို ကမာၻ႕ေရးရာမ်ားႏွင့္ယွဥ္၍ မိမိႏိုင္ငံတြင္ မည္ကဲ့သို႔ က်င့္သံုးႏိုင္ရမည္ကိုလည္း ေတြးေခၚႏိုင္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ျပည္သူတို႔အတြက္မူ ၂၀၁၅တြင္ ေရာက္လာေတာ့မည့္ လြတ္လပ္ေသာ အာဆီယံကုန္သြယ္မႈဇုန္က အဆံုးအ ျဖတ္ေပးသြားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သူေကာင္းျပဳမႈျဖင့္ ခ်မ္းသာႀကီးပြားၿပီး ကမာၻ႕အျမင္မ႐ွိေသာ ခ႐ိုနီမ်ား၏ ကုမၸဏီမ်ားမွာ ႏိုင္ငံတကာ ေစ်းကြက္တြင္ အဆင့္အတန္း႐ွိ႐ွိ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ ေနၿပီျဖစ္သည့္ ေဒသတြင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ကုမၸဏီႀကီးမ်ား၏ အလဲထိုးမႈကို မ႐ႈမလွခံၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းငယ္မ်ားႏွင့္ အလုပ္သမား ဝန္ထမ္းမ်ားမွာ မိမိတို႔၏ Capacity ကို ျဖည့္တင္းမထားႏိုင္ပါက ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္ပင္ လုပ္ကိုင္စားရန္ ခက္ခဲလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ဆိုလွ်င္ မိမိတို႔ ေမွ်ာ္မွန္းေနသည့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ေအာက္တြင္ တိုင္းတပါး၏ ေအာက္ေျခသိမ္းဘဝမ်ားျဖင့္ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကရေပ လိမ့္မည္သာျဖစ္သည္။ လူထု၏ ေဒါသမ်ားသည္ အစိုးရဆီသို႔ ကူးစက္တတ္သည့္သေဘာ႐ွိရာ ျပည္သူဒုကၡေရာက္၍ ဆူပူအံုၾကြမႈမ်ားျဖစ္လာလွ်င္ စီမံခန္႔ခဲြမႈည့ံဖ်င္းေသာ အစိုးရမ်ိဳးအတြက္ လည္း ေနရာ႐ွိေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။
နိဂံုးခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ စာေရးသူတို႔ႏိုင္ငံသားအားလံုး စနစ္တက် အလုပ္လုပ္တတ္ၾကရန္ လိုအပ္ပါသည္ဟုသာ.................။
*****************************************
Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.
