Posts
 | yangonchronicle2011 Op-Ed |
၁.၂.၂၀၁၂
ေဆာင္းပါးက႑
- ေတာအုပ္အစပ္က ေက်ာင္းကေလး
********************************************
ေဆာင္းပါးက႑
ေတာအုပ္အစပ္က ေက်ာင္းကေလး
တင္ေအာင္
လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ ေတာင္တန္းႀကီးရဲ႕ တစ္ဖက္မွာ ေတာအုပ္တစ္အုပ္ ႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာအုပ္ေလးထဲမွာ လူမ်ိဳးစုတစ္စု ႐ွိေနပါတယ္။ ဒီလူမ်ိဳးေတြဟာ ဘာသာေရးကို ေလးစားတဲ့ သူေတြျဖစ္ၿပီး ေယာက္က်ား မိန္းမ ခဲြျခားမႈကလည္း မ႐ွိဘဲ တန္းတူအခြင့္အေရး ရၾကပါတယ္။ ကုသိုလ္ကံက ေကာင္းခ်င္ေတာ့ သူတို႔ေနထိုင္ရာ ေတာအုပ္ထဲမွာ အစားေရစာကလည္း ေပါၾကြယ္ဝျပန္သတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ ေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ၿပီး ပူပင္ေၾကာင့္ၾကမႈေတြကလည္း ကင္းေဝး၊ ဘာသာေရးကို ႏွလံုးသြင္းရင္းနဲ႔ ေနခ်င့္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္တဲ့ အသိုက္အၿမံဳကေလးတစ္ခုကို ဖန္တီး ထားႏိုင္တယ္ ဆိုရမွာပါ။ သူတို႔ဟာ ေတာအုပ္ထဲက လူေတြ။
ေတာင္တန္းႀကီးရဲ႕ ဒီဘက္မွာေတာ့ လြင္ျပင္က်ယ္ႀကီးတစ္ခု႐ွိၿပီး အင္မတန္ကို ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းတဲ့ လူမ်ိဳးစုတစ္စု ႐ွိျပန္ပါတယ္။ လြင္ျပင္ က်ယ္ႀကီးျဖစ္တာနဲ႔အညီ အစားေရစာကလည္း ႐ွားပါးျပန္ပါတယ္။ ဒီလူေတြဟာ ဘာသာတရား မ႐ွိၾကပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မိန္းမေတြကို ဦးစားေပးေသာ္ ျငားလည္း မိန္းမေတြဟာ ကေလးပဲေမြးရမယ္ ေယာက္က်ားေတြဟာ စစ္တိုက္ရမယ္ဆိုတဲ့ မဟာပုရိသဝါဒလည္း ႐ွိျပန္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ လြင္ျပင္ႀကီးက လူေတြ။
ေတာအုပ္ထဲကလူေတြဟာ လြင္ျပင္ႀကီးထဲက လူေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဘာသာတရားလည္းမ႐ွိ ေယာက္က်ားေတြကသာ ႀကီးစိုးၿပီး ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းတဲ့ လြင္ျပင္ႀကီးက လူေတြကို ထိေတြ႕ဆက္ဆံလိုျခင္း မ႐ွိတာေၾကာင့္ ေတာင္တန္းႀကီးကိုေက်ာ္ၿပီး လြင္ျပင္ဘက္ သြားေလ့မ႐ွိၾကပါဘူး။
အလားတူပဲ လြင္ျပင္ႀကီးက လူေတြဟာလည္း ေတာအုပ္ထဲက လူေတြကို သူတို႔ရဲ႕စံႏႈန္းေတြနဲ႔ တိုင္းတာၿပီး မႏွစ္ၿမိဳ႕ၾကျပန္ပါဘူး။ ဘာသာေရး ဆိုတဲ့ အေၾကာက္တရားႀကီးေတြနဲ႔ ဖိႏွိပ္ခံထားရၿပီး သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့သူေတြလို႔ ျမင္ၾကတယ္။ သူတို႔အုပ္စုႏွစ္စုၾကားမွာ အခါအားေလ်ာ္စြာ အျငင္းပြားမႈ၊ တိုက္ခိုက္မႈေတြလည္း ႐ွိျပန္တယ္။
တေန႔ေတာ့ ေတာအုပ္ထဲက လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ ဒီအေျခအေနေတြကို ေက်ာ္လႊားဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒီလူမ်ိဳးစုႏွစ္စု ဘယ္လို ေပါင္းသင္း ေနထိုင္ၾကမလဲဆိုတာေတြပါ။ လူႀကီးေတြကေတာ့ အ႐ိုးစဲြေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကေလးေတြကေန ဒီရန္ၿငိဳးေတြကို သင္ပုန္းေခ်ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္လို႔ သူေတြးတယ္။ ဒီေတာ့ ကေလးေတြ တစ္စုတစ္စည္းတည္းျဖစ္ေအာင္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုဖန္တီးဖို႔ ႐ွာေဖြျပန္ေတာ့ ေက်ာင္းကေလး တစ္ေက်ာင္း ေဆာက္လိုက္တာ ေကာင္းမယ္လို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ ေတာအုပ္အစပ္မွာ ေက်ာင္းကေလးတစ္ေက်ာင္းကို သူတည္ေထာင္လိုက္တယ္။ ႏွစ္ဖက္ စလံုးက ကေလးေတြကို ေက်ာင္းေလးမွာ လာတက္ဖို႔ စည္း႐ံုးတယ္။ ႏွစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ မိဘေတြကေတာ့ စိတ္လက္ မသက္မသာနဲ႔ဘဲ ေစာင့္ ၾကည့္ေနၾကတယ္။
ေက်ာင္းကေလးမွာ ကေလးေတြ ျပႆနာ စတက္ပါၿပီ။ ဘာသာစကား မတူတာရယ္၊ သြန္သင္ဆံုးမမႈ ကဲြျပားတာရယ္ေၾကာင့္ ကေလးေတြဟာ ျငင္းၾကခံုၾက၊ ခိုက္ရန္ျဖစ္ၾက၊ ငိုၾကနဲ႔ ေက်ာင္းကေလးဟာ ဆူညံေနပါေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းေလးကို တည္ေထာင္တဲ့ ေက်ာင္းဆရာလူငယ္ဟာ အစပိုင္းမွာ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္မိေပမယ့္ ကေလးေတြသဘာဝအရ ရန္ျဖစ္လိုက္ျပန္တည့္ၿပီး အတူကစားလိုက္နဲ႔ ေနၾကတာကို ေတြ႕လာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပည့္ဝေတာ့မယ္လို႔ ပီတိ ျဖစ္လာပါတယ္။ သူကလည္း ေက်ာင္းသားေလးေတြကို မွ်မွ်တတ ဆက္ဆံတယ္။ တန္းတူအခြင့္အေရးေပးၿပီး ညီမွ်စြာ ေနထိုင္ ၾကေစတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းလာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားအေရအတြက္က ေတာအုပ္ထဲက ကေလးေတြက ေလးပံုတစ္ပံုသာ႐ွိၿပီး လြင္ျပင္ႀကီးက ကေလးေတြက သံုးပံုေတာင္ ႐ွိပါတယ္။
တေန႔ေတာ့ ေက်ာင္းဆရာလူငယ္ေလးဟာ ပံုမွန္အတိုင္း ေက်ာင္းကိုလာခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းကိုေရာက္တဲ့အခါမွာ သူ႔ကို အံအားသင့္ေစမယ့္ ျမင္ကြင္းတစ္ခုက ဆီးႀကိဳလို႔ ေနပါေတာ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေက်ာင္းကေလးဟာ မီး႐ိႈ႕ခံထားရၿပီး ျပာပံုအျဖစ္သာ ႐ွိေတာ့တာပါ။ ဒီေက်ာင္းေလးကို ဘယ္သူ မီး႐ိႈ႕တာလဲ၊ ေတာထဲက လူေတြလား၊ လြင္ျပင္ႀကီးက လူေတြလား။
ႏွစ္ဖက္စလံုးက ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ စာဖတ္သူအေနနဲ႔လည္း မိမိႏွစ္သက္ရာ႐ႈေထာင့္က ေတြးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီပံုျပင္ေလးမွာ အဓိက ေပးခ်င္ပံုရတဲ့ အေတြးအျမင္ေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရတယ္။
တစ္ခ်က္ကေတာ့ ေတာအုပ္ထဲက လူေတြဟာ အစစ အရာရာ ျပည့္စံုေနပါလွ်က္နဲ႔ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကေလးေတြ ကို ေက်ာင္းကို ပို႔ၾကတာလဲ။ လြင္ျပင္ႀကီးက လူေတြကေရာ အစားအစာ မလံုေလာက္တဲ့အထဲမွာ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းပို႔ၿပီး ကေလးေတြအတြက္ အစာပို႐ွာၾကတာလဲ။ ေက်ာင္း ဆရာ လူငယ္ကေရာ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီ အသိုက္အဝန္း ႏွစ္ခုကို ေပါင္းစပ္ခ်င္ရတာလဲ။ ေနာက္ဆံုးမွာ ေက်ာင္းေလးကို မီး႐ိႈ႕ၾကတဲ့ ႏွစ္ဖက္အုပ္စုေတြရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြက ဘာလဲ စသည္ျဖင့္ မ်ားစြာ ေတြးယူႏိုင္ပါတယ္။ ဒီမွာ ေပးတဲ့ အေတြးေတြကေတာ့
(၁) ပညာေရးဆိုတာ စားဝတ္ေနေရး ဖူလံု႐ံုသက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းဆိုတာလည္း စာသင္ၾကား႐ံု သက္သက္မဟုတ္ဘဲ လူမႈေရးေတြ၊ ကေလးဘဝတည္းက ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္တတ္မႈေတြ၊ သည္းခံမႈေတြ၊ ခ်စ္ခင္မႈေတြ ကို ေပါင္းစည္းေပးရာ ဌာနျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္အသိုင္းအဝိုင္းက ကေလးမဆို ပညာေရးကို တန္းတူညီမွ်စြာ သင္ၾကားခြင့္ ႐ွိရမယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ခဲြျခားဆက္ဆံခံရျခင္း မ႐ွိေစရဘူးဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚကို ေပးပါတယ္။
(၂) လူဆိုတာ တစ္ဦးတည္း တစ္ေယာက္တည္း၊ တစ္အုပ္စုတည္း ရပ္တည္ရတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ အားလံုးပူးေပါင္းေနထိုင္ႏိုင္ေအာင္ နည္းလမ္းေတြ ႐ွာေဖြရတာျဖစ္တယ္။ ဒီပံုျပင္ေလးဟာ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇး႐ွင္း သေဘာကိုေတာင္ ေဆာင္ထားတာ ေတြ႕ရတယ္။
(၃) ေက်ာင္းေလးကို မီး႐ိႈ႕တဲ့အထဲမွာ ေတာအုပ္ထဲက လူေတြျဖစ္တယ္ဆိုရင္ သူတို႔ဟာ ကြန္ဆာေဗးတစ္ေတြ ျဖစ္မယ္။ ဥေရာပ အလယ္ေခတ္ မွာလိုေပါ့။ စားၾကေသာက္ၾက၊ ေပ်ာ္ၾကပါးၾက၊ ဘုရားတရားကို ႏွလံုးသြင္းၾက၊ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းကို ပို႔ထားရတာ သူတို႔အတြက္ မလိုအပ္ဘဲ အခ်ိန္ ျဖဳန္းရာက်တယ္။ လြင္ျပင္ႀကီးက လူေတြဆိုရင္ေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြျဖစ္မယ္။ ေက်ာင္းမွာ သူတို႔ရဲ႕ကေလးေတြဟာ လူေတြကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ဘာသာေရးေတြ သင္ၾကားခံရလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ အစားအစာ ဖူလံုစြာနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေနရတဲ့ ကေလးေတြဟာ အစာ႐ွာရင္း ေက်ာင္းတက္ ရတဲ့ သူေတြကေလးေတြထက္ ပိုေတာ္လိမ့္မယ္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အဲ့ဒီကေလးေတြက လြင္ျပင္ႀကီးက လူတန္းစားေတြကို အုပ္ ခ်ဳပ္လိမ့္မယ္။ တစ္သက္လံုး မိန္းမေတြကို ေခါင္းေဆာင္မတင္ရဘူးတဲ့ လြင္ျပင္ႀကီးက လူေတြဟာ မိန္းမေတြ အုပ္ခ်ဳပ္တာ ခံရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ေက်ာင္းကို မီး႐ိႈ႕တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ႏွစ္ဖက္လံုးမွာလည္း ေက်ာင္းကိုပို႔ခ်င္တဲ့ မိဘေတြ ႐ွိဦးမွာပါ။ ဒါဟာ ဘာကိုေျပာသလဲဆိုရင္ အျမင္မတူတဲ့ အုပ္စုႏွစ္စုၾကားမွာ ကိုယ့္အတြက္ပဲၾကည့္တဲ့ အုပ္စုေတြ႐ွိေနၾကသလို အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ ေျပာင္းလဲလိုသူေတြလည္း ႐ွိတာကို ေျပာေနတာျဖစ္တယ္။ လူတန္းစား ပဋိပကၡ ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အယူအဆေတြ ကဲြျပားလာရျခင္းဆိုတဲ့ ပံုစံပါ။
(၄) အဓိက အခ်က္ကေတာ့ ေက်ာင္းကေလး ဘာေၾကာင့္မီးေလာင္သြားရတာလဲ ဆိုတာပါ။ ေက်ာင္းဆရာလူငယ္ဟာ ေစတနာသာ ႐ွိၿပီး ဒီေက်ာင္းေလးကေန အနာဂတ္မွာ လူမ်ိဳးစုႏွစ္စုအတြက္ ဘယ္လို အက်ိဳးရလဒ္ ျဖစ္ေစမွာလဲ ဆိုတာကို ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း မ႐ွိတာကို ေတြ႕ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ပညာေရးဟာ တကယ့္ကို လက္ေတြ႕အသံုးခ် ပညာေရး ျဖစ္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအျမင္ကိုလည္း ေပးထားတယ္။
***************************************************************************************
Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.
