Posts
သူငယ္ခ်င္း -
မင္းတို႔ တည္ေထာင္ထားတယ္ ဆိုတဲ့ Web Portal ကို လာလည္ပါဦးဆိုလို႔ ငါလာသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝင္ဝင္ခ်င္းပဲ Home Page မွာ ေရးထားတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ကို ေတြ႔တာနဲ႔ ငါလွည့္ျပန္ခဲ့တယ္ကြာ။ မင္းတို႔ရဲ႕ "ႏိုုင္ငံေရး လံုးဝ မေရးရ" ဆိုတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ႀကီးေလ။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ ငါ ဒီစာေလး ေရးလိုက္တာပါ သူငယ္ခ်င္းေရ။
ဒီလိုေရးထားတာကို ေတြ႔ေတာ့ ငါ ခံစားမိလုိက္တာက မင္းတို႔ဟာ အဲဒီ "ႏို္င္ငံေရး" ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို အတိအက် နားမလည္ႏိုင္ေသးဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ငါသိသေလာက္ေတာ့ မင္းတို႔ ေျပာခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာေတြက အစိုးရကို ေဝဖန္တာ၊ အတိုက္အခံကို ေထာက္ခံတာ၊ ပါတီ ေထာင္တာ၊ ဆႏၵျပတာေတြကို ဆိုလိုတာ မဟုတ္လား။ ဒါဆိုလည္း ႏိုင္ငံေရး မေရးရ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အစိုးရကို မေဝဖန္ရလို႔ပဲ ေရးသင့္တာေပါ့ကြာ။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အေရးကိစၥ၊ တစ္တိုင္းျပည္လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ လုပ္ရမယ့္ အေရးကိစၥေတြကို ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံ့အေရး ကိုေျပာတာပါသူငယ္ခ်င္းေရ။ အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊ အတိုက္အခံကို အားေပးဖို႔ ဆိုတာထက္ ကိုယ္ပါဝင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာတစ္ခုကေန တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိး အက်ဳိးရိွမယ့္ ႏိုင္ငံ့အေရးကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္၊ ေျပာၾကရလိမ့္မယ္၊ ေနာက္ၿပီး ေရးၾကရလိမ့္မယ္သူငယ္ခ်င္း။
လူေတြက ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီ ရရင္ ခ်မ္းသာၿပီ၊ လူစဥ္မီၿပီလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္အဝ ရလာတာနဲ႔ မနက္ျဖန္ေတာ့ ထိုင္း၊ စကၤာပူကို မီၿပီ၊ သန္ဘက္ခါေတာ့ ဂ်ပန္ကို မီၿပီ၊ ေနာက္တစ္ရက္က် အေမရိကန္ကို မီမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနၾကတယ္။ ကမာၻမွာ ဆင္းရဲေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတြ အမ်ားႀကီးဆိုတာ သတိထား မိေစခ်င္တယ္ကြာ။ ငါတို႔
အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ဟာ ဒီမုိကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးေပါ့။ ဒီေန႔ အစိုးရေျပာင္း၊ ေနာက္ေန႔ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံလို႔ ေၾကညာတာနဲ႔ ငါတို႔ႏိုင္ငံ နတ္ေရကန္ထဲ က်သလို ျဖစ္မလာေသးပါဘူး။ ငါတို႔ ျမန္မာလည္း ဒီမိုကေရစီ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတဲ့အခါ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္လို ျဖစ္ခ်င္လား၊ ဂ်ပန္လို ျဖစ္ခ်င္လား။ ဒါ ငါတို႔ ေရြးရလိမ့္မယ္ သူငယ္ခ်င္း။ ဒီမုိကေရစီကို မင္းလည္း လိုခ်င္တယ္၊ ငါလည္း ခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ်ားေတြလို ပါတီထဲလည္း မပါရဲဘူး။ လမ္းေပၚလည္း မထြက္ရဲဘူး မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ငါတို႔ေတြ လုပ္သင့္တာက အစိုးရ အေျပာင္းအလဲကို ရည္ညႊန္းတာ မဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပဲ သူငယ္ခ်င္း။
ဒီလို ေျပာလို႔ ငါတာဝန္မဲ့တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ တာဝန္ ခဲြယူတာပါ။ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ အစိုးရကို အတိုက္အခံ လုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႔ေတြဟာ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း ဘယ္ကမလဲ။ သံဃာေတြ ခ်ည္းပဲကိုက ၂ ဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔၊ ေက်ာင္းသား အဖြဲ႔က ခ်ည္းပဲ ၅ ဖြဲ႔ေလာက္၊ ျပည္ပေရာက္ အစိုးရက ၂ ဖြဲ႔ေလာက္၊ ျပည္တြင္းမွာ UG ဆန္ဆန္ လုပ္ေနၾကတာက ၅ ဖြဲ႔ေလာက္၊ လက္နက္ ကိုင္ထားတာ၊ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္း ဆိုတာေတြနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ရင္ ... သူငယ္ခ်င္းေရ - တစ္ေန႔ေန႔မ်ား ဒီမိုကေရစီ ရခဲ့ရင္ အားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ ျပန္ေပါင္းထုပ္ ႏိုင္ၾကပါေတာ့မလားပဲ။ ကဲ ဒီလူေတြက အစိုးရ ေျပာင္းဖို႔၊ စနစ္ေျပာင္းဖို႔ လုပ္ေနၾကၿပီဆိုေတာ့ ငါတို႔ကလည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ ဘက္က လုပ္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို လုပ္ၾကရလိမ့္မယ္။
ျပည္တြင္းက နာမည္ႀကီး မဂၢဇင္းတစ္ခုက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္ ေျပာတာေလး သတိရတယ္။
လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခြင့္ မရေသးခင္မွာ လုပ္သင့္တာ လုပ္ၾကရတယ္ဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္တာလည္း လုပ္ထားၾကရမယ္တဲ့ေလ။ သူငယ္ခ်င္း ငါတို႔ ဘာလုပ္ထားႏိုင္မလဲ။ ဒီမိုကေရစီ ရလာရင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနေအာင္ ငါတို႔ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားၾကမလဲ။ ငါေတာ့ အဲဒီ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ခ်င္တယ္ကြာ။ ႏိုင္ငံ့အေရးေပါ့။ ငါတို႔ေတြ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု အေနနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဦးခ်င္း လုပ္ထားႏိုင္တာေတြမွာ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားေတြ ျပန္ေကာင္းမြန္လာေအာင္၊ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားမႈေတြကို အားမေပးမိေအာင္၊ အားကစား၊ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရး ဆုတ္ယုတ္ေနမႈေတြကို ျပန္တိုးတက္လာေအာင္ တစ္ဖက္တလမ္းက ဝင္ကူၾကဖို႔ေတြဟာ ထိပ္ဆံုးက ဦးစားေပးရမယ့္ အလုပ္ေတြေပါ့ သူငယ္ခ်င္း။ ဒါေတြဟာ ဒီမိုကေရစီမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ဘယ္စနစ္၊ ဘယ္တိုင္းျပည္ အတြက္မဆို လိုအပ္လွတဲ့ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ စစ္စစ္ေတြပါပဲ။ စိတ္မေကာင္းစရာက ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒါေတြဟာ ဆိုးဆိုးရြားရြား ပ်က္စီးေနတာပါပဲ။
သူငယ္ခ်င္း - မင္း သတိထားမိလားေတာ့ မသိဘူး။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာက လူေတြကို စည္းကမ္း လိုက္နာေစခ်င္ရင္ ဒဏ္ေငြေကာက္တဲ့ နည္းလမ္းကို သံုးတယ္ေနာ္။ တိတိက်က် လိုက္ၿပီး ဒဏ္ေငြ ေကာက္ႏိုင္သလားဆိုေတာ့ မေကာက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒဏ္ေငြေတြ၊ ေထာင္ဒဏ္ေတြနဲ႔သာ ျခိမ္းေျခာက္ေနတာ - ဘာျဖစ္လို႔ ဒီစည္းကမ္း တစ္ခုခုကို လူေတြ လိုက္နာသင့္သလဲ ဆိုတာမ်ဳိးကို တာဝန္ရိွသူေတြက လူေတြ နားဝင္ေအာင္ေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ ရွင္းမျပခဲ့ဘူး။ မလုပ္နဲ႔ လုပ္ရင္ ဒဏ္ေငြ ဆိုတာပဲ ထပ္ခါတလဲလဲ ေၾကညာေနတာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ လူလစ္ရင္၊ ေစာင့္ဖမ္းမယ့္လူ မရိွရင္ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လာၾကေရာ။ ဒီလို စည္းကမ္း ေဖာက္လုိက္လို႔ ဘာအက်ဳိးအျပစ္ေတြ ျဖစ္လာသလဲ မေတြးၾကေတာ့ဘူးေလ။ ဥပမာ - အစိုးရရံုး အေဆာက္အဦးက ေလွခါးေကြ႔ေလးေတြမွာ ကြမ္းတံေတြးေတြ ေထြးၾကတယ္။ မေထြးရ၊ ဒဏ္ေငြ ဆိုတာၾကီးလည္း ေရးထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရံုးကလူကလည္း ေထြးတယ္။ အလုပ္ကိစၥ လာတဲ့ အျပင္လူကလည္း ေထြးတယ္။ အဖမ္းခံရတဲ့ လူရိွတယ္လို႔လည္း တခါမွ မၾကားမိပါဘူးကြာ။ တကယ္ေတာ့ ဒဏ္ေငြေတြ ဘာေတြ ေရးေနစရာကို မလိုပါဘူး။ အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေလွခါးထစ္ဟာ ကြမ္းတံေတြး ေထြးရမယ့္ ေနရာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ လူတိုင္း သိေနတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိ စည္းကမ္းမဲ့ တံေတြးေထြးတဲ့ လူေတြဟာ သူတို႔အိမ္က အိမ္ေထာင့္ေလးေတြ၊ အဝတ္ဘီရိုနားေတြ၊ ေသာက္ေရအိုးစင္ နားေတြမွာေရာ ကြမ္းတံေတြး ေထြးေနၾကမယ္ ထင္လား။ မလုပ္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေရ။ ကိုယ့္အိမ္ေလကြာ။ ကိုယ့္အိမ္ ညစ္ပတ္မွာ၊ ေရာဂါပိုးမႊား ရိွလာမွာ၊ အျမင္မေတာ္မွာ စိုးရိမ္တယ္ေလ။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရား ဆိုတာ အဲဒါပါပဲ။ ဒါေလးက သိပ္ေသးလြန္းတဲ့ ဥပမာပါ။ ငါတို႔ဟာ သမိုင္းေၾကာင္း ေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားတဲ့ ႏုိင္ငံ၊ ႏိုင္ငံႀကီးသားေတြ ေနတဲ့ ႏိုင္ငံဆို ဘယ္အစိုးရပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါေစ - လူတစ္ဦးခ်င္းစီဟာ ေအာက္တန္းက်တဲ့ စိတ္ညစ္ေတြ ရိွမေနသင့္ဘူး။ ဒါဟာ ပညာ မတတ္တာနဲ႔လည္း မဆုိင္ဘူး။ သူတို႔မွာ ပင္ကိုရိွၿပီးသား အသိဥာဏ္တစ္ခု ပါပဲ။ နည္းနည္းေလာက္ သတိ ျပန္ေပးလိုက္တာနဲ႔ ဆင္ျခင္သြားႏိုင္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးပါ။
စီးပြားေရး ခၽြတ္ျခံဳက်မႈရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေတြ အေနနဲ႔ ေငြကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မဆို ရဖို႔ ႀကိဳးစား လာတဲ့အခ်ိန္မွာ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူ ဇာတ္လမ္းေတြဟာလည္း ေပါမ်ားသထက္ ေပါမ်ားလာဦးမွာပါ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခက္အခဲ တစ္ခုကို ကူညီႏိုင္ပါရက္နဲ႔ တရားမဝင္ လာဘ္ေငြေပးမွ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ဟာ သိပ္စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ။ မရိွလို႔ အၾကံအဖန္ ေတာင္းစားရတယ္ ဆိုတာကို နားလည္ေပးႏိုင္ေပမယ့္ ဒါဟာ သူလုပ္ေပးရမယ့္ တာဝန္တစ္ခု (Responsibility) ျဖစ္ၿပီး တစ္ဖက္လူရဲ႕ အခက္အခဲကိုလည္း ၾကည့္ရမယ္ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ခုနေျပာတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္လာတဲ့အခါ လာဘ္စားမႈေတြလည္း ေလ်ာ့ပါးလာမယ္လို႔ ငါေတာ့ ယံုတယ္ သူငယ္ခ်င္း။
သူငယ္ခ်င္းေရ - ေျပာလက္စနဲ႔ ဆက္ေျပာဦးမယ္ကြာ။ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ အားကစားအေၾကာင္း ေျပာၾကေဟ့ဆို "တစ္ခ်ိန္က" ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ဗဟာဒူးတို႔က ဘယ္လို၊ ရွင္ေဗြဂန္းကို မီတုန္းေနာ္က ဘယ္လိုဆိုၿပီး အတိတ္ကို စလြမ္းၾကရေတာ့တာပဲ။ ပညာေရးဆိုလည္း "အရင္က ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ..." ဆိုၿပီး ျပန္တမ္းတ ၾကရျပန္ေတာ့ပဲ မဟုတ္လား။ သူငယ္ခ်င္းေရ - ပညာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အားကစားပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္ ေရာက္ေအာင္ေတာ့ ငါတို႔ဟာ အစိုးရ အကူအညီ မပါဘဲ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရ လုပ္ေပးလိမ့္မယ္ ဆိုၿပီး ေစာင့္ေနတာထက္ ငါတို႔ေတြ အေနနဲ႔ ကေလးနဲ႔ လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးကို ဘယ္လိုမ်ား ေထာက္ပံ့ အားေပးႏိုင္မလဲဆိုတာ နည္းလမ္း ရွာထားသင့္တယ္။ မင္းတို႔လို IT ပညာရွင္ေတြက အလယ္တန္းအဆင့္ေလာက္ ေက်ာင္းသားေတြက စၿပီး ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အင္တာနက္ကို မိတ္ဆက္ေပးၾကမယ္၊ အားကစားမွာ ထြန္းေပါက္တဲ့ လူေတြကလည္း ေက်ာင္းသားေတြက စလို႔ အားကစား အေျခခံေလးေတြကို ကိုယ္က်ဳိးမရွာဘဲ သင္ေပးၾကမယ္၊ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ ရိွတဲ့ ပညာတတ္ေတြကလည္း ေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္လို႔ ကေလးနဲ႔ လူငယ္ေတြကို လိမၼာလာေအာင္၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ျမင့္မားလာေအာင္ နားခ်ၾကမယ္ဆို ငါတို႔ဟာ ငါတို႔လုပ္ႏိုင္တဲ့ တာဝန္တစ္ခုကို ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကၿပီလို႔ ခံယူရမွာပါပဲကြာ။ ဒီလူငယ္ေတြကို ဒီမိုကေရစီေတြ၊ စစ္အစိုးရေတြ ဘာမွ မသင္ေပးပါနဲ႔ဦး။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးကို ခ်စ္တတ္ေအာင္၊
မနက္တိုင္း ရြတ္ဆိုေနတဲ့ ကမာၻမေၾက သီခ်င္းဟာ ဘာအတြက္ ဆိုၾကရတယ္ ဆိုတာ သိေအာင္၊ ယူနီေဖာင္း ဘာလို႔ ဝတ္ၾကတယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ အရင္သိေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ရင္ပဲ ေတာ္လွပါၿပီ။ ဒီကေလးေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြဟာ ငါတို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ေတြပဲ မဟုတ္လား။
သူငယ္ခ်င္းေရ - မိေခ်ာင္းမင္း ေရကင္းျပသလိုမ်ား ျဖစ္ေနသလားကြာ။ ငါ အေပၚမွာ ေရးထားခဲ့တာေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ငါ အစိုးရ ျဖဳတ္ခ်ဖို႔၊ ဆႏၵျပဖို႔ တစ္လံုးမွ မေရးထားဘူးေနာ္။ ဒီလို ႏိုင္ငံေရးမ်ဳိး ငါတို႔လုပ္ၾကရမယ္ သူငယ္ခ်င္း။ ေရးၾကရမယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေဆြးေႏြးၾကရမယ္။
ငါတို႔ အနာဂတ္ဟာ အစိုးရေျပာင္းမွပဲ ေတာက္ပလာမယ္ ဆိုတာကို ေခါင္းထဲက ခဏထုတ္လုိ႔ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုး နည္းလမ္းေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ကူညီၾကရမယ္။ ငါတို႔ ေတာင့္တတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားလာတဲ့အခါ ငါတို႔ ျပည္သူေတြဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔အညီ ေနထုိင္တတ္တဲ့ ျပည္သူေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆို ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိမ့္မလဲကြာ။ ၾကားဖူးတဲ့ ဆိုရိုးစကားေလး တစ္ခု ရိွတယ္။
တိုင္းျပည္တစ္ခုက ျပည္သူေတြဟာ သူတို႔နဲ႔ တန္တဲ့ အစိုးရပဲ ရတတ္တယ္တဲ့။ ဒီဆိုရိုးေလး မွန္မယ္ ဆိုရင္ ငါတို႔စည္းကမ္း ျပည့္ဝၿပီး ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းလာတဲ့အခါ ငါတို႔ အစိုးရလည္း မင္းေကာင္း မင္းျမတ္ေတြ ျဖစ္လာမွာေပါ့။ မေကာင္းတဲ့လူေတြ ေဘးဖယ္ သြားၾကရပါလိမ့္မယ္။
မင္းလည္း ျမန္မာ၊ ငါလည္း ျမန္မာ - ျမန္မာေတြ ျဖစ္ပါရက္နဲ႔ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးကို မေရးရ၊ စိတ္မဝင္စားရ ဆိုေတာ့ - သူငယ္ခ်င္း မင္းတို႔လုပ္ထားတဲ့ Portal က ဘယ္သူေတြ အတြက္တုန္း။ ငါေျပာတာေတြ မင္းနားလည္မယ္ဆို ႏိုင္ငံေရး လုပ္ၾကစမ္းပါလို႔ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို
ထပ္ေျပာေပးပါကြာ။ သိပ္ေနာက္မက်ခင္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ၾကစို႔လို႔။
PS. လူတိုင္း ႏုိင္ငံေရးဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို ဒီလို နားလည္ႏုိင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္လည္း ႏိုင္ငံတကာကို ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေနာက္မက်ေသးခင္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို လုပ္ေဆာင္ၾကရေအာင္။
ကမာၻစိုးမင္း
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.