yangonchronicle2011 Op-Ed |
၅.၂.၂၀၁၂
ေဆာင္းပါးက႑
- ပါတီေတြရဲ႕ေရြးေကာက္ပဲြ ပလက္ေဖာင္းက ဘာလဲ
***************************
ေဆာင္းပါးက႑
ပါတီေတြရဲ႕ေရြးေကာက္ပဲြ ပလက္ေဖာင္းက ဘာလဲ
လူထုစိန္ဝင္း
(ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂ ထုတ္ Popular News ဂ်ာနယ္မွ ထုတ္ယူေဖာ္ျပပါသည္)
စာမူလာေတာင္းတဲ့ လူငယ္ဂ်ာနယ္သမားတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာရင္း ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြအေၾကာင္း၊ ေရြးေကာက္ပဲြေတြအေၾကာင္း ေရးတဲ့အ ခါမွာ ပါတီေတြရဲ႕ ေရြးေကာက္ပဲြ ပလက္ေဖာင္းက ဘာလဲဆုိတာကို စာဖတ္ပရိသတ္၊ မဲဆႏၵရွင္မ်ားသိေအာင္ ေရးေပးဖို႔လိုေၾကာင္း ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက မ်က္လံုးပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ လုပ္ၿပီး ၾကည့္ေနတယ္။
ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္းမသိ
ဒါေလာက္ဆုိ သေဘာေပါက္သြားၿပီ၊ ေရြးေကာက္ပဲြ ပလက္ေဖာင္းဆိုတာ ဘာမွန္း သူသိပံုမရဘူး။ သူ႕အသက္က အစိတ္ဝန္းက်င္ပဲ ရိွတာမုိ႔ အျပစ္မတင္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေရးတို႔ ေရြးေကာက္ပဲြတုိ႔ဆုိတာ အခုမွ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ႀကံဳေတြ႕ဖူးတာ မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ သူ႔လုိ အသက္မငယ္ေတာ့တဲ့၊ ႏုိင္ငံ ေရးပါတီေတြမွာလည္း ပါဝင္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တခ်ဳိ႕ကို ေျပာတဲ့အခါမွာလည္း သူလိုပဲ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရတယ္။ ႏုိင္ငံေရး လုပ္မယ့္သူ ဆုိၿပီး ဒါကိုေတာင္ မသိဘူးဆုိေတာ့ အေတာ္စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ သူမ်ားေယာင္လို႔ လိုက္ၿပီးေယာင္ အေမာင္ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္းမသိဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ဳိးေတြနဲ႔ ေရွ႕ခရီးဆက္ရမယ့္အေရး ေတြးေတြးၿပီး ရင္ေလးမိတယ္။
အားလံုး ဒီမိုကေရစီ
အခုအခ်ိန္မွာ ရိွေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ပါတီအားလံုးက ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရးအတြက္ဆိုၿပီး လူသိရွင္ၾကား ေၾကြးေၾကာ္ထားၾကတယ္။ တျမန္ႏွစ္ ကအထိ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေက်ာ႐ိုးအဖဲြ႕အစည္းအျဖစ္ ရိွေနခဲ့တဲ့ ႀကံ႕ခုိင္ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးအဖဲြ႕ကလည္း အခု ဒီမုိကေရစီပါတီျဖစ္ေနၿပီ။ အားလံုးက ဒီမုိကေရစီ ျဖစ္ေနေတာ့ မဲထည့္တဲ့ျပည္သူေတြက ဘာကိုၾကည့္ၿပီး ေရြးရမွာလဲ။ မူကဲြမရိွေတာ့ လူပဲၾကည့္ၿပီး ေရြးရမလို ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီလိုဆို မွန္ႏိုင္ပါ့မလား။ ႏုိင္ငံ ေရးလုပ္တဲ့ေနရာမွာ လူကို ဦးစားေပးမႈ လြန္ကဲတာ မေကာင္းဘူးမဟုတ္လား။ လူကို ဦးစားေပးလြန္းေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္မႈ ေပၚေပါက္လာႏုိင္တယ္။ အဲဒီက ေနာက္တစ္ဆင့္ တက္သြားရင္ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ ျဖစ္သြားတတ္တယ္။
ကိုယ္ပိုင္ဝါဒလမ္းစဥ္ ရိွရမယ္
ေရြးေကာက္ပဲြတို႔ လႊတ္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ တက္လာေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ အာဏာရွင္လို တစ္ေသြးတစ္သံတစ္မိန္႔ အုပ္ခ်ဳပ္သြားတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ရိွပါတယ္။ လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ ကဒါဖီတို႔ ဆီးရီးယားက အာဆတ္တို႔ဟာ ဒီလိုအာဏာရွင္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွာ လူထက္ မူကိုသာ အဓိကထားသင့္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီတုိင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္မူဝါဒ၊ ကိုယ္ပိုင္လမ္းစဥ္ ရိွရမယ္။ ဘာမွ ကဲြျပားျခားနားမႈ မရိွဘဲ အားလံုးအတူတူ ျဖစ္ေနရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ သီးျခားပါတီေတြ ေထာင္ေနေတာ့မွာလဲ။ ဧရာမ ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံႀကီးျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ အဓိက ပါတီႀကီးႏွစ္ခုပဲ ရိွတယ္။ ႏွစ္ခုစလံုးက ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကုိ အျပည့္အဝလက္ခံ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့ အားလံုးအတူတူ ျဖစ္တယ္။
စြက္ဖက္မႈ ရိွေရး မရိွေရး
ဒါေပမဲ့ နည္းဗ်ဴဟာ ပိုင္းက်ေတာ့ မတူေတာ့ဘူး။ ရီပတ္ဘလစ္ ကန္ပါတီက စီးပြားေရးေရာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာပါ အစိုးရဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္မႈ လံုးဝ မရိွေစဘဲ ေစ်းကြက္သဘာဝအတုိင္း ထားရိွၿပီး အစိုးရအသံုးစရိတ္ကို အနည္းဆံုးအထိ ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုေလွ်ာ့ခ်ရင္ အခြန္အတုပ္ေတြလည္း က် ဆင္းၿပီး ဘတ္ဂ်က္လိုေငြျပမႈ နည္းပါးသြားလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီကေတာ့ စီးပြားေရးမွာ အစိုးရထိန္းခ်ဳပ္မႈ လံုးဝမရိွရင္ ကုန္ေစ်း ႏႈန္းေတြ တက္ခ်င္တုိင္း တက္ၿပီး တစ္ဦးတည္း လက္ဝါးႀကီးအုပ္မႈေတြ ရိွလာႏုိင္တယ္။ ေငြလံုးေငြရင္းနည္းပါးတဲ့ အလတ္စားနဲ႔ အေသးစား လုပ္ငန္းရွင္ ေတြ ထိခုိက္ေစႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ အစိုးရက ထိန္းခ်ဳပ္ေပးဖို႔ လိုတယ္လို႔ ယူဆတယ္။
ကြန္ဆားဗတစ္နဲ႔ လစ္ဘရယ္
ဒါ့အျပင္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးလိုကိစၥမ်ားမွာ ဆင္းရဲသားမ်ားကုိ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈေတြ ေပးဖို႔ လိုအပ္တယ္။ ဒီအတြက္ အခြန္အတုပ္ေတြ တုိး ျမႇင့္ေကာက္ခံရမယ္။ ဆင္းရဲသားမ်ားထက္ ခ်မ္းသာသူမ်ားနဲ႔ ဧရာမလုပ္ငန္းႀကီးမ်ားကုိ ပိုမို ေကာက္ခံရမယ္လုိ႔ သေဘာထားတယ္။ ေယဘုုယ်အားျဖင့္ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ပါတီကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ပါတီ၊ ကြန္ဆားဗတစ္ပါတီလို႔ေခၚၾကၿပီး ဒီမုိကရက္ေတြကိုေတာ့ လူလတ္တန္းစားမ်ားရဲ႕ပါတီ၊ လစ္ဘရယ္ပါတီလို႔ ေခၚၾကတယ္။ အေျခခံပါတီတိုင္းက အဲဒီလိုရိွတာကုိ လူတုိင္းသိၿပီးျဖစ္ေတာ့ ပါတီေထာက္ခံသူေတြၾကားမွာ ဘာျပႆနာမွ မရိွဘူး။ ကိုယ့္ပါတီကလူကို ေထာက္ခံၾကမွာပဲ။
ပလက္ေဖာင္းဆုိတာ
အေရးႀကီးတာက ဘယ္ပါတီကိုမွ တစ္သမတ္တည္း ေထာက္ခံေလ့မရိွတဲ့ သာမန္မဲဆႏၵရွင္ ျပည္သူလူထု ျဖစ္ တယ္။ ဒီလူေတြက အမ်ားစုလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒီလူေတြကို စည္း႐ုံးဖို႔အတြက္ ပါတီႏွစ္ခုစလံုးက ႀကိဳးစားၾကတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေရြးေကာက္ခံရရင္ ဘာကို ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္မယ္ ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြကို လူသိထင္ရွား ထုတ္ျပန္ေၾကညာၿပီး စည္း႐ုံးရတယ္။ အဲဒါကုိ ”ေရြးေကာက္ပဲြ ပလက္ေဖာင္း” လို႔ေခၚတယ္။ ဥပမာ အုိဘားမားပထမအႀကိမ္ သမၼတေရြးေကာက္ပဲြဝင္ေတာ့ ဆင္းရဲသားေတြကုိ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ပိုၿပီးေပးႏုိင္တဲ့ ဥပေဒျပ႒ာန္းႏုိင္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ပလက္ေဖာင္းနဲ႔ စည္း႐ုံးလႈံ႕ေဆာ္ခဲ့တယ္။ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ ဂြၽန္မက္ကိန္းကေတာ့ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ ေလွ်ာ့ခ်ေရးနဲ႔ အခြန္အတုပ္ေတြ ေလွ်ာ့ခ်ေရးကို ပလက္ေဖာင္းတင္ ခဲ့တယ္။
အလုပ္လက္မဲ့ ေလွ်ာ့ခ်ေရး
ခုတစ္ႀကိမ္ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ရီပတ္ဘလစ္ကန္်ဘက္က ဘာနဲ႔ထြက္လာမယ္ မသိရေသးေပမယ့္ အုိဘားမားကေတာ့ စီးပြားေရးအရိွန္ျမႇင့္ၿပီး အ လုပ္လက္မဲ့ႏႈန္း က်ဆင္းေရးကို အဓိကထား ေျပာၾကားေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြဟာ ဘယ္ကိစၥကို ဦးစားေပးအျဖစ္ ပလက္ေဖာင္းတင္မယ္ဆုိတာ အခုအခ်ိန္္ထိ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာတာ မေတြ႕ရဘူး။ လုိအပ္ေၾကာင္း မသိလို႔ပဲလား မေျပာတတ္ဘူး။ တခ်ဳိ႕က အေျခခံဥပေဒ ျပင္မယ္၊ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးစနစ္ေတြ ျပင္မယ္လို႔ေတာ့ ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေျခခံဥပေဒထဲက ဘာေတြကိုျပင္မွာလဲ၊ ဘယ္လိုျပင္မွာလဲ။ ပညာ ေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးကိုေရာ ဘယ္လိုျပင္မွာလဲ။ ဘယ္ေလာက္ထိျပင္မွာလဲ၊ ေရွးကလို အခမဲ့ ပညာေရးတို႔ အခမဲ့ က်န္းမာေရးတို႔ ျပန္လုပ္မွာလား တိတိက် က် ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီ အခ်က္ေတြကို မဲဆႏၵရွင္ေတြ သိေအာင္ တင္ျပရမယ္။ အဲဒါဟာ သူတုိ႔ပါတီေတြရဲ႕ ေရြးေကာက္ပဲြ ပလက္ ေဖာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္။ သူတုိ႔က မေျပာရင္ သတင္းသမားေတြက ေမးခြန္းေမးၿပီး ေျပာေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္။ ဒါမွ မဲဆႏၵရွင္ ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္တတ္ မွာ ျဖစ္တယ္။ သတင္းသမားေတြ ေမးခြန္းေမးတတ္ၾကပါေစ။
***************************************************************************************
Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.