Posts
 | International Media (1) |
ႏိုင္ငံတကာသတင္းမ်ား (၁)
ျမန္မာႏုိုင္ငံတြင္ လူနည္းစုကို ေလးစားရမည္
(7 Oct 2013 ရက္စဲြပါ New Strait Times မွ Farish A Noor ေရးသားေသာ Myanmar must respect minorities ကို ဘာသာျပန္ဆိုသည္)
ျမန္မာႏိုင္ငံရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေနာက္တစ္ႀကိမ္ျဖစ္ပြားျပန္ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူနည္းစု အေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားအေၾကာင္းမ်ားသည္ သတင္းေခါင္းစဥ္ေနရာမ်ားတြင္ တဖန္ေနရာယူလ်က္ ရွိေနျပန္ ပါသည္။
အဆိုပါ ကိစၥရပ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္ကိုေက်ာ္၍ သက္ေရာက္မႈမ်ားရွိေနရာ အားလံုးျမင္ႏုိင္သည့္ သက္ေသမ်ားျဖစ္ပါသည္။ နယ္စပ္ကိုေက်ာ္၍ ထြက္ေျပးမႈမ်ားရွိေနရာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကဲ့သို႔ေသာ အျခားတုိင္းျပည္မ်ားသို႔ သက္ေရာက္မႈမ်ားရွိေနသည့္ျပင္ ေလွျဖင့္ထြက္ေျပးသူမ်ားေၾကာင္းအျခား အေရွ႕ေတာင္အာရွႏုိင္ငံမ်ားသို႔ပင္ သက္ေရာက္မႈမ်ားရွိေနပါသည္။
သို႔ေသာ္ အဆိုပါ ထင္ရွားေသာ ကိစၥရပ္ကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္၍ ျပႆနာ၏ အရင္းအျမစ္ကို ရွာေဖြရာတြင္ ၎မွာ ျမန္မာႏွင့္ခ်ည္းဆိုင္ေသာ သို႔မဟုတ္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကိုယ္တိုင္ႏွင့္သာဆိုင္ေသာ သီးသန္းကိစၥတစ္ခု မဟုတ္ေပ။
အမွန္တကယ္တြင္ ၎မွာ ကာလရွည္ၾကာျဖစ္တည္ခဲ့ေသာ သမိုင္းေၾကာင္းႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ အမ်ိဳးမိ်ဳးေသာ အခ်က္မ်ား၏ ရလဒ္ျဖစ္ပါသည္။ ၎တြင္ အတိတ္က ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးက ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ တုိင္းရင္းသားမ်ားကို စည္းျခားခဲြေပးခဲ့သည့္ အခန္းက႑ကလည္း တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ကိုလိုနီေခတ္တြင္ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းဝင္ေရာက္လာမႈမ်ား၏ ရလဒ္ကလည္း ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို ပံုပ်က္သြားေစပါသည္။ အခ်ိဳ႕ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမ်ား (ကရင္ကဲ့သို႔ေသာ) ကို အျခားလူ႕အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ေငြျဖင့္ ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ေပးမႈမ်ားရွိသည္ဆိုသည့္ အျမင္မ်ားလည္း ပါဝင္ပါသည္။
ထိုအထဲတြင္ ေပါင္းထည့္ရမည့္အခ်က္အျဖစ္ ယေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လူမ်ိဳးစြဲအမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား ႏိုးထ လာျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ႀကီးက်ယ္ေသာအတိတ္၊ ပစၥဳပန္ႏွင့္ အနာဂတ္ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဗမာ-ဗုဒၵ ႏိုင္ငံအျဖစ္ သမ႐ုိးက် မဟုတ္သည့္ အျမင္မ်ား ထုတ္ေဖာ္လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
သမိုင္းဆရာတုိင္းက သမိုင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို စာတမ္းျပဳစုထားမႈမ်ားက ျပဆိုရာတြင္ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းတြင္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားအျပင္ အျခားလူ႕အဖြ႕ဲအစည္းမ်ားလည္း ပါဝင္သည္ဆိုသည့္ ေမးခြန္းကို ေမးလာႏုိင္ပါသည္။ ရာစုႏွစ္မ်ားစြာကတည္းက ရွမ္း၊ခ်င္း၊ ကရင္ႏွင့္ အျခား တိုင္းရင္းသားမ်ား ေနထုိင္ရာ ၎တို႔တြင္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာစကားႏွင့္ ျဖစ္တည္မႈမ်ား ကိုယ္ပိုင္ရွိၾကပါသည္။
သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားက အေရးပါလွစြာျပဆိုသည္မွာ ရခိုင္မ်ား၏ ေဒသသည္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈရွိခဲ့ေသာ ေဒသ ျဖစ္ၿပီး ၁၈ ရာစုေႏွာင္းပိုင္းထိတိုင္ရွိခဲ့သည္ဟု ျပဆိုပါသည္။ ဥေရာပသေဘာၤမ်ားသည္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ မ်ားရွိေသာ ကၽြန္းမ်ားသို႔ သြားရာတြင္ ရခိုင္တြင္ ကုန္သြယ္ရန္ရပ္နားေလ့ရွိခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရခိုင္ျပည္မွ ျပည္သူမ်ားသည္ အခ်ိဳ႕ျမန္မာအမ်ိဳးေရးဝါဒီမ်ားဆုိသကဲ့သုိ႔ အသစ္ေ႐ႊ႕ေျပာင္းဝင္ေရာက္လာသူမ်ားျဖစ္သည္ ဆိုသည္မွာ အလ်ဥ္းမဟုတ္ေပဟု ဆိုႏုိင္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံမ်ားသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အတိတ္က ၎တို႔၏ ႐ႈတ္ေထြးမႈမ်ားႏွင့္ ျဖစ္တည္မႈမ်ား အေၾကာင္းသာ ထပ္တလဲလဲေျပာေနသနည္း။ ၎တို႔အတြင္း အမ်ားစုပါဝင္ေနျခင္းအေပၚ အဘယ့္ေၾကာင့္ မႏွစ္သက္ျဖစ္ေနရနည္း။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုလက္ခံေသာမူဝါဒလိုအပ္လ်က္ရွိပါသည္။ အဆိုပါ မူဝါဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္ ဗမာ-ဗုဒၵဘာသာ အမ်ားစုရွိေသာ္လည္း အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ဟိႏၵဴ၊ ခရစ္ယာန္ ႏွင့္ မြတ္ဆလင္ မ်ား ပါဝင္ေသာ ဘာသာေရးအုပ္စုမ်ား ပါဝင္သည္ကို လက္ခံရပါမည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္ ဟိႏၵဴလႊမ္းမိုးေသာ အိႏိၵယႏုိင္ငံသည္ပင္ ဘာသာေဗဒ-ဘာသာေရး- တိုင္းရင္းသား ကြဲျပားျခား နားမႈကို လက္ခံလာရၿပီး မြတ္ဆလင္ လႊမ္းမိုးေသာ အင္ဒိုနီးရွားတြင္လည္း ဤနည္းအတိုင္းျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံတစ္ခုႏွင့္ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ လူမ်ိဳးစြဲ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒႏုိးထျခင္းကို ရင္ဆိုင္လာရ ပါက ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ စိတ္ထဲတြင္ သိရွိေနရမည့္အခ်က္မွာ ၎တို႔ပါဝင္မႈရလာသည္ႏွင့္အမွ် ဖယ္ထုတ္ရန္ စဥ္းစား လုပ္ေဆာင္လာသည့္ အေျခခံက်သည့္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိသည္မွာ ထိုသို႔ေသာ လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ား၏ အေရးပါေသာ္လည္း ငုတ္လွ်ိဳးေနတက္သည့္ အေၾကာင္းရင္းျမစ္မွာ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာ ေရးတို႔ထက္စာလွ်င္ ႏုိင္ငံေရးေဘာဂေဗဒ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုရပါမည္။
ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားအေပၚ စာေရးသူ၏ ကိုယ္ပိုင္အျမင္စိုးရိမ္မႈမွာ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ဘာသာေရးလူနည္းစုမ်ားအေပၚ ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဗုဒၵဝါဒဟု အမည္တပ္ ထားေသာ အစြန္းေရာက္ အုပ္စုအေသးေလးတစ္ခုက လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္မည္ဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ေယဘူယ်အားျဖင့္ ဗုဒၵဘာသာ၏ အမည္ကို ညစ္ႏြမ္းေစၿပီး ထိုနည္းအတိုင္းပင္ မြတ္ဆလင္မ်ား၏ ပံုရိပ္ကို ေယဘူယ် ထိခိုက္ပ်က္စီးေစပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ေျဖးေျဖးလုပ္ေဆာင္ေနၿပီး ႏုိင္ငံတကာအသိုင္း အဝုိင္း၏ အသိအမွတ္ျပဳမႈ ေထာက္ခံမႈ ရရန္ႀကိဳးပမ္းေနရာ၊ ျမန္မာအေနျဖင့္ ေလ့လာသိရွိထားရမည့္ အခ်က္မွာ အသိအမွတ္ျပဳမႈရရွိရန္ အခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံတကာစံမ်ားႏွင့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ျပည္မွီရန္ လိုအပ္သည္ဆိုသည့္ အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။
ထိုအထဲတြင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းစဥ္မွတဆင့္ မိမိတို႔၏ ျဖစ္တည္မႈကို ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္မည့္ အေျခအေနတစ္ခုဖန္တီးေပးရန္ လိုအပ္ပါသည္။ အဆိုပါ ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းစဥ္တြင္ အသိုင္းအဝိုင္း အားလံုးသည္ ဤႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးစီမံကိန္းမ်ားသည္ ၎တို႔ကိုလည္း ကုိယ္စားျပဳသည္ဟု ခံစား ႏုိင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အတိတ္က အမ်ားစုေပါင္းေနထုိင္ခဲ့မႈကို ျပန္ၾကည့္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုသို႔ေနထိုင္ရန္ ျဖစ္ႏုိင္ခဲ့သည္ ကို မွတ္သားရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၄၀ ေနာက္ပိုင္းကာလအထိ ဗမာမဟုတ္ေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ား၊ ဘာသာ ေရး လူနည္းစုမ်ားသည္ အမွန္တကယ္ပင္ အစိုးရအဖြဲ႕အတြင္း၊ ပါတီမ်ား၊ လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားႏွင့္ စီးပြားေရး အသိုင္းအဝုိင္းတြင္ ပါဝင္ခဲ့ပါသည္။
ႏုိင္ငံတည္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္္မ်ားသည္ လက္ေတြ႕ဘဝလူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အရွိတရားမ်ားကို အတိအက်ထင္ဟပ္ႏုိင္မွသာလွ်င္ အလုပ္ျဖစ္ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္တကယ္အရွိတရားမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အမွန္တကယ္ယဥ္ေက်းမႈအရ ၾကြယ္ဝၿပီး၊ အမ်ားစုေပါင္းေနထုိင္ေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ ၾကြယ္ဝၿပီး၊ ကြဲျပားျခားနားသည့္ ျဖစ္တည္မႈကိုပင္ အေၾကာင္းျပခ်က္တိုင္းအတြက္ ေက်းဇူးတင္ရေပလိမ့္မည္။
| Google Drive: create, share, and keep all your stuff in one place. |  |