လက္ရွိပညာေရးအေျခအေနႏွင့္ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အႀကံျပဳခ်က္မ်ား
လက္ရွိအေျခခံပညာေရးစနစ္အေပၚ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ သေဘာထား အျမင္ႏွင့္ အႀကံဉာဏ္ျပဳခ်က္ ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သုေတသနကို EU ၏ ပံ့ပိုးမႈျဖင့္ Myanmar Egress မွ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ အဆိုပါ သုေတသနစာတမ္းတြင္ ျမန္မာ့ပညာေရး၌ ေတြ႕ႀကံဳေနရေသာအခက္အခဲမ်ား၊ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို အေသးစိတ္ ရွင္းလင္းထားၿပီးဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ား၊ သုေတသနအဖြဲ႕၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ျပည့္ စံုစံုေရးသားရွင္းလင္း ထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ယင္းစာတမ္းကို ဖတ္႐ႈသည့္အခါ ျမန္မာ့ပညာေရး အင္စတီက်ဴးရွင္း မ်ား၏ သမုိင္းေနာက္ခံအေျခအေန၊ လက္ရွိပညာေရးအေျခအေနႏွင့္ သုေတသနအဖြဲ႕၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားဟူ၍ အပိုင္း သံုးပိုင္းပါဝင္သည္။
ျမန္မာ့ပညာေရးအင္စတီက်ဴးရွင္မ်ား၏ သမုိင္းေနာက္ခံအေျခအေန
ျမန္မာ့ပညာေရးအင္စတီက်ဴးရွင္းႀကီးမ်ားတြင္ အစိုးရေက်ာင္း၊ ပုဂၢလိကေက်ာင္း၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းဟူ၍ သံုးမ်ိဳးသံုးစားရွိသည့္အနက္ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားမွာ အခုိင္အခံ့ဆံုး ျဖစ္ခဲ့သည္ကိုေတြ႕ရွိရသည္။ ၁၉၆၂ မတိုင္ခင္ထိ ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္တြင္ အထက္ေဖာ္ျပပါ ပညာေရး အင္စတီက်ဴးရွင္းႀကီးသံုးခုလံုးရွိခဲ့ ေသာ္ျငားလည္း ၁၉၆၂ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားကိုုသာ ႏုိင္ငံေတာ္ကခြင့္ျပဳခဲ့ရာမွ ၁၉၉၃ စတင္၍ ပိတ္ပင္ခဲ့သည့္ ပုဂၢလိကေက်ာင္း မ်ားႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ခြင့္ရခဲ့သည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္း ဥပေဒထုတ္ျပန္ၿပီး ေနာက္ပုိင္း နာမည္ႀကီးပုဂၢလိက က်ဴရွင္ႀကီးမ်ားမွာ ပုဂၢလိကေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္လာကာ အဆိုပါ ပုဂၢလိကေက်ာင္း မ်ားအားေငြေၾကးတက္ႏုိင္သည့္သူမ်ားသာတက္ေရာက္ႏုိင္ ေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။
လက္ရွိပညာေရးအေျခအေန
ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္ကို ေလ့လာပါက ဆရာမ်ား၏ အခန္းက႑မွာ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္ရာ ဆရာမ်ား၏ အရည္အခ်င္းပိုင္းမ်ားကိုသာမက လက္ရွိပညာေရးစနစ္အေပၚ သူတို႔၏ အျမင္မ်ား၊ အႀကံေပးခ်က္မ်ားကိုလည္း ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးရွိ ဆရာ ၄၀၇ ဦးအား စစ္တမ္းေကာက္ယူခဲ့သည္။ အစိုးရမွ ျမန္မာ့ပညာေရး ျမႇင့္တင္ႏုိင္ရန္ အလို႔ငွာ ပညာေရးဘြဲ႕မ်ားကို ၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ေပးအပ္လာခဲ့ရာ တႏွစ္ကို ပညာေရးဘြဲ႕ ရ ၄၀၀ ဦးထြက္ရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းဘြဲ႕ရမ်ားအနက္ ၁၄ ရာခုိင္ႏႈန္းကသာ ဆရာအျဖစ္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳၾကသည္ကိုေတြ႕ရွိရသည္။ ေနာက္ထပ္ ေတြ႕ရွိခ်က္တခုမွာ INGO မွ ဆရာအျဖစ္ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းျပဳလိုသူမ်ားအတြက္ လုပ္ငန္းခြင္ အႀကိဳသင္တန္း ဖြင့္လွစ္ၿပီး ယင္းသင္တန္းဆင္းမ်ားမွ ဆရာအင္အား စု၏ ၄၀ ရာခုိင္ႏႈန္းတြင္ ဝင္ေရာက္လု လုပ္ကိုင္ လ်က္ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ က်န္သည့္ ၄၆ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေ ေက်ာင္းမ်ားမွ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္မွာ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္အတန္းမီရန္ မ်ားစြာလုိအပ္သည္ျဖစ္ရာ အဆင့္မီေရး အတြက္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ေတြ႕ႀကံဳရမည္ကို ဆရာမ်ား၏ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားအရသိရသည္။ အထူးသျဖင့္ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းမ်ားတြင္ သင္ေထာက္ကူမရွိသည့္အတြက္ ဆရာတဦး အေနျဖင့္ သင္ၾကားေရး၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အေရးမ်ားကိုတစ္ၿပိဳင္ နက္တည္း လုပ္ေဆာင္ေနရသည္။ ထို႔အျပင္ ဆရာ၊ ေက်ာင္းသာအခ်ိဳးမွာလည္း မညီမမွ်ျဖစ္ေနသည္။ ယင္းသုိ႔ ဆရာ-ေက်ာင္းသား အခ်ိဳး မညီမွ်ျခင္းသည္ ဘကေက်ာင္းမ်ားက ပုဂၢလိက ေက်ာင္းမ်ားထက္ ပိုသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ထို႔အျပင္ ပညာေရးဘြဲ႕ရမ်ားသည္ ဆရာအျဖစ္ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းျပဳမည္ဟု ဆံုးျဖတ္သည့္အခါ လိုအပ္သည့္ လုပ္ငန္းခြင္အေတြ႕အႀကံဳကိုအစိုးရမွ ဖန္တီးမေပးႏုိင္သည့္ အတြက္ ဘကေက်ာင္းမ်ားတြင္ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ၿပီး အထိုက္အသင့္အေတြ႕အႀကံဳရၿပီးေတာ့မွ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းမ်ားသို႔ ကူးေျပာင္းသြား ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
လက္ရွိသင္႐ုိးညႊန္းတန္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးဆရာ ၉၃ ရာခုိင္ႏႈန္းက ျပင္ဖို႔မလုိဘူးဟ ုသံုးသပ္ၾကသည့္ အျပင္ ဆရာ၊ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လည္းဆရာ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကဆရာတေယာက္လွ်င္ ေက်ာင္းသား ၃၀ႏွင့္ ၄၀ ၾကားထဲတြင္သာ ရွိသင့္သည္ဟုဆိုသည္။ ထို႔အျပင္ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳ သင္ၾကားေရးမွာလည္း လက္ရွိ အစိုးရမွ ခ်မွတ္ထားသည့္ စာေမးပြဲစနစ္ႏွင့္ မည္သို႔မွ် မကိုက္ညီသည့္အတြက္ အသံုး မျပဳႏုိင္ေၾကာင္းရွာေဖြေတြ႕ရွိသည္။ ဆရာ-ေက်ာင္းသားအခ်ိဳးမညီမွ်မႈ၊ ဆရာမ်ား၏ ဝန္ထုတ္ဝန္ပိုးမ်ား ပိုမိုမႈမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတဦးခ်င္းစီ၏ တိုးတက္မႈကို အေသးစိတ္ေစာင့္မၾကည့္ႏုိင္သည့္အတြက္ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳသင္ၾကားေရးကို အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏုိင္ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔အျပင္အစိုးရမွ ခ်မွတ္ထားသည့္ ၈တန္း အထိမေအာင္မေနရစနစ္ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ၏ အရည္အေသြး တိုးတက္ဖို႔ထက္၊ သင္႐ုိးညႊန္းတန္း ၿပီးဆံုးေရးသာ အားစိုက္လုပ္ေဆာင္ေနရသျဖင့္ ေက်ာင္းသား ဗဟိုျပဳစနစ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ ျဖင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ စနစ္၏ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးတခုမွာ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ားက ဆရာမ်ား၏ က်ဴရွင္မ်ားကို ယူရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
သုေတသနအဖြဲ႕၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ား
သုေတသနစာတမ္း၏ ေနာက္ဆံုးပိုင္းတြင္ သုေတသနအဖြဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပညာေရးအဆင့္အတန္း ျမင့္မားေရး အတြက္ နည္းဗ်ဴဟာပိုင္း၊ မဟာဗ်ဴဟာပိုင္း အႀကံျပဳတင္ျပထားသည္။ နည္းဗ်ဴဟာပိုင္းတြင္း သင္ေထာက္ကူပစၥည္းမ်ား လံုလံု ေလာက္ေလာက္ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ႏွင့္ အခန္းဆံုးစစ္ေဆးျခင္းႏွင့္၊ တႏွစ္ တတန္း တင္ေပးသည့္ စာေမးပြဲစနစ္ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔ အႀကံျပဳထားသည္။ မဟာ ဗ်ဴဟာပိုင္းအရ အႀကံျပဳတင္ျပထားသည့္အခ်က္မွာ သင္႐ုိးညြန္းတန္း အဆင့္ျမင့္တင္ ေရးႏွင့္ ေက်ာင္းအုပ္မ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈ စြမ္းရည္တို႔ကို ျမႇင့္တင္ေပးမႈျဖစ္သည္။ ယခုကာလတြင္ မီဒီယာမ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာျခင္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းအုပ္မ်ား၏ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ား နည္းပါးသြား သည့္တုိင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ား ယခင္အတိုင္း လုိအပ္ခ်က္မ်ား ရွိဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ဆရာမ်ား၏ အရည္အေသြး ျမင့္မားလာေစရန္၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ားတိုးတက္ေရးႏွင့္ လုပ္ခလစာ တုိးျမႇင့္ေရးအတြက္ အစိုးရမွ မွန္ကန္ သည့္ မူဝါဒမ်ားျဖင့္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ ဖို႔လိုအပ္သည္ကိုလည္း စာတမ္းတြင္ အႀကံဳျပဳတင္ျပထားသည္။