Posts
Office of UN Resident and Humanitarian Coordinator for Myanmar, 27th January 2009
လယ္ယာ စိုက္ပ်ဳိးေရး ဖြြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးႏွင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းက႑တြင္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံျခင္းသည္ ဆင္းရဲေသာ ေက်းလက္ေဒသကို အက်ဳိးရွိေစမည္ သာမကပဲ ႏိုင္ငံလံုး စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကိုပါ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမည္ ျဖစ္ကာ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈကိုလည္း ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ဇန္နဝါရီ (၂၆) ရက္က ရန္ကုန္တြင္ က်င္းပေသာ Myanmar Humanitarian Partnership Group ၏ အစည္းအေဝးမွ ထြက္ေပၚလာေသာ သတင္းေကာင္း တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရး က႑သည္ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ဖြယ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရွိေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ရွိ စီးပြားေရး စိန္ေခၚမႈမ်ားကို အစီအစဥ္ တက် တုန္႔ျပန္ရာတြင္ ဦးစားေပး စဥ္းစားသင့္သည့္ ကိစၥတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။
အလွဴရွင္မ်ား ျဖစ္ေသာ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ NGO အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရွိ အျခား လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားေရး အဖြဲ႕မ်ား တက္ေရာက္ၾကေသာ လစဥ္ အစည္းအေဝး တစ္ခုျဖစ္သည့္ Myanmar Humanitarian Partnership Group ၏ အစည္းအေဝးမွ ယခု သံုးသပ္ခ်က္ ထြက္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္သည္။
စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏွင့္ ဆင္းရဲမႈ ေလ်ာ့ခ်ေရးသည္ လယ္ယာထြက္ ေကာက္ပဲသီးႏွံ က႑၊ ငါးလုပ္ငန္း က႑၊ ေမြးျမဴေရး က႑တို႔၏ ထုတ္လုပ္မႈ၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမ်ား တိုးတက္လာျခင္းေပၚတြင္ မွီခို ေနပါသည္။ ႏိုင္ငံ လူဦးေရ၏ (၇၀ %) သည္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိၿပီး အားလံုးေသာ အခ်က္အလက္မ်ားက လယ္ယာ စိုက္ပ်ဳိးေရး က႑တြင္ စဥ္းစားဖြယ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အခြင့္အလမ္းမ်ား၊ အလားအလာမ်ား ရွိေနေၾကာင္း ညႊန္ျပေနၾကသည္ဟု ေျပာၾကားသူမွာ UNDP မူဝါဒ အႀကံေပး Shafique Rahman ျဖစ္၍ ၎က စားနပ္ ရိကၡာ ဖူလံုေရးဆိုင္ရာ UN/NGO Working Group ကိုယ္စား "စိန္ေခၚမႈမ်ား၊ အခြင့္အလမ္းမ်ားႏွင့္ စီစဥ္တက် တုန္႔ျပန္မႈ ဆိုင္ရာ စီးပြားေရး ၿခံဳငံု သံုးသပ္ခ်က္" ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဆြးေႏြး တင္ျပရာတြင္ အထက္ပါအတိုင္း ေျပာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
တခ်ိန္ထဲတြင္ပင္ ေက်းလက္ေဒသ၌ လယ္မဲ့ ယာမဲ့ ျပႆနာ ႀကီးထြား ျမင့္မားလ်က္ ရွိၿပီး လယ္ေျမ မပိုင္သူ ဆင္းရဲသားမ်ားသည္ လယ္ယာေျမ မလိုေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို မွီခိုေနရပါသည္။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ရလွ်င္ ေက်းလက္ စိုက္ပ်ဳိးေမြးျမဴေရး က႑၏ ျပႆနာ ရင္းျမစ္မ်ားကို ရွာေဖြ ေျဖရွင္းေပးမႈမ်ား တိုးျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ရန္ လုိအပ္ေနပါသည္ဟု Mr. Rahman က ဆိုပါသည္။
အဆိုပါ အစည္းအေဝးသို႔ ကၽြမ္းက်င္ ပညာရွင္မ်ား၊ မစ္ရွင္ႏွင့္ ေအဂ်င္စီ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ သံတမန္မ်ားႏွင့္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ား စုစုေပါင္း (၇၀) ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ေက်းလက္ ေငြေခ်းစနစ္၊ ေစ်းကြက္ အခြင့္အလမ္း၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး မဟုတ္ေသာ စီးပြားေရးႏွင့္ အေျခခံ အေဆာက္အဦး စေသာ နယ္ပယ္မ်ားတြင္ ေျဖရွင္းရန္ လိုအပ္ေနသည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို နံပါတ္စဥ္ တပ္ကာ မီးေမာင္းထိုးျပခဲ့ပါသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ စီးပြားေရး မူဝါဒႏွင့္ စနစ္တက် တုန္႔ျပန္မႈမ်ား အေပၚတြင္ ကြက္၍ သံုးသပ္ ေဆြးေႏြးၾကျခင္းမွာ ပါေမာကၡ ဂ်ဳိးဇက္ စတစ္ကလစ္၏ ဒီဇင္ဘာလ ခရီးစဥ္ အပါအဝင္ လတ္တေလာ ျဖစ္ရပ္မ်ား၏ သက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ေရွ႕ဆက္၍ စိုးရိမ္ ပူပန္စရာ ျဖစ္ေနေသာ ကိစၥမွာ အေသးစား ေခ်းေငြ စီမံကိန္းမ်ား အတြက္ ရန္ပံုေငြ ျဖည့္တင္းရာတြင္ ႀကီးမားေသာ လစ္ဟာမႈမ်ား ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အေသးစား ေခ်းေငြ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ လိုအပ္ခ်က္မွာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၃၄၀ မွ သန္း ၄၇၀ အတြင္း ရွိေနသည္ဟု ခန္႔မွန္း တြက္ခ်က္မႈမ်ားအရ သိရွိရပါသည္။
အေသးစား ေခ်းေငြ စီမံကန္းကို ေထာက္ပံ့ေနသည့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္း (၇) ခု၊ ေဒသတြင္း အဖြဲ႕အစည္း အနည္းငယ္ႏွင့္ ဘဏ္မ်ားသည္ စုစုေပါင္း လိုအပ္ခ်က္၏ (၁၀ %) မွ်သာ တတ္ႏိုင္ၾကသျဖင့္ ေက်းလက္ ဆင္းရဲသား သန္းေပါင္းမ်ားစြာကို အတိုးႏႈန္း ႀကီးႀကီးျဖင့္ ေငြေခ်းသူမ်ားထံ ေက်းဇူးတင္ခံ၍ ေငြေခ်းရသည့္ ဘဝသို႔ ေရာက္ရွိေစခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရွိ အႀကီးဆံုး အေသးစား ေခ်းေငြ စီမံကိန္းကို ကုလသမဂၢ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အစီအစဥ္ UNDP က စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က စတင္ခဲ့ေသာ ၎ စီမံကိန္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတဝွမ္း ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း (၂၂) ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေက်းရြာေပါင္း (၄၆၄၅) ရြာမွ အိမ္ေထာင္စုေပါင္း သံုးသိန္း ငါးေသာင္းခန္႔ကို ကူညီ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ စီမံကိန္းအရ လယ္ပိုင္ဆိုင္မႈ (၅) ဧက မျပည့္သည့္ လယ္သမား မိသားစုမ်ားအား အကူအညီေပးျခင္း ျဖစ္၍ ၎တို႔အား ရင္းႏွီးေငြႏွင့္ လုပ္ငန္း ခ်ဲ႕ထြင္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ ကူညီျခင္း ျဖစ္သည္။
လက္ရွိ တတ္ႏိုင္တဲ့ ရန္ပံုေငြ အေနအထားနဲ႔ လက္လွမ္း မမွီႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လိုအပ္ခ်က္က ႀကီးမားေနပါတယ္ဟု ေျပာၾကားသူမွာ PACT Myanmar မွ ဌာေန ကိုယ္စားလွယ္ Fahmid Karim Bhuiya ျဖစ္ၿပီး ၎သည္ UNDP ၏ (၂၂) ၿမိဳ႕နယ္ အေသးစား ေငြေခ်း စီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနသူ ျဖစ္သည္။
ကုလသမဂၢ ဌာေန ညႇိႏႈိင္းေရးမွဴးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ UNDP ကိုယ္စားလွယ္ Bishow Parajuli ၏ အဆိုအရ အေသးစား ေငြေခ်းစီမံကိန္းႏွင့္ အျခား လူမႈ အဖြဲ႕အစည္း အေျချပဳ နည္းလမ္းသစ္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အခ်ိန္ ေစာလြန္း ေနေသးေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
သို႔ရာတြင္ အေသးစား ေခ်းေငြ စီမံကိန္းမ်ားသည္ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈ ေလ်ာ့ခ်ေရးႏွင့္ ေက်းလက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ထိေရာက္ေသာ နည္းလမ္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ ဆိုေသာ အခ်က္ကို ယခု နယ္ပယ္အတြင္း လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ေအဂ်င္စီမ်ားက ေအာင္ျမင္စြာ ညႊန္ျပႏိုင္ခဲ့သည္ဟု Mr. Parajuli က ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ေက်းလက္ စီးပြားေရး တစ္ခုလံုးကို ပိုမို လႈံ႕ေဆာင္ေပးႏိုင္မည့္ ႀကီးမားေသာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် အလားအလာမ်ား ရွိေနသည္ဟုလည္း ၎က မွတ္ခ်က္ ေပးပါသည္။
စိန္ေခၚမႈေတြကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္မွာပါ။ ေက်းလက္ ဆင္းရဲမႈ ေလ်ာ့ခ်ဖို႔ မ်ားစြာ လိုအပ္ေနတဲ့ တုန္႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို ေထာက္ပံ့ ျဖည့္ဆည္း ေပးႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ ေရာက္ရင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေပၚထြက္လာပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေရရွည္ စီးပြားေရး နာလံထူႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနမႈမ်ားကိုလည္း အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစပါလိမ့္မယ္ဟု Mr Parajuli က သံုးသပ္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.