Posts
Reuters, 28th January 2009
ဖုန္ထူထူ တ႐ုတ္နယ္စပ္ၿမိဳ႕ ေရႊလီတြင္ ေနထိုင္သူမ်ားအား ၎တို႔၏ အိမ္နီးခ်င္းလဲျဖစ္၊ မိတ္ေဆြဟုလည္း ဆိုႏိုင္သူ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘယ္လို ယူဆပါသလဲဟု ေမးျမန္းၾကည့္လွ်င္ ဗ႐ုတ္သုတ္ခ၊ ဖ႐ိုဖရဲပါဗ်ာ ဟူေသာ တစ္ခြန္းထဲေသာ အေျဖကုိ ရရွိပါလိမ့္မည္။
ေစ်းေပါေသာ ပလပ္စတစ္ ဖိနပ္စီး၍ လံုခ်ည္ဝတ္ေလ့ရွိေသာ ျမန္မာကုန္သည္မ်ားအား တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို ဘယ္လိုထင္ပါသလဲဟု ေမးျမန္းၾကည့္လွ်င္မူ တ႐ုတ္တို႔၏ အေျဖႏွင့္ လံုးဝ ဆန္႔က်င္ ကြဲလြဲသည့္ အေျဖကို ရရွိပါလိမ့္မည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ တည္ၿငိမ္သည္။ မိမိတို႔အတြက္ ဆင္းရဲတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရွိေနသည္။ ျမန္မာ စစ္ဖက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကလည္း မွားယြင္းစြာ စီမံခန္႔ခြဲေနသည္ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ဖြံ႕ၿဖိဳးေသာ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ စုေဝး ေရာက္ရွိေနသည့္ ျမန္မာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ လယ္သမားမ်ား၊ အႏွိပ္ခန္း မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္ ၎တို႔ကို လက္ခံေနသည့္ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံ အၾကားတြင္ ယခုတုိင္ ခ်စ္ခင္မႈ ေလ်ာ့ပါးေနပါေသးသည္။ သိုဝွက္ထားေသာ မေက်နပ္မႈ မ်ားစြာသည္ ၎တို႔၏ ျမန္မာအစိုးရ အေပၚတြင္ သာမကဘဲ တ႐ုတ္တို႔ႏွင့္လည္း သက္ဆိုင္ေနပါသည္။
အခု မႏၲေလးမွာ တ႐ုတ္ေတြ အမ်ားႀကီး ေရာက္ေနၿပီ။ အနည္းဆံုး ၿမိဳ႕ေနလူဦးေရရဲ႕ တစ္ဝက္ေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္ဟု ေျပာၾကားသူမွာ အိမ္နီးခ်င္း ျမန္မာႏွင့္ အဓိက ကုန္သြယ္သည့္ ေရႊလီၿမိဳ႕တြင္ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး တ႐ုတ္ မန္ဒရင္ ဘာသာစကားကို အထစ္အေငါ့မရွိ ေျပာတတ္သူ ျမန္မာ ေက်ာက္စိမ္းကုန္သည္ ရဲေက်ာ္ ျဖစ္ပါသည္။
၎၏ ဇာတိၿမိဳ႕ခံ လူထုက ေျပာင္းေရႊ႕လာေသာ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးမ်ားကို ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲဟု ေမးျမန္းရာတြင္ ၎၏ တ႐ုတ္ ေဖာက္သည္မ်ား ၾကားသြားမည္ကို စိုးရြံ႕သည့္ဟန္ျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေဝ့၍ အကဲခတ္လိုက္ၿပီး "သူတို႔ကို မုန္းၾကတယ္ဗ်" ဟု ေျဖၾကားပါသည္။
"ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီကို (ေရႊလီ) လာရတာပါပဲ၊ ဇာတိၿမိဳ႕ရြာမွာက အနာဂါတ္ အတြက္ တက္လမ္း မရွိဘူးေလ" ဟု ၎က ျဖည့္စြက္ ေျပာၾကားပါသည္။
ေဒသခံ ဒိုင္ဘာသာစကားမွ ဆင္းသက္လာၿပီး ျမဴႏွင္းမ်ား ဖုံးအုပ္ေနေသာ စိမ္းလန္းသည့္ ေဒသဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္ ေရႊလီၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေရာက္လာသည့္ လူမ်ားစြာအတြက္ ေနအိမ္သဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ တရားဝင္ ေရာက္ရွိေနေသာ္လည္း တခ်ဳိ႕မွာမူ နယ္စပ္ကို တရားမဝင္ ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ လက္ဝတ္လက္စား ရတနာမ်ား၊ လိင္ အေရာင္းအဝယ္မ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။
ယူနန္ ျပည္နယ္၏ ေဝးလံေနေသာ အေနာက္ေတာင္ဘက္စြန္းတြင္ တည္ရွိေသာ ေရႊလီသည္ တခ်ိန္က ေလာင္းကစားဝိုင္းမ်ား၊ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ေမွာင္ခိုေရာင္းဝယ္မႈမ်ား၊ မူးယစ္ေဆးဝါး ကိစၥမ်ား၊ ဥပေဒမဲ့ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ နာမည္ဆိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါသည္။ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ နယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရး စတင္ခဲ့ေသာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားက ျဖစ္ပါသည္။
တ႐ုတ္က ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီ
အထက္ပါ ေရႊလီ၏ ႐ႈပ္ေထြးေသာ ေန႔ရက္မ်ားသည္ အတိတ္ေတြ က်န္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရႊလီကို ျမန္မာက ဆက္လက္ ဆုပ္ကိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေနမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍မူ သံသယ အနည္းငယ္သာ ရွိႏိုင္ပါသည္။
မ်ားစြာေသာ ေစ်းဆိုင္ ေၾကာ္ျငာမ်ားတြင္ ေရးဆြဲထားေသာ ျမန္မာလက္ေရး ဝိုင္းဝိုင္းမ်ား၊ အနံ႔ျပင္း ငံျပာရည္ဆမ္းထားေသာ သေဘၤာသီးသုတ္ စပ္စပ္ကို လမ္းေဘးတြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ စားေနသူမ်ား၊ ျမန္မာက်ပ္ေငြကို လြတ္လပ္စြာ လဲလွယ္ႏိုင္ေသာ ေနရာမ်ားကို ေရႊလီတြင္ ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း တ႐ုတ္ယြမ္ေငြမွာ ယခုတုိင္ ေရပန္းစားေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
ေရႊလီ ေဒသခံမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရးေၾကာင့္ ပိုမို ခ်မ္းသာလာၾကပါသည္။ အဓိကအားျဖင့္ ကၽြန္းသစ္ႏွင့္ ေက်ာက္စိမ္း ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းမ်ားကို ေရာင္းဝယ္ၾကျခင္း ျဖစ္ၿပီး အဆိုပါ ကုန္ၾကမ္းမ်ားကို တင့္တယ္ လွပသည့္ ဗုဒၶ ဆင္းတုေတာ္မ်ား၊ တ႐ုတ္႐ိုးရာ မယ္ေတာ္႐ုပ္ထုမ်ား အျဖစ္ ထုဆစ္ အေရာင္တင္ျခင္းျဖင့္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ေဒၚလာေငြမ်ား ရရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ ဤအရာမ်ားသည္ ျမန္မာအစိုးရ အေပၚ ေစတနာထားသည့္ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားလည္း မဟုတ္ပါ။ ဆင္းရဲေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ စိတ္တြင္ တ႐ုတ္ မုန္းတီးစိတ္မ်ား ကိန္းဝပ္လာေစရန္ ထြက္ေပၚလာသည့္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားလည္း မဟုတ္ပါ။
"အဲဒီေနရာမွာ ျမန္မာအစုိးရက ဘယ္ေလာက္ ဆိုးသလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အကုန္လံုး သိပါတယ္။ သိပ္ကို ဆင္းရဲၿပီး ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလာင္ေအာင္ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စား ေနၾကတာပါ။ တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သာ ျမန္မာဆိုရင္လည္း တ႐ုတ္ကို လာခ်င္မွာပါပဲ" ဟု တ႐ုတ္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ လီဟိုင္က ေျပာၾကားပါသည္။
ထို႔အျပင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက မူးယစ္ေဆးဝါး ကုန္သြယ္မႈေၾကာင့္ မတရားသတင္း ေၾကညာထားေသာ UWSA ဝ တပ္ဖြဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ နယ္ေျမ နယ္စပ္ေဒသမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္၍ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးမ်ား တရားမဝင္ အစုလိုက္ အၿပံဳလုက္ ဝင္ေရာက္ေနမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရွိ ျပည္သူတခ်ဳိ႕ အတြင္း သတိေပး တပ္လွန္႔မႈမ်ား ႀကီးထြား လာေနပါသည္။
ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔ အတြင္း ကိန္းဝပ္ေနေသာ တ႐ုတ္ ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓာတ္မွာ အသစ္အဆန္း မဟုတ္ပါ။ ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီဘဝ မေရာက္ခင္ ျမန္မာ ဘုရင္မ်ား လက္ထက္ကပင္ အိမ္နီးခ်င္း အင္အားႀကီး တ႐ုတ္ကို စိုးရြံ႕ ထိတ္လန္႔ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
မၾကာလွေသးေသာ ၁၉၆၇ တြင္လည္း တ႐ုတ္ ဆန္႔က်င္ေရး အဓိကဂိုဏ္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ၌ တ႐ုတ္ သံ႐ံုးကို ဖ်က္ဆီးမႈမ်ား၊ လူေပါင္း ရာဂဏန္းခ်ီ ေသဆံုးမႈမ်ား ရွိခဲ့ပါသည္။
၁၉၄၈ လြတ္လပ္ေရးရစဥ္ အခ်ိန္က ၾကြယ္ဝလွေသာ သဘာဝရင္းျမစ္မ်ားေၾကာင့္ ေတာက္ပေသာ အနာဂါတ္ ရွိလာလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဆယ္စုႏွစ္ (၅) ခု ၾကာမွ် ညံ့ဖ်င္းေသာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရွိခဲ့ျခင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက ပစ္ပယ္ထားမႈေၾကာင့္ တ႐ုတ္၏ ေက်နပ္အားရ ဝမ္းသာမႈ ေနာက္ကြယ္တြင္ စီးပြားေရး နိမ့္က်ေနေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္ကို ယေန႔ ေတြ႕ျမင္ရမည္ ျဖစ္သည္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ လူသား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အစီရင္စာတြင္ ကုလသမဂၢ အဆင့္ သတ္မွတ္ခ်က္ (၁၆၆) ႏိုင္ငံအနက္ နံပါတ္စဥ္ (၁၃၈) ခ်ိတ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ျခားနားစြာပင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ကမာၻ႔ဒုတိယ စီးပြားေရး အင္အားႀကီး ဂ်ပန္ကို ျဖတ္ေက်ာ္တက္လ်က္ ရွိသည္ကို ေတြ႕ျမင္ ရပါလိမ့္မည္။
ေရြးစရာ အနည္းငယ္
ျမန္မာမ်ားသည္ နည္းလမ္း (၂) သြယ္ျဖင့္ တ႐ုတ္သို႔ သြားေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေရွ႕ေတာင္ဖက္စြန္း ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ႐ိုဟင္ဂ်ာ မြတ္ဆလင္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ေဇာ္မိန္းသည္ ႐ႈပ္ေထြးလွေသာ မိခင္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အခ်ိန္ အနည္းငယ္သာ ေပးႏိုင္ပါသည္။ ၎တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ က်န္ရစ္ေသာ မိသားစုအတြက္ လံုေလာက္ေသာ ဝင္ေငြ ရရွိရန္သာ ဆႏၵရွိပါသည္။
ေရႊလီ၏ ႀကီးမားေသာ ေက်ာက္စိမ္းေစ်းအတြင္း မတ္တပ္ရပ္ေနသူ ၎က တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကို လာၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို႔ ဘာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ရသလဲဆိုရင္ တ႐ုတ္က ဗီဇာ အလြယ္တကူ ေပးလုိ႔ပါ။ တျခားႏိုင္ငံေတြက ဒီလို မဟုတ္ပါဘူးဟု ေျပာၾကားပါသည္။
အထိိန္းသိမ္းခံ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎အား ေမးျမန္းရာတြင္ ၎၏ မ်က္ႏွာမွာ ဝင္းပ သြားပါသည္။ အနားရွိ ဝိုင္းအံုေနေသာ သူ႔မိတ္ေဆြမ်ားသည္လည္း အလားတူပင္ ျဖစ္သည္။
ယခုႏွစ္အတြင္း တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္ေနၿပီး လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕မ်ား၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဥေရာပ သမဂၢတို႔က အတုအေယာင္အျဖစ္ ျပစ္တင္ ႐ႈံ႕ခ်ေနၾကေသာ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎က ေျပာၾကားရာတြင္ "လူတိုင္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မဲေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ရွိေနပါတယ္" ဟု ဆိုပါသည္။
"ဒါေပမယ့္ သူမကို မဲေပးခြင့္ရမွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္မလဲ။ စစ္တပ္က ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆက္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္လိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလဲ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ဆက္ေနမွာပဲ" ဟု ၎က မွတ္ခ်က္ေပးပါသည္။
႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုအျဖစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံက အသိအမွတ္ျပဳျခင္း မရွိပါ။ ၎တို႔သည္ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္ ပညာေရးႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ဆံုး႐ံႈးေနေၾကာင္း၊ အာဏာပိုင္မ်ားက လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ေနေၾကာင္း စြပ္စြဲ ေျပာၾကား ေနၾကပါသည္။
၁၉၇၀ ခုႏွစ္မ်ား ေႏွာင္းပိုင္းမွ စ၍ ႐ိုဟင္ဂ်ာ မ်ားစြာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးၾကၿပီး ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးေသာ အိမ္နီးခ်င္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံသို႔ အဓိက ဦးတည္ ထြက္ခြာၾကပါသည္။ အႀကီးမားဆံုး စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးမႈမ်ားမွာ ၁၉၉၂ တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါသည္။
ေရႊလီသို႔ လာေရာက္ၾကသူမ်ားမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား သာမကပါ။ နယ္စပ္၏ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစု မ်ားစြာအတြက္ ယူနန္ျပည္နယ္သည္ ေနအိမ္သဖြယ္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း ေတာင္တန္း ေဒသတြင္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေနၾကေသာ ျမန္မာ ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ားမွာ တ႐ုတ္ ဂ်င္ပို လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။
ေရွ႕တန္း နယ္စပ္ေဒသ ဟူေသာ စကားလံုးသည္ ၎တို႔အတြက္ အဓိပၸာယ္ သိပ္မရွိလွပါ။ မည္သည့္ ကိစၥတြင္မဆို နယ္စပ္ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ေျမာင္းကေလး တစ္ခုမွ်သာ ျခားၿပီး အခ်ဳိ႕ရြာမ်ားတြင္ ဝါး႐ံုပင္ အနည္းငယ္သာ ေဝးကြာပါသည္။
တ႐ုတ္ျပည္မွာ ေနရတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ကံေကာင္းတာပါဟု ေျပာၾကားသူမွာ ဂ်င္မီ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ေဒသခံ ဒိုင္လူမ်ဳိး မ်ားစြာသည္ နာမည္တစ္ခုသာ အသံုးျပဳေလ့ရိွၿပီး ၎တို႔၏ ရြာမ်ားမွာလည္း တ႐ုတ္ဖက္တြင္ တစ္ျခမ္း၊ ျမန္မာဖက္တြင္ တစ္ျခမ္း တည္ရွိေနၾကပါသည္။ ၎၏ အေဒၚ ျဖစ္သူမွာ ေန႔စဥ္ နယ္စပ္ကို ေက်ာ္၍ သူမ၏ တူမ်ားကို လာေရာက္ ထိန္းေပးေလ့ ရွိပါသည္။
"ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က တစ္ႏုိင္ငံတည္း သားေတြပါ။ နယ္ျခား တစ္ဖက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြ အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရသလဲဆုိတာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ" ဟု ၎က ရင္ဖြင့္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.