yangonchronicle2011 Op-Ed |
၁.၁၁.၂၀၁၁
ေဆာင္းပါးက႑
- ႏုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံေရးေဘာဂေဗဒ (၂)
************************************************************************************
ေဆာင္းပါးက႑
အသစ္ျဖစ္ထြန္းလာေသာ စက္မႈႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္အာရွက်ားမ်ား
တတိယကမာၻႏုိင္ငံမွ အခ်ိဳ႕ေသာႏုိင္ငံမ်ားသည္ အရင္းအႏွီးစုေဆာင္းမႈႏွင့္ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ေအာင္ျမင္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ျခင္း ေၾကာင့္ အဆုိပါႏုိင္ငံမ်ားကို အသစ္ျဖစ္ထြန္းလာေသာ စက္မႈႏိုင္ငံမ်ားဟု ဝိၿဂိဳလ္ျပဳၾကေလသည္။ ယင္းႏိုင္ငံမ်ားသည္ ၁၉၈၀ႏွင့္ ၁၉၉၀ အေစာပိုင္း ကာလမ်ားတြင္ ပို႔ကုန္အဓိက မူဝါဒကို ခ်မွတ္ကာ ကုန္စည္အမ်ားအျပားကို ကမာၻ႔ေစ်းကြက္သို႔ ထုတ္လုပ္တင္ပို႔ႏုိင္ျခင္းေၾကာင့္ ခုိင္မာေသာ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္ခဲ့ေလသည္။
အေအာင္ျမင္ဆံုးေသာ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ အေရွ႕အာရွမွ က်ားေလးေကာင္ျဖစ္ေသာ ေတာင္ကိုရီယား၊ ထုိင္ဝမ္၊ ေဟာင္ေကာင္ႏွင့္ စင္ကာပူတို႔ ျဖစ္ၾကေလသသည္။ တစ္ႏုိင္ငံခ်င္းစီသည္ ယင္းတို႔အားသန္ရာ၊ အရင္းအျမစ္ေကာင္းရွိရာ လုပ္ငန္းစုမ်ားကို ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရင္း ကမာၻ႕ေစ်းကြက္တြင္ အျခားဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏုိင္ငံမ်ားကို ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္သည္အထိ ေအာင္ျမင္မႈရရွိခဲ့ေလသည္။ ဥပမာ သံႏွင့္ေက်ာက္မီးေသြး အရင္းအျမစ္မ်ား ၾကြယ္ဝေသာ ေတာင္ကိုရီးယားဆိုလွ်င္ စတီးႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ကားလုပ္ငန္းစုမ်ားကို ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္ေဆာင္ရြက္ၿပီး ကမာၻ႕ေစ်းကြက္သို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္ ကုန္သြယ္မႈ အျမတ္ထြက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ေလသည္။
အမွန္စင္စစ္ အဆုိပါ အာရွက်ားမ်ားသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတိုင္း လိုက္ပါသြားၾကသည့္ ႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္ေလသည္။ ယင္းကို ပညာရွင္မ်ားက ဗ်ိဳင္းအုပ္ပံုစံ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလမ္းေၾကာင္းဟု ေခၚေဝၚသတ္ မွတ္ၾကေလသည္။ အာရွက်ားေလးေကာင္ေနာက္တြင္ ေနာက္ထပ္ က်ားေပါက္မ်ား ျဖစ္ေသာ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားတို႔ ဆက္လက္လိုက္ ပါသြားၾကၿပီး၊ ယင္းေနာက္တြင္မူ ဗီယက္နမ္၊ ကမာၻဒီးယား၊ လာအို၊ ျမန္မာတို႔ လုိက္ပါလာၾက ေလသည္။
စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အရယူႏုိင္ခဲ့သည့္အတြက္ အာရွက်ားမ်ားဟု တင္စားေခၚေဝၚခဲ့ၾကေသာ အဆိုပါ ႏုိင္ငံမ်ား၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ျဖစ္စဥ္ႀကီးကို ေလ့လာ သံုးသပ္ၾကည့္ပါက ေခါင္းေဆာင္မႈ အခန္းက႑၏ အေရးပါပံုကို ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး ေတြ႕ရွိရမည္ျဖစ္သည္။ ကိုလိုနီစနစ္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးခါစ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးမူဝါဒကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူမ်ားမွာ စစ္ႏွင့္ေတာ္လွန္ေရးကို ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံေရး အစြဲသန္သည့္ ပထမမ်ိဳးဆက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္း ပထမ မ်ိဳးဆက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ စီးပြားေရးတိုးတက္ဖို႔ စိတ္အခံထက္ ႏိုင္ငံေရး ကစားကြက္မ်ားတြင္ အာ႐ုံရခဲ့သည့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကို ယင္းတို႔မ်ိဳးဆက္အတြင္း အရယူေပးႏုိင္ခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနည္းေသာ စီးပြားေရးမ်ားတြင္ကား တကၡႏုိခရက္မ်ား ေခါင္းေဆာင္မႈေနရာကို ရရွိခဲ့ျခင္းမရွိပါ။ အဆိုပါ တကၡႏုိခရက္မ်ားမွာ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏုိင္ခဲ့ သည့္ ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။
ျမင့္ျမင့္မားမား စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိသည့္ စီးပြားေရးတြင္ အဆိုပါ ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ေခါင္းေဆာင္ တကၡႏုိခရက္မ်ားကို မူဝါဒခ်မွတ္ေရးနယ္ပယ္တြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ပိုမိုေပးအပ္ေစခဲ့ပါသည္။ အာရွက်ားေလးေကာင္ ႏုိင္ငံ၏ အေရးႀကီးေသာ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ စီးပြားေရး မူဝါဒခ်မွတ္ေရးျဖစ္စဥ္မ်ားတြင္ တကၡႏုိခရက္မ်ားမွာ အေရးႀကီးသည့္ အခန္းက႑မွ ပါဝင္စၿမဲျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ႏုိင္ငံေရး ေဘာဂေဗ ဒပညာရွင္မ်ားက ေနာက္ေပါက္ အာရွက်ားမ်ားအတြက္ စီးပြားေရး မူဝါဒမ်ား၊ သီအုိရီပိုင္း၊ လက္ေတြ႕နည္း စနစ္ပိုင္းနားလည္သည့္ တကၡႏိုခရက္မ်ားေလာက္ျဖင့္ မလံု ေလာက္ေတာ့ပါ။ ယင္းတကၡႏုိခရက္မ်ား၏ အရည္အခ်င္းမ်ားအျပင္ ႏုိင္ငံေရးအရပါ ဆြဲေဆာင္စည္း႐ုံးႏိုင္ေသာ တကၡႏုိပိုလီ(technopoly) အရည္အခ်င္း မ်ားပါ လိုအပ္သည္ဟု သံုးသပ္ေျပာၾကားသြားေလရာ အာရွေနာက္ေပါက္ က်ားအျဖစ္ အားယူမည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအဖို႔ အထူးအေလးထား ဆင္ျခင္စရာပင္ ျဖစ္ေလသည္။
အာရွအံ့ဘနန္း၏ ႏုိင္ငံေရးေဘာဂေဗဒ(Political Economy of Asia Miracle)
ယင္းႏုိင္ငံမ်ား၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးႏုိင္ငံေရးေဘာဂေဗဒကို ေလ့လာၾကည့္ပါက လြန္စြာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းေၾကာင္း သိရေလသည္။ အစိုးရက ေနာက္ကြယ္မွ ေထာက္ပံ့ထားေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းစုႀကီးမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားေငြေၾကးလဲလွယ္မႈတြင္ မိမိေငြေၾကးကို တည္ၿငိမ္ေနေအာင္ ထိန္းသိမ္း ထားႏိုင္မႈေၾကာင့္ ကုန္သြယ္မႈ ပိုေငြရရွိမႈမ်ား၊ ျပည္ပရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ား၊ ျပည္တြင္းစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား စီးပြားေရးအလြယ္တကူ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ ဥပေဒ၊ နည္းဥေပဒ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား စနစ္တက် ျပ႒ာန္းထားမႈမ်ား၊ ဥပေဒမွ အျပည့္အဝ ကာကြယ္ ေပးထားမႈမ်ားျဖင့္ အေရွ႕အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားသည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပန္းတိုင္မ်ားသို႔ ပန္းဝင္ခဲ့ၾကေလသည္။
ယင္းတို႔အနက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးသည့္အပိုင္းသည္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ေရာ၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအပိုင္းအတြက္ပါ လြန္စြာ အေရးႀကီးသည့္ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ႏုိင္ငံစီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ေစတနာနည္းသည့္ ကုိယ္က်ိဳးစီးပြား အတြက္သာ ၾကည့္ေသာ၊ သို႔မဟုတ္ စီးပြားေရး မလုပ္တတ္သည့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကိုသာ စီးပြားေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးခဲ့လွ်င္ ႏုိင္ငံ၏ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ စြမ္းအားမ်ား တိုးတက္မႈ နည္းမည္သာ ျဖစ္ေလသည္။ ႏုိင္ငံေရးေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္တြင္ ယင္းကို Rent seeking ဟု ေခၚေလသည္။ စီးပြားေရး လုပ္ခ်င္သည့္ နုိင္ငံသားတိုင္းကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ (သို႔) တစ္နည္း တန္းတူညီတူ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ခြင့္ ေပးရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း (Level Playing Field) ေစ်းကြက္ကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္သြားႏုိင္သည့္ အရင္းႀကီးႀကီးမားမားရွိသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားလည္း ရွိေသာေၾကာင့္ Rent Free ထားဖို႔ဆိုသည္မွာ မည္သို႔မွ် မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ထိုအတြက္ေၾကာင့္ စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္သည့္ OECD ႏုိင္ငံမ်ားတြင္သာ Rent Free ထားရွိေသာ္လည္း ယခုမွ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရွိလာသည့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ားအေနျဖင့္ Rent Free ထားရွိဖို႔မွာ မျဖစ္နုိင္ေပ။ အာရွက်ားမ်ားကို ၾကည့္ျပန္လွ်င္လည္း အာရွက်ား ်ားသည္ မိမိႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈကို ေဆာင္ၾကဥ္းေစခ်င္သည့္ ေစတနာရွိေသာ စီးပြားေရးစြန္႔ဦးတီတြင္ လုပ္ကိုင္ တတ္ေသာ စီးပြားေရးသမားမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေစျခင္းျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ရွိလာျခင္းျဖစ္ေလသည္။
အစိုးရႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ ဆက္ဆံေရး (Government and Business relation)
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အစိုးရႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ ဆက္ဆံေရး (Government and Business relation) မွာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူေပါမ်ားျခင္း၊ မလိုလားအပ္သည့္ အဆင့္ပိုမ်ားရွိေနျခင္း၊ အရွင္ေမြး သူေကာင္းျပဳမႈမ်ားေၾကာင့္ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ စြမ္းေဆာင္ရည္နိမ့္ပါးသည့္ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေခတ္ႏွင့္မေလွ်ာ္ညီေတာ့ေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ ယဥ္ေက်းမႈကို (Business Culture) ကို ျပင္ဆင္ရမည္ ျဖစ္ေလသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားသည္ မိသားစုပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားသာမ်ားၿပီး အမ်ားပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားအျဖစ္ အသြင္ မေျပာင္းေသးပါ။ ထိုအတြက္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရမွ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ပုဂၢလိက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ ရွယ္ယာမ်ားကို အရင္းအႏွီးေစ်းကြက္ (Capital market) တစ္ခု တည္ေထာင္၍ ျပည္သူမ်ားထံ ၂၀၁၂ မတိုင္ခင္ ေရာင္းခ်သြားႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားလ်က္ ရွိေလသည္။ သို႔မွသာ တရားဝင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားလည္း မိမိ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း၏ အရင္းအႏွီးေစ်းကြက္တြင္ ရွယ္ယာေရာင္းေစျခင္းျဖင့္ လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕ႏုိင္မွာ ျဖစ္သလုိ တရားမဝင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားလည္း ေခ်းေငြအပါအဝင္၊ အရင္းအႏွီးရရွိရန္ တရားဝင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားအျဖစ္သို႔ အသြင္ ကူးေျပာင္းလာမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ ႏုိင္ငံ၏ အရင္းအႏွီးကို စုေဆာင္းမႈကို တိုးတက္ေစႏုိင္႐ုံမွ်မက အမ်ိဳးသား စုစုေပါင္း ကုန္ထုတ္လုပ္မႈလည္း တိုးတက္လာမွာျဖစ္ၿပီး ေကာင္းမြန္သည့္ အခြန္စနစ္ကို က်င့္သံုး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေစျခင္းျဖင့္ အစိုးရ၏ တာဝန္ယူမႈႏွင့္ တာဝန္ခံမႈလည္း ပိုလာေစမွာျဖစ္ပါသည္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
********************************************************************
Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.