yangonchronicle2011 Op-Ed |
၅.၃..၂၀၁၂
ေဆာင္းပါးက႑
- မျမင္ရတဲ့လက္နဲ႔ ျမင္ရတဲ့လက္
*****************************************
ေဆာင္းပါးက႑
မျမင္ရတဲ့လက္နဲ႔ ျမင္ရတဲ့လက္
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို က်င့္သံုးလာခဲ့သည္မွာ ရာစုႏွစ္ႏွစ္စုေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ေစ်းကြက္ အင္စတီက်ဴး ရွင္းမ်ား ခိုင္ခိုင္မာမာ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္ျခင္းမရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ GDPမွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ဆိုသလို အတက္ျပေနခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔ GDP တိုး တက္မႈႏႈန္းအတိုင္းသာ လူတစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြ တိုးတက္ရမည္ဆုိလွ်င္ ယခုႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရမွ ထုတ္ျပန္ထားေသာ ဆင္းရဲမြဲေတသည့္ျပည္သူ သန္းႏွင့္ ရွိ ေနမည္မဟုတ္ပါ။ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကိုတိုင္းတာရာႏႈန္း GDP ေပတံမွာ ျပည့္စံုလံုေလာက္ေသာ တိုင္းတာမႈမဟုတ္ေၾကာင္း ေဘာဂေဗဒပညာရွင္မ်ား က ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုလာခဲ့သည္။ ေရရွည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ စီးပြားေရးျဖစ္ေစလိုလွ်င္ အားလံုးပါဝင္ႏုိင္သည့္ စီးပြားေရးပတ္ဝန္းက်င္ကို ေဖာ္ေဆာင္ ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုပါလွ်င္ မည္သည္က ေဖာ္ေဆာင္ေပးရမည္နည္း။ ေစ်းကြက္ကိုယ္တိုင္ကေလာ၊ အစိုးရကေလာဆိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳး ေရးမဟာဗ်ဴဟာတြင္ အေလးထား စဥ္းစားရမည့္ ကိစၥရပ္ျဖစ္လာေလၿပီ။
ဤဇာတ္၏အစကို ျပန္လည္သံုးသပ္ရမည္ဆိုလွ်င္ ယခင္ရာစု၏ ကမာၻ႕စီးပြားေရးသမုိင္းကို ေလ့လာဖုိ႔ လိုလာေလၿပီ။ ဒုတိယက မာၻစစ္မတိုင္မီက ကမာၻ႕ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ က်င့္သံုးခဲ့သည့္ စီးပြားေရးမွာ က်မ္း႐ုိးေဘာဂေဗဒပညာရွင္မ်ား ေဖာ္ထုတ္ တင္ျပခဲ့သည့္ လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္စီး ပြားေရးစနစ္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၃၀ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွ စတင္ခဲ့ေသာ မဟာစီးပြားပ်က္ကပ္မွာ တစ္ကမာၻလံုးသုိ႔ ႐ုိက္ခတ္သြားခဲ့ရသည့္အျပင္ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီးေၾကာင့္ ႏုိင္ငံအမ်ားစု၏ စီးပြားေရးမွာအေတာ္ႏွင့္ နလန္မထူႏုိင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ႏွင့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး၏ အႏွစ္သာရျဖစ္ေသာ မျမင္ရတဲ့ လက္ကို ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားမည့္အစား ျမင္သာထင္သာေသာ အစိုးရလက္မ်ားႏွင့္ ထိန္းေက်ာင္းဖုိ႔ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ယင္းအုိင္ဒီယာကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည့္ ပညာရွင္မွာ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ ကိန္းဘရစ္တကၠသိုလ္မွ အေက်ာ္ေဒယ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ John Maynard Keynes ျဖစ္သည္။ စစ္ၿပီးေခတ္ ကမာၻစီးပြား ေရးမွာ ကိန္းေမာ္ဒယ္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုရမည္သာျဖစ္သည္။ ၎၏သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္၊ အိုင္ဒီယာၿပိဳင္ဘက္လည္းျဖစ္ေသာ ေနာက္ထက္ ေဘာဂေဗဒ အေက်ာ္အေမာ္မွာ စီးပြားေရးတြင္ အစိုးရၾကားဝင္ျခင္းသည္ လြတ္လပ္မႈကိုထိခုိက္သည္ဟု ထုတ္ေဖာ္တင္ျပခဲ့ေသာ ၾသစေၾတး လ်လူမ်ိဳး Friedrich Von Hayek ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယင္း၏ အယူအဆမွာ စစ္ၿပီးခါစ ကမာၻ႔စီးပြားေရးတြင္ မူဝါဒခ်မွတ္သူမ်ား အေလးထားျခင္း မခံခဲ့ရ ေပ။
ႏုိင္ငံအမ်ားစုမွာ ကိန္းစီးပြားေရးကို ရာစုႏွစ္မ်ားစြာ က်င့္သံုးလာခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာႏွင့္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈကို ႀကံဳေတြ႕လာ ခဲ့သည္။ သုိ႔ႏွင့္ Milton Friedman ဦးေဆာင္ေသာ က်မ္း႐ုိးသစ္ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္မ်ား၏ အားထုတ္မႈျဖင့္ Hayek၏ လြတ္လပ္မႈဆုိသည့္ အယူအဆကို ျပန္လည္တင္ျပလာခဲ့သည္။ ယင္းအုိင္ဒီယာကို တကယ္လက္ေတြ႕သံုးခဲ့သူ ၾသဇာရွိမူဝါဒခ်မွတ္သူ ႏွစ္ဦးမွာ အေမရိကန္သမၼတေဟာင္း ေရာနယ္ေရဂင္ႏွင့္ အဂၤလန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မာဂရက္သက္ခ်ာတို႔ျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားမွာ အေတာ္တူညီၾကသည္ျဖစ္ရာ မီဒီယာမ်ားမွ ႏုိင္ငံေရးအ ရ လက္ထပ္ထားသူမ်ားဟု (Political marriage) သတ္မွတ္ ေခၚေဝၚရသည္အထိပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္ ႏုိင္ငံပိုင္လုပ္ငန္းမ်ားကို ပုဂၢလိကသို႔ လႊဲေျပာင္း ေပးအပ္ၿပီး ေစ်းကြက္၏ လြတ္လပ္မႈကို တဖန္ ျပန္လည္အသက္သြင္းခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ကတည္းက လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးကို တစ္ကမာၻ လံုး ျပန္လည္က်င့္သံုးလာရာ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ အေရာက္တြင္ စီးပြားပ်က္ကပ္ႏွင့္ တဖန္ျပန္လည္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရျပန္သည္။ ထိုအခါ ကိန္း၏ေစ်းကြက္တြင္ အစိုးရ ဝင္ေရာက္ေရးေမာ္ဒယ္ကို အျပည့္အဝမဟုတ္သည့္တိုင္ တစ္စံုတစ္ရာေသာ အတုိင္းအတာထိ အေကာင္အထည္ေဖာ္၍ ကမာၻ႔စီးပြားေရး၏ မက်န္းမာမႈကို ကုစားဆဲျဖစ္သည္။
ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းစ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ပီျပင္သည့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ရာတြင္ မည္သို႔ေသာ မဟာဗ်ဴဟာကို က်င့္သံုးရမည္နည္းဆုိသည့္ မူဝါဒေရးရာေဆြးေႏြးပြဲမ်ိဳး ေပၚထြန္းစျပဳေနၿပီ ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္း မဟာဗ်ဴဟာကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္ အစိုးရၾကားဝင္မႈ အေလးေပးမည္ေလာ၊ လြတ္လပ္ေသာေစ်းကြက္ကို အေလးေပးမည္ေလာဟူ၍ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူအျမင္၌ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ေစ်းကြက္ တြင္ အစိုးရလက္တံမ်ား နဂိုကတည္းကရွိေနၿပီး အစိုးရယႏၱရားမွာ လိုအပ္သည္ထက္ ပိုမိုႀကီးမားေနသည္ဟု သံုးသပ္မိပါသည္။ ဤသို႔ဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ ေစ်းကြက္ကိုခ်ည္း လြတ္ေပးထားရမည္ဟုလည္း မဆိုပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကို ဟိုတေလာကေရာက္ရွိခဲ့သည့္ ႏုိဘယ္ဆုရကမာၻေက်ာ္ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ စ တင္းဂလစ္က အစိုးရမွာ ႏုိင္ငံ၏စီးပြားေရးတြင္ အခ်က္အခ်ာၾကေသာ အခန္းက႑မွ ပါဝင္သည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳသြားသည္မွာလည္း အေလးထား သံုးသပ္ စရာျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၂၀၁၅ခုႏွစ္တြင္ အာဆီယံစီးပြားေရးအသိုက္အဝန္းကို ဝင္ေရာက္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း လက္မွတ္ ေရးထိုးၿပီးၿပီျဖစ္သည္။ ထုိအ တြက္ေၾကာင့္ ျပင္ဆင္စရာရွိသည္မ်ားကို ျပင္ဆင္ဖို႔ အထူးလိုအပ္လာသည္။ ယင္းကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္ အစိုးရမွာ အေရးႀကီးသည့္ အခန္းက ႑မွာ အဓိကေနရာတြင္ ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေရရွည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္သည့္ စီးပြားေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔မွာ ပုဂၢလိကပိုင္းတနည္း ေစ်းကြက္ကသာ တက္ႏုိင္ေသာကိစၥရပ္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအတြက္ေၾကာင့္ အစိုးရမွ ေစ်းကြက္ေပၚ ဝင္ေရာက္ရာတြင္ ေစ်းကြက္၏ လြတ္လပ္သည့္ အႏွစ္သာရမပ်က္ေသာ အေျမာ္အျမင္ရွိသည့္ ဝင္ေရာက္မႈမ်ိဳးသာ ျဖစ္သင့္ပါသည္။ ဥပမာ ဆိုရလွ်င္ ေငြလဲႏႈန္းကိုတည္ၿငိမ္ေအာင္ ထားႏုိင္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံကဲ့သို႔ အသြင္ကူးေျပာင္းစႏုိင္ငံမ်ိဳးတြင္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးအေျခအေနမ်ားမွာ တည္ၿငိမ္မႈရွိေနမွ အသြင္ကူးေျပာင္းျခင္း ေအာင္ျမင္ႏုိင္သည္ျဖစ္ရာ ေငြလဲႏႈန္း တည္ၿငိမ္ေအာင္ ေစ်းကြက္ကိုခ်ည္း လႊတ္မထားဘဲ အစိုးရအင္စတီက်ဴးရွင္းျဖစ္ေသာ ဗဟိုဘဏ္ကဲ့သို႔ အဖြဲ႕အစည္းမ်ိဳးမွ တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းထားႏုိင္ရ မည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ သဘာဝအရင္းအျမစ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဓာတ္ေငြ႕ေရာင္းရေငြမ်ားျဖင့္ တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းထားလုိ႔လည္းရႏုိင္ပါသည္။ သို႔မွသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွ ေငြလဲႏႈန္းကိုခန္႔မွန္း၍ ေရတို၊ ေရရွည္ သတ္မွတ္၍ စီးပြားေရးလုပ္ေဆာင္ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ယခုအခါ ႏုိင္ငံႏွင့္ခ်ီေသာ မူဝါဒအျငင္းအခံုမ်ား မူဝါဒခ်မွတ္သူမ်ားၾကား၊ ပညာရွင္ၾကားတြင္ ျဖစ္ေပၚေနလ်က္ ရွိသည္။ ကမာၻ႔မီဒီ ယာမ်ားမွလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ယင္းေျပာင္းလဲမႈမ်ားအေပၚ အေကာင္းဘက္မွ အေလးထားေဖာ္ျပလာၾကသည္။ မူဝါဒ ခ်မွတ္သူမ်ားျဖစ္ေသာ ႏုိင္ငံ့ေခါင္း ေဆာင္မ်ားမွာလည္း သန္းေျခာက္ဆယ္ေသာျပည္သူမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဆီေလွ်ာ္မႈရွိသည့္ အမ်ိဳးသားစီမံကိန္း မဟာဗ်ဴဟာကို အေျမာ္အျမင္ရွိ စြာ ေရးဆြဲအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပလိုက္ပါသည္။
**********************************************************************************
Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.