Posts
yangonchronicle2010.googlegroups.com
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းေရးျပႆနာမ်ား ထိုင္းႏိုင္ငံကို ထိခိုက္
Editorial from The Nation
9th Oct, 2009
ခ်ဴလာေလာင္ကြန္းတကၠသိုလ္တြင္ လတ္တေလာျပဳလုပ္ခဲ႔ေသာ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပညာ႐ွင္မ်ား၊ သံတမန္မ်ားႏွင္႔ အစိုးရတာဝန္႐ွိသူမ်ားသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင္႔ ဆက္ဆံေရးတြင္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ တိုးတက္မႈမ်ားကို မီးေမာင္းထုိး၍ ေဆြးေႏြးသြားသည္။ အေမရိကန္က ကမၻာ့ အရက္စက္ဆံုးအစိုးရ ျဖစ္ေသာ ျမန္မာအစိုးရအေပၚ ၎၏ ရပ္တည္ခ်က္ကို ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းလာေစျခင္းေၾကာင္႔ ထိုင္း၊ အာဆီယံႏွင္႔ ကုလသမဂၢကပါ ၎တို႔၏ မူဝါဒမ်ားကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း သံုးသပ္ အႀကံျပဳ ေဆြးေႏြးၾကပါသည္။
မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ နာရီအနည္းငယ္ အတြင္းမွာပင္ တူညီေသာ အျမင္မ်ား၊ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားျဖင္႔ ေဆြးေႏြးၾကရာမွ မွန္ကန္တိက်ေသာ လုပ္ေဆာင္စရာ ႐ွိသည့္ အခ်က္မ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား မည္မွ် ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ကိုမူ မည္သူမွ် မသိႏိုင္ေပ။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွ ပဋိပကၡမ်ားသည္ ၎၏ ျပည္တြင္းေရးျပႆနာ ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အာဆီယံ၏ သူတပါးႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းေရး ဝင္ေရာက္ မစြက္ဖက္ေရး မူဝါဒကို ေလးစားလိုက္နာရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း အခ်ိဳ႕က ေဝဖန္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕က ေထာက္ျပရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ျဖစ္ပြားေနေသာ ျပႆနာမ်ား၊ဥပမာ မူးယစ္ေဆးဝါး ထုတ္လုပ္ေနမႈမ်ား၊ ျပည္တြင္း သူပုန္ထမႈမ်ား၊ ဒုကၡသည္မ်ား၊ လူ႔အခြင္႔အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား၊ ဆင္းရဲမႈေၾကာင္႔ ထြက္ေျပးလာေသာ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားကိစၥမ်ားႏွင့္ အျခားအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံကို သက္ေရာက္မႈ မ်ားစြာ ႐ွိေစသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ အစိုးရ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ေျပာင္းသြားခ႔ဲေသာ္လည္း ျမန္မာႏွင္႔ ဆက္ဆံေရးတြင္ မည္သည္က အေရးႀကီး၍ ဦးစားေပးရမည့္ အခ်က္ကို သေဘာေပါက္ခဲ႔ၾကပံု မရေခ်။ ယခုလက္႐ွိ ထိုင္းအစိုးရသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥကို ဦးစားေပး လုပ္ေဆာင္ရန္ အခ်က္အျဖစ္ ထား႐ွိပါသည္။ ယခင္ သက္ဆင္ လက္ထက္က မူးယစ္ေဆးဝါးကိစၥမ်ိဳးတြင္ ပါးစပ္ေျပာသာလွ်င္ ႐ွိၿပီး လက္ေတြ႕ဘာမွ် မ႐ွိခဲ႔ပါ။ ၎က ထိုင္းႏိုင္ငံ နယ္စပ္တြင္ မူးယစ္ေဆးဝါးသူပုန္တပ္မ်ား လြတ္လပ္စြာ လႈပ္႐ွားေနမႈအတြက္ ျမန္မာအစိုးရအား ကိုင္တြယ္ေပးေရးကိစၥႏွင္႔ ပတ္သက္၍ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ႔ေပ။
၎အစိုးရမ်ားသည္ အထက္ပါ ကိစၥကို လုပ္ရမည့္အစား မူးယစ္ေဆးဝါးစစ္ပြဲ အမည္တပ္၍ ထိုင္းႏိုင္ငံသား ၃၀၀၀ ခန္႔ကို ပစ္သတ္ခဲ႔ၿပီး ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင္႔မူ စီးပြားေရးကိစၥမ်ားသာ ေဆြးေႏြးခဲ႔ပါသည္။
ျမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား အေနႏွင့္လည္း ထိုင္းႏိုင္ငံအား အေလးအနက္ထားပံု မရေခ်။
ထိုင္းလူမ်ိဳးမ်ား မျမင္ႏိုင္ေသာ အခ်က္မွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ေဈးေပါေသာ ေက်ာက္မ်က္မ်ားႏွင္႔ လုပ္အားမ်ားအေပၚ လိုခ်င္မႈ (သစ္ႏွင္႔ ငါးဖမ္းျခင္း က႑မပါဝင္ပါ) သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ လူ႔အခြင္႔အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားအတြက္ လမ္းခင္းေပးသလို ျဖစ္ေနသည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ အျခားေထာက္ျပစရာ အခ်က္တစ္ခုမွာ ထိုင္းတို႔လိုခ်င္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သဘာဝအရင္းအျမစ္မ်ားသည္ စစ္အစုိးရ လူ႔အခြင္႔အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ႐ွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို အတင္းအက်ပ္ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းခိုင္းျခင္း၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား အဓမၼျပဳက်င္႔မႈမ်ားကို စစ္ပြဲ လက္နက္သဖြယ္ အသံုးျပဳမႈ စသည့္ ျပစ္မႈမ်ားအတြက္ တာဝန္အ႐ွိဆံုးသူမွာ ျမန္မာစစ္တပ္ပင္ ျဖစ္သည္။
အေမရိကန္က အထီးက်န္ျဖစ္ေနေသာ စစ္အစိုးရအေပၚ သူ၏ မူဝါဒကို ေျပာင္းလဲ၍ ဆက္ဆံမည္ဟု ဆိုခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္၌ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းတြင္ အဆုိးဝါးဆံုး လူ႔အခြင္႔အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားမွာ ႐ွိေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္၏ ဆက္ဆံေရးမူဝါဒသည္ ဘာကို ဆိုလိုသည္ဟု မည္သူမွ် တိတိက်က် မသိႏိုင္ေသးေပ။ အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္ႏွင္႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆံုမႈမ်ားမွာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚမွာ ေရာက္ေနၿပီလားဟု ေမးခြန္းထုတ္စရာ ႐ွိပါသည္။ ၾကက္ဥမဥဖူးေသးေသာ ၾကက္မကို ၾကက္ဥ ဘယ္ႏွစ္လံုးဥမလဲဟု ခန္႔မွန္းခိုင္းသလို ျဖစ္ေနပါသည္။
အေမရိကန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင္႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈကိုမူ ႀကိဳဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အဆုိပါ မူဝါဒမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို လမ္းဖြင္႔ေပး႐ံုသက္သက္ မျဖစ္သင္႔ေပ။ အကယ္၍ ဝါ႐ွင္တန္အေနျဖင့္ မုန္႔ေဝေရးေရာ၊ တုတ္ေဝေရးေရာ အစီအစဥ္မ်ားျဖင္႔ ခ်ဥ္းကပ္မည္ဆုိပါက စစ္အစိုးရကို အေမရိကန္တို႔၏ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ဥပမာအားျဖင္႔- လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲလား၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုးကို လႊတ္ေပးေရးလားကို အတိအက် ေျပာျပဖို႔ လိုပါမည္။ အဆုိပါ အခ်က္မ်ားအေပၚ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ျပန္လည္ရ႐ွိမည္ဆိုသည့္ မုန္႔ေဝေရး အစီအစဥ္ကိုပါ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းေျပာရန္ လိုအပ္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာျပည္၏ တည္ၿငိမ္မႈသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြက္ ေကာင္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာအစိုးရ၏ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ဖိႏွိပ္မႈမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားသူပုန္မ်ားႏွင္႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈမ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ မေကာင္းမႈမ်ား၊ဒုကၡသည္မ်ားႏွင္႔ တရားမဝင္လုပ္သားမ်ား ထြက္ေျပးမႈ တို႔ကဲ႔သို႔ေသာ ျမန္မာျပည္တြင္းေရးျပႆနာမ်ားအေပၚ ေနာက္ဆံုးခါးစည္း၍ သက္ေရာက္မႈမ်ားကို ခံစားရေသာ ႏိုင္ငံမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံပင္ ျဖစ္ေနေပသည္။