Posts
နယူးေယာက္ ဆႏၵျပသူမ်ားကို ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက ေဝဖန္
ကိုကို၊ေအာက္တိုဘာ ၁၁ ရက္၊၂၀၀၉
ျမန္မာစစ္အစိုးရ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးဆိုသူရဲ့ကားကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု နယူးေယာက္ျမိဳ႕ေတာ္ရွိ ဆႏၵျပသူအခ်ိဳ႕က ဖိနပ္နဲ႔ပစ္ေပါက္ခဲ့မႈအား ၂၀၀၉ ေအာက္တိုဘာ ၁၂-၁၈ ရက္ထုတ္ The Voice ဂ်ာနယ္ရဲ့ ေခါင္းၾကီးပိုင္းမွာ ေဝဖန္ေရးသား ထားပါတယ္။
ထိုသို႔ေရးသားရာမွာ ဆႏၵျပသူမ်ားက ျမန္မာစစ္အစိုးရ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဆိုသူ အား ဖိနပ္ျဖင့္ပစ္ေပါက္ျခင္းကို တိုက္ရိုက္ေရးသားျခင္းမျပဳဘဲ " အီရတ္ႏိုင္ငံတြင္ သမၼတ ဘုရွ္ကို ဆႏၵျပခဲ့သူူတစ္ဦးကို အတုယူ၍ အလားတူလုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းသည္ ကမၻာ့အလယ္တြင္ ျမန္မာတို႔သည္ အီရတ္တို႔ကဲ့သို႔ပင္ လူႀကီးလူေကာင္းမဆန္ေသာ၊မယဥ္ေက်းေသာ၊ Civilize မျဖစ္ေသာ လူမ်ိဳးအျဖစ္ သက္ေသထူျခင္းျဖစ္ရာ ျမန္မာတစ္ဦးအေန ျဖင့္မ်ားစြာ အရွက္ရမိပါသည္" လို႔ေရးသားထားပါတယ္။
ထို႔အျပင္ The Voice Journal အယ္ဒီတာက " ထိုအျပဳအမူမ်ိဳးသည္ ျမန္မာတို႔အ ေနျဖင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိ၊ မရွိသက္ေသ ထူေနျခင္းလည္း ျဖစ္ေပသည္။…..အသိမဲ့ ေထာက္ခံအားေပးမိေသာ ျမန္မာမ်ားရွိေနမည္ကို မ်ားစြာရိပ္မိေသာ ေၾကာင့္ယခုေခါင္းႀကီးကို ေရးသားလိုက္ရပါသည္" လို႔ဆက္လက္ေရးသားထားျပန္ပါတယ္။
အဲဒီေခါင္းႀကီးရဲ့ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္မွာေတာ့ "ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုးသည္ စနစ္တခု၏ သားေကာင္မ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကျပီး ထိုစနစ္ကို ယခုအခါ ျပင္ဆင္ရန္ အခြင့္ရေနခ်ိန္ျဖစ္ရာ စနစ္ႏွင့္ စနစ္အတြင္းက်ရာက႑မွ ဝင္ေရာက္သရုပ္ေဆာင္ကျပေနသူမ်ားကို ခြဲျခားႏိုင္ေရးသည္ မ်ားစြာအေရးႀကီးပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပ လိုက္ပါသည္။" လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ပုဂၢလိက သတင္းမီဒီယာ ၄ခုကို ယခု ႏွစ္မွာျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံမွာ သတင္းရယူႏိုင္ဖို႔ စီစဥ္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ Living Color Media၊ 7 Day ၊ ရန္ကုန္တိုင္းမ္နဲ႔ ျမန္မာတိုင္းမ္ မီဒီယာမ်ားမွ သတင္းသမားမ်ား အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထိုသို႔ေရာက္ရွိေနစဥ္ ျပည္တြင္းျမန္မာမီဒီယာမ်ားမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့ဆႏၵျပပြဲေတြ ကိုလည္း ေရာက္ရိွခဲ့ေၾကာင္း မ်က္ျမင္ သက္ေသမ်ားက သတင္းေပးပို႔ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္းက သတင္းသမားမ်ားအေနနဲ႔ ဆႏၵျပပြဲေတြကိုလာေရာက္ၿပီး အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စုေရာက္ ျမန္မာမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ဆံုအားေပး ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ေပမယ့္ ဆႏၵျပပြဲသတင္းမ်ားကို ေတာ့ သူတိုရဲ့ မီဒီယာေတြမွာ မေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။
The Voice Journal အယ္ဒီတာရဲ့ နယူးေယာက္က ျမန္မာစစ္အစိုးရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆိုသူနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဆိုသူမ်ားအား ဆႏၵျပခဲ့သူမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေရးသားထားတဲ့ ေခါင္းႀကီးပိုင္းအေပၚ ယေန႔ျမန္မာသတင္းဌာနမွ ဦးျမင့္လႈိင္က
"ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဆိုသူေတြကို ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္မႈဟာ မွန္သလား၊ မွားသလားဆိုတာကို ေဝဖန္သံုးသပ္ျခင္း မျပဳလုပ္လိုပါဘူး။ ဒီျဖစ္ရပ္ကို သံုးသပ္သူေတြဟာ သူတို႔႐ွိေနတဲ႔ ေနရာ၊ သူတို႔ျမင္တဲ႔ ျမင္ကြင္းကေန သူတို႔ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလို ေဝဖန္ခြင့္ ႐ွိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေဝဖန္သံုးသပ္လိုတာကေတာ႔ အခု ေရးသားထားတဲ႔ ေခါင္းႀကီးပိုင္းပါ စာသားေတြကို ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ႐ွင္း႐ွင္းလင္း ထပ္ေျပာပါ႔မယ္။ မွန္ျဖင္႔ေဆာက္မည့္အိမ္၊ စနစ္မ်ားႏွင္႔ လူမ်ား ဆိုတဲ႔ ေခါင္းႀကီးပိုင္းမွာ ေရးသားထားတဲ႔ စာသားကို ေဝဖန္မွာပါ။ အဲဒီစာသားေရးတဲ႔ ပုဂၢဳိလ္ဟာ အေျခအေနတစ္ခုေၾကာင္႔ ဒီေခါင္းႀကီးပိုင္းကို ေရးရတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ သူေရးသားထားသလို သူကိုယ္တိုင္ ယံုၾကည္လို႔ ေရးတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မျမင္ရတဲ႔အရာပါ။ ဒါေၾကာင္႔ မျမင္ရတဲ႔အရာကို မေဝဖန္ပါဘူး။ ျမင္ရတဲ႔ အယ္ဒီတာဆိုသူရဲ႕ စာသားေတြကိုသာ ေဝဖန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
စ ေျပာခ်င္တဲ႔ အခ်က္ကေတာ႔ "အီရန္ႏိုင္ငံတြင္ သမၼတဘု႐ွ္ကို ဆႏၵျပခဲ႔သူတစ္ဦးကို အတုယူ၍ အလားတူ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ျခင္းသည္ ကမၻာ႔အလယ္တြင္ ျမန္မာတို႔သည္ အီရတ္ကဲ႔သို႔ပင္ လူႀကီးလူေကာင္းမဆန္ေသာ၊ မယဥ္ေက်းေသာ၊ Civilize မျဖစ္ေသာ လူမ်ိဳးအျဖစ္ သက္ေသထူျခင္း ျဖစ္ရာ ျမန္မာတစ္ဦးအေနျဖင္႔ မ်ားစြာ အ႐ွက္ရမိပါသည္။" စာသားပါ အခ်က္အလက္နဲ႔ အသံုးအႏႈန္း ျဖစ္ပါတယ္။ အီရတ္မွာ အေမရိကန္သမၼတ ဘု႐ွ္ ကို ဆႏၵျပသူက ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္တာ မဟုတ္ပါ။ သတင္းသမားက ဖိနပ္နဲ႔ ေပါက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ဖိနပ္နဲ႔ ေပါက္သင္႔တယ္လို႔ ယူဆတဲ႔အတြက္ ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက ျမန္မာအယ္ဒီတာတစ္ဦးအေနနဲ႔ ဖိနပ္နဲ႔ ေပါက္တဲ႔ အျဖစ္ကို ႀကိဳက္သလို ႐ႈံ႕ခ်လို႔ ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အီရတ္ကဲ႔သို႔ပင္ လူႀကီးလူေကာင္းမဆန္ေသာ၊ မယဥ္ေက်းေသာ၊ Civilize မျဖစ္ေသာ လူမ်ိဳးအျဖစ္ဆိုတဲ႔ အသံုးအႏႈန္းကိုေတာ႔ မသံုးႏႈန္းသင္႔ဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒီ အသံုးအႏႈန္းဟာ အီရတ္လူမ်ိဳးအားလံုးကို ေစာ္ကားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ The Voice Journal ဟာ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ကူးေျပာင္းေရး အခန္းက႑မွာ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင္႔အေနနဲ႔ ပါဝင္ေနၿပီး ဒီမိုကေရစီဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚမ်ား ေရးသားေနတဲ႔ ဂ်ာနယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔မို႔ အခုလို သံုးႏႈန္းေရးသားလိုက္ျခင္းေၾကာင္႔ စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္မႈအတြက္ ေ႐ွ႕ေဆာင္လမ္းျပ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားဟာ အျခားလူမ်ိဳးေတြကို ေစာ္ကားတတ္တဲ႔ သူေတြမ်ားလားလို႔ စာဖတ္သူေတြနဲ႔ ကမၻာ႔ျပည္သူေတြ ေတြးေတာသြားမိမွာ စိုးရိမ္မိပါတယ္။
ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ေျပာလိုတာကေတာ႔ ထိုအျပဳအမူမ်ိဳးသည္ ျမန္မာတို႔အေနျဖင္႔ ဒီမိုကရက္တစ္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္ႏိုင္ေျခ႐ွိ၊ မ႐ွိသက္ေသ ထူေနျခင္းလည္း ျဖစ္ေပသည္ဆိုတဲ႔ စာသားျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔အေနနဲ႔ အဲဒီစာသားေတြကို နားလည္တာကေတာ႔ အဲဒီလို ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္တဲ႔ အျပဳအမူအတြက္ ျမန္မာေတြဟာ ဒီမိုကရက္တစ္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ႐ွိ၊ မ႐ွိကို The Voice Journal အယ္ဒီတာက ျပန္လည္ သံုးသပ္ေနပံုပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အထြတ္အျမတ္ထားတဲ႔ ေ႐ႊတိဂံုဘုရား အေ႐ွ႕ဘက္မုခ္ ေျခေတာ္ရင္းမွာ ဘုရားသား သံဃာေတာ္ေတြကို တုတ္နဲ႔႐ိုက္ဖို႔ အမိန္႔ေပးသူေတြ၊ ေတာင္ဥကၠလာပ ေငြၾကာရံဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းကို ညအခ်ိန္မွာ ဝင္ေရာက္စီးနင္းၿပီး သက္ေတာ္ႀကီးရင္႔ေနၿပီ ျဖစ္တဲ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ဖမ္းဆီးကာ က်န္သံဃာေတြကို ႐ိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးဖို႔ အမိန္႔ေပးသူေတြ ႐ွိေနတဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကိုေရာ ဘယ္လိုသံုးသပ္မလဲ။ အဲဒီလို လူေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကိုေရာ The Voice Journal အယ္ဒီတာအေနနဲ႔ ဘယ္လို သံုးသပ္လိုပါသလဲ။ သိခ်င္ပါတယ္။
ထပ္ေရးထားတာက အသိမဲ႔ ေထာက္ခံအားေပးမိေသာ ျမန္မာမ်ား ႐ွိေနမည္ကို မ်ားစြာ ရိပ္မိေသာေၾကာင္႔ ယခုေခါင္းႀကီးကို ေရးသားလိုက္ပါသည္ ဆိုတဲ႔ စာသားပါ။ လူသားနဲ႔ တိရိစၦာန္နဲ႔ ကြာျခားတဲ႔ အခ်က္ဟာ အသိ႐ွိမႈ ကြာဟခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ႔ အခုေဖာ္ျပတဲ႔ စာသားမွာ ေရးထားတဲ႔ အသိမဲ႔ ေထာက္ခံအားေပးမိေသာ ျမန္မာမ်ား ႐ွိေနမည္ကို မ်ားစြာ ရိပ္မိေသာေၾကာင္႔ ဆိုတဲ႔စာသားက ဘာကို ဆုိလိုပါသလဲ။ မေျပးေသာ္လည္း ကန္ရာ႐ွိ ဆိုသလို ျမန္မာေတြဟာ သိျမင္တတ္မႈမ႐ွိဘူးလို႔ ေျပာဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္မေနဘူးလား။ အခုလို ေခါင္းႀကီးပိုင္းမွာ မေရးသားလိုက္ရင္ အသိမဲ႔ ျမန္မာေတြက The Voice Journal အယ္ဒီတာ ညႊန္းဆိုတဲ႔ လုပ္ရပ္ကို ေထာက္ခံမိမွာကို စိုးရိမ္တာလား၊ ဒါေတြဟာ ေတြးေတာစရာပါ။ စိတ္ဝင္စားစရာ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ေခါင္းၾကီးပိုင္းရဲ့ ေနာက္ဆံုးစာသားေတြထဲမွာ စနစ္ ႏွင့္ စနစ္ အတြင္းက်ရာက႑မွ ဝင္ေရာက္သရုပ္ေဆာင္ကျပေနသူမ်ားကို ခြဲျခားႏိုင္ေရး သည္ မ်ားစြာအေရးၾကီးပါေၾကာင္း ေဖာ္ျပလိုက္ရပါသည္လို႔ေရးသားထားပါတယ္။
အဲဒီစာသားေတြကို ေရွ႕ကေဖာ္ျပခ်က္ေတြနဲ ဆက္စပ္စဥ္းစားတဲ့အခါ ျမန္မာျပည္ ကိုေျပာင္းလဲဖို႔လုပ္ေနၾကျပီ၊ဒီလိုအခ်ိန္မွာ အနိမ့္ဆံုးေနနဲ႔ မေကာင္းတဲ့စနစ္နဲ႔ အဲဒီစနစ္အတြင္းသရုပ္ေဆာင္ကျပေနသူမ်ားကို ခြဲျခားသိဖို႔ အရးႀကီးတယ္ဆိုျပီးေရးသားထားတာလို႔ နားလည္ပါတယ္။
စနစ္ထဲမွာက်ရာက႑ကေန ဝင္ေရာက္သရုပ္ေဆာင္ကျပေနၾကရတယ္ဆိုတာဟာ ဘာသေဘာကိုေျပာတာပါလဲ။ စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ အေၾကာင္းတခုခု ေၾကာင့္ အသိဥာဏ္မဲ့လုပ္ေဆာင္ေၾကရတာကို ေျပာတာလား။ မဟုတ္ဘူး၊မမွန္ဘူးဆိုတာ ကိုသိရက္နဲ႔ ဆက္မိုက္ေနၾကတာလား။ အဲဒီလို လုပ္ေဆာင္ေနသူေတြရဲ့ အသိရွိမႈေရခ်ိန္က ဘယ္နားမွာလဲ။ ဝင္ေရာက္သရုပ္ေဆာင္ကျပေနသူမ်ားဟာ အသိရွိမႈ ေရခ်ိန္နိမ့္က်သူေတြ ျဖစ္ၾကရင္ေကာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အနာဂတ္ဟာ လွပႏိုင္ပါ့မလား၊ ဒါေတြဟာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ စာသားေတြေနာက္က စိတ္ဝင္တစားေတြးရမယ့္ အခ်က္ေတြျဖစ္ေနပါတယ္။
သတင္းစာ၊ဂ်ာနယ္ေတြရဲ့ ေခါင္းႀကီးပိုင္းဟာ အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီ ေခါင္းႀကီးပိုင္းဟာ သက္ဆိုင္ရာ စာေစာင္ေတြရဲ့ အာေဘာ္ကို ေျပာေနသလို သေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္ေတြကိုလည္း ထင္ဟပ္ေနတတ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ အခုေရးသားထားတဲ့ ေခါင္းႀကီးပိုင္းကို ဖတ္မိသူတစ္ေယာက္က The Voice Journal ဟာ အျခားလူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကို ေစာ္ကားတတ္သူမ်ားရဲ့ ဂ်ာနယ္၊ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ္ နိမ့္ခ်ၾကည့္တတ္သူေတြရဲ့ ဂ်ာနယ္၊ကိုယ့္ကိုကိုယ္အထင္ႀကီးျပီး သူတပါးကိုု အထင္ေသးသူမ်ားရဲ့ဂ်ာနယ္ စသည္ျဖင့္ စာဖတ္ပရိတ္ သတ္တစ္ဦးဦးက သံုးသပ္သြားမလားလို႔ စိုးရိမ္မိပါတယ္။
The Voice Journal ဟာ ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္မိသလို ယူဆရမယ့္ဂ်ာနယ္မဟုတ္ ေလာက္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ မီဒီယာဟာ တိုင္းျပည္ရဲ့ နား၊မ်က္စိ၊တိုင္းျပည္ရဲ့ အားပါ။ဒီအခ်က္ေတြကို The Voice Journal ဖန္တီးသူေတြေကာင္းေကာင္း သိပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္သူတို႔ေတြဟာလည္း ျပည္သူေတြကို မွားယြင္းတဲ့ အေတြးအေခၚ အသိအ ျမင္ေတြ မေပးဘဲ တိုင္းျပည္ရဲ့ အသိအျမင္ဖြံ႔ျဖိဳးမႈအတြက္ က်ရာေနရာက တာဝန္ထမ္း ေဆာင္မယ္လို႔ ယူဆပါတယ္" လို႔ ေဝဖန္သြားခဲ့ပါတယ္။
ယေန႔ျမန္မာ သတင္း ဝက္ဘ္ဆိုက္ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။