ၾကံဳေတြ႕ေနၾကသည့္ မ်က္ေမွာက္ အေျခအေနသည္ကား လက္ရွိ တပ္မေတာ္အစိုးရက သူတို႔ ဇာတ္သိမ္းေကာင္းမည့္ တဖက္သတ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲထားသည့္ အတြက္ လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံႏိုင္ၾကသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ပုဂိၢဳလ္မ်ား အပါအဝင္ ၾကံဳေတြ႕လာမည့္ အေျပာင္းအလဲကို အခြင့္အေရးတစ္ခုအျဖစ္ အသံုးခ်လိုၾကသည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ထို႔အတူ မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းမြန္လွသည့္ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ စပြန္ဆာ တပ္မေတာ္ ကလည္း သူတို႔၏ ဦးတည္ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ရန္ ဇာတ္သိမ္းလွသည့္ နိဂံုးဆီသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းလွ်က္ သြားေနသည္မ်ားက ဇာတ္ရွိန္ အျမင့္ဆံုးအပိုင္းကို ေရာက္ေနသည့္ ျမန္မာ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ကို ခံစားေနရသည့္အလား ရွိေနပါသည္။
ဇာတ္သိမ္းမွာ ေပ်ာ္ၾကရမည္လား၊ ငိုၾကရမည္လား ယခုတိုင္ ေသခ်ာမသိၾကေသး။ ပညာရွင္မ်ားလည္း မွန္းဆဆဲ။ ႏွစ္ေပါင္းကေတာ့ ၅၀ နီးပါး ၾကာခဲ့ေခ်ၿပီ။ လက္ရွိကာလတြင္ မီဒီယာ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္လာမႈကို အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ေတြ႔ျမင္ရသကဲ့သို႔ အျခား တစ္ဘက္တြင္လည္း ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရွိေနသည္ျဖစ္ရာ ယင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အတြက္ ေျပာစရာမ်ား ရွိလာပါသည္။
· ပထမဦးစြာ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ဘာကို ယံုၾကည္ၾကသနည္း ဆိုသည္မွာ အခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းယံုၾကည္ခ်က္ေပၚတြင္ မူတည္၍ လူတစ္ဦးခ်င္း ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုခ်င္း ေသာ္လည္းေကာင္း ရပ္တည္မႈ မည္သို႔ရွိသည္ကို ေျပာရန္လိုသည္က အခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
· ယင္းေနာက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တြင္ ပါဝင္မႈ မည္သို႔ ရွိခဲ့ၾကသနည္း၊ ယခုေရာ မည္သို႔ ရွိေနသနည္း၊ ေနာင္ေရာ မည္သို႔ ရွိသင့္သနည္းဆိုတာ ေတြးစရာျဖစ္လာသည္။
· ေနာက္ဆံုးအခ်က္မွာ အထက္ပါ အေနအထားမ်ား အတြက္ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အေနျဖင့္ေရာ တစ္ဦးခ်င္းအေနျဖင့္ပါ ျပင္ဆင္မႈ ဘယ္ေလာက္ ရွိၾကသနည္း ဆိုေသာအခ်က္ျဖစ္သည္။
ကမၻာေပၚရွိ ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာရွိသည့္အနက္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ဘာလင္တံတိုင္းၿပိဳလဲၿပီး ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ က်ဆံုးမည္ ဆိုသည္ကို မည္သူမွ် မခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါ။ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ မေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ကို သိၾကေသာ္လည္း ယင္းအခ်ိန္တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ၿပိဳကြဲခဲ့ရသနည္း ဆိုသည့္ အခ်က္ကို သိသူ မရွိသေလာက္ နည္းပါးခဲ့ပါသည္။ ၿပိဳကြဲျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေၾကာင္းအခ်က္ အမ်ိဳးစံုေျပာၾကပါသည္။ အဓိက အခ်က္ကို ရိုးရွင္းေသခ်ာစြာ စဥ္းစားၾကည့္ပါက အေျဖကို ေတြ႔ႏိုင္ပါသည္။
ဘာလင္တံတိုင္းၿပိဳလဲၿပီး ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ က်ဆံုးျခင္းသည္ ယင္းစနစ္ကို ကာကြယ္သူမရွိေတာ့သည့္ အတြက္၊ ယင္းစနစ္တြင္ အကာအကြယ္မဲ့သည့္ အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ အကာအကြယ္မဲ့ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရင္း မွာလည္း ရွင္းပါသည္။ ထိုစနစ္တခုကို ကာကြယ္ေပးရမည့္ သူမ်ားအေနႏွင့္ စနစ္ကို ကာကြယ္ေပးရန္၊ ကာကြယ္ေပးလုိစိတ္ ရွိရန္အတြက္ ၎တို႕သည္ သူတို႔၏ စနစ္အေပၚ ယံုၾကည္မႈ ရွိရန္ လိုအပ္သည္။ ကာကြယ္ေပးရမည့္ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ခ်င္း အေနႏွင့္ စနစ္ေပၚတြင္ ယံုၾကည္မႈ ကင္းမဲ့သြား သည့္အခ်ိန္တြင္ စနစ္တစ္ခုလံုး ၿပိဳလဲသြားသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။
ျမန္မာလူအဖြဲ႔အစည္းတြင္ ယင္းသို႔ ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္ကို ဥပမာအေနျဖင့္ ျမင္ႏိုင္သည္။ ယင္းအခ်ိန္က ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီတြင္ တင္းျပည့္ ပါတီဝင္ သန္းေက်ာ္ရွိၿပီး အဆိုပါတီဝင္မ်ားကသာ ထိုအခ်ိန္က ညီညီညြတ္ညြတ္ ရပ္တည္ေပးခဲ့မည္ဆိုပါက ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ ၿပိဳကြဲစရာ အေၾကာင္းမရွိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ စနစ္အေပၚ ယံုၾကည္ခ်က္မရွိေတာ့ျခင္းကိုသာ အဓိအခ်က္အျဖစ္ေတြ႕ရသည္ကို မီးေမာင္းထိုးျပလိုပါသည္။
ထိုအခ်က္ေၾကာင့္ပင္ ေျမႀကီးကိုင္စရာမလိုဘဲ ေျပာဆိုႏိုင္သည္မွာ totalitarian ဟုေျပာဆိုႏိုင္သည့္ အလံုးစံု အာဏာရွင္ စနစ္သည္ အခ်ိန္တစ္ခုေရာက္ပါက စနစ္အေပၚ သူ႕လူမ်ား ကိုယ္တိုင္က လံုးဝယံုၾကည္မႈ ပ်က္သုန္းမႈ အေသအခ်ာ ရွိလာရ မည္ဆိုေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။
ဆက္စပ္စဥ္းစားၾကမည္ဆိုလွ်င္ ယခုႏွစ္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ ေျပာင္းလဲမႈ အေပၚတြင္ ယံုၾကည္မႈ၊ မယံုၾကည္မႈ ပမာဏ မည္မွ်ရွိေနသနည္း ဆုိသည္မွာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ႏွင့္ သူအတြက္ ေရႊေရာင္လႊမ္းမည့္ ဇာတ္သိမ္းခန္း စနစ္ကို ကာကြယ္ၾကမည့္သူမ်ား၏ ယံုၾကည္မႈ အေနႏွင့္ေရာ မည္မွ်ရွိသနည္းဆို သည္မွာလည္း ေမးခြန္းတစ္ခု ျဖစ္လာပါသည္။
ယင္းသို႔ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယံုၾကည္မႈ ကင္းမဲ့ေနၿပီဟု ေျပာသည့္ အစိတ္အပိုင္းက ေျပာႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဒီစနစ္တည္ျမဲႏိုင္ေသးသည္ဟု ေျပာသည့္ သူမ်ားလဲရွိႏိုင္ပါေသးသည္။ လက္ေတြ႕က်က် ေျပာၾကမည္ဆိုပါက
ထိုသေဘာထား ႏွစ္မ်ိဳး ေရာေနေသးသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ယခုစနစ္ ၿပိဳလဲဖို႔ဆိုပါက စနစ္ေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိဘူးဆိုသည့္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ကင္းမဲ့သည့္ သူ မ်ားလာဖုိ႔ လိုပါသည္။
၂၀၁၀ ကို ႏိုင္ငံေရးအခ်ိဳးအေကြ႔တစ္ခုအေနန႔ဲ ျမင္မယ္ဆိုပါက ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္သည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ႏွင့္ ေခတ္မီသည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တည္ေထာင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ မ်ားေနသည္ဟု ထင္ေနသည့္ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ရပ္တည္ခ်က္ကို ေရႊ႕ႏိုင္ရန္ နည္းလမ္းရွာ စဥ္းစားဖို႔လိုပါသည္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ အေရြ႕ဟာ ႏိုင္ငံ ရဲ့ အေရြ႕ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔အျပင္ ယခုေျပာေနတဲ့ ဒီမိုကရစ္တက္ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းတြင္ လူမ်ား၏ ႏိုင္ငံအေရးတြင္ ပါဝင္ ပတ္သက္မႈ သည္လည္း အေရးႀကီးပါသည္။ ယင္းသည္ပင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ အေရြ႕မွ တစ္ဆင့္ သြားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရပ္တည္မႈကို ရရွိလာရန္ မည္သ႔ို လုပ္ေပးမလဲ ဆိုသည္မွာ ျပင္ဆင္မႈျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ဆင္မႈကို ျပည္တြင္းျပည္ပ မီဒီယာမ်ိဳးစံုက ျမင္ရသေလာက္ အမ်ိဳးအစား အစံုေတြ႔ေနရပါသည္။
အေျခအေန အရပ္ရပ္ အေပၚ မိမိရပ္တည္ခ်က္ကို သမားဂုဏ္ႏွင့္ ခ်ိန္ၿပီး ျပတ္ျပတ္သားသား ဦးတည္ေျပာဆိုေနၾကသည့္ သူမ်ားရွိသလို မိမိရပ္တည္ခ်က္ကို မျပဘဲ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကိုသာ ပစ္တင္ေဝဖန္သည့္ သေဘာႏွင့္ ေရးေနသားေန ၾကတာကိုလဲ ေတြ႔ရပါသည္။ ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာဆို ေရးသားၿပီး အေတြးအျမင္ကို ပံုေဖာ္ဖန္တီးၾက တဲ့သူမ်ားအေနႏွင့္ ေမာင္စူးစမ္းႏွင့္ အခ်ိဳ႕တို႔ကို ေယ်ဘုယ် ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။
အမ်ားစုမွာ အခ်ိဳ႕က မိမိရပ္တည္မႈသည္ မည္သို႔ရွိသည္ကို ကိုယ္တိုင္ မရွင္းသည့္အတြက္ မ်က္ေမွာက္ အေျခအေနကို လက္ေတြ႔က်သည့္ ပံုစံမ်ိဳးႏွင့္ ရႈျမင္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ နီးစပ္ရာမ်ားကို လိုက္လံဖတ္ရႈထားသည့္ စံျပတန္ဖိုးမ်ား၊ စံျပေပတံမ်ားႏွင့္ တိုင္း၍ အျခားလူမ်ား၏ ရပ္တည္ခ်က္မ်ားကို မမီဘူး၊ မီတယ္ေျပာဆိုေနသည့္ အခ်က္ျဖစ္ ပါသည္။
ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၌လည္း အတိတ္က သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသည္ ညစ္ညမ္းသည္ ဆိုသည့္ ေပတံအေဟာင္းႏွင့္ တိုင္းေနတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကိုသာ အမ်ားစု ေတြ႔ရပါသည္။
· ဒီမိုကေရစီဟု ေျပာပါက ျပည္သူမ်ားက တိုက္ရိုက္အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ မိမိကိုယ္စား အုပ္ခ်ဳပ္ေပးမည့္ သူမ်ားကို ေရြးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္းကို နားလည္သေဘာေပါက္ထားရန္မွာ ပထမအဆင့့္ လိုအပ္ပါတယ္။
· ထိုကဲ့သို႔ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ရန္အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲရွိၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲမွတစ္ဆင့္ ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ သူမ်ားက ဥပေဒျပဳၾကပါသည္။
· ထုိ႔ေနာက္ ျဗဴရိုကေရစီ ယႏၱယားနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်ပါသည္။
· အဆိုပါ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားအေပၚတြင္ အသင္းအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ Civil Society မ်ားကက သေဘာတူမတူကို တံု႔ျပန္မႈ ျပဳပါသည္။
· အထက္ပါအခ်က္မ်ားအားလံုးကို ထိန္းညႇိေပးသည္မွာ တရားေရးမ႑ိဳင္ခိုင္ျမဲမႈ ဆိုသည့္ အခ်က္ႏွင့္ ျဖစ္ပါသည္။ အထက္ပါအခ်က္မ်ားမွာ တိုင္းရမယ့္ ေပတံေတြ ျဖစ္ပါသည္။
ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္တယ္ဆိုကတည္းက ႏိုင္ျခင္း၊ ရႈံးျခင္းမွာ သဘာဝျဖစ္၍ သိပ္မထူးဆန္းပါ။ သို႔ေသာ္ ရႈံးနိမ့္သူ၏ ခံယူခ်က္ႏွင့္ ရပ္တည္ခ်က္သည္ အဓိက က်ၿပီးအေရးပါသည္။ ယခုေနရာတြင္ ေဘာပြဲေလာင္းသလို အႏိုင္အရႈံး တြက္ၾကတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အဓိက ဦးတည္ခ်က္ "ဘာလုပ္မွာလဲ" ဆိုတာကို စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ဘက္ကလည္း အထက္ကေျပာသကဲ့သို႔ တိုင္းတာၾကမည့္ ေပတံမ်ားအတြက္ တည္ေဆာက္ၾကသည္ ဟုဆိုရာတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈမွ တစ္ဆင့္ ရရွိလာမည့္ အႏိုင္အရံႈးအေပၚတြင္ အတၱကို ဖယ္၍ ရႈံးတဲ့သူကလည္း "ဒါေဘာပြဲ အႏိုင္အရႈံးမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီစနစ္ထဲမွာ ငါတို႔ ဆက္ပါေနဦးမယ္ အတိုက္အခံ၏ တန္ဖိုးသည္ အရံႈးသမားမဟုတ္ဘူး" ဆိုတဲ့ စိတ္ထားမ်ိဳးရွိရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ပြဲက ထြက္ရန္မလိုဘဲ အတိုက္အခံအေနျဖင့္ ဆက္ပါရန္ ျဖစ္ပါသည္။
အတိုက္အခံတို႔အေနႏွင့္ မိမိတို႔သည္ ယခုတစ္ပြဲတြင္ အာဏာကို ထိန္းညႇိေပးသည့္ က႑မွ ရပ္တည္၍ အဓိက လႈပ္ရွားမယ့္သူ ျဖစ္သည္ဆိုျခင္းကို ျမင္ဖို႔လိုပါသည္။ အားလံုး၏ အျမင္တြင္ စနစ္က်ေသာ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္တစ္ခုကို အသက္သြင္းသည့္ ေနရာတြင္ အေျခခံဥပေဒႏွင့္သာ အသက္သြင္းရမည္ဆိုသည့္ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒဟာ လံုးဝ ၿပီးျပည့္စံုသည့္ စံျပအေျခခံဥပေဒ မဟုတ္ဘူးဆိုျခင္းကို လူတိုင္းသိႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ယခုကဲ့သုိ႔ေသာ အေျခအေနကိုသာ မရဘူးေသးသည့္ အခြင့္အလမ္းတစ္ခု အျဖစ္ ျမင္ၾကည့္မည္ဆိုပါက ႏိုင္ငံဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ "ဘာလုပ္ၾကမယ္"ဆိုသည့္ ျပင္ဆင္မႈသည္ အေရးအႀကီးဆံုးကိစၥ တစ္ခု ျဖစ္သည္ကို သတိျပဳမိႏိုင္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္က၊ ေဘးက လိုက္ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့လို႔ ေျပာရေတာ့မွာျဖစ္ပါသည္။ အေနာက္က လိုက္မေျပာနဲ႔ေတာ့ဟု ဆိုရာတြင္ သမိုင္းေၾကာင္းရဲ့ အရိပ္လႊမ္းမိုးမႈကို အဓိပၸာယ္ေဆာင္ပါသည္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ့အေပၚမွာ သမိုင္းအရိပ္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈမ်ား အေတာ္အတန္ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ ေမးခြန္းေတာင္ မလိုပါဘူး ဟု ဆိုရပါမည္။
အဓိကက ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ေျပာင္းလဲေရး အတြက္ လုပ္ေနၾကတာျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ရန္ အတြက္ ႏိုင္ငံမ်ိဳးစံုက ပံုစံမ်ိဳးစံုကို ဆြဲယူသံုးစြဲမႈေတြ ရွိပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ သံုးစြဲမႈ၊ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ား၏ အလားသ႑န္ကို ၾကည့္ၿပီး သူတို႔ ေမာ္ဒယ္မ်ားႏွင့္ ဒီလိုပံုစံေတာ့ ျဖစ္ေလာက္သည္ဟု ကိုယ့္ႏိုင္ငံႏွင့္ ခ်ိန္ညႇိမႈဆိုသည္မွာ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိသာ ခန္႔မွန္းႏိုင္ပါသည္။ ေသခ်ာေပါက္ ေကာင္းသည္ ေအာင္ျမင္သည္ဟု ေျပာ၍မရပါ။
ႏိုင္ငံေရး ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ျဖစ္ေနသည့္ တိုးတက္မႈ လမ္းေၾကာင္း အတိုင္းအတာသည္ အနည္းငယ္သာ အသံုးတည့္ႏိုင္ပါသည္။ ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႔သာ ျဖစ္ၿပီး တိုက္ရိုက္ယူရန္အတြက္ အကုန္လံုးေတာ့ အဆင္မေျပႏိုင္ပါ။ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။
အေျဖဆိုသည္ထက္ ေသခ်ာသည္မွာ ေခတ္မတူေတာ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ယခုေခတ္တြင္ ၾကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္ လူတစ္ဦးခ်င္း ရႏိုင္သည့္ သတင္းအခ်က္အလက္ အေျခအေနမ်ားသည္ ကမၻာေပၚတြင္ မည့္သည့္အခါကမွ် မၾကံဳခဲ့ဘူး၊ မရဘူးသည့္ အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ သတင္းေခတ္ ျဖစ္သည္။။
တစ္ဘက္ကေျပာေနၾကသည့္ ျပည္သူေတြ မညံ့ဘူးဆိုသည္မွာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အင္တာနက္ မသံုးတတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ရဲ့ အေနအထားဟာ ေနာက္တစ္ေန႔ အင္တာနက္သံုးတတ္သြားၿပီးအခါတြင္ အေနထားမတူေတာ့ဘဲ လိုအပ္တာ လိုအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို အြန္လိုင္းမွာ ရွာႏိုင္လာတယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားျဖစ္လာပါတယ္။
ယခုလက္ရွိအေျခအေနသည္ ေျမပံုမဆြဲရေသးသည့္ ေတာထဲသို႔ ဝင္ရမည့္ သေဘာျဖစ္ပါသည္။ ေတြ႕ၾကံဳရမည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို မွန္းဆရုံသာ တတ္ႏိုင္ပါသည္။ ဘာလုပ္ထားရမလဲ။ အျခားႏိုင္ငံမ်ား၏ နမူနာ ပံုစံမ်ားျဖင့္ စဥ္းစားထားၿပီး ေရွ႕ကပဲလာလာ၊ ေဘးတိုက္ပဲလာလာ ဒါျဖစ္ရင္ ဘာလုပ္လိုက္မယ္ဆိုသည္မွာ အသံုးတည့္ရံုကလြဲလို႔ ရလာဒ္မေသခ်ာပါ။ innovation capacity ရွိမွ တီထြင္ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းရည္ျဖည့္ ထားမႈက လြဲလို႔ က်န္တာမရွိပါဘူးဟု ေျပာခ်င္ပါသည္။
အခ်ဳပ္ေျပာရမည္ဆိုပါလွ်င္ ယခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ၿပီးေပၚလာမည့္ အခင္းအက်င္းသစ္တြင္ ဆရာေမာင္စူးစမ္း ေျပာသည့္ စပြန္ဆာ တပ္မေတာ္၏ ႏိုင္ငံေရးဦးေႏွာက္က ခင္းက်င္းလိုက္မည့္ အခင္းအက်င္း မ်ားထဲတြင္ ျပည္သူမ်ား ဘက္က အဆိုပါ ေထာင္ေခ်ာက္မ်ားအားလံုးကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံေရးဦးေႏွာက္ကို သံုးၿပီး ျပင္ဆင္ထားမည္ဆိုပါလွ်င္ ထိုသို႕ ျပင္ဆင္မႈမ်ား လုပ္ႏိုင္သည့္ ျပည္သူမ်ား၏ လံု႕လဝီရိယေၾကာင့္ သူ႔ပြဲသည္ ကိုယ္ပြဲျဖစ္သြား ႏိုင္ပါသည္ဟု စကား ပါးလိုက္လိုပါသည္။
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.