ဒီအခ်ိန္ႀကီးမွာေတာ့ ေရမေလာင္းတန္ဘူးလို႔ ယူဆေပမယ့္ သူစက္ဘီး အနားအေရာက္မွာ ေရပံုးကိုယူၿပီး အားနဲ႔လွမ္းေလာင္းလိုက္ ပါေတာ့တယ္။ မေအးေအးခိုင္ အေနနဲ႔စိတ္ေတာ္ေတာ္ေလး ဆိုးၿပီး ဒီအခ်ိန္ႀကီးမွာ ေရေလာင္းရသလား၊ ညေန ၆နာရီေက်ာ္ေနၿပီ မသိဘူးလားလို႔ ေျပာတဲ့အခါမွာ အဆုိပါ လူငယ္အုပ္က ရင့္သီးတဲ့ စကားလံုး၊ ရန္စတဲ့စကားလံုးေတြနဲ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ သူအေနနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၿပီး ဆက္စကားမ်ားေနရင္ တဘက္က လူငယ္အုပ္က အေလ်ာ့ေပးမယ့္ပံု မေပၚတာလို႔ အေျခအေနကို သေဘာေပါက္ၿပီး ေရွ႕ဆက္မသြားေတာ့ပဲ အိမ္ကိုသာ ျပန္လွည့္လာပါေတာ့တယ္။

သူ႕အျဖစ္ကို အိမ္မွာျပန္ေျပာျပတဲ့အခါ အိမ္သူအိမ္သားေတြက ေန႔ခင္းကလည္း မိန္းကေလးတဦး စက္ဘီးစီးလာတာကို ေရပံုးနဲ႔ မ်က္ႏွာကိုလွမ္းပက္တာေၾကာင့္ စက္ဘီးလဲၿပီး မိန္းကေလးခမ်ာ ကတၱရာလမ္းေပၚ လဲက်သြားတယ္လို႔ ေျပာျပၾကပါတယ္။

အခုအျဖစ္ဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာေရာ အျခားေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာပါ ယခုေနာက္ပိုင္း ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အေျခအေနပါ။ သႀကၤန္ အက်ေန႔ ေန႔ခင္းမွာပဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဦးခ်စ္ေမာင္လမ္းနဲ႔ ဂြတၱလစ္ေစ်းဆံုတဲ့ မီးပြိဳင့္ေဒါင့္မွာ နာေရး ပို႔ဖို႔ရာအတြက္သြားၾကမယ့္ ကားတန္းဟာ သႀကၤန္ေရပက္ခံမ႑ပ္ေရွ႕ ပိတ္ေနတဲ့ကားေတြေၾကာင့္ ေရွ႕မတိုးႏိုင္ပါဘူး။ ယာဥ္ထိန္းရဲေတြလည္း ဘယ္လိုမွ ရွင္းလင္းလို႔ မရတာေၾကာင့္ ဒီအတိုင္း ရပ္ၾကည့္ေနလိုက္ ၾကပါတယ္။ ကားတန္းထဲမွ ဆလြန္းကားတစ္စီးမွာ နာေရးအတြက္သြားမယ့္ သံဃာေတာ္နဲ႔ နာေရးပို႔သူေတြ စီးနင္းလာၾကပါတယ္။ လမ္းပိတ္လို႔ ေစာင့္ေနရတဲ့  အဆိုပါဆလြန္းကား ေဘးမွန္ေတြကို ပိတ္ထားေပမယ့္ ေဘးမ႑ပ္မွ ေရပက္သူေတြ မီးသတ္ပိုက္နဲ႔မွန္ကို အတင္းထိုးေနၾကပါတယ္။ ကားမွန္ဟာ မီးသတ္ပိုက္ေၾကာင့္ ခါရမ္းေနပါတယ္။ ကားထဲမွာ သံဃာပါသလား၊ ေရပက္ခံကားလား၊ အျခားေသာ ကိစၥနဲ႔လာတဲ့ကားလား ဆိုတာကို ေရပိုက္နဲ႔ထိုးသူေတြ သိသလား မသိလားေတာ့ မေျပာတတ္ပါ။ အခ်ိ္န္အတန္ၾကာမွ အဆိုပါလူအုပ္ထဲမွ တဦးက ျမင္ၿပီးေရပိုက္ထိုးသူေတြကို လွမ္းတားခဲ့ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ သႀကၤန္ဟာ သႀကၤန္ေရကစားသူေတြကိုသာ ေရပက္တာမဟုတ္ေတာ့ပဲ  ေရမကစားပဲ အျခားေသာ ကိစၥနဲ႔ မသြားမျဖစ္သြားလာသူေတြကိုပါ နာက်င္ေအာင္၊ ကသိကေအာင့္ျဖစ္ေအာင္ ေခ်ာင္ပိတ္ၿပီး ေရပက္ေနၾကတဲ့ အျဖစ္ေရာက္ေနၾကၿပီလားလို႔ အခုလိုအျဖစ္ကို ႀကံဳေတြ႕ရသူေတြက ေမးခြန္းထုတ္လာၾက ပါတယ္။

ရန္ကုန္မွာ သႀကၤန္အႀကိဳ မတိုင္မီ တရက္အလုိေလာက္ ကတည္းက ဘတ္စကား စပါယ္ယာအခ်ိဳ႕က ျဖတ္သြားတဲ့ အျခားဘတ္စကားေပၚမွ ခရီးသည္ကို ေရဗူးေတြနဲ႔ လွမ္းပက္သြားတာလည္း ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ သႀကၤန္ကာလ မေရာက္ေသးလို႔ မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ခရီးသြားသူေတြေရစိုၿပီး ဒုကၡေရာက္ၾက ရပါတယ္။

အထက္ပါ အျဖစ္ေတြဟာ ယခုႏွစ္ပိုင္း သႀကၤန္ေတြမွာ ႀကံဳေတြ႕ေနၾကရတဲ့ ပံုရိပ္ေတြလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။ သႀကၤန္တြင္းမွာ ေရမကစားလိုေပမယ့္ အေၾကာင္းကိစၥ တခုခုရွိလို႔ သြားလာခ်င္သူေတြအတြက္ ေရမပက္ေအာင္ ေတာင္းပန္လို႔လည္း မရ၊ တဦးနဲ႔တဦး အေနခက္ေအာင္၊ ကသိကေအာင့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကတာက သႀကၤန္လားလို႔ ေမးရမယ့္သေဘာေဆာင္လာပါတယ္။

အတိတ္ကသၾကၤန္

ဒီလို ပံုရိပ္မ်ိဳးျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ယေန႔ ျမန္မာ့ရိုးရာသႀကၤန္နဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ႏွစ္ အႏွစ္ ၂၀ ဟိုဘက္က သႀကၤန္ဘယ္လိုကြာျခား သလဲဆိုတာကို အရင္သႀကၤန္လည္းမွီ ယခုသႀကၤန္လည္း ႀကံဳေတြ႕ေနၾကတဲ့ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ တခ်ိဳ႕ကိုေမးျမန္းၾကည့္ပါတယ္။

အသက္ ၄၀ အရြယ္ ရန္ကုန္မွာႀကီးျပင္းၿပီး တကၠသိုလ္ဘြဲ႕ရတဲ့သူ တေယာက္က ``အရင္တုန္းက သႀကၤန္က အလွျပကားေတြ၊ သႀကၤန္သံခ်ပ္ေတြ၊ ေရကစားမ႑ပ္ေတြ ပိုမ်ားတယ္။ ၀တ္ပံုစားပံု သိပ္မေျပာင္းေသးဘူး၊ လံုခ်ည္၊ ပုဆိုး ရွပ္အက်ီနဲ႔ ေရလည္ခံၾကတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆုေပးမ႑ပ္ေတြမွာ သႀကၤန္သံခ်ပ္ၿပိဳင္တာ အကၿပိဳင္တာကို လိုက္ၾကည့္ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးဆုေပးတဲ့ညဆို ညလံုးေပါက္နီးပါး ေျဖေဖ်ာ္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတာ၊ အလွျပယာဥ္နာမည္ ေတြထဲက မွတ္မိသေလာက္ဆို အေမ့သား၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္တို႔၊ ဆူးၾကားမွ ဗူးခါး ၊ အႀကိဳက္ဆံုးက သံခ်ပ္ထိုးတာေတြပါပဲ။ အဲဒါေတြကို ႏွေျမာတယ္။ တစ္ႏွစ္လံုးရဲ႕ လူမႈ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ မညီမွ်တာေတြကို ထင္ဟပ္တာ သံခ်ပ္ေတြပဲ´´လို႔အရင္တုန္းက သႀကၤန္ကို ပံုေဖၚျပပါတယ္။

အစိုးရ၀န္ထမ္းေဟာင္း တဦးျဖစ္ၿပီး အသက္၄၀ ေက်ာ္ အမ်ိဳးသားတဦးကလည္း ဟုိတုန္းကသႀကၤန္ရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ အခုသႀကၤန္ရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ပိုင္းျခားစိတ္ျဖာၿပီး အခုလို``ဟုိတုန္းက မႏၱေလး သႀကၤန္မွာဆို ၿမိဳ႕မၿငိမ္းသီခ်င္း၊ ၿမိဳ႕မကိုေပါ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ေရွးျမန္မာေခတ္က လိုသေျပခက္နဲ႔ ေရပက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ သႀကၤန္ေရကစားတာ အခုေလာက္ ၾကမ္းတမ္းတာမေတြ႕ရဘူး။ အကေတြ၊ ယိမ္းေတြနဲ႔ မ႑ပ္ေတြမွာ ေျဖေဖ်ာ္ရင္းေရကစားၾကတာ။

အခုမေန႔တေန႔႕ ကန္ေတာ္ႀကီးပတ္လမ္းက မ႑ပ္တခုကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္။ အဲဒီမွာ ေဘာင္းဘီက်ပ္က်ပ္နဲ႔ ေဆးဆိုးဆံပင္နီနီ က်ားက်ားနဲ႔ သီခ်င္းက ဟစ္ေဟာ့ေတြ၊ ေရာ့ခ္ေတြနဲ႔ ေဒးကလပ္၊ ႏိုက္ကလပ္လို ကေနၾကတာပဲ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အတုယူလြဲၾကတာလို႔ ထင္တယ္။ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈမွာလည္း မိန္းကေလးေတြက စြပ္က်ယ္ေတြနဲ႔ ၊ အရင္တုန္းက သႀကၤန္ဟာ ေလမႈတ္တူရိယာနဲ႔ သႀကၤန္၊ အခုသႀကၤန္ကေတာ့ အေနာက္တိုင္း ေတးဂီတနဲ႔ ဒစ္စကိုကလပ္ လိုသႀကၤန္ျဖစ္ေနၿပီ။

အရင္က စိတ္ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔ သံခ်ပ္ထိုးၾကတယ္။ သမ၀ါယမဆိုင္က အျဖစ္အပ်က္ေတြ၊ ဌါနဆိုင္ရာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပဳျပင္စရာေတြ ပ်က္ၾကေတာ့ နားခံသာတယ္။ အခုသံခ်ပ္မရွိေတာ့ သႀကၤန္ရဲ႕ ပံုစံဟာ ရယ္စရာ၊ ေျဖေလ်ာ့စရာ အသက္ကင္းမဲ့သြားသလိုပဲ၊ အစိုးရကလည္း မ႑ပ္အခ်ိဳ႕မွာ ယိမ္းတို႔ အကတို႔ကို ေပၚလစီတရပ္နဲ႔ ကသလိုကခိုင္း၊ သက္ႀကီးရြယ္အို ေခါင္းေလွ်ာ္ ေျခသည္းလက္သည္း ညွပ္တာကို ေပၚလစီအေနနဲ႔ လုပ္သလိုလုပ္ခုိင္းတာ မ်ိဳးေတာ့ေတြ႕ရတယ္´´လို႔ ေျပာပါတယ္။

အစုိးရ ပုံေဖၚတဲ့သႀကၤန္နဲ႔ အစိုးရရဲ႕ ကိုင္တြယ္ပံု

တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ စည္းကမ္းေတြ ဥပေဒေတြအရ အထက္ကလို ည ၆နာရီ ေက်ာ္မွ ေရေလာင္းတာမ်ိဳး ခြင့္ျပဳမထားသလို၊ တဖက္သား မခံႏိုင္ေအာင္ ေရေဘာ္လံုး၊ ေရခဲထုပ္၊ ဆပ္ျပာရည္ဂက္စ္ဘူးတို႔နဲ႔ ေရကစားက ေထာင္ဒဏ္ ၃ႏွစ္ ခ်မွတ္ႏိုင္တယ္၊ သရုပ္ပ်က္ ယဥ္ေက်းမႈကိုေရွာင္ ၾကဥ္ပါ စသျဖင့္သတင္းစာေတြမွာ ေန႔စဥ္ေၾကျငာ သတိေပးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

သို႔ေပမယ့္ အေရးယူတာမ်ိဳးေတာ့ မေတြ႕ရသေလာက္ ရွားပါးပါတယ္။ ရန္မျဖစ္ပြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းတာမ်ိဳးထက္ ရန္ျဖစ္ၿပီးမွသာ ဖမ္းဆီးတာမ်ိဳးလုပ္ပါတယ္။ မ႑ပ္ေတြမွာ သရုပ္ပ်က္ ၀တ္ဆင္ၿပီး ေရမကစားရလို႔ အမိန္႔ထုတ္ေပမယ့္လည္း အဲဒီလို ကစားတဲ့ မ႑ပ္မ်ားထဲမွာ စစ္တပ္အရာရွိႀကီး သားသမီး၊ လူႀကီးသားသမီးနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြရဲ႕ သားသမီးေတြလည္း ပါ၀င္ေနလို႔ ဥပေဒကုို လိုက္နာေအာင္ ဘယ္တုန္းကမွ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ မေတြ႕ရပါဘူး။

သတင္းစာေတြမွာ တီဗီေတြမွာ ပံုေဖၚတဲ့ သႀကၤန္ဆိုတာဟာ ယိမ္းအက၊ ျမန္မာအဆိုအကနဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္မ႑ပ္၊ ဌါနဆိုင္ရာမ႑ပ္ေတြ၊ ကုမၸဏီႀကီးအခ်ိဳ႕ရဲ႕ မ႑ပ္မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားစု ဆင္ႏြဲေနတဲ့ သႀကၤန္ရုပ္ပံုေတြကို တီဗီေတြ အစိုးရသတင္းစာေတြမွာ မျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါဘူး။ လမ္းမွာ တဦးကိုတဦး မခံခ်င္ေအာင္ ေနာက္ေျပာင္တာ၊ ႏိုင္ထက္ကလူ ျပဳတာမ်ိဳးေတြကို တိုင္ၾကားလို႔ ဘယ္ရဲ ဘယ္လံုၿခံဳေရးကမွ အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးတာမ်ိဳး မေတြ႕ရပါ။

သႀကၤန္ သံခ်ပ္ရဲ႕ နိဂံုး

န၀တ အစိုးရတက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သႀကၤန္သံခ်ပ္ေတြကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိတ္ပင္လာပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း လူေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားမႈ အရွိန္ျမင့္လာတာနဲ႔ အမွ် သႀကၤန္သံခ်ပ္မွာလည္း ႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္းက ပိုမိုလႊမ္းမိုးလာပါတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ ေပၚထြက္လာၿပီးေနာက္ အန္အယ္လ္ဒီက သႀကၤန္သံခ်ပ္ထိုးတာ အစိုးရကို သေရာ္တာ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ သံခ်ပ္နဲ႔ ေ၀ဖန္တာေတြ ျဖစ္လာတဲ့ေနာက္မွာ န၀တ အစိုးရအေနနဲ႔ သႀကၤန္သံခ်ပ္ေတြကို ပိတ္ပင္ခဲ့တာပါ။

လူေတြရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး ဒုကၡ၊ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ မမွ်တတာေတြကို ေျဖေလ်ာ့ေပးႏိုင္မယ့္  သႀကၤန္သံခ်ပ္ေတြကို န၀တ အစိုးရက ႏိုင္ငံေရး ရႈေထာင့္တခုထည္းကေန ၾကည့္ၿပီး လံုး၀ပိတ္ပင္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီဟာရဲ႕ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးအေနနဲ႔ လူေတြရဲ႕ ထြက္ေပါက္ဟာ လူအခ်င္းခ်င္း မခံခ်င္ေအာင္ ေနာက္ေျပာင္ျခင္း၊ ၊ အရက္ေသစာ ပုိမိုေသာက္စားလာျခင္း ရန္ျဖစ္ပြားျခင္းေတြ လို႔ အရင္သႀကၤန္ေရာ ယခုသႀကၤန္ကိုပါ ႀကံဳဖူးသူေတြကေကာက္ခ်က္ခ်ၾကပါတယ္။

သႀကၤန္ဟာ ေဘာလံုးပြဲလို မေက်နပ္ခ်က္ေတြကို ဖြင့္ထုတ္ရာေနရာ တခု၊ ကာလတခုျဖစ္ေနၿပီလား လို႔ထင္မွတ္စရာပါ။

သႀကၤန္ကာလမွာ ျဖစ္ပ်က္တဲ့ အခ်င္းခ်င္း ရန္ျဖစ္တာ၊ တေယာက္ေယာက္ကို မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေရပက္ျခင္းျဖင့္  ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ေနၾကတာေတြဟာ သာမန္အခ်ိန္မွာ ျမင္ေတြ႕ရေလ့မရွိတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြပါ။ အဲဒီအခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အသက္ ၄၀ အရြယ္ရွိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ တဦးက``တခါတေလ စဥ္းစားမိတယ္။ တႏွစ္လံုးမေက်နပ္မႈခ်က္ေတြကို သႀကၤန္မွာ ေဖၚထုတ္ေနသလားလို႔ ထင္မိတယ္´´လုိ႔ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။

ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခု၀န္းက်င္ အတြင္း အခုလို ေျပာင္းလဲလာတာဟာ ဘယ္လို အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္လဲ ဆိုတာ ဆန္းစစ္ေလ့လာ သင့္ပါတယ္။ သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္သူ ၄၈ႏွစ္ အရြယ္ ကို၀င္းၿငိမ္းကေတာ့ ``အရင္တုန္းက သံခ်ပ္ေတြရွိတယ္။ အခုမရွိေတာ့ဘူး၊ သံခ်ပ္ကလူေတြရဲ႕ ထြက္ေပါက္တခု လို႔ထင္တယ္။ အခုက အျခားနည္းနဲ႔ ထြက္ေပါက္ရွာၾကတာေပါ့´´လို႔ သူ႔အျမင္ကို ေျပာပါတယ္။ 
(Photos - Internet, Daylife Pictures)