Posts
Theworldtoday.org, By Ashley South, May 2010
ယခုႏွစ္ ေႏွာင္းပုိင္းတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ အတြက္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရသည္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ ငါးခုကို မတ္လ ၈ ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ အခ်ဳိ႕ အတိုက္အခံမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕က ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္ ရရွိသည့္ အခြင့္အေရးတြင္ ပါဝင္ရန္ ျပင္ဆင္လ်က္ ရွိၾကသည္။
ေရြးေကာက္ပြဲသည္ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ အစီအမံမ်ားပင္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ ေနရာ ဆက္ခံေရး မဟာဗ်ဴဟာကို ျပသျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎ကိုယ္တိုင္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ကိုင္တြယ္ေနရေသာ တိုင္းျပည္ေရးရာမ်ားမွ ႐ုန္းထြက္လိုဟန္ ရွိၿပီး၊ အႂကြင္းမဲ့ အာဏာကို မည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္ကိုမွ် မေပးခဲ့ရန္ စီမံထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္မွ အာဏာ ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ေရး အစီအမံ တစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။
အကယ္၍ ဦးသန္းေရႊႏွင့္ သူ၏ အတြင္းစည္း အသိုင္းအဝိုင္းသည္ ယခု လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ ၎တို႔ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ မျပဳလုပ္ႏိုင္ဟု ယူဆလာသည့္ တစ္ေန႔တြင္ ယခု ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို ဖ်က္ပစ္ႏိုင္ ေသးသည္။ ယခု ဇာတ္ၫႊန္းတြင္ အာ႐ံုလႊဲရန္ လွည့္ဖ်ားခ်က္ အေနျဖင့္ တိုင္းျပည္၏ အေရးေပၚ အေျခအေနဟု အထင္ေရာက္ေစမည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ ပဋိပကၡ အသစ္တစ္ဖန္ ျဖစ္ေစရန္ ဆြေပးျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။ အမွန္တကယ္တြင္မူ အဆိုပါ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားသည္ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ကပင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္ရန္ သေဘာတူညီထားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။
အစိုးရသည္ ေရွ႕ဆက္ သြားလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ရၿပီး၊ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္တပ္၏ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို စုစည္းမိေစၿပီး တရားဝင္ေစရန္ ဖန္တီးေပးလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ပင္ အတိုက္အခံ လႈပ္ရွားသူ အမ်ားစုသည္ အဆိုပါ ျဖစ္စဥ္ကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုအထဲတြင္ ႏိုဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အႏိုင္ရခဲ့ေသာ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) သည္ အစိုးရ၏ အစီအစဥ္ အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ရန္ ျငင္းဆိုခဲ့သည္။ မၾကာေသးမီက NLD သည္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ေရး အတြက္ မွတ္ပံုတင္ လိမ့္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ မည္သို႔ဆိုေစကာမူ အစိုးရက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားမႈ မရွိေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ေနေသာ အဖြဲ႕မ်ား ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ အဆိုပါ ျပင္ဆင္ေနေသာ အဖြဲ႕မ်ားတြင္ တုိင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ အခ်ဳိ႕လည္း ပါဝင္သည္။ တုိင္းရင္းသားမ်ားသည္ တိုင္းျပည္ လူဦးေရ၏ သံုးပံုတစ္ပံုခန္႔ ရွိသည္။
ေျပာင္းလဲမႈ တစ္ခုခု အတြက္
လြတ္လပ္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ စိတ္ဝင္စားရသနည္း။ ၎တို႔သည္ အစိုးရက တင္းၾကပ္စြာ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ အေပၚ စိတ္ဝင္စားမႈ တစ္ခုတည္းေၾကာင့္ မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေျဖအတြက္ နည္းလမ္း တခ်ဳိ႕ေတြ႕ရွိထားၿပီး ထိုနည္းလမ္းကို အစိုးရ စီမံေသာ လမ္းေၾကာင္း အတြင္းမွသာ လုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕ကိစၥမ်ားတြင္ အလားအလာ ေကာင္းေသာ အခြင့္အလမ္းမ်ား အခ်ဳိ႕ကိုပင္ လင္းလက္ ေရာင္ျခည္ သန္းေနသည္ကို ေတြ႕ေနရၿပီ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံကဲ့သို႔ ဖိႏွိပ္မႈမ်ား ရွိေသာ တုိင္းျပည္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲမွ ႏိုင္ငံေရး ကြက္လပ္မ်ား ဖန္တီးေပးႏိုင္လိမ့္မည္ ဟူေသာ သီးသန္႔ ခံယူခ်က္မ်ား ရွိလာခဲ့သည္။ အမွန္တကယ္ပင္ အစိုးရသည္ စစ္တပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ ရင္းႏွီးေသာ စီးပြားေရးသမားမ်ား အပါအဝင္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား ၎တို႔ အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ ပိုမို က်ယ္ျပန္႔ေသာ အခြင့္အလမ္းမ်ား ျပဳလုပ္ေပးလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ ေလ့လာသူ အမ်ားစုကမူ ယခုလို လိပ္ခဲတည္းလည္း အေျခအေနထက္ စာလွ်င္ ေျပာင္းလဲမႈ တစ္ခုက ပိုေကာင္းသည္ဟု ခံယူၾကသည္။ စစ္တပ္မွ ထုတ္ျပန္ေသာ ဥပေဒ ေအာက္တြင္ ေနရသည္ထက္စာလွ်င္ ျပႆနာမ်ား ရွိေနသည္ ဆိုဦးေတာ့၊ အေျခခံ ဥပေဒ တစ္ခုမွ ထုတ္ျပန္ေသာ ဥပေဒမ်ား ေအာက္တြင္ ပို၍ ေနလိုေပသည္။ အမွန္တကယ္ပင္၊ ယခု ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ ထြက္ေပါက္ မဟာဗ်ဴဟာ (Exit Strategy) ပင္ ျဖစ္ျငားလည္း အားေပးသင့္သည္ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေျပာင္းလဲမႈကို လုိလားသူ အမ်ားစုက ဆိုၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး ႐ႈခင္းကို ေလ့လာသူ အမ်ားစုကမူ အတိုက္အခံ၏ အဓိက အခက္အလက္ ႏွစ္ခုကို သိရွိ နားလည္ၾကေသာ ၿမိဳ႕ျပ အေျခခံေသာ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခုမွာ စုစည္းမႈ သိပ္မရွိေသာ တိုင္းရင္းသား သူပုန္မ်ား ျဖစ္သည္။ တုိင္းရငး္သား သူပုန္မ်ားသည္ တစ္ခ်ိန္က တိုင္းျပည္ တနံတလ်ား လႈပ္ရွားခဲ့ၾကေသာ္လည္း မၾကာေသးမီႏွစ္မ်ား အတြင္း ထိုင္းနယ္စပ္ ကြက္ကြက္တြင္သာ လႈပ္ရွားႏိုင္ေတာ့သည္။ ျမန္မာ အစိုးရသည္ အဆိုပါ နယ္စပ္ေဒသမ်ားတြင္ သူပုန္မ်ားကို တိုက္ခိုက္မႈမ်ား အဆက္မျပတ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာေသာ အရပ္သားမ်ား ထြက္ေျပးခဲ့ၾကရသည္။
တတိယ အင္အားစု
သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး ႐ႈခင္းတြင္ အျခား အေရးႀကီးေသာ နယ္ပင္ က႑မ်ားလည္း ရွိေနေသးသည္။ ထိုအထဲတြင္ စစ္အစိုးရ အေပၚ အလံျဖဴ ျပလိုက္ေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအဝုိင္းမွ အေပၚလႊာမ်ား (Political Elites) မ်ား ပါဝင္သည္။ အဆိုပါ Political Elites မ်ားသည္ လက္နက္ကိုင္ထားသူမ်ား မဟုတ္ၾကဘဲ၊ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ ၾကားမွပင္ ေျပာင္းလဲမႈ အတြက္ လမ္းေၾကာင္းရွာ အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
အစိုးရႏွင့္ ရန္လိုျခင္း မျပဳဟု သေဘာထား ထုတ္ျပထားေသာ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားတြင္ ျပင္ဆင္မႈ အားအေကာင္းဆံုးမွာ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္က အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူထားေသာ KIO မွ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ အခ်ဳိ႕သည္ မၾကာေသးမီက KIO မွ အၿငိမ္းစား ယူခဲ့ၾကၿပီး၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ တိုးတက္ေရး ပါတီ (Kachin State Progressive Party) ေထာင္၍ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ရန္ ျပင္ဆင္လ်က္ ရွိသည္။
အဆိုပါ ပါတီသည္ ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ဖ်ားရွိ ကခ်င္ လူဦးေရ ႀကီးမားေသာ လူထု၏ ေထာက္ခံမႈ ရရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခြင့္အလမ္းမွာလည္း ျငင္းပယ္ခံရဖြယ္ ရွိေနရာ အကယ္၍ အစိုးရက KIO အပါအဝင္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားကို ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ အစိုးရတပ္ လက္ေအာက္ သြပ္သြင္းေရးကို ဆက္လက္ ႀကိဳးစားေနပါက၊ အခြင့္အလမ္း လက္လြတ္ရဖြယ္ ရွိသည္။ အစိုးရ၏ ႀကိဳးပမ္းမႈမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ အပါအဝင္ နယ္စပ္မ်ားတြင္ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡမ်ား ျပန္လည္ ျဖစ္ပြားရန္ အကြက္ဆင္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ခုမွာ ကရင္ တိုင္းရင္းသား အသိုင္းအဝိုင္းမွ ထြက္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ကရင္လူမ်ဳိး ပါတီ ႏွစ္ခု ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ရန္ ရွိၿပီး၊ တစ္ခုမွာ ကရင္ျပည္နယ္မွာ ထြက္ေပၚလာမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ အျခားတစ္ခုမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အေျခစိုက္မည္ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အေျချပဳမည့္ ပါတီသည္ ကရင္စစ္စစ္မ်ား ေနထိုင္သည့္ မဲဆႏၵနယ္မ်ား မဟုတ္သည့္ ဧရာဝတီတိုင္းမွ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားပါ ေရာေထြး ေနထိုင္သည့္ ကရင္ရြာမ်ားထံမွ ဆႏၵမဲမ်ား ရရွိရန္ ႀကိဳးပမ္းလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
အေရးႀကီးေသာ အခ်က္တစ္ခုမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ပေလယာမ်ားမွာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး၏ တတိယ အင္အားစု (Third Force) ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ တတိယ အင္အားစုသည္ မူရင္းအားျဖင့္ ျမန္မာအမ်ားစုအား အေရြ႕အတြက္ အကူအညီေပးရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ အင္အားစု ျဖစ္သည္။ ထိုအရပ္ဖက္ ကြန္ယက္ (Civilian Network) သည္ စစ္အစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ ပါတီမ်ားကို မေရြးခ်ယ္မိေစရန္၊ ပါတီမ်ား အတြက္ ျဖစ္သည္။ NLD ႏွင့္ မဆိုင္ လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ေသာ ႏိုင္ငံေရးအရ NLD ႏွင့္ အျမင္မတူသူမ်ားကို ဆိုလိုသည္။
တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡမ်ား ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ခန္႔ ၾကာၿပီးေနာက္ ယခု က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ တုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ အျခား အီလစ္ (Elite) အုပ္စုမ်ား အတြက္ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ပံုေဖာ္ရန္ႏွင့္ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး စင္ျမင့္တြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ရေတာင့္ရခဲ အခြင့္အေရးပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ေျပာရျခင္းမွာ တုိင္းရင္းသား ပါတီ အမ်ားစုသည္ အမ်ဳိးသား အဆင့္ လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ခုထက္စာလွ်င္ မိမိတို႔ ေဒသဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္မ်ားတြင္ အႏိုင္ရရန္ အာ႐ံုျပဳထားၾက သည္။ ၎တို႔သည္ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္ တိုင္းလႊတ္ေတာ္မ်ားတြင္ အမတ္ေနရာ မ်ားမ်ားရရွိျခင္း အားျဖင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားၾကား ရာစုႏွစ္ တစ္ဝက္ေက်ာ္ၾကာ ပဋိပကၡ ျဖစ္ပြားေနေသာ ကိစၥရပ္မ်ား အတြက္ ေျပရာေျပေၾကာင္း စကားေျပာရာတြင္ ၾသဇာ လႊမ္းမိုးမႈ ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ေပသည္။
တိတိက်က် ဆိုရေသာ္ တုိင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေသာ အခ်က္မ်ားမွာ ၎တို႔ လူမ်ဳိး အမ်ားစု ေနထိုင္ရာ ေဒသ ေက်ာင္းမ်ား၊ ႐ံုးမ်ားတြင္ ၎တို႔ တိုင္းရင္းသား ဘာသာ သင္ၾကားခြင့္၊ အသံုးျပဳခြင့္ ရရွိေရး၊ ၎တို႔ ေဒသရွိ သဘာဝ သယံဇာတမ်ား ထုတ္ယူ သံုးစြဲခြင့္ ရရွိေရးႏွင့္ အစိုးရထံမွ ရန္ပံုေငြ ခြဲေဝ ရရွိေရးမ်ား ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၎တို႔က ႏိုင္ငံေရး ကြက္လပ္မ်ား ပိုမို ဖန္တီးႏိုင္ေရး၊ သို႔မွသာ အရပ္သား လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို အေျခခံ၍ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း တိုးတက္မႈ ရွိေစႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္။ ထို႔အျပင္ ေရရွည္ ေအာက္ေျခမွ စ၍ ဒီမိုကေရစီ က်က် ခံစားရရွိႏိုင္ေရးကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ျခင္းျဖင့္ အစိုးရ၏ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို တရားဝင္ အသိအမွတ္ ျပဳလုိက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ျခင္း၊ စစ္တပ္မွ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို စုစည္းေနမႈအား ေထာက္ခံလိုက္သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေနျခင္း စသည့္ အမ်ားက အထင္မွား အျမင္မွားႏိုင္သည့္ အႏၲရာယ္ႏွင့္ ရင္းၾကရသည္။ ထို႔အျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ျခင္းေၾကာင့္ ၎တို႔၏ ရပ္တည္ခ်က္ အေပၚ တိုင္းရင္းသား အသိုင္းအဝုိင္းက စိတ္ပ်က္ျခင္းကို ခံရကာ အင္အားခ်ိနဲ႔ လာႏိုင္ေပေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔၏ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲမႈကို ျဖစ္ေစရန္ ႀကိဳးစားမႈသည္ မယိမ္းမယိုင္သည့္ မူရွိသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ရဲရဲဝ့ံဝ့ံ ဆံုးျဖတ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုရေပမည္။
ႏိုင္ငံတကာ၏ ထည့္သြင္း စဥ္းစားမႈ
ေရြးေကာက္ပြဲ အေပၚ ႏိုင္ငံတကာ၏ အျမင္ကို အေလးထား စဥ္းစားရမည္ ဆိုလွ်င္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ အေနအထားမွာ အေရးတႀကီး ထည့္သြင္း စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျမာက္ဖက္ရွိ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံႀကီးသည္ ၎၏ အဓိက ပထဝီ မဟာဗ်ဴဟာအရ ဆရာႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ ဥပေဒမဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းမ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကို ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီကဲ့သို႔ေသာ ေနရာမ်ားတြင္ အကာအကြယ္ ေပးခဲ့ၿပီး၊ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သဘာဝ သယံဇာတမ်ားကို ခံစားခြင့္ ရခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ အာဆီယံ အဖြဲ႕ႀကီးမွ ႏိုင္ငံမ်ား အေပၚတြင္မူ ၎တို႔၏ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ မရွိေသာ္လည္း အေလး ဂ႐ုေတာ့ ျပဳရသည္။ ထိုႏိုင္ငံမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္နိမိတ္ျခင္း ထိေနၾကၿပီး ႏိုင္ငံ တည္ၿငိမ္ေရးႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အခြင့္အလမ္းမ်ားကိုသာ ရွာေဖြေနၾကသည္။
ဥေရာပႏွင့္ အေမရိကန္တို႔၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေပၚ သေဘာထားမ်ားသည္ နားေထာင္၍ ေလးစားဖြယ္ ေကာင္းေသာ္လည္း ႐ိုးသားမႈ မရွိေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး အေပၚ ၾသဇာ လႊမ္းမိုးမႈ သိပ္မရွိလွေပ။ ၿဗိတိသွ် အစိုးရက ျဖစ္ေစ၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက ျဖစ္ေစ၊ ဥေရာပ သမဂၢက ျဖစ္ေစ၊ ႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို က်င္းပေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ေရြးေကာက္ပြဲ မက်င္းပ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ေသာ္မွ၊ အေနာက္ႏိုင္ငံ၏ ဖိအားမ်ားေၾကာင့္ကား မဟုတ္ေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးတြင္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ မရွိရျခင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး၏ သဘာဝကို နားလည္မႈ လြဲျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ရန္ ႀကိဳးစားေနသူမ်ားသည္ အစိုးရ၏ အကန္႔အသတ္မ်ား ၾကားမွ ထြက္ေပါက္ အနည္းငယ္ အတြင္းမွ အေကာင္းဆံုး ေမွ်ာ္လင့္၍ ႀကိဳးစားေနၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပင္ပမွ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ထက္စာလွ်င္ အမွန္တကယ္ ေနရာ ပိုရသင့္ၿပီး၊ ၎တို႔ကို နားလည္ ေပးၾကရသူမ်ားမွာလည္း ႏိုင္ငံတြင္းရွိ အကန္႔အသတ္မ်ားႏွင့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ခ်ိန္ထိုး စဥ္းစားၿပီးမွ နားလည္ေပးၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.