Transparency Myanmar

transparency.myanmar@gmail.com

လာမည့္ ႏုိဝင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးကပ္လာသည္ ႏွင့္အမွ် စစ္အစုိးရကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမွားအယြင္း မရွိေအာင္ တင္းၾကပ္မႈမ်ားကုိ တုိးျမႇင့္ လုပ္ေဆာင္လ်က္ ရွိသည္။ ထြက္ရွိလာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္မွာလည္း စစ္အစိုးရ ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ ခန္႔အပ္ထားသည့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား ဦးေဆာင္ေသာ ပါတီမ်ား အသာစီးရမည့္ ရလဒ္မ်ိဳးမ်ားပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ျမန္မာ စစ္အစုိးရသည္ ဆုံးခန္း တုိင္သည္အထိ ပန္းပန္ႏုိင္ေရးအတြက္ အစီအစဥ္မ်ိဳးစုံ ေရးဆြဲလ်က္ ရွိသည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအးႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရေရႊမန္း အပါအဝင္ ထိပ္ပုိင္း စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ရာထူးမွ ယူနီေဖာင္း ခၽြတ္ကာ စစ္ဘက္ရာထူးမွ အၿငိမ္းစား ယူၾကသည္။

စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား မည္သုိ႔ပင္ အစိမ္းေရာင္ ယူနီေဖာင္းခၽြတ္ အၿငိမ္းစား ယူသည္ ျဖစ္ေစ တုိင္းျပည္ အာဏာကို ယေန႔အခ်ိန္အထိ အျပည့္အဝ ကိုင္တြယ္ထားဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ဝတ္သည့္ အက်ႌအေရာင္ကုိ ၾကည့္ၿပီး ၎တုိ႔ အာဏာ ရွိေသးသည္၊ မရွိေတာ့ၿပီဟု ေျပာဆုိကာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္မေနသင့္ေတာ့ေပ။

ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခံထားရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ သက္ဆုိး ရွည္ရန္သာ ဦးတည္ထားေသာ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ျမန္မာ ျပည္သူ ျပည္သားမ်ား သပိတ္ေမွာက္ၾကရန္ တုိက္တြန္းထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျဖစ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မက်င္းပသည္ ျဖစ္ေစ တပ္မေတာ္သည္သာ အထြတ္အထိပ္ ျဖစ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကုိ ဆက္လက္ ဇက္ႀကိဳး ကုိင္ထားေပလိမ့္မည္။ စစ္အစုိးရက ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒအရ ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း ထြက္ေပၚလာမည့္ ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္မွ အမတ္ေနရာ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ စစ္တပ္က အလုိအေလ်ာက္ ရရွိမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အၿငိမ္းစား ယူလုိက္ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ခံစရာ မလုိေတာ့ဘဲ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း ေဝစုကုိ အလုိအေလ်ာက္ ရရွိေပလိမ့္မည္။

စစ္အစုိးရ ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံ ေပးမႈ အမ်ားဆုံး ရရွိထားသည့္ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ႕ခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ပါတီ (USDP) တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မည့္ ကုိယ္စားလွယ္ အမတ္ေလာင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ ရွိရာ ၎တုိ႔သာ ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္မွ ေနရာ အမ်ားစုကုိ ရရွိၾကလိမ့္မည္။ ဒီမိုကေရစီ လုိလားေသာ အတုိက္အခံ ပါတီမ်ားမွ ကုိယ္စားလွယ္ အမတ္ေလာင္းမွာ ၅၀၀ ခန္႔ကသာ စစ္အစုိးရ လက္ေဝခံ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ားႏွင့္ အႀကိတ္အနယ္ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ၎တုိ႔မွာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပည့္အဝ ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ မရရွိေအာင္ စစ္အစိုးရက ျပဳလုပ္ေနသည့္ ႏုိင္ငံေရး အဟန္႔အတားမ်ား၊ အခက္အခဲမ်ား ေပါင္းစုံျဖင့္ ရင္ဆုိင္ေနၾကရသည္။ ဥပမာ အားျဖင့္ ေျပာပါက ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ ကုိယ္စားလွယ္ တစ္ဦး အေနျဖင့္ ေကာ္မရွင္တြင္ မွတ္ပုံတင္မည္ ဆုိပါက ေငြက်ပ္ ငါးသိန္း ေပးသြင္းရမည္ ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးေသာ ႏုိင္ငံ တစ္ခုတြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ ထုိကဲ့သုိ႔ ေငြေၾကး အေျမာက္အျမား ေကာက္ခံျခင္းမွာ လြန္စြာ ရယ္စရာ ေကာင္းသည့္ ကိစၥ ျဖစ္သည္။

အမွန္စင္စစ္ ျမန္မာ ျပည္သူမ်ား၏ အမွတ္သညာထဲတြင္ နာဂစ္ မုန္တုိင္းသင့္သူမ်ား ျပန္လည္ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ေနရာ ခ်ထားေရး ကာလအတြင္း စစ္အစိုးရ အျမတ္ႀကီးစား လုပ္ခဲ့မႈမ်ားကုိ မွတ္မိေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ နာဂစ္မုန္တုိင္း တုိက္ခတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရးႏွင့္ သန္းေပါင္း မ်ားစြာေသာ ဒုကၡသည္မ်ား ကယ္ဆယ္ ေနရာခ် ထားေရးအတြက္ ႏုိင္ငံတကာမွ အကူအညီေငြ ေဒၚလာသန္း ၆၀၀ ေက်ာ္ ရရွိခဲ့သည္။ အမ်ားစုမွာ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား အပါအဝင္ တရုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ထုိင္းႏွင့္ စင္ကာပူ တုိ႔မွ ျဖစ္သည္။ အဆုိပါ ျပင္ပႏုိင္ငံမ်ား၏ အကူအညီေငြကုိ စစ္အစုိးရက ေၾကြးၿမီအျဖစ္ ထပ္ခါ တလဲလဲ ေဖာ္ျပ ေျပာဆိုခဲ့သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ စစ္အစုိးရက ျပင္ပကမာၻမွ အင္အားစုမ်ား ဝင္ေရာက္လာမႈ ကာကြယ္ေရးကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လုပ္ကုိင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ နာဂစ္ အစီအစဥ္ျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာမွ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားေသာ အကူအညီ ေပးေရး အဖြဲ႕မ်ား၊ ဝန္ထမ္းမ်ား ဝင္ေရာက္လာမည္ကုိ မလုိလားေပ။ ထုိ႔အတူ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘာေတြ လုပ္ကုိင္ေနသည္၊ မဲေပးမည့္သူမ်ား၊ ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ သူမ်ား မည္သုိ႔ေသာ အခြင့္အေရးမ်ား ရရွိသည္ သို႔မဟုတ္ ပိတ္ပင္ခံရသည္ ဟူေသာ ကိစၥမ်ား ေတြ႕ျမင္သြားမည္ကုိ စုိးရိမ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလအတြင္း အျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိ အကူအညီ ေပးေရး အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ေစတနာ့ ဝန္ထမ္းမ်ားက ႏုိင္ငံတကာသုိ႔ ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ ခ်မည္ကုိလည္း စစ္အစုိးရက ထိတ္လန္႔ေနသည္။

ပုံမွန္အားျဖင့္ ဆုိလွ်င္ သတင္းစာ ဆရာမ်ား အေနျဖင့္  ျပည္တြင္းမွ အျဖစ္အပ်က္ မွန္သမွ်ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးသားခြင့္ မရွိေပ။ ယခု လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႏုိင္ငံတကာမွ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာသူမ်ား လာေရာက္ရန္ မလုိအပ္ဟု စစ္အစုိးရက ဆုိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ လုံေလာက္ေသာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ား ရွိထားသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိျခင္း ျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာ ေရြးေကာက္ပြဲသုိ႔ ေလ့လာေရး အဖြဲ႕ ေစလႊတ္မည့္ အာဆီယံ၏ အစီအစဥ္ပင္ ပယ္ပ်က္သြားခဲ့ရသည္။

သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကုိ အသိအမွတ္ျပဳ ေထာက္ခံမႈ ျပဳမည္၊ မျပဳမည္ ဟူေသာ ကိစၥကို ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်င့္ခ်ိန္ စဥ္းစားရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ စစ္အစုိးရက ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝုိင္း၏ ေမတၱာ ရပ္ခံခ်က္ ျဖစ္ေသာ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တကာ သက္ဆုိင္သူ ႏုိင္ငံေရး သမားမ်ား အားလုံး ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ိဳး ျပဳလုပ္ေပးစရာ မလုိအပ္ ဟူသည့္ သေဘာမ်ိဳး ထုတ္ေဖာ္ ျပသခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ အာဆီယံသည္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ အဖြဲ႕ဝင္ အျဖစ္ ဝင္ေရာက္လာသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ႏွစ္ေပါင္း ၁၃ ႏွစ္တာမွ် စိတ္ဒုကၡ မ်ိဳးစုံ ခံစားခဲ့ရၿပီး ျဖစ္သည္။ ဆုိခဲ့ပါ ဆုိးရြားေသာ အေျခအေနမ်ား အေပၚ ကုစားႏုိင္ေရးအတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ လုိအပ္ခ်က္မွာ အာဆီယံ အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ရပ္တည္မႈ ခုိင္မာေနရန္ လုိအပ္သည္။ အာဆီယံသည္ တရား ဥပေဒကုိ အေျခခံၿပီး ႏုိင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံႏႈန္းမ်ားကုိ ေလးစား လုိက္နာသည့္ အဖြဲ႕တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံတကာ ပေလယာတစ္ဦး ျဖစ္လာေရး ဟူသည့္ အာဆီယံ ဦးတည္ခ်က္ မပ်က္စီးသြားရန္ အဓိက လုိအပ္သည္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမွားအယြင္း မျပဳမိေစေရးပင္ ျဖစ္သည္။

The Nation သတင္းစာ ေခါင္းႀကီးပုိင္းကုိ ဘာသာ ျပန္ဆုိသည္။

--
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
 
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.

By Bertil Lintner, 25th August 2010

ျမန္မာ အစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ႏိုဝင္ဘာလ (၇) ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည္ဟု ေၾကညာလိုက္သည္ႏွင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံ ေရဒီယို သတင္းစားမ်ားမွ ေ႐ြးေကာက္ပြဲသည္ ဒုကၡမ်ားလွသည့္ တိုင္းျပည္၏ ေခတ္သစ္သမိုင္းတြင္ စာမ်က္ႏွာသစ္ ဖြင့္လွစ္ေလမလားဟု ခန္႔မွန္းမႈမ်ားျဖင့္ အလုပ္႐ႈပ္ခဲ့ေလသည္။ တကယ္တမ္းမွာမူ တိုင္းျပည္၏ စစ္သား အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားသည္ တိုင္းျပည္အေပၚ အၿမဲတမ္း အာဏာ စြဲကိုင္ထားႏိုင္ေရး အတြက္ အင္ပါယာ ထူေထာင္ရန္ ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ ႐ွိသည့္ ဆိုးဝါးေသာ အစီအစဥ္ကို ဖြင့္ျပလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ စတုတၳ ျမန္မာႏုိင္ငံ ထူေထာင္ရန္ ႀကိဳးစားလ်က္ ႐ွိေပသည္။ ထိုသို႔ ရည္မွန္းလ်က္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုခန္႔က Burma ဆိုသည့္ အမည္ကို Myanmar အျဖစ္ ေျပာင္းခဲ့သည္။ ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းတြင္ ဘုရင္မ်ား ေနထို္င္ရာ ေနရာဟု အဓိပၸာယ္ ရေသာ ေနျပည္ေတာ္ ဟူသည့္ ၿမိဳ႕သစ္ကို တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။

ျမန္မာ စစ္တပ္သည္ အေ႐ွ႕ေတာင္ အာ႐ွတြင္ အႀကီးဆံုးတြင္ ပါဝင္ရာ အကယ္၍သာ ၎တို႔ အိပ္မက္ အမွန္တကယ္ ျဖစ္လာမည္ ဆိုပါက ၎တို႔သည္ သူတို႔၏ စစ္တပ္ကို ဒံုးက်ည္မ်ား၊ ႏ်ဴကလီယာ လက္နက္မ်ားပင္ တပ္ဆင္လာႏုိင္သည္။ ပါလီမန္ အသစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္လ်က္ ႐ွိရာ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ႐ိုးရာ ျမန္မာပံုစံျဖင့္ ႀကီးမားေသာ အေဆာက္အအံုတြင္ ပါလီမန္ တည္႐ွိမည္ ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔၏ ခမ္းနားေသာ အစီအစဥ္၏ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီ ပါတီမ်ား သေဘာထား ေပ်ာ့ေျပာင္းသူမ်ား၏ အာဏာ မွ်ေဝလိမ့္မည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။

အေရးႀကီးေသာ အခ်က္မွာ အစိုးရသည္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအား ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္ ႐ွိေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာ တူထားေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ သူပုန္ (၁၂) ဖြဲ႕ခန္႔ကို အစိုးရတပ္ လက္ေအာက္ခံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရးကို အသံုးခ်ခဲ့သည္။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ေျပာင္းမွသာ ၎တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရး ႒ာနခြဲမ်ားကို အသိအမွတ္ ျပဳၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲသို႔ ပါဝင္ ခြင့္ျပဳမည္ ျဖစ္သည္။

ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း တစ္ဦးလွ်င္ မွတ္ပံုတင္ ေၾကး က်ပ္ (၅) သိန္း အပါအဝင္၊ ၾသဂုတ္လ (၃၀) ရက္ ေနာက္ဆံုးထား တင္သြင္းရမည္ ျဖစ္ရာ ခက္ခဲေသာ လုပ္ငန္းစဥ္ တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ေငြသည္ ေဒၚလာ (၅၀၀) ႏွင့္ ညီမွ်ၿပီး သာမန္ ႏုိင္ငံသား တစ္ဦးအဖို႔ အနည္းငယ္ မ်ားေနသည္။ အစိုးရ၏ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီႏွင့္ မဟာမိတ္ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီညြတ္ေရး ပါတီတို႔ကသာ ရန္ပံုေငြ ႐ွိသျဖင့္ တစ္ျပည္လံုး အတိုင္းအတာျဖင့္ ကိုယ္စားလွယ္ ဝင္ေရာက္ အေ႐ြးခံရန္ လြယ္ကူႏုိင္သည္။

ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား၏ သမိုင္း

ျမန္မာႏုိင္ငံ ေ႐ွ႕ဆက္သြားမည့္ လမ္းေၾကာင္းမွာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က က်င္းပေသာ တပ္မေတာ္ေန႔တြင္ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္ေန႔မွာ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔တြင္ ႏွစ္စဥ္က်င္းပရာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔တြင္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ၿပီး ပထမဆံုး က်င္းပေသာ အခမ္းအနား၌ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊက စစ္သား ၁၂၀၀၀ အား မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားရာတြင္ "ငါတို႔ တပ္မေတာ္ဟာ အေနာ္ရထာ၊ ဘုရင့္ေနာင္နဲ႔ အေလာင္းဘုရားတို႔ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ စြမ္းအား႐ွိတဲ့ တပ္မေတာ္ထံကေန ေကာင္းျမတ္တဲ့ အေမြ ဆက္ခံတဲ့ တပ္မေတာ္ ျဖစ္သင့္တယ္'' ဟု ဆိုခဲ့သည္။

ထိုဘုရင္မ်ားသည္ တစ္ဦးမွ် ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့ျခင္း မ႐ွိေပ။ သို႔ေသာ္ အေနာ္ရထာသည္ ၁၀၄၄ တြင္ ပထမ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဧရာဝတီ ျမစ္ကမ္းေဘး႐ွိ ပုဂံတြင္ ထူေထာင္ခဲ့သည္။ သူသည္ မြန္တို႔၏ ေနျပည္ေတာ္ သထံုကို ေအာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က မြန္တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းကို ခ်ဳပ္ကိုင္ရန္ ၿပိဳင္ဘက္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ အေနာ္ရထာသည္ အင္ဒမန္ ပင္လယ္ထိ အင္ပါယာကို ခ်ဲ႕ထြင္ႏုိင္ခဲ့သည္။

ဘုရင့္ေနာင္သည္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္ဘုရင္ အျဖစ္ ေအာင္ပြဲခံႏုိင္ခဲ့သည္။ ၎သည္ ၁၅၅၁ မွ ၁၅၈၁ ထိ အုပ္စုိးခဲ့ၿပီး ေျမာက္ဖက္တြင္ ပုဂံ၊ အေ႐ွ႕ဖက္တြင္ ႐ွမ္းေတာင္တန္းမွ ယေန႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္း ခ်င္းမိုင္အထိႏွင့္  လာအို႐ွိ ဗီယန္က်င္း အထိ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာ တည္ခဲ့သည္။ ၎သည္ ပဲခူးတြင္ နန္းစိုက္ၿပီး ဒုတိယ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထင္႐ွားေသာ မင္းတစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့သည္။

အေလာင္းဘုရားသည္ ၁၈ ရာစုတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီး ကုန္းေဘာင္ မင္းဆက္၏ ပထမဆံုး ဘုရင္ ျဖစ္သည္။ ကုန္းေဘာင္ မင္းဆက္သည္ တတိယ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ ျဖစ္သည္။

အေလာင္းဘုရားသည္ မြန္တို႔ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီး ၎ကို ဆက္ခံေသာ ဆင္ျဖဴ႐ွင္သည္ ၁၇၆၇ တြင္ ထိုင္းေနျပည္ေတာ္ အယုဒၶယကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံ သမိုင္း စာအုပ္မ်ားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဘယ္ေသာအခါမွ် ခြင့္မလႊတ္ရန္ အေၾကာင္း ျဖစ္လာခဲ့သည္။

ကုန္းေဘာင္ ဘုရင္မ်ားသည္ ၁၉ ရာစုတြင္ ျဖစ္ပြားေသာ တတိယ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ စစ္ပြဲတြင္ ႐ႈံးနိမ့္အၿပီး၌ ၿဗိတိသွ်တို႔၏ ကိုလိုနီ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ၁၈၈၅ တြင္ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္၏ ေနာက္ဆံုး ေနျပည္ေတာ္ မႏၲေလး က်ဆံုးၿပီးေနာက္ သီေပါဘုရင္ႏွင့္ ၎၏ ပါဝါ႐ွိ မိဘုရား စုဘုရားလတ္တို႔အား လြမ္းေဆြး ေနသူမ်ား ေ႐ွ႕တြင္ ၿဗိတိသွ်တို႔က ေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။ ၎တို႔ မိသားစုကို အိႏိၵယႏုိင္ငံ ရတနာဂီရိသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး၊ သီေပါ ဘုရင္သည္ ၁၉၁၆ တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။

ယေန႔ အခ်ိန္ကို ေျပာရလွ်င္ ေနျပည္ေတာ္၏ စစ္ေရး ျပကြင္းႀကီးတြင္ သန္းေ႐ႊ၏ အင္ပါယာ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ စံျပေမာ္ဒယ္ စစ္ဘုရင္ႀကီးမ်ား၏ ႐ုပ္ထုမ်ား တည္ေဆာက္ထားသည္။ သန္းေ႐ႊသည္ စည္းလံုး ညီညြတ္ေသာ တိုင္းျပည္ကို ထူေထာင္လုိဟန္ ႐ွိၿပီး အေျခခံအားျဖင့္ ေအာင္ဆန္း၏ ဖက္ဒရယ္ မူဝါဒ၊ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ အမ်ိဳးအစားမ်ားႏွင့္ သဘာဝခ်င္း မတူေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္လိုသည္။ သန္းေ႐ႊ၏ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လူတိုင္းသည္ ျမန္မာမ်ား ျဖစ္ၿပီး လက္႐ွိ အုပ္စိုးသူမ်ား၏ လက္ေအာက္ခံမ်ားသာ ျဖစ္သည္။

မွတ္သားမိသေလာက္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ လြတ္လပ္ေရး သူရဲေကာင္း ေအာင္ဆန္း၏ ႐ုပ္ပံုမ်ား မ႐ွိေပ။ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္ျခင္းမွာ ၿပီးခဲ့သည့္ ျမန္မာ အင္ပါယာ သံုးခု၏ အုပ္စိုးသူမ်ား၏ ပံုရိပ္မ်ားဟု ဆိုလွ်င္ စတုတၳ ျမန္မာႏိုုင္ငံကို စတင္ အုတ္ျမစ္ ခ်ခဲ့သူမ်ားအတြက္ ျခင္းခ်က္မ႐ွိ ျဖစ္ေနသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္၏ အေဆာက္အဦး အ႐ြယ္အစား ႀကီးမားမႈမ်ား၊ လမး္က်ယ္ႀကီးမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ခမ္းနားမႈ အတြက္ အျမင္ကို ထင္ဟပ္ေစသည္။

ႏိုဝင္ဘာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို စုစည္းေရးႏွင့္ အတိုက္အခံမ်ားအား အတင္း ဖိႏွိပ္ထားျခင္း မ်ားအတြက္ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္၏ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ျဖစ္ေပသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကလည္း ၎တို႔၏ ျမန္မာ ဆိုေသာ အမည္သည္ မွန္ကန္ေၾကာင္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဗမာလူမ်ိဳးႏွင့္ ၎၏ တိုင္းရင္းသားမ်ားသာ ႐ွိေၾကာင္း အခိုင္အမာ ေျပာဆိုလာခဲ့ပါၿပီ။

အဆိုပါ ကိစၥသည္ ပညာရပ္ ဆိုင္ရာ အဝန္းအဝိုင္းတြင္ ႐ႈပ္ေထြးမႈကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။ အစိုးရက ၁၉၇၆ ခုႏွစ္က ထုတ္ေဝေသာ အမ်ိဳးသားေရး လႈပ္႐ွားမႈ သမိုင္း စာအုပ္တြင္ ျမန္မာ ဆိုသည္မွာ မႏၲေလးမွ ဘုရင္မင္းဆက္မ်ားကိုသာ ဆိုလိုၿပီး၊ Burma (ဗမာ) တိုင္းျပည္တြင္ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ကယား၊ ခ်င္း၊ ပအို႔ဝ္၊ ပေလာင္၊ မြန္၊ ျမန္မာ၊ ရခိုင္၊ ႐ွမ္းႏွင့္ အျခား တိုင္းရင္းသားမ်ား ေနထိုင္ၾကသည္။ အေရး အႀကီးဆံုး အခ်က္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားသည္ "ဒို႔ဗမာ အစည္းအ႐ုံး" ကုိသာ တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး "ဒို႔ျမန္မာ အစည္းအ႐ုံး" ကို တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေပ။

ယခု New Light of Myanmar ျဖစ္ေနေသာ Working People's Daily တြင္ ၁၉၈၉ ေမလ (၂၇) ရက္ေန႔က ေရးသားခဲ့ရာတြင္ ဗမာဆိုသည္မွာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအတြင္းမွ တိုင္းရင္းသား အုပ္စုမ်ားတြင္ တစ္ခုသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာ ဆိုသည္မွာ ျပည္ေထာင္စုအတြင္း ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ဗမာႏွင့္႐ွမ္း စသည့္ တုိင္းရင္းသားမ်ား စုေပါင္းေနထိုင္ေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို ဆိုလိုသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေနရာ ေဒသ အမည္မ်ား၊ အထူးသျဖင့္ ႐ွမ္းျပည္နယ္တြင္ အခ်ိဳ႕ ေနရာေဒသ အမည္မ်ားကို ျမန္မာ အသံထြက္ႏွင့္ ကိုက္ညီေအာင္ ျပင္ဆင္ခဲ့ရာ ယခင္က ႐ွမ္းဘာသာျဖင့္ အဓိပၸာယ္ ႐ွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ပင္းတယ၊ က်ိဳင္းတံု၊ လဲခ်ား၊ သိန္းနီ ႏွင့္ သီေပါ တို႔မွာ ယခု မည္သည့္ အဓိပၸာယ္မွ် မ႐ွိေပ။

ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရး

ဒတ္ခ်္ ျမန္မာ ပညာ႐ွင္ Gustaaf Houtman က ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းအား Burma အား ျမန္မာမႈ ျပဳျခင္းဟု ဆိုကာ ၎က ၁၉၄၈ လြတ္လပ္ေရး မတိုင္မီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား သေဘာတူခဲ့ေသာ တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစံု ဖက္ဒေရး႐ွင္း မူလ အိုင္ဒီယာကို ဖယ္႐ွားၿပီး၊ စစ္တပ္၏ ျမန္မာ ဆိုသည့္ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ အသစ္ကို ဝါဒ ျဖန္႔ျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာဟု အမည္ ေျပာင္းျခင္းသည္ ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရးကို အစျပဳခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ စစ္တပ္မွ ခန္႔အပ္ေသာ ေကာ္မ႐ွင္သည္ တိုင္းျပည္၏ သမိုင္းကို လက္႐ွိ အာဏာ႐ွင္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေအာင္ သေဘာက်ေအာင္ ျပန္လည္ ေရးသားျခင္းလည္း ပါဝင္သည္။

ႏိုင္ငံတဝွမ္း ျပတိုက္မ်ား ေဆာက္ၿပီး ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ရာစုႏွစ္မ်ားစြာ စစ္တပ္ကို ဗဟိုျပဳရျခင္းအား ျပည္သူမ်ားအား ပညာေပးဝါဒ ျဖန္႔ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းျပ႒ာန္း စာအုပ္မ်ားကိုလည္း အဆိုပါ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ေပၚလြင္ေအာင္ ျပန္လည္ေရးသားေစသည္။ TV ဇာတ္လမ္းမ်ားတြင္လည္း တိုင္းျပည္တြင္ ၁၉ ရာစု စစ္ဘုရင္မ်ား လက္ေအာက္တြင္ တိုင္းရင္းသား အုပ္စုမ်ား စုစည္း ညီညြတ္စြာျဖင့္ အေနာက္ ႏုိင္ငံ ကိုလိုနီမ်ား၏ ျပင္းထန္ေသာ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားအား တြန္းလွန္ခဲ့ပံုကို ျပသခဲ့သည္။

မၾကာမီ ေ႐ြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ခံ ကိုယ္စားလွယ္ ၃၃၀ ႏွင့္ စစ္တပ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ (၁၁၀) တို႔သည္ ေနျပည္ေတာ္႐ွိ ႀကီးမားေသာ အေဆာက္အဦးႀကီးတြင္ ေနရာ ယူၾကၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက အနာဂတ္အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေျပာေလ့ ႐ွိေသာ စည္းကမ္း ျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီကို ေဖာ္ေဆာင္ၾကေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလက အေျခခံဥပေဒ အသစ္အတြက္ ဆႏၵခံယူပြဲ ျဖစ္စဥ္ကို ၾကည့္၍ ယခု ႏိုဝင္ဘာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို မွန္းဆႏိုင္ေပသည္။ ၉၀ % ေက်ာ္က ေထာက္ခံခဲ့သည္ဟု အာဏာပိုင္မ်ားက ေၾကညာခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ကန္႔ကြက္မဲ ေပးခဲ့ၾကေသာ ၁၀ % ေသာ လူမ်ားအား မဲဆြယ္ခြင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေဝခြင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း အစိုးရက ခြင့္မျပဳခဲ့ပါ။

 ၾသဂုတ္လ (၁၉) ရက္ေန႔က တင္းၾကပ္လွေသာ ျမန္မာ မီဒီယာမ်ားတြင္ အစိုးရ၏ ေၾကညာခ်က္အား ေဖာ္ျပရာတြင္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ားသည္ ျပည္သူလူထုသို႔ မဲဆြယ္ စကား ေျပာရန္ ခုႏွစ္ရက္ ႀကိဳတင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းရမည္ဟု ဆိုသည္။ အမ်ားျပည္သူ၏ ေနရာမ်ား သြားလာျခင္းမ်ားကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေအာင္ မျပဳလုပ္ရန္ တားျမစ္ထားေသးသည္။

အေ႐ြးခံရေသာ အမတ္မ်ားသည္ အေျခခံ ဥပေဒ အပိုဒ္ (၃၉၆) အရ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အျပဳအမူမ်ားကို အေၾကာင္းျပကာ အမတ္အျဖစ္မွ ထုတ္ပယ္ ခံရႏိုင္ပါေသးသည္။ ထို႔အျပင္ အေျခအေနမ်ား ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမရ ျဖစ္လာပါက အပိုဒ္ ၄၁၃ အရ သမၼတသည္ အာဏာကို ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ထံ လႊဲေျပာင္းေပးရန္ ပါ႐ွိသည္။

အဆိုပါ အရာမ်ား အားလံုးသည္ စတုတၳ ျမန္မာ အင္ပါယာအတြက္ ခြင္ခ်ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုလ ထုတ္ေဝေသာ အေမရိကန္ အေျခစိုက္ NGO  အဖြဲ႕ ျဖစ္သည့္ National Democratic Institute ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အေျခခံ ဥပေဒအသစ္သည္ စစ္တပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သက္တမ္း ႐ွည္ေအာင္ ေရးဆြဲထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သန္းေ႐ႊသည္ အနားယူေကာင္း ယူလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဒီမိုကရက္တစ္ အစိုးရ ျဖစ္လာဖြယ္ မ႐ွိဘဲ၊ အာဏာ႐ွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသာ ႐ွိေနဦးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ယခုအခ်ိန္ အထိ ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲမႈ အစစ္အမွန္ ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္မည့္ လူငယ္ သူရဲေကာင္းမ်ား သတ္မွတ္ရန္ မေတြ႕ရေသးေပ။ ႏုိင္ငံျခား ေဝဖန္သူမ်ားက ျဖစ္ခ်င္သည္မ်ား ေျပာေနေသာ္လည္း၊ သန္းေ႐ႊ အတၳဳပၸတၱိ ေရးသားသူ Benedict Rogers ကမူ ျမင္ႏိုင္သမွ် အနာဂတ္တြင္ စစ္တပ္က အာဏာ ဆုပ္ကိုင္ ထားႏုိင္ေရးကိုသာ ေမာင္းတင္ကာ အခ်က္ ျပေနေၾကာင္း ျငင္းခ်က္ထုတ္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တစ္ခ်ိန္က အာဏာ႐ွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း ႐ွိစဥ္အခါက ေဝဖန္သူမ်ားႏွင့္ ပညာ႐ွင္မ်ားက ၎ေသသြားပါက တိုင္းျပည္သည္ အေကာင္းဘက္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကဖူးသည္။ ၎သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ အာဏာမွ အနားယူသြားခဲ့ရာ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သန္းေ႐ႊ ေခါင္းေဆာင္ေသာ မ်ိဳးဆက္သည္ ပိုမို၍ ဖိႏွိပ္ကာ ဘုရင္႐ူး႐ူးခဲ့သည္။ ေနဝင္းသည္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေနရာ မေျပာင္းခဲ့ရံုမက၊ အေျမာက္အမ်ား ေသေစႏုိင္ေသာ လက္နက္မ်ားကိုလည္း မဝယ္ယူခဲ့ေပ။ ၎သည္ ၿပီးခဲ့ေသာ ျမန္မာအင္ပါယာ ဘုရင္မ်ားကို တမ္းတၿပီး ထိုအတိုင္း ျဖစ္ေစရန္လည္း လိုက္မလုပ္ခဲ့ပါ။

--
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
 
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.

ၿပီးခဲ့သည့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ျမန္မာ စစ္အစုိးရက အရပ္သားမ်ားကို မ်က္ႏွာပန္းျပၿပီး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ အသက္ဆက္ရန္ ဟူေသာ ရည္ေမွ်ာ္ခ်က္ျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကို က်င္းပေပးခဲ့ရာ ေမွ်ာ္မွန္းထားသည္မ်ား တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေခ်ာ္ခဲ့သည္။ ထုိကိစၥကုိ တုံ႔ျပန္သည့္ အေနျဖင့္ စစ္တပ္က ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကုိ အသိအမွတ္ မျပဳခဲ့ေပ။

ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အၾကာ၊ ယခု ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔၌ စစ္အစိုးရက ဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးမည္ဟု ဆုိျပန္သည္။ ယခု တစ္ႀကိမ္တြင္ ျမန္မာ စစ္အစုိးရမွ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ ယခင္ ေရြးေကာက္ပြဲ အေတြ႕အႀကံဳမွ သင္ခန္းစာမ်ားကို နမူနာ ယူဖြယ္ ရွိသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္စဥ္ အားလုံးကုိလည္း တင္းၾကပ္စြာ ကန္႔သတ္လာဖြယ္ ရွိသည္။

ျမန္မာ စစ္အစုိးရသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံ ဥပေဒသစ္ တစ္ရပ္ကုိ အၿပီးသတ္ ေရးဆြဲခဲ့သည္။ ယင္းအေျခခံ ဥပေဒအရ ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေနရာ ေလးပုံ တစ္ပုံကုိ စစ္ဘက္မွ ရရွိမည္ ျဖစ္ၿပီး တုိင္းျပည္ အာဏာကုိလည္း ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ယခု က်င္းပေတာ့မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ အခ်ိန္တြင္ အတုိက္အခံ ပါတီမ်ားမွ အမတ္ေလာင္းမ်ား အေနျဖင့္ မဲဆြယ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ စစ္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရယူရမည္ ျဖစ္သည္။ ပါတီ ေဆာင္ပုဒ္မ်ား ေအာ္ဟစ္ျခင္း၊ အလံမ်ား ေဝွ႔ယမ္းျခင္း၊ စစ္အစုိးရကုိ ျပစ္တင္ ေဝဖန္ျခင္းတုိ႔ ျပဳလုပ္ခြင့္ မရွိေပ။

ႏုိင္ငံ့ဝန္ထမ္းမ်ား၊ သာသနာ့ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ထားသူမ်ား၊ ျပစ္ဒဏ္ က်ခံထားရသူမ်ား အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ မရွိေပ။ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား အေနျဖင့္ အဖြဲ႕ဝင္ အင္အား ၁၀၀၀ အနည္းဆုံး ရွိမွ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္တြင္ မွတ္ပုံတင္ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရ အာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား အေပၚ အၿမဲမျပတ္ ထိတ္လန္႔ေနရသူ ျပည္သူမ်ား ရွိသည့္ ႏုိင္ငံ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ စစ္အစုိးရ၏ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ အဆုိျပဳခ်က္ တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရး ပါတီ တစ္ခုမွ ဥကၠ႒ တစ္ဦးက ၎၏ ပါတီဝင္မ်ားကုိ စစ္အစိုးရ အာဏာပုိင္မ်ားက ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။

ဤအေျခအေနမ်ား အားလုံးကုိ ၾကည့္ပါက ျမန္မာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ တရားမွ်တမႈ ရွိလာမည့္ ပုံစံမ်ိဳး စုိးစဥ္းမွ် ေတြ႕ရမည္ မဟုတ္ေပ။ အမတ္ေလာင္းမ်ားက ေရြးေကာက္ပြဲသုိ႔ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ မျပဳဘဲ သပိတ္ေမွာက္ရန္ ျပန္လည္ ၿခိမ္းေျခာက္လ်က္ ရွိသည္။

သုိ႔ေသာ္ စိတ္မေကာင္းစရာ ေကာင္းသည့္ အခ်က္မွာ အာဆီယံႏွင့္ တရုတ္ကဲ့သုိ႔ေသာ ႏုိင္ငံမ်ားက စီးပြားေရး ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ဝင္ေရာက္ ျပဳလုပ္လုိေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေရြးေကာက္ပြဲ
တရားဝင္ မျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆုိမည့္ ကိစၥမွာ ထင္သေလာက္ လြယ္ကူမည္ မဟုတ္ေပ။ စီးပြားေရး ဟူေသာ မက္လုံးေၾကာင့္ လူ႕အခြင့္အေရး ကိစၥမ်ားကုိ မသိက်ိဳးႏြံ ျပဳထားေလ့ ရွိေသာ ႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္သည္။

အိႏၵိယကုိ ၾကည့္က ပုိ၍ပင္ ဆုိးေသးသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရး ျမႇင့္တင္ႏုိင္ေရး အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအရ အကာအကြယ္မ်ားပင္ ေပးလာဖြယ္ ရွိသည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အတြင္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ က်င္းပေတာ့မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ စစ္အစုိးရ အေနျဖင့္ ၎အလုိရွိသည့္ ရလဒ္မ်ားပင္ ရရွိေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာ ေရြးေကာက္ပြဲ လြတ္လပ္ မွ်တမႈ ရွိသည္ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ ရလဒ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

Newsweek မွ ေဆာင္းပါးတုိကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာ ျပန္ဆုိသည္။

--
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
 
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.

Business Mirror, 30th August 2010

"ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရး ကိစၥမ်ားတြင္ အခက္အခဲမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း အီးယူ အေနျဖင့္ အာဆီယံႏွင့္ လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္ေရး သေဘာ တူညီခ်က္ ရရွိရန္ ႀကိဳးစားေနဆဲ ျဖစ္သည္" ဟု အီးယူ ကုန္သြယ္ေရး ေကာ္မရွင္နာက ေျပာၾကားလိုက္သည္။

Karel de Gucht က "အာဆီယံ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၀ ႏိုင္ငံသည္ ေဒသတြင္း ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေစရန္ ၎တို႔၏ ျပည္တြင္း ေစ်းကြက္ အျပည့္အဝ ေပါင္းစည္းမႈကို ပထမဦးစြာ ျပဳလုပ္ရမည္" ဟု ေျပာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

"အီးယူႏွင့္ အာဆီယံသည္ အလွမ္း က်ယ္လြန္းသည့္ ေဒသခ်င္း လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္ေရး သေဘာ တူညီခ်က္ ရရွိေရး အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ၇ ႀကိမ္ခန္႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾက ၿပီးေနာက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို ရပ္နားလိုက္သည္။ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရး အေၾကာင္းရင္းမ်ားေၾကာင့္ အာဆီယံႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရး လြတ္လပ္ခြင့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို ဆက္လက္ မျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္" ဟု အီးယူက ေျပာၾကားသည္။

ႏိုင္ငံေရး ကိစၥတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လူ႔အခြင့္အေရး ညႇင္းပန္း ရက္စက္မႈမ်ားသည္ အထင္ရွားဆံုး ျဖစ္သည္ဟု De Gucht က ေျပာၾကားသည္။ ေစ့စပ္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဖယ္ထားရန္ အီးယူက ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း အာဆီယံက ၎၏ မူဝါဒကို မေျပာင္းလဲခဲ့ပါ။

"အဖြဲ႕ဝင္ ၁၀ ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈကလည္း တစ္ပံုစံတည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အဖြဲ႕ဝင္ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ စီးပြားေရး မူဝါဒေတြ မတူညီၾကေတာ့ သေဘာ တူညီခ်က္ ရရွိဖို႔ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ၊ လာအို၊ ကေမာၻဒီးယား ႏိုင္ငံေတြေပါ့" ဟု ၎က ဆိုသည္။

"အာဆီယံ အဖြဲ႕ဝင္ ၁၀ ႏိုင္ငံ အနက္ ၆ ႏိုင္ငံႏွင့္ အျပန္အလွန္ လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္ေရး သေဘာ တူညီခ်က္မ်ား ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရန္ အီးယူက ဆံုးျဖတ္ထားသည္။ ယခု ႏွစ္ကုန္တြင္ စကၤာပူႏွင့္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီး ဗီယက္နမ္ႏွင့္လည္း ေလ့လာ အကဲျဖတ္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္" ဟု ၎က ေျပာၾကားသည္။ အျခား အာဆီယံ အဖြဲ႕ဝင္မ်ား ျဖစ္သည့္ ထုိင္း၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွားႏွင့္ ဖိလစ္ပိုင္ တို႔ကလည္း စိတ္ဝင္စားမႈ ရွိေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုထားသည္ဟု သိရသည္။

"ဒီအာဆီယံ အဖြဲ႕ဝင္ေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္ေရး သေဘာ တူညီခ်က္ေတြ ရရွိျခင္းဟာ အနာဂတ္မွာ ေဒသတစ္ခုလံုးနဲ႔ သေဘာတူညီခ်က္ ရရွိဖို႔ အတြက္ ေလွကားထစ္ တစ္ခု အျဖစ္ေတာ့ အေထာက္အကူ ရႏိုင္ပါလိမ့္မယ္" ဟု De Gucht က ဆိုသည္။

ဖိလစ္ပိုင္ ႏိုင္ငံႏွင့္ အီးယူသည္ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥမ်ား၊ ေရႊ႕ေျပာင္း ေနထိုင္မႈမ်ား၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ကိစၥမ်ား အက်ဳံးဝင္သည့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး သေဘာ တူညီခ်က္ (PCA) ကို ကနဦး သေဘာတူညီမႈ ရရွိၿပီး ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ PCA သေဘာ တူညီခ်က္ကို လာမည့္ ေအာက္တုိဘာ၌ ဘရပ္ဆယ္တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာရွ၊ ဥေရာပ ထိပ္သီး အစည္းအေဝးတြင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးရန္ အီးယူႏွင့္ ဖိလစ္ပိုင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက စီစဥ္ထားသည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရသည္။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ေနာက္တြင္ အီးယူသည္ အာဆီယံ၏ အႀကီးဆံုး ကုန္သြယ္ဖက္ ျဖစ္ၿပီး ယခုအခ်ိန္အထိ ေဒသတြင္း အႀကီးဆံုး ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံသူ ျဖစ္၍ ေဒသတြင္း စုစုေပါင္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ၏ ၂၄.၅ % ကို ျမႇဳပ္ႏွံထားသည္ဟု သိရွိရသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အတြင္း အီးယူႏွင့္ အာဆီယံ အၾကား အျပန္အလွန္ ကုန္စည္ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္မႈမွာ ယူ႐ို ၁၁၈ ဘီလ်ံအထိ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး အဆိုပါ ပမာဏမွာ အီးယူ စုစုေပါင္း ကုန္သြယ္ေရး တန္ဖိုး၏ ၅ % ေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။

--
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
 
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.

DVB News, 31st August 2010

နာဂစ္စ္ ဆိုက္ကလုန္း တိုက္ခတ္ အၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ အေတာအတြင္း ကုလသမဂၢ ႏွင့္ ျမန္မာ စစ္ဖက္ အစိုးရ အၾကား ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္ဟု ကုလ သမဂၢ ဌာေန ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးက ေဒသတြင္း ေဆြးေႏြးပြဲ တစ္ခုတြင္ တနလၤာေန႔က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အဆိုပါ ထင္ျမင္ခ်က္ကို သတိႀကီးစြာ ထား၍ သံုးသပ္ခဲ့ေသာ အာဆီယံ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဆူရင္ပစ္ဆူဝမ္က "တကယ္လို႔ နာဂစ္စ္လို သဘာဝ ကပ္ေဘး ေနာက္တစ္ခါ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတူတကြ အဲဒီမွာ တစ္ကေန ျပန္စၾကရပါလိမ့္မယ္" ဟု သတိေပး ေျပာၾကားလိုက္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို ရာစု ႏွစ္ဝက္မွ် အသြင္အျပင္ မ်ဳိးစံုျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့ေသာ စစ္ဖက္ အစိုးရသည္ လူ႔အသက္ေပါင္း ၁၄၀,၀၀၀ ခန္႔ ဆံုး႐ႈံးကာ လူေပါင္း ၂.၄ သန္းခန္႔ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရေသာ ၂၀၀၈ ေမလ ၂ ရက္ ဆိုင္ကလုန္း အၿပီးတြင္ ျပည္ပ ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီမ်ားကို ျငင္းဆန္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ကမာၻတဝွမ္း၏ ျပစ္တင္ ႐ႈတ္ခ်မႈကို ခံခဲ့ရသည္။

အေျခခံ ေဆးဝါးမ်ားႏွင့္ပင္ အလြယ္တကူ ကုသႏိုင္ေသာ "ေရမွတဆင့္ ကူးစက္သည့္ ေရာဂါမ်ား" ေၾကာင့္ လူေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ၾကၿပီး အစိုးရ၏ ေႏွးေကြးေသာ တုန္႔ျပန္မႈေၾကာင့္ လူ႔အသက္ အမ်ားစု ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။

အာရွတိုက္၏ အဆိုးဆံုး ေဘးအႏၲရာယ္ စာရင္းဝင္ ဆိုက္ကလုန္း မုန္တိုင္း၏ ႀကီးမားေသာ ဆိုးက်ဳိးကို တုန္႔ျပန္ရမည့္ အစား စစ္အစိုးရက နယ္စပ္ တံခါးေပါက္မ်ားကို ပိတ္ခဲ့ၿပီး ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားႏွင့္ သတင္းေထာက္မ်ား ဆိုက္ကလုန္းဒဏ္ခံ ဧရာဝတီ ေဒသသို႔ မဝင္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ပင္ တားဆီးခဲ့သည္။ ေၾကကြဲစရာ နာဂစ္၏ သားေကာင္မ်ားကို ျမႇဳပ္ႏွံ သၿဂိဳလ္ရာတြင္ ကူညီခဲ့ၾကသည့္ ျမန္မာ ျပည္တြင္း ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ားမွာ ယခုအခါ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ ျပစ္ဒဏ္ က်ခံလ်က္ ရွိၾကသည္။

ကုလသမဂၢ အာဆီယံႏွင့္ ျမန္မာ အစိုးရတို႔ ၃ ပြင့္ဆိုင္ ဗဟိုအဖြဲ႕ (TCG) ဖြဲ႕စည္းရန္ ဝိုင္းဝန္း ေတာင္းဆိုမႈကို ဆိုက္ကလုန္း အၿပီး ရက္သတၱပတ္ မ်ားစြာ ၾကာမွ ျမန္မာ အစိုးရက လက္ခံခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုလ အေစာပိုင္းတြင္ အဆိုပါ အဖြဲ႕၏ တာဝန္မ်ားကို တရားဝင္ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ၿပီ ျဖစ္ရာ ေဆာင္ရြက္လက္စ ကယ္ဆယ္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ လက္ေအာက္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီ ျဖစ္သည္။

သို႔ရာတြင္ ဆူရင္ပင္ ဆူဝမ္က "ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝုိင္းက အဲဒီမွာ ဝုိင္းၿပီး ကူညီခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာကို ျမန္မာ အစိုးရက သိရွိ နားလည္လာပါၿပီ" ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေသာ္လည္း ၎က ဆက္လက္၍ "ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေရွ႕မတိုး၊ ေနာက္မဆုတ္ အက်ပ္အတည္းကို ေက်ာက္ခ်ထားတယ္လို႔ အျငင္းပြားစရာ ျဖစ္ေနတဲ့ လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ငန္းစဥ္ ေတြမွာလည္း ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မွာပါ ဆိုတာကို ကမာၻကို စည္း႐ံုးဖို႔ အတြက္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ေနပါေသးတယ္" ဟု ျဖည့္စြက္ ေျပာၾကားသည္။

"တကယ္လို႔ ဒီလို မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ကမာၻလံုးက ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီးမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝုိင္းမွာ လူရာ သြင္းဖို႔၊ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ အလုပ္ ဆက္လုပ္ဖို႔ လံုးဝ လိုလားေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥက ေသေရးရွင္ေရး တမွ် အေရးပါတယ္။ အလြန္အမင္း အေရးႀကီးပါတယ္" ဟု ၎က သံုးသပ္ ေျပာၾကားသည္။

--
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
 
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.