Posts
 | yangonchronicle2011 Op-Ed |
၁၆.၈.၂၀၁၂
ေဆာင္းပါးက႑
- ၿပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေရြ႕ႏိုင္ပါမည္။
*****************************************
ေဆာင္းပါးက႑
ၿပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေရြ႕ႏိုင္ပါမည္။
စိုင္းညြန္႔လြင္
(ၾသဂုတ္၁၆ရက္ထုတ္ ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္ အတြဲ(၃)အမွတ္(၁၀၇)မွ ထုတ္ယူတင္ျပခ်က္။)
တစ္ေန႔မွာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးဆီက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ဆန္းစစ္ထားတဲ့ စာတမ္းတစ္ေစာင္ကို ဖတ္လိုက္ရတယ္။ အဲဒီစစ္တမ္းကိုေရးတဲ့ ပါေမာကၡ က သူ႔စစ္တမ္းကို IMF နဲ႔ World Bank တို႔ဆီက အခ်က္အလက္ေတြ ကိုကုိးကားၿပီး ေရးထားပါတယ္။ ကြင္းဆင္းေလ့လာခ်က္ေတြလည္းပါတယ္လို႔ ဆို ထားပါတယ္။
သူ႔အဆိုအရ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ အိမ္နီးခ်င္း အာဆီယံ အဖြဲ႔ဝင္ ကေမာၻဒီးယား၊ ႏိုင္ငံနဲ႔ေရာ ေနာက္က်က်န္ေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ငါႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြ ေသဆံုရတဲ့ႏႈန္းက အညံ့ဆံုးျဖစ္ေနတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ကေလးတစ္ဦးအသံုးစရိတ္အတြက္ က်န္းမာေရးအသံုးစရိတ္က ၂၀၁၀ျပည့္ႏွစ္ စာရင္း ဇယားအရဆိုရင္ ကေမာၻဒီးယား ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တို႔ထက္ နည္းပါးပါတယ္တဲ့။ ဒါဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏႈန္း သိပ္ကိုနည္းေနတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္ တဲ့။ ျပည္ပကိုထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသူေတြ အေရအတြက္ကေတာ့ ျမန္မာနဲ႔ ဖိလစ္ပိုင္တို႔က မတိမ္းမယိမ္းစီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖိလစ္ပိုင္ကေတာ့ သူ႔တိုင္းျပည္ကို တစ္ႏွစ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ဘီလ်ံ ၂၀ေလာက္ ျပန္ပို႔တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံျပည္ကေတာ့ ဘယ္လိုျပန္ပို႔သလဲဆိုတာ မသိႏိုင္ ပါဘူး။ ဘယ္သူ႔မွလည္း ေလ့လာပံုမရပါဘူး။ ေလ့လာဖို႔လည္း လြယ္မယ္မထင္ဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘီလ်ံႏွစ္ဆယ္မရွိပါဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားေတြ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ထဲမွာ ဆက္လက္ေနထိုင္ႏိုင္မယ့္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီးေပးႏိုင္စြမ္း မရွိရင္ေတာ့ ပညရွင္ေတြအပါအဝင္ ျပည္ပကို ဆက္ လက္ထြက္ခြာ ေနၾကမွာပါပဲတဲ့။ ဒါဆိုရင္ ေအင္ျမင္တဲ့ႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ မသတ္မွတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ သံုးသပ္ထားပါတယ္။
အဲဒီလိုပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ေတြကို ျမန္မာပံုႏွိပ္စာအုပ္စာတမ္းေတြမွာ ေတြ႔ေလ့ေတြ႔ထ မရွိပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲေတာ့ မသိ ဘူးေပါ့။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာရွိတဲ့ ျပည္သူျပည္သားေတြက တို႔ႏိုင္ငံေတာ့ ေခတ္မီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံလို႔မ်ား ထင္ေနၾကသလား မသိပါဘူး။ အမွန္ကိုျမင္ ႏိုင္ေအာင္ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းျမင္သာတဲ့ ဓေလ့ေတြ က်င့္သံုးသင့္ပါၿပီ။ သာမာန္အားျဖင့္ပဲ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ သိသာလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းတ႐ုတ္ျပည္ဟာ ကမာၻေပၚမွာ ဘယ္သူမွမရွိခဲ့ဖူးတဲ့ တိုးတက္တဲ့ ႏႈန္းထားနဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီ တိုးတက္လာခဲ့ပါတယ္။ လူဦးေရလည္း အမ်ားဆံုးရွိတဲ့ ႏိုင္ငံႀကီးတစ္ခုက လ်င္ျမန္စြာ တိုးတက္ေနပါတယ္။ သူနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံနယ္နိမိတ္ မိုင္ေထာင္ခ်ီထိစပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံကေတာ့ ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ေႏွးေကြးဆံုးႏိုင္ငံ(LDC) ႏိုင္ငံျဖစ္ေနပါတယ္။
အဲဒီ LDC ႏိုင္ငံမွာ ကံအားေလ်ာ္စြာ သဘာဝသံယံဇာေတြကလည္း အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ လူဦးေရကလည္း အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ လူဦး ေရကလည္း ေျမအက်ယ္အဝန္းစာရင္း သိပ္သည္းမႈမရွိပါဘူး။ အေနာက္ဘက္အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ အိႏၵိယကလည္း တိုးတက္မႈႏႈန္း သိပ္မျမင့္ပါဘူး။ ေတြး ၾကည့္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔ထိန္းသိမ္းဖို႔ ကိုယ့္သံယံဇာတေတြကို မျပဳန္းတီးပစ္ဖို႔ သူမ်ားေတြ စိမ့္မဝင္လာရေလေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္သိသာသလဲဆိုတာ သိပ္ကို သိသာလွပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္ကို ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့လည္း ျမဝတီမွာဆိုရင္ သြင္းကုန္တန္ဖိုးက ကိုယ့္ပို႔ကုန္တန္ဖိုးထက္ကို အၿမဲမ်ားေနပါတယ္။ အဲဒီလူသံုး ကုန္ေတြ ဘာေၾကာင့္လွိမ့္ဝင္ေနတာလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ရဲ႕သားနဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မထုတ္လုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ အလြန္ကို ထင္ရွားလွပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ကိုယ့္ျပည္တြင္းမွာ ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ GDP လည္းတက္မယ္။ အလုပ္အကိုင္ေတြလည္း ဖန္တီးႏိုင္မယ္။ ကုန္ သြယ္မႈ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း ျဖစ္ေနတာကိုလည္း ထိန္းညွိႏိုင္မယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ အဲဒီထုတ္ကုန္ေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံက အလုပ္သမားေတြနဲ႔ လုပ္ကိုင္ ထုတ္လုပ္ခဲ့တာဆိုရင္ ပိုလို႔ေတာင္ စဥ္းစားစရာပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သာ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ဓာတ္ေငြ႔ေရာင္းခ်ႏိုင္ခဲတာမရွိခဲ့ရင္ စဥ္းစားစရာပါဘဲ။ အေျဖကေတာ့ ရွင္းေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားဖို႔လိုပါတယ္။
ႀကိဳးစားခ်င္တဲ့သူေတြလည္း ရွိေနၿပီးဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္က လမ္းထြင္ေပးဖို႔ လမ္းျပင္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္ဖို႔ စည္းလံုး ညီညြတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ အပစ္အခတ္ေတြ ရပ္စဲၿပီး ေရရွည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြရဖို႔ လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြ ရွိလာတာနဲ႔အညီ ျပည္ပက ပိတ္ဆို႔မႈေတြ ေျဖေလွ်ာ့လာတာလည္း ကပ္ပါလာပါတယ္။ ျပည္တြင္းက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအေပၚ ပိတ္ဆို႔တာနဲ႔ က်န္ေနေသးတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ အက်ဥ္းသားေတြကိုလည္း ကိုယ့္ဘက္က ေျဖေလ်ာ့ေပးဖို႔လိုပါတယ္။
မၾကာခင္ရက္ပိုင္းအတြင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ၁၄ပါတီက တာဝန္ရွိသူေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက လက္ခံ ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂၄ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွာ ပထမဆံုးလိုေျပာႏိုင္ပါတယ္။ လက္ရိွ အစိုးရအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ဆိုရင္ ေတာ့ ဒါအမွန္ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရွ႕မွာလည္း အျခားႏိုင္ငံေရးပါတီ ၁၀ပါတီကိုလည္း ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ တကယ့္ေျဖေလ်ာ့မႈတစ္ခုအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ယူဆပါတယ္။ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာတာဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ အႏွစ္သာရပါပဲ။ ျပႆနာကို အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းနည္းပါ။ ျပႆနာကို အေကာင္းဆံုးေျဖ ရွင္းနည္းပါ။ အႏူးညံ့အသိမ္အေမြ႔ဆံုး နဲ႔ ေဝဒနာပြန္းတီးမႈ အနည္းဆံုးနည္းလမ္းပါ။ ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ဥာဏ္ပညာႀကီးဖို႔ အေျမာ္အျမင္ရွိဖို႔ စိတ္ရွည္သည္း ခံဖို႔ စိတ္ေစတနာေကာင္းဖို႔ ႐ိုးသားဖို႔ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမႈကို ဦးစားေပးဖို႔ စတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးရွိဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဆက္ႀကိဳးစားေနရမွာပါ။
အဲဒီေတြ႔ဆံုပြဲမွာ သမၼတႀကီးက အစိုးရအဖြဲ႔အေနနဲ႔ လုပ္ေနကိုင္ေနတာေတြ စဥ္းစားထားတာေတြ အခက္အခဲေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပ သြားပါတယ္။ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီးေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ ျပည္ပကို သြားအလုပ္လုပ္ေနတဲ့လူေတြ ျပန္လာႏိုင္မယ့္အေၾကာင္းလည္း ေျပာပါတယ္။ ျပည္ပကလာၿပီး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြကို ဖိတ္ေခၚရာမွာလည္း ျပည္တြင္းကလူေတြကို အလုပ္အကိုင္ မ်ားမ်ားရမယ့္ လုပ္ငန္းမ်ိဳးကို ဦးစားေပးေနေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။
ျပည္ပကို သြားအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသား သံုးသန္းေလာက္ရွိတယ္လို႔လည္း ေျပာျပပါတယ္။ ျပည္ပက ရင္းႏွီးမယ့္ ျပည္ပလုပ္ငန္း ေတြက ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈဥပေဒ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ လာေရာက္ေတြ႔ဆံုတဲ့အထဲက ပါတီေခါင္း ေဆာင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးကို ခင္ဗ်ားတို႔ဆီကလည္း ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးၾကပါဦးေလဗ်ာလို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ အဲဒီလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္က သမၼတႀကီးခင္ဗ်ား ဒါ ခ႐ိုနီ တစ္စုေၾကာင့္ ျဖစ္ေနတာပါလို႔ သမၼတႀကီးကို ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အံ့ၾသစရာေကာင္းပါသလဲ။
သမၼတႀကီးေျပာခ်င္တာက ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွမႈဥပေဒကိ ုလႊတ္ေတာ္က အျမန္ ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳေပးဖို႔ ေျပာတာပါ။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ႀကီးရဲ႕ ျပန္ၾကားခ်က္ကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ခ႐ိုနီတစ္စုက လႊတ္ေတာ္ထဲအထိ ဝင္ေရာက္လႊမ္းမိုးေနသလား။ စိတ္ဝင္စားစရာ ေမးခြန္းေတြအမ်ားႀကီး ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ ဝင္လာပါတယ္။ အဲဒီခ႐ိုနီေတြက သူတို႔လူတစ္စုရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ ဖုန္းေျပာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ သူတို႔လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ခ႐ိုနီဆိုတဲ့စကားလံုး အရမ္းမသံုးပါနဲ႔လို႔ တစ္ဦးက ထည့္ၿပီး ေဆြးေႏြးတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။
ဒါဆိုရင္ ခ႐ုိနီေတြ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ေနၿပီလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစု ထိန္းေက်ာင္းထားဖို႔ လိုပါတယ္။ အမ်ားစုရဲ႕ ဆႏၵကိုေတာ့ သူတို႔ မလြန္ဆန္ေလာက္ပါဘူး။ ခ႐ိုနီတစ္စုေၾကာင့္ ႏိုင္ငံအတြက္အေရးႀကီးတဲ့ ဥပေဒတစ္ခု ၾကန္႔ၾကာေနတယ္ဆိုတာ မေကာင္း ပါဘူး။ ျပည္သူအက်ိဳးကို ထိခိုက္မွာဆိုးလို႔ ေဆြးေႏြးရတာကို လက္ခံႏိုင္ေပမယ့္ လူတစ္စုအက်ိဳးအတြက္ ျပန္ဆြးေႏြးတာမ်ိဳးကေတာ့ မေကာင္ပါဘူး။ အစိုး ရအဖြဲ႔ရဲ႕ အားထုတ္မႈကိုလည္း ျပန္ၾကည့္သင့္တယ္မဟုတ္ပါလား။ အာဏာႀကီးသံုးရပ္ကို သီးျခားခြဲျခားထားတာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ထိန္းညွိဖို႔ပါ။ ထိန္းဖို႔လိုသ လို ညွိဖို႔လည္း လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ တေလာက ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္ကို ပိတ္လိုက္တယ္လို႔ ဖတ္ရတယ္။ အဲဒီဂ်ာနယ္ေတြဟာ လက္ရွိအစိုးရကို ျဖစ္ေပၚလာ ေစတဲ့ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး အေရးပါခဲ့ပါတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ အားလုးက စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ၾကရတယ္။ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ ဆီသို႔ ဆိုတာကို သံသယျဖစ္ၾကတယ္။ အခု ကိုစာေရးေနခ်ိန္မွာ ဂ်ာယ္ႏွစ္ေစာင္ကို ႏွစ္ပတ္ရပ္နားၿပီးရင္ ျပန္ထုတ္ခြင့္ေပးၿပီလို႔ သိရျပန္ပါတယ္။ မတည္ ၿငိမ္တဲ့ သေဘာမ်ားလားဗ်ာ။
ဒီေဆာင္းပါးမွာ အဓိကေျပာခ်င္တာကို ေျပာပါေတာ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္အတြက္ လက္ငင္းနဲ႔ လက္ေတြ႔အက်ဆံုး လိုအပ္ေနတာက ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ ကေမာၻဒီးယားကိုေတာင္ အမီလိုက္ေနရတဲ့ အေျခအေနကို အေကာင္းဆံုး အျမန္ဆံုး အဆံုးသတ္ႏိုင္ေအာင္ ျပန္ျပဳျပင္ဖို႔ လိုပါ တယ္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ေလာင္းရိပ္ေအာက္ကေန လြတ္ေအာင္လပ္ဖို႔လည္း လုပ္ဖို႔ လိုျပန္ပါတယ္။ ဥပေဒနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္လာေအာင္ ဥပေဒျပဳ အဖြဲ႔အစည္းေတြကလည္း စဥ္းစဥ္းစားစားနဲ႔ အျမန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔က အစိုးရတစ္ဖြဲ႔တည္းနဲ႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ တရားေရးနဲ႔လည္း မရႏိုင္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္တည္းနဲ႔လည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ အသင္းအဖြဲ႔ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ ဝန္ထမ္းေတြအားလံုးက တစ္ၿပိဳင္တည္း ၿပိဳင္တူတြန္းမွ ေရြ႕သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဦး တည္းတြန္းေနၿပီး က်န္တဲ့တစ္ေယာက္က ေရသာခိုေနရင္ မျဖစ္ပါဘူး။ တစ္ခုေတာ့ရွိပါတယ္။ တစ္ၿပိဳင္တည္းတြန္းဖို႔ဆိုတာက ၿပိဳင္ပြဲဝင္ေလွေလွာ္ၾကသလို အခ်က္က်က် ညာသံေပး တိုင္ပင္ေခၚေပးဖို႔ေတာ့ လိုပါလမ့္မယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မလိုက္မီေတာ့လို႔ အႀကံမေပးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အေျပာ လြယ္ေပမယ့္ အလုပ္ခက္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း လက္ခံပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုယ္ျမင္တာေလးေတြ မွ်ေဝရတာပါ။ အားလံုးက စိတ္ ေကာင္းေစတနာမွန္ ရွိခဲ့မယ္။ ႏိုင္ငံေကာင္းက်ိဳးကို ဦးစားေပး စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ အေကာင္းဆံုးအေျဖ ရလာလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ သမၼတႀကီးနဲ႔ ေတြ႔ၿပီး ျပန္လာေတာ့ သတင္းဌာနတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ပါတီကိုလည္း ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္ဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုလည္း ေထာင္ႏွစ္ ရွည္ေတြခ်လိုက္လို႔ ႏွစ္အၾကာႀကီး ေထာင္ထဲေနခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။ အခုအစိုးရနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ဘယ္လိုမ်ားခံစားရသလဲလို႔ ေမးလာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ ေတာ္လည္း သတိရပါေတာ့တယ္။ ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ေမ့ေတာ့ေမ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ အဲဒီကိစၥကို ကၽြန္ေတာ္လံုးဝ မသိရတာက ေတာ့ အမွန္ပါပဲလို႔။
၂၀၁၂ ၾသဂုတ္လ၇
*****************************************
Google Drive: create, share, and keep all your stuff in one place.
