Posts
The Economist, 5th August 2010
အရာရာသာ မွန္ကန္မွ်တမႈ ႐ွိ္မည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာ့ အာဏာ႐ွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊမွာ ပူပန္ ေနရသူတစ္ဦးသာ ျဖစ္သင့္သည္။ ၎အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ တိုင္းျပည္မွာ ကမာၻတြင္ အဆင္းရဲဆံုး ျဖစ္ၿပီး အၾကာဆံုး ျပည္တြင္းစစ္ ေနရာအႏွံ႔ ျဖစ္ပြားေနေသာေၾကာင့္ ေနစရာ မ႐ွိေသာ လူဦးေရ ရာခို္င္ႏႈန္းမွာ အျခား တိုင္းျပည္မ်ားထက္ ပိုမ်ားသည္ဟု ဆိုသည္။ ၎သည္ ျပည္သူလူထု၏ အသံတိတ္ က်ိန္ဆဲမႈကို ခံေနရသလို အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားကလည္း ၎အား ေ႐ွာင္ဖယ္ၾကသည္။ အဂတိ လိုက္စားေသာ၊ ညံ့ဖ်င္းေသာ၊ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ၊ လူႀကိဳက္နည္းေသာ အာဏာ႐ွင္ အစိုးရကို ၎ဦးေဆာင္ေနသည့္ ရက္မ်ား အဆံုးသတ္သြားရမည္ဟု အေနာက္ကမာၻက ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊမွာ လိမ့္၍ ေကာင္းေနဆဲျဖစ္ရာ ဤအခ်က္ကို ဝန္ခံရန္ စိတ္ကသိကေအာက္ ျဖစ္ရသည္။
အသက္ ၇၇ ႏွစ္႐ွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသည္ မၾကာမီကပင္ အိႏိၵယႏုိင္ငံမွ ျပန္လာခဲ့သည္။ ၎သည္ ကမာၻ႔အႀကီးဆံုး ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံႀကီးတြင္ ဗုဒၶဂါယာ၌ ၅ နာရီၾကာ ဘုရားပူေဇာ္ခြင့္ ရ႐ွိခဲ့သလို အိႏိၵယ အစိုးရထဲမွ အိုင္တီက႑ အကူအညီေပးမည့္ ကတိမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဝါဒီ မဟတၱမ ဂႏၵီ၏ ကိုယ္တစ္ပိုင္း ႐ုပ္ထုကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ရ႐ွိခဲ့သည္။ ျမန္မာအာဏာ႐ွင္၏ ခရီးစဥ္ကို ဒီမိုကေရစီ ဆႏၵျပသူမ်ားက အနည္းငယ္သာ ကန္႔ကြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ အိႏိၵယႏုိင္ငံသည္ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို အေစာပိုင္းက ေထာက္ခံခဲ့သျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းမွ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရသည္ဟု ယူဆကာ ဆံုး႐ႈံးခဲ့ေသာ အခ်ိန္မ်ားအတြက္ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ရန္ ဆႏၵေစာေနပံု ရသည္။ ထို႔အျပင္ အေ႐ွ႕ေျမာက္ သူပုန္မ်ားအား ႏွိမ္ႏွင္းေရး၊ လက္နက္ႏွင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး ေမွာင္ခိုမႈမ်ား တိုက္ဖ်က္ေရး၊ AIDS တိုက္ဖ်က္ေရး စေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ ျမန္မာ၏ ကူညီမႈကို လိုလားေနသည္။
အေရးႀကီးဆံုး ကိစၥမွာ တ႐ုတ္ လႊမ္မိုးမႈ စက္ဝ္ိုင္းအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပန္ထြက္မရေအာင္ ကၽြံမသြားေစရန္ ေသခ်ာေအာင္ အိႏိၵယက ျပဳလုပ္လိုျခင္း ျဖစ္သည္၊ ျမန္မာထံမွ တ႐ုတ္ ရ႐ွိထားေသာ အခြင့္အေရးမ်ားတြင္ ေရနက္ပင္လယ္ ဆိပ္ကမ္းမ်ား ပါဝင္ႏုိင္သည္ကို အိႏိၵယ မဟာဗ်ဴဟာ ေရးဆြဲသူမ်ားက သံသယ ႐ွိေနၾကသည္။ တ႐ုတ္ၿပိဳင္ဖက္မ်ားထံ ဆံုး႐ႈံးသြားခဲ့ေသာ စြမ္းအင္ ဖူလံုႏုိင္မည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားအတြက္ အိႏိၵယ ကုမၸဏီမ်ားက ေၾကကြဲလ်က္ ႐ွိသည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ ဇြန္လက ျမန္မာႏုိုင္ငံ၏ အေဝးၿမိဳ႕ေတာ္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ဂုဏ္ျပဳ ႀကိဳဆိုခံရသည့္ တ႐ုတ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဝမ္က်ားေပါင္ကို အိႏိၵယက အားက်မႈ၊ မ႐ႈဆိတ္မႈတို႔ျဖင့္ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၏ ခရီးစဥ္တြင္ ျမန္မာအစိုးရအား အခြင့္အေရး ေပးရန္ႏွင့္ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ ကစားစရာ တ႐ုတ္တစ္ေကာင္သာ ႐ွိသည္ မဟုတ္ေၾကာင္း သတိေပးရန္ အတြက္ အိႏိၵယတို႔ အလြန္ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ၾကသည္။
ျမန္မာ၏ ႀတိဂံ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားတြင္ ပါဝင္သည့္ ထိုင္းႏုိ္င္ငံမွာလည္း ၎၏ ဓါတ္အား ျဖန္႔ေဝမႈအတြက္ ျမန္မာဓါတ္ေငြ႕ကို မွီခိုေနရသည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ လက ဟႏိြဳင္း အာဆီယံ အစည္းအေဝးတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းေရးကို ရည္ညႊန္းသည့္ ပူးတြဲ ေၾကညာခ်က္မွာလည္း အတတ္ႏုိင္ဆံုး ေက်ာပုတ္ ဆံုးမမႈ တစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ပထမဆံုး အျဖစ္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းျခင္းႏွင့္ အေတြ႕အႀကံဳကို စစ္အစိုးရက ၿမိန္ယွက္စြာ ခံစားေနသည္ဟု စာေရးဆရာ သန္႕ျမင့္ဦးက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားကမူ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်မွတ္ထားဆဲ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း "ဘယ္သူက၊ ဘယ္ေနရာမွာ၊ ဘယ္အစည္းအေဝးမွာ၊ ဘယ္သူနဲ႔၊ ဘယ္သူ႔ကို'' စေသာ ကိစၥမ်ားအတြက္ အာဆီယံႏွင့္ မၿပီးႏုိင္၊ မစီးႏုိင္ ျငင္းခုန္ေနျခင္းျဖင့္ ေမာပန္းေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္ကဲ့သို႔ပင္ အီးယူႏွင့္ အေမရိကန္တို႔သည္ ေယာင္းမအတြက္ ထိုးဝါးႏွင့္ လဲလွယ္မည့္ ေတြ႕ဆံုညိႇႏိႈင္းမႈ အခ်ိဳ႕ကို ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ျမန္မာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ အေနာက္ကမာၻသို႔ ေျခာက္လွန္႔ရန္ ေနာက္ထပ္ မိတ္ေဆြသစ္ တစ္ဦး ရ႐ွိထားသည္။ ေျမာက္ကိုးရီးယား ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး ပတ္အီခၽြန္သည္ မၾကာေသးမီကပင္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ေရာက္႐ွိခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ေရာက္ ေတာင္ကိုးရီးယား ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ကို ေျမာက္ကိုးရီးယားတို႔ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး ၂၄ ႏွစ္ အၾကာ ၂၀၀၇တြင္ ၂ ႏို္င္ငံ သံတမန္ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ စတင္ခဲ့သည္။ ပတ္အီခၽြန္၏ လတ္တေလာ ခရီးစဥ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အျငင္းပြားဖြယ္ ႏ်ဴကလီယာ အစီအစဥ္အေပၚ စိုးရိမ္ ပူပန္မႈမ်ားကို ပိုမို တိုးပြားေစပါလိမ့္မည္။ အာဏာ႐ွင္ အစိုးရ ၂ ဖြဲ႕စလံုးသည္ ျပင္ပကမာၻႏွင့္ ေသြးခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ရာတြင္ အတိတ္က ဆရာႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အမွန္တကယ္ (သုိ႔) ေကာလာဟလ ႏ်ဴကလီယာ လက္နက္ အစီအစဥ္သည္ ေသြးခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ ႀကီးမားစြာ အေထာက္အကူ ျပဳသည္ကို ေျမာက္ကိုးရီးယားထံမွ ျမန္မာက သင္ခန္းစာ ရ႐ွိခဲ့သည္။ အာဏာ႐ွင္ ၂ ႏိုင္ငံသည္ ရင္းႏွီးစြာ ဆက္ဆံေနၾကသည့္ အားေလွ်ာ္စြာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၎၏ အခ်ဳပ္အခ်ာကို ေျမာက္ကိုရီးယားက လက္သင့္ မခံႏိုင္ဖြယ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ တိုင္ေအာင္ သည္းခံခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေျမာက္ကိုးရီးယား သံတမန္မ်ားက ၎တို႔ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ကင္ဂ်ဳံအီအေၾကာင္း ျမန္မာဘာသာႏွင့္ ထုတ္ေဝသည့္ အတၳဳပၸတၱိစာအုပ္ လက္က်န္ ၃၀၀ လံုးကို အသက္ ၆၂ ႏွစ္႐ွိ စာေရးဆရာ၏ ေနအိမ္မွ သိမ္းဆည္းခဲ့ၾကသည္။ စာေရးဆရာသည္ အံ့ဖြယ္သရဲ၊ တစ္ခ်က္တည္း က်င္းဝင္ေအာင္ ႐ိုက္ခဲ့ပံု ရသည္။
စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ေျမာက္ကိုးရီးယား လက္နက္မ်ားႏွင့္ ပစၥည္းကိရိယာမ်ားအတြက္ ေပးေခ်ျခင္းႏွင့္ ၎တို႔ပိုင္ ဥစၥာဓန စုေဆာင္းျခင္းအတြက္ ေငြေၾကး ခ်ိဳ႕တဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ တ႐ုတ္သို႔ ပို႔ရန္ တည္ေဆာက္ေနသည့္ ေရနံႏွင့္ ဓါတ္ေငြ႕ ပိုက္လိုင္းမ်ားမွ မက္ေလာက္စရာ ဝင္ေငြကို ၎တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္ၾကသည္။ ရ႐ွိၿပီး ျဖစ္ေသာ ထိုင္းႏုိင္ငံသို႔ ဓါတ္ေငြ႕ေရာင္းသည့္ ပိုက္ဆံမ်ားမွာလည္း တိုင္းျပည္၏ လူမ်ားစု လယ္သမားမ်ားအား တိုးတက္ေစျခင္း မ႐ွိပဲ ၎တို႔အနက္မွ အခ်ိဳ႕သာ ၾကြယ္ဝသြားခဲ့ၾကသည္။ ယခုအခါ ႏုိင္ငံပိုင္ လုပ္ငန္းမ်ားကို ပုဂၢလိကပိုင္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ ၎တို႔ ေရာင္းရင္းမ်ား၏ အိတ္ကပ္ ေဖာင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးေနၾကသည္။
၎ကိစၥသည္ ယခုႏွစ္ က်င္းပမည့္ "ဘယ္ရက္မွန္း မသိေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ'' ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ား လြတ္လပ္ မွ်တလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္သူ တစ္ေယာက္မွ မ႐ွိသလို အေျခခံ ဥပေဒကလည္း စစ္တပ္၏ က႑ကို ဦးစားေပးထားသည္။ ယခုအခါ အစိုးရအေပၚ ျပင္းထန္စြာ ေဝဖန္သူမ်ား အပါအဝင္ ျပင္ပကမာၻက "ဘာမွ ျဖစ္မလာထက္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲက ေတာ္ေသးသည္'' ဟု က်ယ္ျပန္႔စြာ ဆံုးျဖတ္လာၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဤအခ်က္ေၾကာင့္သာ မကပါ၊ အမွန္မွာ မည္သည့္ ႏုိင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ေစ၊ တိုးတက္မႈကို ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္ျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းသစ္၊ ပါတီသစ္မ်ားႏွင့္ တစ္ခါတစ္ရံ တင္းက်ပ္လြန္းသည့္ စည္းမ်ဥ္းခံ ဒီမိုကေရစီကိုပင္ ဖန္တီးေပးႏုိင္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ပါတီက ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ၿပီး၊ ခြဲထြက္သြားေသာ အဖြဲ႕က ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဝင္ရန္ ဆံုးျဖတ္ျခင္းျဖင့္ အတိုက္အခံတို႔ ေသြးကြဲသြားကာ စစ္အစိုးရကို အနည္းငယ္ ပိုမို ယံုၾကည္ ပိုင္ႏိုင္မႈ ႐ွိသြားေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အစိုးရသည္ ၁၉၉၀ က အမွားကို ထပ္မံ က်ဴးလြန္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ထိုစဥ္က အတိုက္အခံမ်ားက ပြဲသိမ္း အႏုိင္ရ႐ွိခဲ့ၿပီး အဆိုပါ ရလဒ္ကို ေလးစားရန္ ႏုိင္ငံတကာက ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို အစိုးရက အႏွစ္၂၀ တုိင္တုိင္ ပယ္ခ်ရင္းျဖင့္ အခ်ိန္ ကုန္ခဲ့ရၿပီ ျဖစ္သည္။
ယခုအခါ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အခ်ိဳ႕သည္ စစ္ဝတ္စံု ခၽြတ္၊ လံုခ်ည္ဝတ္ကာ အရပ္သား ႏုိင္ငံေရးသမား သဖြယ္ ကိုယ္ဟန္ျပေနသည္။ ဤကိစၥကို ေျပာင္းလဲမႈ အဆင့္တစ္ခုအျဖစ္ ပိုမို ေမွ်ာ္လင့္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေၾကာင္း တစိုက္မတ္မတ္ ေရးသားခဲ့သူ စာေရးဆရာ တစ္ဦး မၾကာမီက ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့သည္။ ၎သည္ တစ္စတစ္စ ယိုယြင္းေနေသာ အဆင့္အတန္း က်လာေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္မွ ထြက္ခြာ၍ လူသူကင္းမဲ့ေသာ အေဝးေျပးလမ္းအတိုင္း အံ့အားသင့္ဖြယ္ ပမာဏျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ကို ဦးတည္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုၿမိဳ႕ေတာ္ကို ျမန္မာ့သမိုင္းမွ စစ္ဘုရင္မ်ား၏ ႐ုပ္ထုမ်ားျဖင့္ တန္ဆာ ဆင္ထားသည္။ ထုိေနရာသည္ အစိုးရက တာဝန္ စြန္႔လႊတ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနေသာ ေနရာတစ္ခု မဟုတ္ဘဲ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ မင္းဆက္ တည္ေထာင္သူ အျဖစ္ ယူဆကာ သက္ဆိုး႐ွည္ေစရန္ တည္ေဆာက္ ျပင္ဆင္ေနေသာ ေနရာတစ္ခုသာ ျဖစ္သည္ ဟု ၎က ျမင္ေတြ႕ သံုးသပ္ခဲ့သည္။
--
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.