yangonchronicle 2011 |
၇.၅.၂၀၁၁
ဘာသာျပန္သတင္းမ်ား
စူပါပါဝါ အေမရိကန္ေနရာကို တရုတ္ရယူေနၿပီေလာ
(ဟားဗက္တကၠသုိလ္ ေပါေမာကၡ Joseph S.Nye ၏ Is China Overtaking America? ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာ ျပန္ဆုိသည္)
ကမာၻ႕လူဦးေရႏွင့္ စီးပြားေရး၏ အေရးပါေသာ အစိတ္အပုိင္းတစ္ရပ္အျဖစ္ အာရွျပန္လည္ရယူေနၿပီဟူေသာ အခ်က္ကုိ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ၂၁ ရာစုႀကီးက သက္ေသျပလ်က္ ရွိသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ၁၈၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ခန္႔တြင္ အာရွဟူသည္ ကမာၻ႔လူဦးေရႏွင့္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ၏ ထက္ဝက္မွ်ကုိပုိင္ဆုိင္ခဲ့ေသာ ေဒသႀကီးျဖစ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္အေရာက္တြင္ အာရွသည္ကမာၻလုံးဆုိင္ရာ ထုတ္လုပ္မႈပမာဏ၏ ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိသာ ပုိင္ဆုိင္ေတာ့သည္။ ဤသုိ႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ အာရွတြင္အႏၱရာယ္ဆုိးႀကီး တစ္စုံတရာက်ေရာက္ခဲ့၍ မဟုတ္ေပ။ စက္မႈေတာ္လွန္ေရးေၾကာင့္ ဥေရာပ အသြင္ကူးေျပာင္းခဲ့ၿပီး ေျမာက္အေမရိက ကမာၻ႔ အလုပ္ရုံႀကီးထဲသုိ႔ တုိး၀င္လာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အာရွျပန္လည္နလန္ထူလာမႈ သုိ႔မဟုတ္ အာရွတစ္ဖန္ ေခါင္းေထာင္လာမႈမွာ ဂ်ပန္တြင္ စတင္ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေတာင္ကုိရီးယား။ ထုိမွ တစ္ဆင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွဆီမွ စင္ကာပူႏွင့္ မေလးရွားသုိ႔ေရာက္လာသည္။ ယခုအခါတြင္မူ အာရွ နလန္ထူမႈ၏ ဖုိးကပ္စ္မွာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူမ်ား ဆင္းရဲတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေရးဟူသည့္ အိပ္မက္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည့္ တရုတ္ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ေသာ ေျပာင္းလဲမႈက ႏုိင္ငံ မ်ားအၾကား ဆက္ဆံေရးတြင္ ပါ၀ါ အေရႊ႕အေျပာင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေလမလား ဟူသည့္ စုိးရိမ္မႈမ်ားကုိဖန္တီးေပးေနသည္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေရး ဘဏ္ႀကီး တစ္ခု ျဖစ္ေသာ Goldman Sachs ကေတာ့ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြားေရးတစ္ခုလုံး အရြယ္အစားမွာ လာမည့္ ၂၀၂၇ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ထက္ ေက်ာ္ လြန္သြားမည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။
သုိ႔ေသာ္ အကယ္၍ လာမည့္ ၂၀၂၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ တရုတ္ျပည္၏ ဂ်ီဒီပီတစ္ခုလုံး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ တန္းတူရည္တူအဆင့္သုိ႔ ေရာက္သြားမည္ဆုိလွ်င္ေသာ္လည္း ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံး၏ စီးပြားေရးမွာ ဖြဲ႕တည္ပုံခ်င္း တူညီလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ တရုတ္ျပည္တြင္ ယေန႔ခ်ိန္အထိ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ေနာက္က်ေေသာ ေက်းလက္ေဒသမ်ားရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ၂၀၃၀ ျပည့္ႏွစ္ ေက်ာ္လြန္သြားပါက တရုတ္ျပည္၏ ဂ်ီဒီပီတုိးတက္မႈမွာ ၆ ရာခုိင္ႏႈန္း ႏွင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။ တရုတ္ျပည္အေနျဖင့္ ရာစုႏွစ္တစ္ခု၏ ဒုတိယထက္ဝက္ခန္႔ ကာလအထိ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ ဝင္ေငြအရဆုိပါက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ တူညီမည္ မဟုတ္ေပ။ ပုိ၍ဆုိပါက တရုတ္၏စီးပြားေရး တုိးတက္မႈ လားရာမွာ လြဲမွား ေကာင္းလြဲမွားေနႏုိင္သည္။ ထြန္းသစ္စႏုိင္ငံမ်ားဟူသည္ စီးပြားေရး စတင္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာသည့္ အဆင့္တြင္ ျပည္တြင္းသုိ႔ တင္သြင္းလာေသာ နည္းပညာမ်ား မွ အက်ိဳးအျမတ္ရေလ့ရွိသည့္ သေဘာတြင္ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၎တုိ႔၏ စီးပြားေရးတုိးတက္မႈႏႈန္းမ်ားမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေႏွးေကြးေနတတ္သည္။ အေၾကာင္း မွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈျမင့္မားေသာ အဆင့္မ်ားသုိ႔ ေရာက္ရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
တရုတ္စီးပြားေရးမွာ စဥ္ဆက္မျပတ္တုိးတက္မႈကုိသြားရာတြင္ လြန္စြာဆုိးရြားေသာ ဆူးေျငွာင့္ခလုတ္မ်ား၊ အဟန္႔အတားမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ ႀကံဳေတြ႕ေနရသည္။ စြမ္းေဆာင္ ရည္နည္းပါးေသာ ႏုိင္ငံပုိင္လုပ္ငန္းမ်ားရွိေနျခင္း၊ မညီမမွ်ျဖစ္မႈ တုိးပြားလာျခင္း၊ အစုလုိက္အၿပံဳလုိက္ျပည္တြင္း၌ ေျပာင္းေရႊ႕အေခ်ခ်ေနထုိင္လာျခင္း၊ ကုံလုံမႈမရွိေသာ လူမႈလုံၿခံဳေရး စနစ္မ်ား ရွိေနျခင္း၊ ျခစားမႈမ်ားရွိေနျခင္းႏွင့္ အင္စတီက်ဴးရွင္းေကာင္းမ်ား အလုံ အေလာက္မရွိျခင္း အစရွိသည္ တုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေျပာပါက အဆုိပါအေနအထား အားလုံးသည္ ႏုိင္ငံေရးမတည္မၿငိမ္မႈမ်ားကုိပင္ ဖန္တီးလာႏုိင္ သည္။ တရုတ္ျပည္ ေျမာက္ပုိင္းေဒသႏွင့္ အေရွ႕ပိုင္းေဒသတုိ႔မွာ ေတာင္ပုိင္းႏွင့္ အေနာက္ပုိင္းတုိ႔ထက္ သာလြန္သြားၿပီျဖစ္သည္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ား အၾကား တရုတ္တစ္ႏုိင္ငံတည္းသာ အုိမင္းရင့္ေရာ္မႈဒဏ္ကုိ ဆုိးဆုိးရြားရြား ခံေနရသည္။ အုိမင္း ရင့္ေရာ္မႈဒဏ္ ခံေနရသည္ဆုိရျခင္းမွာအျခားမဟုတ္။ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူဦးေရ အလြန္အမင္း တုိးပြားေနသည္ကုိ ဆုိလုိျခင္းျဖစ္သည္။
၂၀၃၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ တရုတ္ျပည္၌ ကေလးသူငယ္ဦးေရထက္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ကာ မွီခိုသူဦးေရက ပုိမုိ မ်ားျပား ေနေပလိမ့္မည္။ အခ်ိဳ႕ ေသာ လူဦးေရဆုိင္ရာေလ့လာသူ တရုတ္ပညာရွင္မ်ားကမူ တရုတ္ျပည္ႀကီး သူေဌး မျဖစ္ခင္ အုိမင္းသြားမည္ကုိ စုိးရိမ္ေနၾကသည္။
တရုတ္ျပည္သည္ လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအတြင္း ကမာၻေပၚ၌ ကုန္ပစၥည္းအမ်ားဆုံး တင္ပို႔သည့္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာ ဂ်ာမနီကုိဖယ္ရွားကာ ၎၏ ေနရာကုိ ရယူႏုိင္ခဲ့သည္။ ကုန္ပစၥည္းအမ်ားဆုံးတင္ပုိ႔သည့္ႏုိင္ငံမ်ားစာရင္းတြင္ နဝမေျမာက္အဆင့္မွေန၍ ထိပ္ဆုံးသို႔ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအခါ ကမာၻလုံးဆုိင္ရာ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ဘ႑ာေရး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာမွာ အျငင္းပြားစရာမ်ား ပုိမုိမ်ားျပားလာသည္ျဖစ္ရာ ျပည္ပတင္ပုိ႔မႈဗဟုိ ျပဳေသာ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြားေရး မုိဒယ္လ္ကုိလည္း ျပဳျပင္ထိန္းညႇိမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ လုိအပ္လာၿပီ ျဖစ္သည္။ ယခု အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည့္ တရုတ္ျပည္၏ ၁၂ ႀကိမ္ေျမာက္ ငါးႏွစ္တာ စီမံကိန္းသည္ ျပည္ပတင္ပုိ႔မႈအေပၚ အလြန္အမင္းမွီခုိအားထားရမႈကုိ ေလွ်ာ့ခ်ရန္ႏွင့္ ျပည္တြင္းဝယ္လုိအား ျမွင့္တင္ရန္ အဓိက ဦးတည္ထားသည္။ စီမံကိန္းအမွန္အတကယ္ အလုပ္ျဖစ္၊ မျဖစ္ကုိမူ မသိႏုိင္ေသးေပ။
အာဏာရွင္ဆန္မႈ၊ ဖိႏွိပ္တင္းၾကပ္မႈမ်ား ရွိေနေသာ္ျငား တရုတ္ျပည္၏ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ တိက်ေရရာမႈ ရွိေသာ ပန္းတုိင္မ်ားကုိ ေရာက္ေအာင္သြားႏုိင္ၿပီး ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္စြမ္းရွိေၾကာင္းလုပ္ေဆာင္ ျပထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ဥပမာျပရမည္ဆုိပါက အုိလံပစ္အားကစားပြဲေတာ္ႀကီးတစ္ရပ္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏုိင္ျခင္း၊ ျမန္ႏႈန္းျမင့္မီးရထားလမ္းမ်ား ေဖာက္လုပ္ႏုိင္ျခင္း၊ ကမာၻလုံးဆုိင္ရာဘ႑ာေရး အက်ပ္အတည္းမ်ားၾကားမွ စီးပြားေရးျပန္လည္ႏုိးထလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ျခင္းတုိ႔ ျဖစ္သည္။ ယခုလုိမ်ိဳး အရည္အေသြးမ်ိဳးႏွင့္ စြမ္းေဆာင္မႈမ်ိဳးကုိ မည္သည့္ အခ်ိန္ကာလအထိ ၾကာရွည္စြာထိန္း သိမ္းထားႏုိင္မည္နည္း ဟူေသာအခ်က္ကုိ ျပင္ပကမာၻမွ ေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္သူ ပညာရွင္မ်ားသာမက တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ကုိယ္တုိင္ပင္ ပေဟဠိျဖစ္ေနၾကသည္။
အခ်ိဳ႕ေသာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူပညာရွင္မ်ားက တရုတ္ျပည္သည္ ကမာၻ႕စူပါပါဝါတည္း ဟူေသာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၏ ေနရာကုိ ရယူစိန္ေခၚရန္ ရည္မွန္းေနသည္ဟု ဆုိၾကသည္။ တရုတ္ျပည္၏ ဦးတည္ခ်က္မ်ားအေပၚ အဆုိပါ ေလ့လာသူပညာရွင္မ်ား တိက်မွန္ကန္စြာ အကဲျဖတ္ ႏုိင္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ သုိ႔မဟုတ္ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားအေနျဖင့္ အနာဂတ္ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား၏ အျမင္ကုိသိျမင္ႏုိင္မႈမရွိသည္ျဖစ္ေစ တရုတ္ျပည္အေနျဖင့္ အေမရိကန္စူပါပါဝါေနရာကို ရယူႏုိင္စြမ္း ရွိေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္မည့္ စစ္ေရးစြမ္းေဆာင္မႈမ်ိဳးပုိင္ဆုိင္ေရးမွာ သံသယမ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ ေသခ်ာ တာတစ္ခုေတာ့ ရွိသည္။ ယင္းမွာ တရုတ္ျပည္၏ စစ္ေရးအသုံးစရိတ္ျမင့္တက္မႈမွာ စီးပြားေရးထက္ပင္ ပုိမိုမ်ားျပားေနသည္ကုိေတြ႕ရသည္။
ယခုႏွစ္အတြင္း စစ္အသုံးစရိတ္မွာ ၁၂ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိပင္ ျမင့္တက္လာသည္။ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္ အျခားေသာ ႏုိင္ငံမ်ား၏ တုံ႔ျပန္ခ်က္မ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ရလိမ့္မည္ျဖစ္သလုိ ျပည္ပေဈးကြက္လုိအပ္ခ်က္၊ ႏုိင္ငံစီးပြားေရး တုိးတက္မႈဆုိင္ရာ ဦးတည္ခ်က္မ်ားျပည့္မီေရးအတြက္ လိုအပ္ေသာအရင္းအျမစ္လုိအပ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဖိအားမ်ားကုိပါ ရင္ဆုိင္ရမည္ျဖစ္သည္။
တရုတ္ႏုိင္ငံစစ္တပ္၏ သေဘာထားမွာ လြန္စြာရန္လိုသည့္အေနအထားတြင္ရွိရာ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားအၾကား တန္ျပန္ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာမွ်သည့္ ညႊန္႔ေပါင္းတပ္ဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းမႈမ်ိဳးကုိျဖစ္ေပၚေစႏုိင္သည္။ ဥပမာျပပါက ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားအေပၚ ထားရွိသည့္တရုတ္ ျပည္၏ ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒမွာ ငါသိငါတတ္ပုံစံမ်ိဳးမ်ား ပုိမုိ ပါဝင္လာသည္ကုိေတြ႕ရသည္။ အိႏၵိယ၊ ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကုိရီးယား တုိ႔ႏွင့္ဆက္ဆံေရးမွာလည္း ထိခုိက္မႈမ်ားရွိလာသည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ တရုတ္အေနျဖင့္ အာရွလုံၿခံဳေရးအတြက္ စီစဥ္လုပ္ကုိင္ရာတြင္ အေမရိကန္ကုိ ပထုတ္ရန္ ပိုမုိ ခက္ခဲသည့္ အေနအထားမ်ိဳးႏွင့္ႀကံဳလာစရာရွိသည္။
တရုတ္ျပည္၏ စီးပြားေရးအရြယ္အစားႏွင့္ စီးပြားေရးတုိးတက္သည့္ႏႈန္းျမင့္မားမႈသည္ လာမည့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း အေမရိကန္ႏွင့္ ႏႈိင္းစာလွ်င္ မလြဲမေသြ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ျဖစ္လာမည္ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ေသာ အားေကာင္းေမာင္းသန္မႈက ပါဝါအရင္းအျမစ္ဟူေသာ သေဘာအရ တရုတ္ကုိ အေမရိကန္ႏွင့္ ပုိမုိနီးကပ္ေအာင္ ေသခ်ာေပါက္လုပ္ေဆာင္ေပးလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ တရုတ္အေနျဖင့္ ပါဝါအရွိဆုံး၊ အင္အားအႀကီး ဆုံး ႏုိင္ငံ တစ္ခု အျဖစ္ အေမရိကန္ကုိ ေက်ာ္တက္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။
အကယ္၍ တရုတ္ႏုိင္ငံတြင္ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ ဆုိးရြားေစႏုိင္သည့္ ျပည္တြင္းႏုိင္ငံေရးျပႆနာ ရွိခဲ့လွ်င္ေသာ္မွ ဂ်ီဒီပီ တုိးတက္မႈ တစ္ခု တည္းကုိ အေျခခံေသာ လတ္တေလာ ခန္႔မွန္းေျခမ်ားမွာ ရႈေထာင့္တစ္ခုတည္းမွ ျဖစ္ေနသည္ကုိေတြ႕ရသည္။ ခန္႔မွန္းေျပာဆုိမႈမ်ားသည္ အေမရိကန္ စစ္ေရးအင္အား၊ ပါဝါအေပ်ာ့ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အားသာခ်က္မ်ားကုိ လ်စ္လ်ဴရႈထားသလုိ အာရွေဒသတြင္း ပါဝါခ်ိန္ခြင္လွ်ာတြင္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ အား နည္းခ်က္မ်ားကုိ လည္း ဥပကၡာျပဳထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ပုဂၢလခန္႔မွန္းခ်က္ကုိ ေျပာရမည္ဆုိပါက ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိေသာ အနာဂတ္ ကာလမ်ားထဲတြင္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခအရွိဆုံး အခင္းအက်င္းမွာ တရုတ္က အေမရိကန္ႏွင့္ အစြမ္းကုန္ယွဥ္ၿပိဳင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခုရာစုႏွစ္၏ ပထမထက္ဝက္အတြင္း အေမရိကန္ကုိ ေက်ာ္တက္မည္မဟုတ္ေပ။
မ်ားစြာအေရးႀကီးေသာအခ်က္မွာ အေမရိကန္ႏွင့္ တရုတ္တုိ႔အေနျဖင့္ တစ္ဦး၏ စြမ္းေဆာင္မႈႏွင့္ ဦးတည္ခ်က္ မ်ားကုိ တစ္ဦးကပုံႀကီးခ်ဲ႕ကာ အျပန္အလွန္ထိတ္လန္႔ေနမႈမ်ိဳးကုိ ေရွာင္ရွားသင့္ပါသည္။ ပဋိပကၡျဖစ္ေလမလားဟု ႀကိဳတင္ စဥ္းစားေနျခင္းသည္ပင္ ပဋိပကၡတစ္ခု၏ ဇာစ္ျမစ္မဟုတ္ပါ ေလာ။ လက္ရွိပကတိတရားကိုၾကည့္မည္ဆုိပါက အေမရိကန္ ႏွင့္ တရုတ္တြင္ အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ပဋိပကၡမ်ိဳး နက္နက္နဲနဲ အျမစ္တြယ္ ေနမႈမ်ိဳးမရွိေပ။ ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးတြင္ အျခားႏုိင္ငံမ်ားနည္းတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈတည္း ဟူေသာအေရးကိစၥျဖင့္ ပန္းတုိင္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ကုိင္စရာ ေျမာက္ျမားစြာ ရွိေနေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါသည္။
**********************************************************************************
အီးယူက FTA ကိစၥ ျမန္မာမွအပ အျခား အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးမည္
(7th May 2011 ရက္စြဲပါ The Jakarta Post မွ EU to negotiate FTA with all ASEAN countries, except Myanmar ကို ဘာသာျပန္ဆိုသည္။)
ဥေရာပ သမဂၢသည္ အာဆီယံ အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္မႈ သေဘာတူညီခ်က္ (FTA) အတြက္ ေဆြးေႏြးလ်က္ ရွိရာ ဥေရာပ သမဂၢ ကုန္သြယ္မႈ ေကာ္မရွင္နာ Karel De Gueht သည္ The Jakarta Post မွ Sita Winiawati Dewi ႏွင့္ အျခား သတင္းေထာက္မ်ားအား ေသာၾကာေန႔က ဂ်ာတာကာတြင္ ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္။
အင္ဒိုနီးရွားႏွင့္ FTA ညႇိႏႈိင္းမႈမ်ား တိုးတက္မႈ မည္သို႔ရွိပါသနည္း။
အင္ဒိုနီးရွားႏွင့္ အေျခအေနမွာ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က Vision Group တစ္ခုထားရွိ၍ အစီရင္ခံစာ တင္ျပရန္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔ဟာ ဇြန္လမွာ ၎တို႔၏ အစီရင္ခံစာကို ဥေရာပ၌ ေပးအပ္မည္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေစာင့္ေနတာကေတာ့ တရားဝင္ စတင္ က်င့္သံုးႏိုင္ဖို႔ အင္ဒိုနီးရွားဘက္က လက္မွတ္ ေရးထိုးဖို႔ ေစာင့္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ တိုးတက္မႈေတြ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ရက္အတိအက်ေတာ့ မေျပာလိုေသး ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားမွာ တာဝန္ခံရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါေသးတယ္။ သူတို႔အေပၚမွာ အမ်ားႀကီး မူတည္ပါတယ္။
အခုကိစၥဟာ ေဒသတြင္း အခ်င္းခ်င္း ခ်ဥ္းကပ္မႈလား။ ေဒသတစ္ခုနဲ႔ တိုင္းျပည္ တစ္ခုၾကား ဆက္သြယ္မႈ အတြက္လား။ ဘယ္လိုပါလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတင္ ေဆြးေႏြးစဥ္ကေတာ့ အာဆီယံ အဖြဲ႕ႀကီး အေနနဲ႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ ႏွစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရပ္ဆိုင္းခဲ့ရ ပါတယ္။ ပထမတစ္ခ်က္ကေတာ့ တိုင္းျပည္တစ္ခုခ်င္းဟာ တုိးတက္မႈ အဆင့္အတန္းေတြ မတူၾကပါဘူး။ ဒီေတာ့ ေဆြးေႏြး ညႇိႏႈိင္းဖို႔ အလြန္ခက္ပါ တယ္။
ဒုတိယ အခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေၾကာင့္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဒသႀကီး ႏွစ္ခုၾကား လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေရး ေဆြးေႏြးမယ္ ဆိုရင္ေတာင္၊ တစ္ႏိုင္ငံခ်င္းစီနဲ႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ အေကာက္ခြန္ႏႈန္းထားေတြ၊ အေကာက္ ခြန္ ယူနီယံေတြ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္ေတြ မတူၾကဘူးေလ။ ဒါက ဘာကိုျပသလဲဆိုေတာ့ တစ္ႏိုင္ငံခ်င္းစီနဲ႔ သီးျခားစီ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ ဆိုတာ ျပေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျခခံ ေက်ာ႐ိုးတစ္ခုတည္း ျဖစ္ေအာင္ တစ္ႏိုင္ငံခ်င္းစီနဲ႔ ညႇိေနရပါတယ္။ အခုလဲ ဗီယက္နမ္နဲ႔ ညႇိေနပါတယ္။ အေျခခံ ေက်ာ႐ိုးနဲ႔ တူေအာင္ သေဘာတူညီခ်က္ ရလိုပါတယ္။ အဖြဲ႕ဝင္ တစ္ဦးခ်င္းနဲ႔ ညႇိႏႈိင္းလို႔ ၿပီးစီးတဲ့ တစ္ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီးပြားေရး အသိုင္း အဝုိင္းႀကီး ေပၚထြက္လာမွာပါ။ ေဒသႀကီး ႏွစ္ခုၾကား ညႇိႏႈိင္းမႈ အဆင္ေျပေရးအတြက္ အထက္က ေျပာခဲ့တဲ့ နည္းလမ္းကသာ မွန္ကန္တဲ့နည္း ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။
အာဆီယံ တစ္ခုလံုးမွာ ကိုက လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေန ဆိုးရြားပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ မွတ္တမ္းေတြက မေကာင္းပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ဆို ေပကပ္ကပ္နဲ႔၊ ေခတ္ေနာက္ျပန္ေတာင္ သြားေနေသးတယ္။ အဲေတာ့ ဘာလို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုမွ ေရြးၿပီး အာ႐ံုျပဳေနရသလဲ။ ဒီျပႆနာကိုေရာ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ျမင္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါသလား။
ပထမဆံုး ေျပာလိုတာက ေဒသႀကီး ႏွစ္ခုၾကား ညႇိႏႈိင္းရာမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဖယ္ထုတ္ခဲ့မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာပါဘူး။ ဒါမွန္ကန္တဲ့ အျဖစ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒသႀကီး ႏွစ္ခု အဆင့္မွာ ညႇိေနရင္ အခ်ိန္ေတြ ၾကာသြားႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာလိုတာပါ။ လက္ေတြ႕ရဖို႔ ရလဒ္ရဖို႔ တစ္ခုၿပီးမွ တစ္ခု စဥ္းစား လုပ္ေဆာင္တာ ပိုေကာင္းပါတယ္။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ျမန္မာကိစၥဟာ ဥေရာပမွာ အထိမခံတဲ့ အကိုင္အတြယ္ရခက္တဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပ မယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာင္းလဲမႈေတြ အတြက္ လမ္းဖြင့္ ေပးထားပါတယ္။ ဥပမာဆိုရင္ မၾကာခင္က ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ၿပီးၿပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုလည္း လႊတ္ေပးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း တခ်ဳိ႕ Sanction ေတြ ေလ်ာ့ေပးၿပီး တုန္႔ျပန္ထားပါတယ္။ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈေတြ အတြက္ တုန္႔ျပန္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဆင္သင့္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီထက္မက ပိုလုပ္ျပသင့္ပါတယ္။ အာဆီယံအေနနဲ႔လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚမွာ ေလွ်ာက္ႏိုင္ဖို႔ ဖိအားေပးၿပီး အေပါင္း လကၡဏာေဆာင္တဲ့ ေနရာကေန လုပ္ေဆာင္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။ အခု ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာတယ္ေနာ္။ အခ်ဳိ႕ အာဆီယံ ႏိုင္ငံေတြမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ျပႆနာေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူရယ္လို႔ မေျပာလိုပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ FTA နဲ႔ Partership Cooperation Agreement (PCA) ကိုပဲ ဦးတည္ ေျပာမွာပါ။ ဒီကိစၥေတြကေတာ့ စဥ္းစားတဲ့ေနရာမွာ ႏိုင္ငံေရး ႐ႈေဒါင့္အေနနဲ႔ ပါတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မူဝါဒကေတာ့ PCA ကို FTA မတိုင္ခင္၊ ဒါမွမဟုတ္ တခ်ိန္တည္း သေဘာ တူညီမႈ ရလိုပါတယ္။
အီးယူအေနနဲ႔ ဆယ္ႏိုင္ငံ စလံုးနဲ႔ ညႇိသြားမွာလား။ ညႇိႏႈိင္းမဲ့ ႏိုင္ငံ အေရအတြက္ ကန္႔သတ္ထားတာမ်ား ရွိပါသလား။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ညႇိႏႈိင္းဖို႔ ေတာင္းဆိုလာတဲ့ ႏိုင္ငံမွန္သမွ်နဲ႔ ေဆြးေႏြးသြားမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ျမန္မာ ႏိုင္ငံနဲ႔ FTA ကိစၥညႇိႏႈိင္းဖို႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူး ဆိုတာ ထင္ရွားေနပါတယ္။ အကန္႔အသတ္လည္း မရွိပါဘူး။ ရွိရင္လည္း ေပ်ာက္သြားမွာပါ။ ဒါေပ မယ့္ အခုအေျခအေနမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံဖက္က ေဆြးေႏြးဖို႔ ေတာင္းဆို လာခဲ့ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူးလို႔ ေျပာမွာပါ။
*************************************************************************
အာဆီယံ ထိပ္သီး အစည္းအေဝးတြင္ လႊမ္းမိုးေနသည့္ ပဋိပကၡမ်ား
(7th May 2011 ရက္စြဲပါ The Straits Times မွ Conflicts cloud Asean summit ကို ဘာသာျပန္သည္။)
အေရွ႕ေတာင္ အာရွ အသင္းႀကီး (အာဆီယံ) မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံ၌ စေနေန႔တြင္ ေတြ႕ဆံုၾကမည္ ျဖစ္ရာ ထိုင္း- ကေမာၻဒီးယား နယ္စပ္ ပဋိပကၡ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လက္ရွိ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား စသည့္ ကိစၥမ်ား၏ အရိပ္ လႊမ္းမိုးေနမည္ ျဖစ္သည္။
အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ဂ်ကာတာတြင္ ႏွစ္ပတ္လည္ ထိပ္သီး အစည္းအေဝး မစတင္မီကပင္ ဒုကၡေပးေနေသာ အဖြဲ႕ဝင္ ႏိုင္ငံမ်ားမွ သတင္းဆိုးမ်ားက ေဆြးေႏြးရမည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ကန္႔သတ္ထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနေပသည္။
စစ္တပ္ ဦးေဆာင္ၿပီး၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား ရွိေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံက ၂၀၁၄ တြင္ အာဆီယံ ဥကၠဌ ေနရာအတြက္ ေတာင္းဆိုလာ ျခင္းေၾကာင့္ ေသာၾကာေန႔ သတင္း ေခါင္းစဥ္မ်ားတြင္ ထိုအေၾကာင္းအရာက ေနရာယူထားသည္။ အေမရိကန္ အေျခစိုက္ Human Rights Watch (HRW) က ေျပာၾကားရာတြင္ အထီးက်န္ ပစ္ထားျခင္း ခံရေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ဥကၠဌ ေနရာေပးလိုက္ပါက အမ်ား လက္ခံေအာင္ ႀကိဳးစားေနေသာ အသင္းႀကီး အေနျဖင့္ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ရာ မရွိေသာ လုပ္ရပ္ကို ျပဳလုပ္သလို ျဖစ္သြားမည္ဟု ဆိုခဲ့သည္။
ေရြးေကာက္ပြဲ အတုအေယာင္ က်င္းပၿပီး ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ရွိေနေသာ ႏိုင္ငံအေပၚ အာဆီယံ ဥကၠဌေနရာေပးၿပီး ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းသည္ ေဒသတြင္းအဖို႔ ရွက္ဖြယ္ကိစၥ ျဖစ္ေၾကာင္း HRW မွ ဒုတိယ အာရွ ဒါ႐ိုက္တာ Elaine Pearson က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဆံုးျဖတ္ရန္ လိုသည့္အခ်က္မွာ အကယ္၍ ၎တို႔အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ အလယ္တြင္ မွားယြင္းေသာ လုပ္ရပ္အရ ရယ္စရာေကာင္း ေအာင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ခြင့္ျပဳမည္လား ဆိုသည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က ႏိုင္ငံတကာ၏ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ အာဆီယံ ဥကၠဌ ရာထူးကို ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ အဆင္သင့္ျဖစ္သည့္ အခ်ိန္တြင္ ေနရာယူရန္ ေျပာၾကားမည္ ဟူေသာ အခ်က္ျဖင့္ ျငင္းပယ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း တာဝန္ရွိသူ မ်ားက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး Marty Natalegawa က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေတာင္းဆိုမႈကို ႏွစ္ရက္ၾကာ က်င္းပမည့္ ထိပ္သီး အစည္းအေဝးတြင္ တင္ျပမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ အဆင္သင့္ ျဖစ္မျဖစ္ အကဲျဖတ္ျခင္းမ်ား ၿပီးဆံုးသည္အထိ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေရႊ႕ဆိုင္းထားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ အစည္းအေဝးတြင္ လူကုန္ကူးမႈမ်ား၊ ေတာင္တ႐ုတ္ ပင္လယ္တြင္ နယ္ေျမ အျငင္းပြားမႈမ်ားႏွင့္ အေရွ႕တီေမာ၏ အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားမႈမ်ားစသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကိုလည္း ေဆြးေႏြးမည္ ျဖစ္သည္ဟု တာဝန္ရွိသူမ်ားက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
**********************************************************************************
၂၀၁၄ အာဆီယံ ဥကၠဌ ေနရာကိုလဲရန္ လာအို သေဘာတူ
(The Nation သတင္းမွ 6th May 2011 ရက္စြဲပါ Laos agrees to swap Asean Chair in 2014 သတင္းကို ဘာသာ ျပန္ဆိုသည္။)
၂၀၁၄ အာဆီယံ ဥကၠဌ ရာထူးအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ေနရာလဲရန္ လာအိုႏိုင္ငံက သေဘာတူခဲ့သည္ဟု The Nation သတင္းဌာနက ၾကားသိရသည္။ အာဆီယံ ထိပ္ပိုင္း တာဝန္ရွိသူမ်ား၏ အစည္းအေဝးတြင္ လာအို တာဝန္ရွိသူမ်ားက ၎တို႔ အေနျဖင့္ ၂၀၁၄ အာဆီယံ ဥကၠဌ ေနရာ အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ေနရာလဲရျခင္းကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ၾကသည္။ ကေမာၻဒီးယားႏွင့္ ဘ႐ူႏိုင္းက ၂၀၁၂ ႏွင့္ ၂၀၁၃ အတြက္ အာဆီယံ ဥကၠဌ ေနရာကို အသီးသီး တာဝန္ယူၾကမည္ ျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့ေသာ မတ္လကုန္တြင္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ လက္ေအာက္မွ အရပ္ဖက္ အစိုးရသစ္ကို ဖြဲ႕စည္းၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံက အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထံ ေပးစာ ေရးသားရာ၌ “အာဆီယံ၏ ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ ၂၀၁၅ သို႔ အလွည့္ေက်ာ္ သြားခဲ့ေသာ အာဆီယံ အလွည့္က် ဥကၠဌ ရာထူးကို စတင္ တာဝန္ယူရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံက အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီ” ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
**********************************************************************************
ထိုင္းႏွင့္ ကေမာၻဒီးယား အေရးတြင္ အာဆီယံ၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ေလာင္းေၾကးထပ္
(AFP သတင္းမွ 5th May 2011 ရက္စြဲပါ “Asean Credibility at stake in Thai-Cambodia row” သတင္းကို ဘာသာျပန္ဆိုသည္။)
ထိုင္းႏွင့္ ကေမာၻဒီးယား အၾကား ျဖစ္ပြားေနေသာ ေသြးထက္သံယို နယ္ျခား ပဋိပကၡသည္ ယခု သီတင္းပတ္ကုန္ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ အာဆီယံ ထိပ္သီးညီလာခံတြင္ လူေျပာမ်ားသည့္ ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္ဖြယ္ရွိေနၿပီး ၂၀၁၅ တြင္ ေဒသတြင္း ေပါင္းစည္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အာဆီယံ အဖြဲ႕က ေလလံုးထြားေနျခင္းအေပၚ သံသယမ်ား ျဖစ္ပြားေစသည္။
ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ ေနာက္ပိုင္း အနည္းဆံုး လူ ၁၈ ဦး ေသဆံုးခဲ့ရသည့္ နယ္စပ္ တိုက္ပြဲမ်ားသည္ စေနေန႔ ဂ်ကာတာတြင္ စတင္မည့္ ၂ ရက္ၾကာ အာဆီယံ ထိပ္သီး ညီလာခံတြင္ ဦးစားေပး ေဆြးေႏြးမည့္ အဓိက အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ျဖစ္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရသည္။
လက္ရွိ အာဆီယံ ဥကၠဌအင္ဒိုနီးရွားက ၾကားဝင္ေစ့စပ္မူကို ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားႀကိဳးပမ္းေနသျဖင့္ တိုက္ပြဲ ျပင္းထန္မႈ မရွိေတာ့ေသာ္လည္း အေျခအေနမွာ တင္းမာေနဆဲ ျဖစ္ၿပီး ေန႔စဥ္ အျပန္အလွန္ ပစ္ခတ္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားေနသည္။
“၂၀၁၅ မွာ အာဆီယံ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ေပၚထြန္းေရး ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ အာဆီယံ အဖြဲ႕ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ထုိင္း-ကေမာၻဒီးယား နယ္စပ္ ပဋိပကၡက ျပတ္ျပတ္သားသား စိမ္ေခၚလိုက္တာပါပဲ” ဟု ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ နယူးေဆာက္ေဝး ယူနီဗာစီတီမွ ပါေမာကၡ Cart Thayer က ေျပာၾကားသည္။ “ႏိုင္ငံေရး အေျဖထြက္ေအာင္ ၾကားဝင္ ေစ့စပ္သည့္ အာဆီယံ၏ မေအာင္ျမင္မႈသည္ အလားအလာ ေကာင္းေသာ ေဒသတြင္း အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္သည့္ အာဆီယံ အဖြဲ႕၏ ဂုဏ္သိကၡာ အေပၚ အလြန္ မလိုလားအပ္ေသာ သက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေပၚေစမည္” ဟု ၎က AFP သို႔ ေျပာၾကားသည္။
သို႔ရာတြင္ ပါေမာကၡ Thayer က ဆက္လက္၍ “အင္ဒိုနီးရွားက တက္တက္ႂကြႂကြရွိေသာ သံတမန္ ညႇိႏႈိင္းမႈ က႑မွ ဆက္လက္ပါဝင္သည့္ အခြင့္အလမ္းကို အသံုးျပဳႏိုင္သလို အျခား အာဆီယံ ႏိုင္ငံမ်ားကလည္း ဘန္ေကာက္ႏွင့္ ဖႏြမ္းပင္ကို ေစ့စပ္ ညႇိႏႈိင္းၾကရန္ ဖိအားေပးႏိုင္သည္” ဟု ေျပာၾကားသည္။
ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ အရပ္သား ၈၅၀၀၀ ခန္႔ ေနစရာမရွိ ျဖစ္ရေသာ ပဋိပကၡကို ေျဖရွင္းၾကရန္ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ ဖႏြမ္းပင္ကို အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားက ေတာင္းဆုိၾကဖြယ္ ရွိသည္ဟု သံတမန္ သတင္းရပ္ကြက္က ဆိုုသည္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလက အာဆီယံ ဝန္ႀကီးမ်ား အထူးအစည္းအေဝးတြင္ ထိုင္း ႏွင့္ ကေမာၻဒီးယား နယ္စပ္၌ အင္ဒိုနီးရွား စစ္ေရး အကဲခတ္မ်ား ထားရွိမည့္ အစီအစဥ္ကို စစ္ဖက္ ျဖစ္ပြားေနသည့္ အိမ္နီးခ်င္း ႏွစ္ႏိုင္ငံက သေဘာတူ လက္ခံခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္သည္။
Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.