yangonchronicle2011 Op-Ed |
၃.၅.၂၀၁၂
ေဆာင္းပါးက႑
- ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္
*****************************************
ေဆာင္းပါးက႑
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္
မိုးျမင့္ၿငိမ္း
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွ စတင္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ကိုလိုနီစနစ္အေမြဆိုးဟု ဆို၍ရႏုိင္သည့္ ဗမာႏွင့္ တုိင္းရင္းသားမ်ားအၾကား ေသြးကြဲ ေနမႈကို ခံစားခဲ့ရသည္။ သို႔ႏွင့္ ကမာၻေပၚတြင္ အရွည္လ်ားဆံုး ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး ျဖစ္ပြားခဲ့ရသည္။ တပ္မေတာ္မွ အင္အားႀကီးမားလာခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္း ရင္းမွာလည္း ယင္းျပည္တြင္းစစ္ေပၚတြင္ မ်ားစြာ မူတည္သည္။ ထိုျပည္တြင္းစစ္ အရွိန္တက္လာတုိင္း စစ္တပ္မွ ႏုိင္ငံေတာ္တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ အာဏာ သိမ္းခဲ့ရျခင္းကို ၁၉၄၉၊ ၁၉၅၈၊ ၁၉၆၂ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအရ သိႏိုင္သည္။ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ ပထစအစိုးရလက္ထက္ ပမညတ အမတ္တစ္ဦးျဖစ္ သည့္ ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္ ေျပာခဲ့သလိုပင္ “စစ္ေဘာင္က်ယ္လွ်င္ ဒီမိုကေရစီေဘာင္က်ဥ္းတယ္”ဟူသည့္ စကားအတိုင္း ဒီမုိကေရစီမွာ ရင့္က်က္မႈအဆင့္ ထိ ေရာက္မလာႏုိင္ဘဲ လမ္းခုလတ္မွာပင္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္သြားခဲ့ရသည္။ ပါလီမန္ေခတ္ ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးတည္ေဆာက္မႈ အပိုင္းကိုလည္း သံုးသပ္ ၾကည့္ပါဦး။ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးေၾကာင့္ စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အားယူလုပ္ေဆာင္၍ မရႏုိင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိ လွ်င္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းေနမည္သာျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တိုင္းရင္းသားအေရးကို ေဝဖန္ေျပာၾကားတိုင္း ဖယ္ဒရယ္စနစ္ဆုိသည့္ စကားကို လိုလားႏွစ္ ၿခိဳက္သည့္ဟန္ျဖင့္ အၿမဲတေစ ထည့္သြင္း ေျပာၾကားေလ့ရွိသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္ကာစကဆိုလွ်င္လည္း စကၠန္းပင္လံုဆိုၿပီး အုိဒီယာတစ္ခု ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းမ်ိဳးလည္း ရွိသည္။ အမွန္စင္စစ္ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ဖဆပလညီလာခံ တြင္ တင္သြင္းခဲ့သည့္ ၁၉၄၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသည္ ဖယ္ဒရယ္ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ လက္ေတြ႕က်သည့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ ဦး ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အဂၤလိပ္တို႔၏ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့မႈ၊ ျမန္မာတို႔၏ စ႐ုိက္ သေဘာသဘာဝကိုလည္း သိသည့္အားေလွ်ာ္စြာ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ဆႏၵကို လံုးလံုး မပစ္ပယ္ဘဲ ျပည္ေထာင္စုစနစ္တစ္ရပ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့သည္။
ယခု ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ အေမရိကန္လို အာဏာျခင္း တန္းတူရွိသည့္ အားေကာင္း သည့္ ဗဟိုအစိုးရႏွင့္ အားေကာင္းသည့္ ေဒသႏၱရအစိုးရမ်ိဳး မဟုတ္သည့္တုိင္ ျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္းေဒသႀကီးတစ္ခုစီတြင္ ကိုယ္ပုိင္အစိုးရအဖြဲ႕၊ ကိုယ္ပိုင္ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္တရားစီးရင္ေရးတုိ႔ ရွိၾကသည္။ ဖြဲ႕စည္း ပံုအေျခခံဥပေဒဇယား ၂ အရ တိုင္းေဒသႀကီးသို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မ်ား ဥပေဒ ျပဳခြင့္ရွိသည့္ က႑မ်ားကို ထည့္သြင္း ေရးဆြဲထားျခင္းျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုမွ တုိင္းေဒသႀကီးသို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္မ်ားကို စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ေျဖေလွ်ာ့ကာ (deregulation) လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား ေပးအပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ဆိုရာမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ ပကတိအေျခအေန၊ ေရခံေျမခံသေဘာတရားမ်ား (local context) အရသာဖန္တီးပံုေဖာ္မွ ေအာင္ျမင္ႏုိင္မွာျဖစ္ၿပီး အျခားႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံမွ စနစ္ကို သြပ္သြင္းပံုေဖာ္လွ်င္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းမည္သာ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ႏွင့္မေတာ္သည့္ အက်ီကို ဝတ္ရသည့္အတြက္ ပံုမက်၊ ပန္းမက် ျဖစ္ေနမည္သာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အေမရိကန္လို ဖယ္ဒရယ္စနစ္ အျပည့္အဝ က်င့္သံုးရန္ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးပါ။ တစ္ျပည္ေထာင္စနစ္ (unitary system) မွအစ ဖယ္ဒရယ္စနစ္ (federal system) အ လယ္ မဟာမိတ္စနစ္ (confederation) အဆံုး ပူးစည္းမႈသေဘာအရ (integration theory) ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံသည္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္စနစ္ကုိ ဆီေလွ်ာ္သလို ႏိႈင္းရသေဘာအားျဖင့္ က်င့္သံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္မွသာ ေအာင္ျမင္ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တိုင္းရင္းသားမ်ားတြင္ ဗမာတုိင္းရင္းသားမ်ားမွာ လူမ်ားစုျဖစ္ေသာ္လည္း လူနည္းစု တုိင္းရင္းသားမ်ားအေပၚ ေယဘူယ်အားျဖင့္ လူမ်ိဳးႀကီးပံုစံ ဆက္ဆံေရးမ်ိဳး မထားရွိပါ။ လူမ်ိဳးႀကီးပံုစံမ်ိဳး မရွိေသာ္လည္း ဗမာအမ်ားစု မီွတင္းေနထိုင္သည့္အတြက္ လႊမ္းမိုးႀကီးစိုးမႈ ရွိေနသည့္သေဘာ သက္ေရာက္မႈ ရွိေနသည္။ ဤသည္မွာ လူနည္းစုတိုင္းရင္းသားမ်ား ခြဲျခားဆက္ဆံလိုသည့္ စိတ္ထားမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ မတူကြဲျပားျခင္းဆုိသည့္ သေဘာကို အေလးထားမႈ အားနည္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထုိအတြက္ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ တုိင္ရင္းသားမ်ားအေနျဖင့္ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားကို လူမ်ိဳးႀကီးဟူ၍ ၾကည့္ျမင္ သလုိ ၎တို႔၏ တိုင္းရင္သားျဖစ္တည္မႈ အမွတ္အသားသ႐ုပ္အေပၚ (identity) ထိန္းသိမ္းကာကြယ္လိုသည့္ သေဘာလည္း ရွိသည္။ အမွတ္အသား သ႐ုပ္ဆိုသည္မွာလည္း အသိုင္းအဝုိင္းစိတ္ဓာတ္၊ စုစည္းညီညြတ္မႈစိတ္ဓာတ္ မ်ားျပားထြန္းကားျခင္း အစရွိသည့္ အလင္းဘက္အျခမ္းရွိသလို၊ အၾကမ္း ဖက္လိုစိတ္၊ ပ်က္စီးလိုစိတ္ အစရွိသည့္ အေမွာင္ဖက္အျခမ္းလည္း ရွိသည္။
ယခုအခါတြင္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ၏ လမ္းညႊန္မႈျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္မႈ အဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕မွ တာဝန္ယူ၍ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ေနေလသည္။ လက္ရွိ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားမွလည္း မိမိတို႔၏ အမွတ္အသားသ႐ုပ္အတြက္ လက္နက္ကိုင္ ၍ အစိုးရႏွင့္ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေနျခင္းသည္ မိမိတို႔ လူမ်ိဳးစုတို႔၏ လူေနမႈဘဝ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ အေထာက္အကူမျဖစ္ပံုကို သိရွိနားလည္လာၿပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ ၎တို႔၏ လုိလားခ်က္မ်ားကို အျပန္အလွန္ ညႇိႏိႈင္းေလ်ာ့ခ်၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတူလက္မွတ္မ်ား ခ်ဳပ္ဆုိ ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ တစ္ႏွစ္သာသာရွိေသးေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို လက္ေတြ႕အလုပ္ျဖစ္ေအာင္တနည္း ရင့္က်က္သည့္ ဒီမုိကေရစီျဖစ္ ေအာင္ အသြင္ကူးေျပာင္း ႀကိဳးစားေနရသည့္ အစဦးကာလလည္း ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ လူအမ်ားစုဆႏၵျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သည္ဟု ဆိုေသာ္ျငား လည္း လူနည္းစု၏ ဆႏၵကို အေလးထားရသည္။ လူနည္းစု တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ အမွတ္အသားသ႐ုပ္လကၡဏာ(identity) ကို အေလးထားျခင္း သည္ အသြင္ကြဲ အဆင္ကြဲျဖစ္မႈအေပၚ (diversity) ႏွလံုးသြင္းလက္ခံႏိုင္ျခင္း (tolerance) ျဖစ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားအားလံုးကို စုေပါင္း၍ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားဟု သေဘာထားႏုိင္ျခင္းသည္လည္း စုစည္းညီညြတ္မႈ(unity) ရွိလာမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုသို႔ ဒီမိုကေရစီစိတ္အေျခခံမ်ားျဖင့္ ပေဒသာစံုယဥ္ေက်းမႈ (multi -culturalism) ထြန္းကားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းႏွင့္အတူ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးကိုလည္း စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္သြားႏုိင္မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
*****************************************
Google Docs makes it easy to create, store and share online documents, spreadsheets and presentations.