Transparency Myanmar: {chronicle2011:4415} yangonchronicle2011 Op-Ed (yangonchronicle2010@googlegroups.com)

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဒီမိုကရက္တုိက္ေဇးရွင္းအခ်ိဳးအေကြ႕မ်ားမွာ တစ္ေကြ႕ထက္တစ္ေကြ႕ ပိုမိုစိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းလာသည္။ ေလ့လာသံုးသပ္သူ မ်ားကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲ၏ ရင္သပ္႐ႈေမာဖြယ္ ျပကြက္မ်ားကို တခုတ္တရ ေျပာၾကလာေလသည္။ စာေရးသူအျမင္၌ အကယ္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးစနစ္သစ္မွာ အျခားႏုိင္ငံတစ္ခုမွ တင္ပို႔လာသည့္ စနစ္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ယခုေလာက္ အလုပ္ျဖစ္မည္မဟုတ္။ ယခု ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္၏ အသြားအလာကိုၾကည့္လွ်င္ ကိုယ္ပုိင္ဟန္ျဖင့္ ေပၚထြက္လာသည့္ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ (Home-grow politic) ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယခုလို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသက္ဝင္လာသည့္ သေဘာဟု ဆိုရမည္။ ကိုယ့္အရပ္ကုိယ္ဇာတ္ကို သိ၍ ယင္းဇာတ္ကို ႏုိင္ေအာင္ကၾကရသည့္သေဘာလည္း ျဖစ္သည္။

ဖြဲ႕စည္းပံု၏ ရည္ရြယ္ရင္း

စာေရးသူ ယခုလို ရွည္ရွည္ေဝးေဝး နိဒါန္းပ်ိဳးေနသည္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနသည့္ ႏုိင္ငံေရးအေရြ႕ ႏွစ္ခုေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ပထမ တစ္ခုမွာ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအၾကား အားၿပိဳင္ေနၾကသည့္ အာဏာခြဲေဝမႈ ပဋိပကၡျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားေရာ၊ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအဝုိင္း က အေလးထားေစာင့္ၾကည့္ေနရသည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒ၏ ေက်ာ႐ုိးကို ေရးသားခဲ့သည့္ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ ရည္ရြယ္ ရင္းအတိုင္း ျဖစ္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုႏုိင္ေပသည္။ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္သည္ အေမရိကန္ဖြဲ႕စည္းပံု၏ ပံုစံကိုယူ၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ဥပေဒျပဳေရး မ႑ိဳင္ႏွစ္ ရပ္ၾကား အာဏာခြဲေဝမႈ သီးျခားစီျဖစ္ေအာင္ႏွင့္ ေရးရာေကာ္မတီမ်ားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္တာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ေစဖို႔ ေရးဆြဲခဲ့သည္။

တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ အေျဖရွာ

ယခု ခံု႐ုံးကိစၥကိုၾကည့္လွ်င္ ဤအခ်က္မွာ အထူးေပၚလြင္မႈရွိသည္ဟု ဆိုႏုိင္သည္။ အမွန္စင္စစ္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား၏ လႊတ္ေတာ္ ေရးရာေကာ္မတီမ်ားအား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ သတ္မွတ္ေပးေရးအဆိုႏွင့္ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားမွာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၏ ရည္ရြယ္ရင္း သေဘာတရား အရ မွန္ကန္မႈရွိသည္ဟု ဆိုႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ လုပ္နည္းမွားေနသည္ဟုေတာ့ ေျပာရမည္ပင္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာအေပၚ ထိုသို႔ ဖိအားေပး ေတာင္းဆို ေနျခင္းမွာ ျပႆနာအမွန္တကယ္ ေျပလည္ႏုိင္သည့္ နည္းလမ္းေတာ့မဟုတ္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကိုယ္တိုင္လည္း မတူတာေတြကို ေဘးဖယ္ထားၿပီး တူတာေတြကို လက္တြဲလုပ္မည္ဟု ဆိုထားျခင္းေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ဉာဏ္ႀကီးႀကီးလုပ္ေဆာင္ေနသည့္ အစိုးရအဖြဲ႕မွာ လႊတ္ေတာ္၏ အျပန္အလွန္ ထိန္းေၾကာင္းေရး ေတာင္းဆိုမႈကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေဆာင္ရြက္သြားႏုိင္မည္သာ ျဖစ္သည္။

ဟန္ျပမဟုတ္ဘဲ ထိေရာက္ဖို႔

ဒုတိယအေရးမွာ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးမ်ား၊ ဒု-ဝန္ႀကီးမ်ားအေျပာင္းအလဲျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဝန္ႀကီးအေျပာင္းအလဲမ်ားကို ယခင္ အစိုးရ မ်ားလက္ထက္က လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္မည္ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳးထက္ ဤကိစၥကုိ ဒီဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီးက ကိုင္ တြယ္သည္ဟူေသာ သေဘာမ်ိဳးေလာက္သည္။ တနည္းဆိုရလွ်င္ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီယႏၱရား၏ ထိေရာက္မႈကို အေလးမေပး။ သို႔ေသာ္ ယခုလို ကမာၻႏွင့္ ျပန္ လည္ဆက္သြယ္လာသည့္ အခ်ိန္အခါတြင္ ႏုိင္ငံတကာစံႏႈန္းမ်ားအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ဖို႔မွာ အထူးပင္ အေရးပါလာသည္။ အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရးကိစၥ မ်ားတြင္ျဖစ္သည္။ ထုိအတြက္ေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးအေျပာင္းအလဲအမ်ားစုမွာ စီးပြားေရးမူဝါဒခ်မွတ္သည့္ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ား ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထုိ႔အျပင္ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးေလးပါးကို ဌာနလက္ကိုင္မရွိသည့္ သမၼတ႐ုံးဝန္ႀကီးမ်ားအျဖစ္ ခန္႔အပ္ထားမႈမွာလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပင္ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ သမၼတ႐ုံးဝန္ႀကီးေလးပါး၏ ေဆာင္ရြက္ခဲ့မႈမ်ားကိုၾကည့္လွ်င္ သမၼတအေနျဖင့္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးႏွင့္ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ပိုမို အေလးထားလုပ္ေဆာင္သြားမည့္သေဘာရွိသည္ဟု သံုးသပ္၍ ရႏုိင္သည္။

သမၼတ႐ုံးဝန္ႀကီးေလးပါးအနက္ ဦးေအာင္မင္းႏွင့္ ဦးစိုးသိန္းမွာ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို တက္တက္ၾကြၾကြႏွင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ဘ႑ေရးႏွင့္ အခြန္ဝန္ႀကီးဌာနမွ ဦးလွထြန္း၊ အမ်ိဳး သားစီမံကိန္းဝန္ႀကီးဌာနမွ ဦးတင္ႏုိင္သိန္းတို႔ ျဖစ္ေနျခင္းႏွင့္ ဦးစိုးသိန္းသည္ပင္ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ သမၼတ အေနျဖင့္ စီးပြားေရးအေျပာင္းလဲကို ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ေဆာင္လုိသည့္ သေဘာပင္ျဖစ္သည္ဟု သံုးသပ္မိသည္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ သူ၏ ၁ႏွစ္ေက်ာ္သက္တမ္းအတြင္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ပထမအဆင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အခါ အေပၚပိုင္းေျပာင္းေသာ္လည္း ေအာက္ေျခလုိက္ပါ ေျပာင္းလဲ လာျခင္းမရွိသည္ကုိ သိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုအတြက္ေၾကာင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ဒုတိယအဆင့္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ဟန္ျပမ ဟုတ္ဘဲ (show case) ထိေရာက္မႈကို အေလးထားေဆာင္ရြက္လိုသည့္ သေဘာေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးအေျပာင္းအလဲမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သံုးသပ္မိသည္။

စာေရးသူအေနျဖင့္ ဤအေရြ႕ႏွစ္ခုကို စိတ္ဝင္စားရျခင္းမွာ အေၾကာင္းအရင္းသံုးခုေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ပထမတစ္ခုမွာ ဒီမိုကေရစီ လက္ေတြ႕ က်င့္သံုးမႈ ပီျပင္လာမႈျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အေျပာင္းအလဲမ်ားမွာ ျမန္ဆန္လြန္းေသာ္လည္း အားရဖို႔ေတာ့ ေကာင္းသည္။ အေရးႀကီးသည္မွာ သေဘာထားႀကီးႀကီးထားႏုိင္ၾကဖို႔ ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအခ်က္မွာ စီးပြားေရးအေျပာင္းအလဲကို ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ေဆာင္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္ဟု မူဝါဒ ခ်မွတ္သူမ်ား ထဲထဲဝင္ဝင္ သိလာျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ယခင္အစိုးရမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္အဆက္ဆက္မွာ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး အခန္းက႑ကို သိပ္အေလးမထားခဲ့ေပ။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္မွာ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အစဥ္အလာမရွိသည့္ အရည္အခ်င္းအဓိကထားေရြး ခ်ယ္မႈ (meritocracy) ကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သားတူညီမ်ားေကာင္းစားေရး (nepotism) ႏွင့္ လက္သင့္ရာ စားေတာ္ေခၚေရး (cronyism) တို႔ အားနည္းဖို႔ မ်ားသြားၿပီ္ျဖစ္သည္။

*****************************************

Attached: yangonchronicle2011 Op-Ed

Google Drive: create, share, and keep all your stuff in one place.

Transparency Myanmar

transparency.myanmar@gmail.com

Welcome

Blog Archive

Labels

{chronicle2011:4415} yangonchronicle2011 Op-Ed (yangonchronicle2010@googlegroups.com)

0 comments:

Post a Comment