Posts
Canada.com,5 - Dec - 2009
အခ်ိန္မွာ မနက္ခင္း ေဝလီေဝလင္း ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႕ပိုင္းေဒသ ရြာတစ္ရြာမွာ (၁၃) ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္သည္ ေခြးတစ္အုပ္ ထိုး၍ ေဟာင္လုိက္ေသာ အသံကို ၾကားလိုက္ရပါသည္။ သူမ၏ မိဘမ်ားသည္ သူမတို႔ ေမာင္ႏွမ တစ္စုကို အျမန္ စုစည္းလုိက္ၿပီး အစိုးရ စစ္တပ္က စက္ေသနတ္မ်ား ပစ္ခတ္၍ တဲမ်ား မီး႐ႈိ႕ေနေသာ ဇာတိရြာမွ သူတို႔ မိသားစု (၁၀) ဦး ထြက္ေျပးလာခဲ့ပါသည္။
အနီးအနားရိွ ေတာအုပ္အတြင္းမွ ျမစ္ကမ္းေဘးတြင္ မိသားစု ပုန္းေအာင္း၍ ရြာတြင္းမွ ျမင့္တက္လာေသာ မီးခိုးလံုးမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၾကပါသည္။ ညပိုင္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေတာထဲမွ ထြက္၍ ျမစ္ကို ျဖတ္ကူးကာ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားသို႔ ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါသည္။
၁၉၉၂ ခုႏွစ္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္ ျဖစ္ပါသည္။
ယခုအခါ ႀကီးျပင္းလာေသာ ကရင္လူမ်ဳိး ဇစ္ပိုရာမင္းသည္ "ကရင္လူမ်ဳိးကို ရွာေတြ႕ႏိုင္မည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ေနရာမွာ ျပတိုက္ပင္ ျဖစ္သည္" ဟု ႀကံဳးဝါးခဲ့သည့္ ျမန္မာစစ္ အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ျပန္လည္ သတိရေနပါသည္။
သို႔ရာတြင္ ကေနဒါ ႏိုင္ငံ အႏွံ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔ ေနထိုင္ၾကသည့္ ေနရာမ်ားအနက္မွ တစ္ခုျဖစ္ေသာ ကေနဒါ အေနာက္ဖက္ ကမ္း႐ိုးတန္းတြင္ ေနထိုင္ေသာ ကရင္လူမ်ဳိးစု အသိုင္းအဝိုင္းေလးက ဘာမ်ား ေျပာႏိုင္ပါဦးမည္နည္း။
၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ကေနဒါႏိုင္ငံ Langley, BC တြင္ ပထမဆံုး အေျခခ် ေနထိုင္ခြင့္ရေသာ ကရင္လူမ်ဳိး ဒုကၡသည္ (၃၅၀) ၌ ဇစ္ပိုရာမင္းလည္း ပါဝင္ခဲ့ပါသည္။
သူမသည္ ယခုအခါ ေဒသတြင္း ခ႐ိုင္ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းတြင္ အလုပ္လုပ္ေနၿပီး BC (British Columbia) တြင္ ဘဝကို ေနသားက်ေအာင္ ႀကိဳးစားေနေသာ ကရင္လူငယ္မ်ားကို ကူညီေနပါသည္။ သူမ ကူညီေနေသာ မိဘစံုတြဲမ်ားအနက္ (၂) ဦးမွာ ေအလီရွာ (၄၃ ႏွစ္) ႏွင့္ ၎၏ ဇနီး ႏြဲ႕ႏြဲ႕ (၃၆ ႏွစ္) တို႔ ျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဒုကၡသည္ စခန္းတြင္းရွိ ဝါးတဲကေလးမွ ထြက္ခြာခဲ့စဥ္က မိမိတို႔ မိသားစု အလြန္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့သည္ဟု ေအလီရွာက ေျပာျပပါသည္။
ကေနဒါ အစိုးရက ၎၏ မိသားစုကို လက္ခံလိုက္ေၾကာင္း ၾကားသိရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ေအလီရွာ ေတြးမိသည္မွာ "အကယ္၍ မိမိတို႔သာ ကေနဒါ ေရာက္သြားခဲ့ပါက သြားခ်င္ရာကို လြတ္လပ္စြာ သြားႏိုင္ၿပီ၊ ကေလးမ်ားအတြက္လည္း ေမွ်ာ္လင့္စရာ အနာဂတ္ ရွိလာၿပီ" ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
မိသားစုလိုက္ Langley သို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး ဆီးႏွင္းဖံုးေသာ ေတာင္တန္းမ်ား အနားသတ္ထားသည့္ ေတာင္ၾကားေဒသကို ေတြ႕ရသည့္အခါ ဒီေနရာမ်ဳိးကို အိမ္မက္ေတာင္ မမက္ဘူးပါဟု ေတြးေတာမိေၾကာင္း ၎က ေျပာပါသည္။
ေဒသတြင္း ခ႐ိုင္ေက်ာင္းမွ အေျခခ် အလုပ္သမားတစ္ဦး ျဖစ္သူ လီဇာဆက္ဒလာ က ေျပာင္းေရႊ႕ အေျခစိုက္ေသာ မိသားစုမ်ားကို Seasonal Donation Bank က ကူညီ ပံ့ပိုးေၾကာင္း၊ ေဟာ္ကီ အားကစားကလည္း ကရင္လူငယ္မ်ား၏ ႀကံခိုင္ေရးကို အေထာက္အကူ ျပဳေၾကာင္း ဝမ္းပန္းတသာ ေျပာျပပါသည္။ "စုစည္း ညီညြတ္ေအာင္ အမွန္တကယ္ အေထာက္အကူ ရပါတယ္၊ ကေနဒါ ကေလးမ်ားႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆံု ခင္မင္ခြင့္ ရပါတယ္" ဟု သူမက ရွင္းျပပါသည္။
ယခင္ႏွစ္က ကရင္ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ေဟာ္ကီ ကစားကြင္း ပစၥည္းမ်ားကို Donation Bank က ေပးအပ္ ကူညီခဲ့ပါသည္။ လူငယ္ေလးမ်ားသည္ road hockey ကစားခြင့္ရၾကၿပီး ဆယ္ေက်ာ္သက္ လူငယ္ (၄၀) ခန္႔မွာ NHL အသင္းေဟာင္း Trevor Linden ၏ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲ ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
"အခုအခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို သူတို႔ ကေနဒီယမ္ လို႔ေတာင္ ထင္ေနၾကၿပီ။ ၿပီးေတာ့ အရင္က ေရခဲကိုေတာင္ မျမင္ဘူးတဲ့ ကေလးေတြ အတြက္ေတာ့ သိပ္ကို အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေပါ့ရွင္" ဟု ဇစ္ပိုရာမင္းက ဆက္လက္ ေျပာၾကားပါသည္။
ကေနဒါ ႏိုင္ငံသား တေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို အေလးထားတတ္ေအာင္ Langley အသိုင္းအဝိုင္းက အမွန္တကယ္ စည္း႐ံုး ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္ဟု ဆက္ဒလာက ခ်ီးက်ဴးပါသည္။
ဒီကို ေရာက္လာတဲ့ မိသားစုေတြရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေတြကို ၾကားရာတြင္ အလြန္ ရင္နာမိသည္ဟု ေျပာခဲ့သူ ဆက္ဒလာက အခု ကေနဒါမွာ ေနထိုင္ခြင့္ရတာ ေခါင္းေပၚမွာ လံုၿခံဳတဲ့ အမိုးရွိေနသလို အရမ္း ကံေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားမိပါတယ္ဟု ဖြင့္ဟ ေျပာျပခဲ့ပါသည္။
--
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.