Posts
The New York Times, BENEDICT ROGERS, 18th Dec 2009
ကမာၻႀကီးကို ထပ္ကာထပ္ကာ သတိေပးရန္ လိုအပ္ေသာ အခ်က္တစ္ခုမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရသည္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကို ထဲထဲဝင္ဝင္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဆက္လက္ ျပဳလုပ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္ဆိုေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားမ်ားမွာ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္မႈအား ျပသမိပါက ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္ခံရပါ သည္။ ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကမာၻႀကီးသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေသာ သံဃာေတာ္မ်ား အေရးအခင္းတြင္ မ်က္ျမင္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ သံဃာေတာ္ အမ်ားအျပား ေပ်ာက္ဆံုး၊ အသတ္ခံရၿပီး၊ ရာႏွင့္ခ်ီ၍ ေထာင္ထဲတြင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔အျပင္ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူ (၂၀၀၀) ေက်ာ္မွာလည္း ယခုအထိ ေထာင္မ်ားတြင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္ၿပီး ႏွိပ္စက္ခံရျခင္း၊ ေဆးကုသေပးမႈ မရွိျခင္း၊ သဘာဝ မက်ေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ား ေပးျခင္းတို႔ကို ခံခဲ့ရပါသည္။
ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္မင္းယုကိုမွာ ေထာင္ဒဏ္ (၁၀၄) ႏွစ္ အျပစ္ ေပးခံရၿပီး၊ ရွမ္းတုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ခြန္ထြန္းဦးမွာလည္း ေထာင္ဒဏ္ (၉၃) ႏွစ္ ခ်မွတ္ျခင္း ခံရသည္။ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူ မင္းကိုႏိုင္မွာ ေထာင္ဒဏ္ (၆၅) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရပါသည္။ ထင္ရွားေသာ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပင္လွ်င္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ (၁၄) ႏွစ္ ေနခဲ့ရၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ (၁၈) လ ထပ္တိုးခဲ့ျပန္ပါသည္။
အမ်ားစုမွာ မိသားစုႏွင့္ ေဝးရာ မုိင္ေထာင္ခ်ီ ကြာေဝးေသာ ေထာင္မ်ားတြင္ ထားရွိျခင္း ခံရၿပီး၊ အခ်ဳိ႕မွာ အလြန္ ေနမေကာင္း ျဖစ္လ်က္ ရွိၾကပါသည္။
စစ္အာဏာရွင္ လက္ထက္တြင္ လူအမ်ား သတိမျပဳမိေသာ အႏွိပ္စက္ခံ အမ်ဳိးအစား တစ္မ်ဳိး ရွိပါသည္။ ၎မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။
စစ္အစိုးရသည္ ကရင္၊ ကရင္နီ၊ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားကို စစ္ဆင္ေရးမ်ား ျပဳလုပ္၍ ေသြးထြက္သံယိုမႈမ်ား ရွိေစခဲ့ပါသည္။ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ရြာေပါင္း (၃၃၀၀) ခန္႔ ဖ်က္ဆီးခံရၿပီး လူေပါင္း တစ္သန္းေက်ာ္ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္၏ ကရင္နီ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ေျပာရာတြင္ ပိုေပါ့ကို အေႏွးျပကြက္ႏွင့္ ျပေနသလိုမ်ဳိး အေနအထားဟု ရွင္းျပခဲ့ပါသည္။
အဆိုပါ စစ္ဆင္ေရးတြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို အဓမၼ ျပဳက်င့္ျခင္းကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ စနစ္တက် လက္နက္သဖြယ္ အသံုးျပဳခဲ့ၿပီး၊ အဓမၼ လုပ္အားေပးေစမႈ၊ မိုင္းရွင္းရာတြင္ လူမ်ားအား အသံုးျပဳျခင္း၊ ကေလးစစ္သားမ်ားအား အတင္းအၾကပ္ ခုိင္းေစျခင္းမ်ားကို ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေျမာက္ဘက္ႏွင့္ အေနာက္ဘက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ကိုးကြယ္သူ အမ်ားစု ေနထိုင္ရာ ခ်င္းျပည္နယ္နွင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္တို႔တြင္ ဘာသာေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ စနစ္တက် တရားမွ်တမႈ မရွိဘဲ ခြဲျခား ဆက္ဆံမႈမ်ားကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါသည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္ရွိ မူဆလင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တုိင္းရင္းသားအျဖစ္ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္ခြင့္ကို ျငင္းပယ္ျခင္း ခံရၿပီး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံသို႔ အေျခအေနမဲ့ ထြက္ေျပးၾကရပါသည္။ ၎တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မ်ဳိးဆက္ႏွင့္ ခ်ီ၍ ေနထိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။
ကၽြႏု္ပ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ သူ၏ နယ္စပ္ေဒသမ်ားသို႔ အႀကိမ္ (၃၀) မက သြားေရာက္ခဲ့ဖူး ပါသည္။ ထိုသို႔ သြားေရာက္စဥ္ ကေလး စစ္သား လုပ္ခဲ့ဖူးသူမ်ား၊ အုပ္စုလိုက္ အႏိုင္က်င့္ခံခဲ့ရေသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ ရြာမ်ားကို မီး႐ိႈ႕ခဲ့၍ ထြက္ေျပးရေသာ လူမ်ားကို ေတြ႕ခဲ့ရပါသည္။
ယခုႏွစ္ အေစာပိုင္းက ကၽြႏု္ပ္သည္ ၎တို႔ ရြာကို ဝင္ေရာက္ တိုက္ခိုက္စဥ္က ေျခႏွစ္ဖက္ ျဖတ္ခဲ့ရေသာ လူတစ္ဦးကို ေတြ႕ခဲ့ရပါသည္။ ၎က ျဖစ္စဥ္ကို ေျပာျပရာတြင္ စစ္သားမ်ား ရြာသို႔ ဝင္ေရာက္လာစဥ္ ၎ ထြက္ေျပးခဲ့ေၾကာင္း၊ စစ္သားမ်ား ျပန္ထြက္သြားမွ ၎အိမ္ရွိရာ ေနရာသို႔ က်န္ရစ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ေကာက္ယူရန္ ျပန္လာရာ၊ အိမ္မွာ ျပာ ျဖစ္ေနၿပီး၊ စစ္တပ္ ေထာင္ထားေသာ မိုင္းကို နင္းမိၿပီး၊ ေျခႏွစ္ဖက္ ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ေဆးကုသမႈ ရရိွရန္ တစ္ေန႔လံုး သြားရေၾကာင္း၊ တစ္ပတ္ခန္႔ ၾကာေသာ္ ခ်ဳိင္းေထာက္ျဖင့္ ေတာထဲမွ ျဖတ္၍ ထြက္ေျပးခဲ့ေၾကာင္း၊ ထိုင္းနယ္စပ္ရွိ အိမ္မဲ့ ယာမဲ့မ်ား ေနထိုင္ေသာ စခန္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ေလးလခန္႔ ၾကာေသာ္ ထိုစခန္းမွာလည္း တိုက္ခိုက္ခံရေသာေၾကာင့္ ထြက္ေျပး ခဲ့ရျပန္ေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။
မ်က္ျမင္ သက္ေသတစ္ဦး၏ ေျပာျပခ်က္အရ ခ်င္းျပည္နယ္ရွိ ေထာင္တစ္ခုတြင္ ေထာင္မွ ထြက္ေျပးရန္ ႀကိဳးစားသူမ်ားကို ဓားျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ထိုး၍ ဆားေရထဲတြင္ ႏွစ္ကာ၊ မီး႐ႈိ႕ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ကရင္ျပည္နယ္ရွိ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက ၎၏ အမ်ဳိးသားကို သစ္ပင္မွ ႀကိဳးျဖင့္ ေျပာင္းျပန္ ခ်ည္ထားၿပီး၊ မ်က္လံုးမ်ားကို ေဖာက္ကာ ေရႏွစ္သတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။
အဆိုပါ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားအတြက္ ကုလသမဂၢမွ မွတ္တမ္းမ်ား ထားရွိပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေထြေထြ ညီလာခံ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ အဆိုပါ က်ဴးလြန္မႈမ်ားကို ႐ံႈ႕ခ်ခဲ့ပါသည္။ ကုလသမဂၢ၏ အထူးေဖာ္ျပခ်က္တြင္ အဆိုပါ က်ဴးလြန္မႈမ်ားကို အဆင့္ျမင့္ပိုင္းမွ ခ်မွတ္ေသာ မူဝါဒမ်ား၏ အက်ဳိးဆက္ ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ၊ တရားဥပေဒအရ မ်က္စိမွိတ္ထားမႈမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။
မၾကာေသးမီက အေထြေထြ ညီလာခံ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တြင္ ျမန္မာအစိုးရအား ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ လူသားခ်င္း စာနာေသာ ဥပေဒမ်ားကို ခ်ဳိးေဖာက္ေနမႈမ်ားအား ရပ္တန္းက ရပ္ရန္ တိုက္တြန္းထားပါသည္။
ကုလသမဂၢသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား လူမ်ဳိးတုန္းေအာင္ ျပဳလုပ္မႈတြင္ ေစာင့္ၾကည့္ရမည့္ စာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းထားပါသည္။ Genocide Risk Indices က ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဆူဒန္ႏွင့္အတူ အမ်ဳိးျပဳန္းေအာင္ သတ္ျဖတ္မႈ စာရင္းတြင္ ဂ႐ုျပဳမည့္ ထိပ္ဆံုး ႏွစ္ႏိုင္ငံအျဖစ္ စာရင္းသြင္းထားပါသည္။
Minority Rights Group ကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို အႏၱရာယ္မ်ားႏွင့္ ေနထိုင္ေနရေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ား ရွိေသာ ထိပ္ဆံုး ငါးႏိုင္ငံတြင္ စာရင္းသြင္းထားပါသည္။ Freedom House ကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို အဆိုးတကာ အဆိုးဆံုးအျဖစ္ ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။
ယခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသည္ ၎၏ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ထားရွိေသာ မူဝါဒကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ၿပီး အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ဆက္လက္ ထားရွိေသာ ခ်ဥ္းကပ္ ဆက္ဆံေရး ဝါဒအသစ္ကို ခ်မွတ္ခဲ့ပါသည္။
မူဝါဒအသစ္မွာ မူအရ မွန္ကန္ေသာ ခ်ဥ္းကပ္မႈ ျဖစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈအတြက္ လုပ္သင့္ေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရေရာ ေဒသတြင္းရွိ ႏိုင္ငံမ်ားကပါ ေပးလိုေသာ အခ်က္ကိုမရဘဲ မွားယြင္း အဓိပၸာယ္ ေကာက္ယူမည္ကို စိုးရိမ္ရပါသည္။
သမၼတ Obama ကေရာ ဝါရင့္ အေမရိကန္ အာဏာပိုင္မ်ားကပါ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ခိုင္မာေသာ တိုးတက္မႈမ်ား လက္ဆုတ္လက္ကိုင္ မျပႏိုင္ဘဲ အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို ႐ုတ္သိမ္းေပးလိမ့္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း အၿမဲတေစ အေလးထား ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုး လႊတ္ေပးေရးႏွင့္ စစ္အစိုးရ၊ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားသူမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအၾကား အဓိပၸာယ္ရွိေသာ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေဒသတြင္းက အေမရိကန္တို႔ သေဘာထား ေပ်ာ့ေျပာင္းလာသည္ဟု ထင္ျမင္လာၾကသည္။
ကံမေကာင္းေသာ အခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ခ်ဥ္းကပ္မႈကို ပိုမို တင္းက်ပ္သည့္ လကၡဏာရွိေနစဥ္ အေမရိကန္တို႔က သေဘာထား ေပ်ာ့ေျပာင္းလာၿပီ အထင္ျဖင့္ တင္းက်ပ္မည့္ အစီအစဥ္ကို ရပ္လုိက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ စကားေျပာရန္ ႀကိဳးစားျခင္းသည္ မွန္ကန္ေသာ္လည္း အားေကာင္းၿပီး တိက်သည့္ ဖိအားေပးမႈမ်ားလည္း ရွိေနရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရလွ်င္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းက အေရးယူမႈ အနည္းငယ္သာ ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ႏိုင္ငံမ်ားသည္ စစ္အစိုးရကို လက္နက္မ်ား ဆက္လက္ ေရာင္းခ်လ်က္ ရွိၿပီး လက္နက္ ေရာင္းခ်မႈေၾကာင့္ မည္သည့္ အေရးယူမႈမွ် မခံရေပ။
စစ္အစိုးရသည္ စစ္ရာဇဝတ္မႈမ်ား၊ လူသားခ်င္း စာနာမႈ မရွိေသာ ျပစ္မႈမ်ား က်ဴးလြန္လ်က္ ရွိပါသည္။ ဟားဗတ္ ဥပေဒေက်ာင္း၏ ကမာၻ႔ေပၚတြင္ ဦးေဆာင္ ဥပေဒကၽြမ္းက်င္သူ ပုဂၢိဳလ္ ငါးဦးက ျပဳစုေသာ "Crimes in Burma" အစီရင္ခံစာ၌ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံတကာ ရာဇဝတ္မႈ ဥပေဒမ်ားကို အလြယ္တကူ ေဖာက္ဖ်က္ က်ဴးလြန္ေနမႈမ်ားေၾကာင့္ ပထမအဆင့္ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အေနျဖင့္ အျမစ္တြယ္ေနေသာ က်ဴးလြန္မႈမ်ားကို စံုစမ္းစစ္ေဆးရန္ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕စည္းရန္ လိုအပ္သည္ဟု ေဖာ္ျပသလို ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ အပတ္က ကမာၻ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာခ်က္ (၆၁) ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္ပါသည္။ ယင္းကိစၥသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေရးတယူ မရွိခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ ကုလသမဂၢ အေနျဖင့္ စစ္အစိုးရကို ႏိုင္ငံတကာမွ လက္နက္ေရာင္းဝယ္မႈ ပိတ္ဆို႔ ခ်မွတ္ရန္ႏွင့္ အကာအကြယ္ ေပးေရးအတြက္ တာဝန္ရွိသည္ဟု ခံယူခ်က္ ရွိလာေအာင္ လုပ္ေပးရန္ႏွင့္ စစ္အစိုးရ၏ ရာဇဝတ္မႈမ်ားကို စံုစမ္း စစ္ေဆးရန္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အဆုိပါ က်ဴးလြန္မႈမ်ားအတြက္ ဥပေဒအရ အေရးယူမႈ မရွိျခင္းကို အဆံုးသတ္ရန္ အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.