Posts
Asian Tribune, By Nehginpao Kipgen, 24 Dec 2009
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ကုန္ရန္ ရက္ပုိင္းမွ်သာလုိေတာ့သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ေနထုိင္ၾက သူမ်ားေရာ ႏုိင္ငံတကာအသုိင္းအဝိုင္းကပါ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္မည္ဟုဆုိ ထားေသာ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြကုိ ေစာင့္ၾကည့္လ်က္ရွိၾကပါသည္။ ေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒမ်ားကုိ ေၾကညာျခင္းမရွိေသးေသာ္လည္း စစ္အစုိးရသည္ ေရြးေကာက္ပဲြကုိ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈအား တရားဝင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးမည့္ အခြင့္အေရးတစ္ခုအျဖစ္ ႐ႈျမင္ ထားပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ တုိင္းျပည္တြင္ ေျဖရွင္းစရာ အေရးႀကီးေသာ ကိစၥရပ္မ်ားစြာရွိေန ပါေသးသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ အေႏွးႏွင့္ အျမန္ဆုိသလုိ ေပါင္းစည္း ညီညႊတ္ေရး လုိအပ္ ေနပါသည္။ ျပင္အကူအညီမ်ား သို႔မဟုတ္ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္ျခင္းသည္ ဒီမုိကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကုိ ေခ်ာေမြ႕ေအာင္ အကူအညီ ေပး႐ုံသာရွိၿပီး၊ အမွတ္တကယ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား ကုိယ္တုိင္က ျပဳလုပ္ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အေမရိကန္ ကဲ့သုိ႔ေသာ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ားက စစ္ေရးအရ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္ျခင္းမ်ဳိး သည္သာ စစ္အစုိးရကုိ ဖယ္ရွားရန္ အျမန္ဆံုး နည္းလမ္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ စတင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ စစ္တပ္သည္ ၁၉၇၄ တြင္ ျမန္မာဆုိရွယ္ လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီမွာ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ကာ ၁၉၈၈ တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရး ေကာ္မတီ၊ ၁၁၉၉၇ တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရး ႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ စသည္ျဖင့္ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာင္းကာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီး အတုိက္အခံ အုပ္စုမ်ားကုိ ရက္ရက္စက္စက္ ဖိႏွိပ္ခဲ့ၿပီး၊ တုိင္းျပည္ကုိ အထီးက်န္ တုိင္းျပည္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါသည္။
ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အသစ္တြင္ ပါလီမန္၌ ၂၅% ကုိ စစ္တပ္မွ ေနရာယူ ထားမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႔ထားမည္ျဖစ္ပါသည္။ အေရးေပၚ အေျခ တြင္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္သည္ ဥပေဒျပဳအာဏာ၊ တရားစီရင္ေရး အာဏာႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးအာဏာ တုိ႔ကုိ ကိုင္တြယ္ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ အေျခခံဥပေဒကုိ ျပင္ဆင္မည္ ဆုိလွ်င္ ပါလီမန္၏ ၇၅% ႏွင့္ အထက္ ေထာက္ခံမဲရရန္ လုိအပ္မည္ျဖစ္ပါသည္။
အေျခခံဥပေဒကုိ ျပင္ဆင္ျခင္းမျပဳလွ်င္၊ ဒီမုိကေရစီအမည္ခံၿပီး စစ္တပ္မွ ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္မည္ဟုသာ ေကာက္ခ်က္ဆဲြရလိမ့္မည္ျဖစ္ပါသည္။ SPDC မွ စစ္တပ္က ႀကိဳးကိုင္ေသာ ပါလီမန္စနစ္သုိ႔ေျပာင္းသြားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပျခင္းသည္ စစ္အစုိးရ၏ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီ အတြက္ လမ္းျပေျမပံု (၇)အဆင့္တြင္ နံပါတ္(၅) အဆင့္ ျဖစ္ပါသည္။ က်န္ရွိေသာ ၂ ဆင့္မွာ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ခံရေသာ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ေခတ္မွီ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေသာ ဒီမုိကရက္တစ္ ႏုိင္ငံတုိ႔ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ေရြးေကာက္ပဲြဆီသုိ႔ ဦးတည္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အဓိက အတုိက္အခံ ပါတီအေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ပါဝင္မည္လား (သုိ႔မဟုတ္) ပါဝင္ခြင့္ျပဳ မည္လား ဆုိသည့္ အခ်က္ကုိမူ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရွိရေသးပါ။ မည္သုိ႔ပင္ ဆုိေစ၊ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ မပါဝင္ခဲ့လွ်င္ ႀကီးမားေသာ အေရးကိစၥျဖစ္ပါမည္။ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားက ထုိအခ်က္ကုိ ေထာက္ျပၿပီး ေရြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္ကုိ လက္ခံၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ NLD မပါဝင္ခဲ့ ေသာ္လည္း NLD အေနျဖင့္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္ကုိ ပစ္ပယ္လုိက္သလုိ ျဖစ္သြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာ လကလည္း အုိဘားမားအစုိးရသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေရး မူဝါဒကုိ စတင္ခဲ့ေသာ္လည္း NLD ႏွင့္ စစ္အစုိးရတုိ႔၏ ေပါင္းစည္းမႈ ျဖစ္စဥ္မွာ ေႏွးေကြး လြန္းလွပါသည္။ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေရး ျဖစ္စဥ္သည္ အစျပဳ႐ုံသာ ရွိေသးသျဖင့္ သံုးသပ္ရန္ ေစာလြန္းေနပါေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ တုိင္းျပည္၏ ဒီမုိကေရစီ လုပ္ငန္းတြင္ အေပါင္းလကၡဏာ ေဆာင္ေသာ တုိးတက္မႈမ်ား ရွိပါေသးသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ စက္တင္ဘာလက တစ္ႀကိမ္၊ ႏုိဝင္ဘာလကတစ္ႀကိမ္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊထံသုိ႔ စာေရးသားေပးပုိ႔ခဲ့ပါသည္။ ပထမအႀကိမ္ စာေရးသား ေပးပုိ႔ျခင္းေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ ဥေရာပသမဂၢ ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်တုိ႔မွ သံတမန္မ်ားႏွင့္ အေရးယူ ပိတ္ဆုိ႔မႈ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးခြင့္ ရရွိ ခဲ့ပါသည္။
ဒုတိယစာအရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ NLD မွ သက္ႀကီးေခါင္းေဆာင္ ၃ ဦးျဖစ္ေသာ၊ ဦးေအာင္ေရႊ၊ ဦးလြင္ႏွင့္ ဦးလြန္းတင္တုိ႔ျဖင့္ ဒီဇင္ဘာ ၁၆ ရက္ေန႔က ေတြ႕ ဆံုခြင့္ရရွိခဲ့ပါသည္။
ဒုတိယစာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ အေနာက္ႏုိင္ငံ မ်ားက ခ်မွတ္ထားေသာ အေရးယူမႈမ်ား ေျဖေလ်ာ့ေရးအတြက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ျပဳရန္ ေတာင္းဆုိခဲ့ပါသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊသည္ စစ္အစုိးရ၏ အႂကြင္းမဲ့ အာဏာရွင္ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္၊ ၎တုိ႔ႏွစ္ဦး ေတြ႕ဆံုမႈသည္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းေရးအတြက္ အေရးႀကီးေသာ ေျခလွမ္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ဝါရွင္တန္သည္ တုိးတက္မႈအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က အျပည့္ရွိေနပါသည္။ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရးဌာန ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ Ian Kelly က ဒီဇင္ဘာ ၁၆ ရက္ေန႔က ေျပာၾကားရာတြင္ မိမိတုိ႔သည္ ျမန္မာအစုိးရအား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ ဒီ မုိကရက္တစ္ အတုိက္အခံမ်ား၊ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အျခားႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သူမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးကုိ တုိက္တြန္း သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ ပါသည္။
ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝိုင္း အေနျဖင့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံျဖစ္ေပၚေစေရး ဦးတည္ခ်က္ျဖင့္ ဆက္ဆံေရးမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ လုိအပ္ပါ သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ စီးပြားေရးအရေရာ မဟာဗ်ဴဟာအရပါ လႊမ္းမုိးႏိုင္ရန္ ၿပိဳင္ဆုိင္လ်က္ ရွိၾကေသာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံႏွင့္ အိႏိၵယႏုိင္ငံတုိ႔ အေနျဖင့္ သေဘာေပါက္သင့္ သည္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေၾကာင့္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားႏွင့္ ခ်ီ၍ ဆုိးရြားေသာ အက်ဳိးဆက္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ရသည္ကုိ နားလည္ သင့္ေပသည္။ အက်ယ္ခ်ဲ႕၍ ရွင္းျပရန္ လုိအပ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ၊ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား ေထာင္ေသာင္း ခ်ီ၍ ထြက္ေျပးေနရျခင္း၊ တုိင္းျပည္တြင္းတြင္ အိမ္ေျခမဲ့သူမ်ား၊ ဆင္းရဲ မဲြေတေနမႈမ်ား တုိးပြားလာမႈ တုိ႔ကုိ ၾကည့္႐ုံျဖင့္ နားလည္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။
စစ္အစုိးရႏွင့္ စစ္ေရးအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စီးပြားေရးအရ ေသာ္လည္း ေကာင္း ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္႐ုံမွ်ျဖင့္ ျပႆနာ ေျပလည္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ သဘာဝအရ တုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာမ်ား ရွိခဲ့ပါသည္။ တ႐ုတ္ႏွင့္ အိႏိၵယတုိ႔က ျမန္မာအစုိးရကုိ စစ္ေရး ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ား ေပးျခင္းသည္ ႏုိင္ငံတြင္းရွိ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ားကို ဒုကၡမ်ား ပုိမုိေတြ႕ေစၿပီး ခံစားေစသည္ ႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ Asean အဖဲြ႕ဝင္ႏုိင္ငံမ်ား အေနျဖင့္ အနည္းဆံုးေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကိစၥမ်ားကုိ အသံက်ယ္က်ယ္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာၾကားရန္ လုိလိမ့္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခါ Asean သည္ ဝါရွင္တန္ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ အား ပစ္ပယ္ထားသည္ဟု အျပစ္တင္၍ မရေတာ့ေပ။ ယခုအခ်ိန္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအဖုိ႔ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္စည္းလံုး ညီညြတ္ေရး လမ္းေၾကာင္းကုိ စတင္ရန္ အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလုိပါသည္။
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.