Posts
Reuters, From Flexnews , 12th February 2010
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မႏွစ္က ဆန္တင္ပုိ႔မႈ ႏွစ္ဆ ျမင့္တက္ခဲ့ၿပီးေနာက္၊ လယ္ယာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ျပဳျပင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ကာ ယခင္ကအတုိင္း ကမၻာ႔ဆန္တင္ပုိ႔မႈ အမ်ားဆံုးႏုိင္ငံ ျပန္ျဖစ္ေရးကုိ အိပ္မက္ မက္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ စီမံခန္႔ခဲြမႈ မွားယြင္းမႈမ်ားႏွင့္ အေရးယူ ပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားေၾကာင့္ ဆန္တင္ပုိ႔မႈ ပမာဏမ်ား က်ဆင္းခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
ကုန္သည္မ်ားက တုိးတက္မႈ ရွိလာေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ၾကၿပီး၊ သုိ႔ေသာ္ ယခင္လုိ ဆန္တင္ပုိ႔မႈ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ရန္မူ ႏွစ္အနည္းငယ္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိေၾကာင္း၊ အသစ္ ဖဲြ႕စည္းခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ဆန္စပါး လုပ္ငန္းအသင္း (MRIA) မွ အႀကီးအကဲက ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏိုင္ငံႏွင့္ ဗီယက္နမ္တုိ႔ထက္ စာလွ်င္ ဆန္ထုတ္လုပ္မႈ တုိးတက္ရန္ အလားအလာ အမ်ားႀကီး ရွိေၾကာင္း သုိ႔ေသာ္ ၎တုိ႔ကဲ့သုိ႔ တုိးတက္ရန္ အမ်ားႀကီး လုပ္ရဦးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း MRIA ဥကၠဌ ဦးခ်စ္ခိုင္က Reuters သုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ကမၻာထိပ္တန္း ဆန္တင္ပုိ႔သူ ျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ဆန္တန္ခ်ိန္ (၈.၅၇) သန္းႏွင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က တန္ခ်ိန္ ၁၀ သန္း တင္ပုိ႔ခဲ့ပါသည္။ ဗီယက္နမ္သည္ ဒုတိယ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က တန္ခ်ိန္ (၆) သန္း တင္ပုိ႔ခဲ့သည္။
ကုလသမဂၢ၏ FAO မွ ေျပာၾကားရာတြင္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဆန္တန္ခ်ိန္ (၈) သိန္း တင္ပုိ႔ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ပုဂၢလိက စစ္ေဆးေရးအဖဲြ႕ ျဖစ္ေသာ SGS (Myanmar) ကမူ ဆန္တန္ခ်ိန္ (၁.၀၃) သန္း တင္ပုိ႔ခဲ့သည္ဟု ဆုိသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ဆန္တန္ခ်ိန္ ၅၄၇၀၀၀ သာ တင္ပုိ႔ႏုိင္ခဲ့သည္။
မိမိတုိ႔၏ ဆန္အမ်ားစုသည္ အေနာက္ အာဖရိကသုိ႔ တင္ပုိ႔ၿပီး ပုိမုိ တုိးတက္ ဝယ္ယူရန္ ရွိေနေၾကာင္း၊ မိမိတုိ႔၏ ေစ်းခ်ဳိသာမႈကလည္း ဆဲြေဆာင္မႈ ရွိေၾကာင္း SGS မန္ေနဂ်င္း ဒါ႐ုိက္တာ ဦးေက်ာ္တင္က ေျပာသည္။
ယခုအခါ မိမိတုိ႔သည္ ျပည္တြင္း ဖူလံုမႈကုိ စိတ္ပူစရာ မလုိဘဲ တန္ (၈) ေသာင္းခန္႔ အသာေလး တင္ပုိ႔ႏုိင္ေၾကာင္း ၎က ျဖည့္စြက္ ေျပာၾကားလိုက္သည္။
SGS သည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ဆန္လက္က်န္ တန္ ၃၀၀၀၀ တင္ပုိ႔မႈအား ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ စာရင္းတြင္ ထည့္ေပါင္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က နာဂစ္ မုန္တုိင္း တုိက္ခတ္ခဲ့ၿပီး ဆန္တင္ပုိ႔မႈမ်ား ရပ္ဆုိင္းခဲ့ရသည္။
၁၉၃၄ ခုႏွစ္က ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ကမၻာေပၚတြင္ ဆန္တင္ပုိ႔မႈ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဆန္တန္ခ်ိန္ ၃.၄ သန္း တင္ပုိ႔ႏုိင္ခဲ့သည္။
ဆန္စပါးတင္ပုိ႔မႈက႑သည္ ၁၉၆၂ မွ ၁၉၈၈ အတြင္း ဆုိရွယ္လစ္အစုိးရလက္ေအာက္တြင္ မွားယြင္းေသာ စီမံခန္႔ခဲြမႈေၾကာင့္ က်ဆင္းခဲ့ရၿပီး၊ တုိင္းျပည္သည္လည္း လူအခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈ မ်ားေၾကာင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွ ကုန္သြယ္ေရးပိတ္ဆုိ႔အေရးယူမႈမ်ားခ်မွတ္ခဲ့ရာ အလူးအလဲခံစားခဲ့ရ ပါသည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကတည္းက အာဏာရယူခဲ့သည့္ စစ္အစုိးရသည္ ဆန္စပါးက႑ျပန္လည္ႏုိးထ လာေရးအတြက္ ႀကိဳးစားခဲ့ရာ စုိက္ပ်ဳိးသူမ်ား၊ ဆန္စက္ပုိင္ရွင္မ်ားႏွင့္ ဆန္တင္ပုိ႔သူမ်ား စုေပါင္း၍ MRIA ကုိ ဖဲြ႕စည္းတည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး လြတ္လပ္ေသာ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားႏွင့္ နည္းပညာရွင္မ်ားစု၍ Think Tank တစ္ခုဖဲြထားပါေသးသည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံတုိ႔တြင္ စပါးတစ္ဧကလွ်င္ တင္း ၂၀၀ (တစ္တင္းလွ်င္ ၄၆ ေပါင္(သုိ႔) ၂၁ ကီလုိဂရမ္)ထြက္ရွိေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တစ္ဧကတင္း ၆၀ သာထြက္ပါသည္။ ဟု ဦးခ်စ္ခိုင္ကေျပာပါသည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံႏွင့္ဗီယက္နမ္တုိ႔သည္ တန္ခ်ိန္ ၁၀ သန္းႏွင့္ ၆ သန္းအသီးသီးတင္ပုိ႔သည္ဟု ဆုိရာ တြင္၊ ၎တုိ႔၏ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္ကုိ မထိခိုက္ေပ။ မိမိတုိ႔ႏုိင္ငံတြင္မူ တန္ခ်ိန္တစ္သန္းေလာက္ ပုိ႔ခဲ့ မည္ဆုိလွ်င္၊ ေစ်းကြက္တြင္ အနည္းငယ္ထိခိုက္မႈရွိႏုိင္ေၾကာင္း ၎ကေျပာပါသည္။
စုိက္ပ်ဳိးေရးက႑ကုိ တုိးတက္ေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ လူဦးေရအမ်ားစုကုိ လူေနမႈစနစ္ျမႇင့္ တင္ေပးရန္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ေၾကာင္း အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ျမန္မာ့လူဦးေရ၏ ၇၀% သည္ လယ္သမားမ်ားႏွင့္ ၎တုိ႔၏ မိသားစုမ်ားျဖစ္ၾကေၾကာင္း၊ အသက္ ၆၂ ႏွစ္ရွိအဆုိပါ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ကေျပာပါသည္။
ယခုမိမိတုိ႔လုပ္ေနေသာ အေရးအႀကီးဆံုးတစ္ခုမွာ စပါးစုိက္ဧက၊ အထြက္ႏႈန္း၊ ျပည္တြင္းစား သံုးမႈလိုအပ္ခ်က္၊ ဆန္စီးဆင္းမႈစသည္မ်ားကုိ မွန္ကန္တိက်ေသာ စာရင္းဇယားမရွိပဲ၊ မွန္ကန္ေသာ မူဝါဒခ်မွတ္ရန္ အခက္အခဲရွိေၾကာင္း ၎ကေျပာပါသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္မူ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြက္ ဆန္မည္မွ်တင္ပုိ႔မည္ဆုိသည္ကုိ တရားဝင္ခန္႔မွန္းမႈမ်ား မရွိေသးပါ။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာလက FAO မွ ခန္႔မွန္းရာတြင္ အာဖရိကမွ လုိအပ္ခ်က္မ်ားျပားေသာ ေၾကာင့္ ဆန္တန္ခ်ိန္တစ္သန္းခန္႔တင္ပုိ႔ႏုိင္လိမ့္မည္ဟုဆုိပါသည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္က နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္း၏ ဒဏ္ကုိ အျပင္းအထန္ခံလုိက္ရၿပီး၊ ယခုအခါ ျမန္မာ့ဆန္စပါး က႑သည္ ျပန္လည္နလံထူလာၿပီး၂၀၀၉-၁၀ တြင္စပါး တန္ခ်ိန္ ၃၁.၅ သန္း ထြက္ရွိ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႀကိတ္ခဲြၿပီး ဆန္တန္ခ်ိန္ ၁၉၀၈ သန္းရရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း FAO ၏ အဆုိအရ သိရွိရပါသည္။
ကုန္သည္မ်ားကလည္း ယခုႏွစ္ပုိမုိတင္ပုိ႔ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ဆုိေနၾကၿပီး၊ ထုိင္း၊ ဗီယက္နမ္တုိ႔ႏွင့္ ေစ်းႏႈန္းကိစၥ ၿပိဳင္ဆုိင္ရလိမ့္မည္ဟု ဆုိပါသည္။
၅% အက်ဳိးပါေသာ ဆန္ကုိျမန္မာႏုိင္ငံက တစ္တန္လွ်င္ ေဒၚလာ ၃၅၀ ေစ်းဖြင့္ေနခ်ိန္တြင္ အဆုိပါဆန္အဆင့္ကုိ ဗီယက္နမ္က ေဒၚလာ ၄၃၀ ႏွင့္ ထုိင္းက ေဒၚလာ ၅၄၀ ေစ်းဖြင့္ၾကပါသည္။
အဆုိပါအခ်က္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အားသာခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ အထူးသျဖင့္ အာဖရိကသည္ အရည္အေသြးျမင့္ေသာ ဆန္မ်ားကုိ မတတ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ယခု ႏွစ္ဆန္ပုိမုိတင္ပုိ႔ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံသူ ထုိင္းကုန္သည္တစ္ဦးကဆုိပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ကုန္သည္မ်ားက အားနည္းခ်က္မ်ားစြာကုိလည္းေထာက္ျပၾကရာ၊ ကုန္ပစၥည္းပုိ႔ ေဆာင္ေရးစနစ္၏ အားနည္းမႈ၊ အရည္အေသြးထိန္းခ်ဳပ္မႈမရွိျခင္း၊ သေဘၤာတင္ေနာက္က်မႈမ်ားအျပင္ ဓာတ္ေျမၾသဇာႏွင့္ ပတ္သက္၍ စီမံခန္႔ခဲြမႈအမွားမ်ားကိုေထာက္ျပၾကပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဆန္စပါးအဓိကတင္ပုိ႔သူျဖစ္လာႏုိင္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာဦး ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကုန္သည္တစ္ဦးကဆုိပါသည္။
MRIA သည္ ျပႆနာမ်ားကုိ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေၾကာင္း ဦးခ်စ္ခိုင္က ေျပာပါသည္။
မိမိတုိ႔၏ ရည္တုိမဟာဗ်ဴဟာမွာ တစ္ဧကထြက္ႏႈန္းတုိးေရးအတြက္ စက္မႈလယ္ယာျပဳလုပ္ ျခင္း၊ မ်ဳိးေစ့အေကာင္းသံုးျခင္းႏွင့္ဓာတ္ေျမၾသဇာသံုးေရးျဖစ္ေၾကာင္း၊ စုိက္ပ်ဳိးဧကတုိးေရးမွာ ေရရွည္ မွသာျဖစ္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးခ်စ္ခုိင္က ေျပာပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထြက္ႏႈန္း မေကာင္းျခင္းမွာ ဓာတ္တုေျမၾသဇာ အနည္းငယ္သာသံုး၍ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရွိရပါသည္။ FAO ၏ ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံထက္ တစ္ဧက လွ်င္ ၆.၈ ႀကိမ္ပုိ၍ ဓာတ္ေျမၾသဇာသံုးၿပီး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္သည္ ၆.၃ ႀကိမ္ႏွင့္ ၅.၈ ႀကိမ္ပုိ ၍ သံုးၾကပါသည္။
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.