Posts
The Washington Post, Paulo S'ergio Pinheiro , 23rd July 2010
ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဟီလာရီ ကလင္တန္သည္ ယခုအပတ္တြင္ အာဆီယံ ေဒသတြင္း ဖိုရမ္သို႔ တက္ေရာက္ေနရာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ဆက္ဆံေရး အတြက္ အေမရိကန္၏ ႀကိဳးပမ္းမႈကို စစ္ေဆးရန္ အခ်ိန္ေကာင္း ျဖစ္သည္။ သမၼတ Obama တက္လာေသာအခါ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝုိင္းသည္ ကမာၻ႔ျပႆနာမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုႏွင့္ ေဆြးေႏြးမည့္ အေမရိကန္၏ ဝါဒကို အလြန္တရာ စိတ္ဝင္စားခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေရးကိစၥသည္ အျခားကိစၥမ်ားထက္ ပိုမိုေျပာဆိုရန္ လိုအပ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္တပ္အာဏာရွင္သည္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ မိမိတိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို ႏွိပ္စက္လ်က္ရွိၿပီး၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္က ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႐ႈံးနိမ့္ျခင္းေၾကာင့္ အာဏာလႊဲေပးရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့သည္။
၂၀၀၉ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေမရိကန္၏မူဝါဒကို ျပန္လည္ သံုးသပ္လ်က္ ရွိေၾကာင္း ကလင္တန္က ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ရာ ကၽြႏု္ပ္အပါအဝင္ အေမရိကန္ အစိုးရသစ္ကို ေစာင့္ၾကည့္သူမ်ားက လက္ခုပ္တီးခဲ့ၾကသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ျမန္မာအစိုးရဖန္တီးခဲ့ေသာ ျပႆနာမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ႀကိဳးစားသည့္ အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥမ်ား အတြက္ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ရွစ္ႏွစ္ၾကာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ရာ စဥ္းစား ေတြးေခၚမႈ အသစ္အခ်ဳိ႕သည္ တန္ဖိုးရွိလိမ့္မည္ဟု ကၽြႏု္ပ္နားလည္သည္။ သုိ႔ေသာ္ Obama အစိုးရသည္ ရွင္းျပ၍ မရႏိုင္ေသာ ေျခလွမ္းမွားမ်ားကို အေစာပိုင္း ကတည္းက ျပဳလုပ္ခဲ့ျပန္သည္။
ပထမဆံုး Obama အစိုးရသည္ ၎၏မူဝါဒသစ္ အလုပ္ျဖစ္ေရးအတြက္ ရွစ္လခန္႔ အခ်ိန္ယူခဲ့သည္။ ျမန္မာ အစိုးရသည္ ယခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ ရွိေနခ်ိန္တြင္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကို ပိုမိုျပဳလုပ္လ်က္ရွိရာ၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသည္ မည္သို႔တုန္႔ျပန္မည္ ဆိုသည္ကို ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးမႈ ျပဳလုပ္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့သည္။ ဝါရွင္တန္သည္ ၎၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ဆက္သြယ္ေျပာျပရန္ မျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့႐ံုမက၊ ၎၏ ၿငိမ္သက္ေနျခင္း အတြက္ သံတမန္ အမ်ားစု၏ အျမင္မ်ား ႐ႈတ္ေထြးေစခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္အတြင္း ျမန္မာအစိုးရအေပၚ ဖိအားမ်ား ေလ်ာ့နည္းခဲ့ၿပီး အျခားတိုင္းျပည္မ်ားကလည္း အေမရိကန္၏ မူဝါဒ ျပန္လည္ သံုးသပ္မႈ၏ အေျဖကို ေစာင့္ေနခဲ့ၾကသည္။ မူဝါဒသစ္ကို ေနာက္ဆံုး ေၾကညာေသာအခါ အေရးယူမႈမ်ားကို ဆက္လက္ ရွိေနေစၿပီး ဆက္ဆံေရး တိုးျမႇင့္ရန္ ေၾကညာခဲ့ရာ ထူးထူးျခားျခား ဘာမွ်မရွိေသာ ထူးျခားေကာင္းမြန္မႈ မရွိေသာ မူဝါဒ ျဖစ္သည္။ ထိုမူဝါဒအတြက္ အဘယ္ေၾကာင့္ ရွစ္လခန္႔ အခ်ိန္ယူရသည္ဆိုသည္မွာ မရွင္းလင္းသည့္ အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။
ဒုတိယ အခ်က္အားျဖင့္ အေမရိကန္ အစိုးရသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေပၚ မူဝါဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ အထူး ညႇိႏႈိင္းေရး အရာရွိတစ္ဦးကို ကြန္ဂရက္က အာဏာေပးအပ္ႏွင္းရန္ လိုအပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး Kurt Campbell သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေရးတြင္ ေခါင္းေဆာင္ရန္ အရည္အခ်င္း အျပည့္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ၎သည္ အာရွႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေမရိကန္ မူဝါဒေရးရာ ကိစၥကိုလည္း တာဝန္ခံထားရသည္ ျဖစ္ရာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အဆက္မျပတ္ အာ႐ံုျပဳရန္ အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ ရွိေနျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အဆက္မျပတ္ အာ႐ံုျပဳ ၾကည့္ေနရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းသည္ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ျဖစ္ရသည္။
ေနာက္ဆံုးအခ်က္မွာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသည္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ ဆက္ဆံရာတြင္ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းစြာပင္ ၎တစ္ဦးတည္း ခ်ဥ္းကပ္သြားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္ နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ရေသာ အခ်က္မွာ အေမရိကန္ အစိုးရသည္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးရာတြင္ အျခား ပါတနာမ်ား ေခၚမသြားပဲ၊ ၎အေနျဖင့္ ျမန္မာ အစိုးရအေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ ရွိလိမ့္မည္ဟု ေတြးထင္ေနသည့္ အခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီတြင္ တ႐ုတ္ႏွင့္ ႐ုရွားတို႔၏ ေထာက္ခံမႈ ရွိသည္ ဆိုသည္ကို ျမန္မာ အစိုးရက သိသည္။ ၎တြင္ သဘာဝ သံယံဇာတမ်ားမွ ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာဘီလီယံႏွင့္ ခ်ီ၍ ရရွိေနသည္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအေနျဖင့္ လက္ရွိ အေရးယူမႈမ်ဳိးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ၾသဇာ လႊမ္းမိုးမႈ မရရွိႏိုင္ေပ။ ျမန္မာ အစိုးရအေပၚ အေရးပါ အရာေရာက္သူ တစ္ဦးဦးကို ေခၚသြင္းမသြားဘဲ၊ အေမရိကန္ အေနျဖင့္ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ မရွိႏိုင္ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အေနျဖင့္ ျမန္မာ အစိုးရကို ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ ရွိေစလိုလွ်င္ ၎၏ ခ်ဥ္းကပ္မႈပံုစံကို လံုးဝခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲပစ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္စားလွယ္ ခန္႔အပ္မႈကို အသာထား အေမရိကန္ အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ မူဝါဒကို လူႀကီးပိုင္းမွ ဦးစားေပး လုပ္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာအစိုးရသည္ အေပၚစီးမွ အသာရေနၿပီ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေပါင္းစံု ပါဝင္ သေဘာတူေသာ ဖိအားမ်ဳိး မရွိပဲႏွင့္ေတာ့ ျမန္မာအစိုးရအား ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးပြဲ စားပြဲဝုိင္းသို႔ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ သူ႔ဘာသာသူ အက်င့္စ႐ိုက္ ေျပာင္းပါေစေတာ့ဟုသာ လႊတ္ထားရေပလိမ့္မည္။
တိတိက်က် ေျပာရလွ်င္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသည္ သူ၏ မဟာမိတ္မ်ားကို လက္လွမ္းမီွ စည္း႐ံုးသည့္ အေနျဖင့္ ယခုအာဆီယံေဒသတြင္း ဖိုရမ္တြင္ စတင္သင့္ေပသည္။ ယခု ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တမႈႏွင့္ ပတ္သက္သည့္အခ်က္မ်ား မရွိေသာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ႏိုင္ငံအမ်ားစုက လက္မခံေၾကာင္း ေသခ်ာေစရန္ ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ဳိး လုပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္အေနျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ေနရာတြင္ ဆက္ခံေသာ Tomas Ojea Quintana ေတာင္းဆိုထားေသာ ျမန္မာ အစိုးရ က်ဴးလြန္ထားေသာ လူသားခ်င္း မစာနာေသာ ရာဇဝတ္မႈမ်ားႏွင့္ မစာနာေသာ ရာဇဝတ္မႈမ်ားႏွင့္ စစ္ရာဇဝတ္မႈမ်ား အတြက္ ကုလသမဂၢမွ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕စည္းရန္ အခ်က္ကို လူသိရွင္ၾကား ႀကိဳဆိုသင့္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက စုေပါင္း၍ အဆိုပါ စံုစမ္းမႈ ျဖစ္ေပၚေရး ဝိုင္းဝန္း လုပ္ေဆာင္သင့္လွေပသည္။ လက္ရွိ အေမရိကန္၏ အေရးယူမႈမ်ားကို ပိုမို အားေကာင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ၿပီး၊ ျမန္မာ အစိုးရႏွင့္အတူ အလုပ္လုပ္ေနေသာ စကၤာပူႏွင့္ ဒူဘုိင္းရွိ ဘဏ္မ်ားကို ပစ္မွတ္ထားသင့္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ လက္နက္ ေရာင္းဝယ္မႈ ပိတ္ပင္ရန္ ခ်မွတ္သင့္သည္။ ထို႔အျပင္ လာမည့္ႏွစ္အေစာပိုင္း ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္စီ၏ Universal Periodic Review တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥကို ျပန္လွန္ စစ္ေဆးရာတြင္ ဦးေဆာင္ေသာ ႏိုင္ငံ သံုးႏိုင္ငံအနက္ အေမရိကန္က တစ္ဦးအျဖစ္ ပါဝင္ အခြင့္အလမ္း ယူသင့္လွသည္။
အခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေျပာလိမ့္မည္။ ယခုကဲ့သို႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအား သူ၏ ႏိုင္ငံျခားေရးရာ မူဝါဒတြင္ ဦးစားေပးစာရင္း သတ္မွတ္ေပးေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ေနျခင္းမွာ သဘာဝမက်ဟု ဆိုလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ျမန္မာ အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံခဲ့ရၿပီး ျဖစ္ရာ၊ ျမန္မာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို ၾသဇာ လႊမ္းမိုးႏိုင္ရန္ မည္မွ် ခက္ခဲသည္ ဆိုသည္ကို အမ်ားစုထက္ ပို၍သိသည္။ ေသခ်ာသည့္ အခ်က္တစ္ခုမွာ အကယ္၍ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အေနျဖင့္ အမွန္တကယ္ ျမန္မာ အစိုးရကို တစ္ခုခု ေျပာင္းလဲေစလိုသည္ဟု ဆိုလွ်င္ ၎၏ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈမ်ားသည္ မဟာဗ်ဴဟာ က်ရမည္။ အာ႐ံုျပဳမႈ မွန္ကန္ရမည္။ မဆုတ္မနစ္ ႀကိဳးစားရမည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေပးထားခ်က္ အျဖစ္ မွတ္ယူလွ်င္ သမၼတ Obama ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး Cliton တို႔အဖို႔ ၎တို႔၏ မူဝါဒကို ျပင္ဆင္ရန္ အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ ရွိသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စတင္သည့္ အေနျဖင့္ ၎တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ သူ၏ အေျခအေနအေပၚ အေရးတႀကီး ကိစၥရပ္အျဖစ္ မွတ္ယူရန္ လိုအပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အေမရိကန္ ဆိုသည္မွာ ၎တို႔ ေျပာသကဲ့သို႔ ဘာေကာင္ ဆိုသည္ကို ကမာၻသို႔ ျပသရန္ လိုေတာ့မည္ ထင္သည္။
(ဤစာေရးသားသူသည္ Brown တကၠသိုလ္၏ Watsan Institute for International Studies တြင္ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး ပူးတြဲ ပါေမာကၡ တစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အထိ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။)
--
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.