Posts
နားလည္မႈလြဲမွားေနေသာ စီးပြားေရးအျမင္မ်ား
မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔က က်င္းပခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးတြင္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္(၄)မွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သူ ေဒါက္တာျမတ္ဥာဏစိုးမွ ပို႔ကုန္သြင္းကုန္လုပ္ငန္း စဥ္မ်ားတြင္ ေကာက္ခံေနေသာ အခြန္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းရာ ဘ႑ာေရးႏွင့္အခြန္ဝန္ႀကီး ဦးလွထြန္းက ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ေမးခြန္းေမးသူ အမတ္မင္းသည္ မိမိေမးျမန္းမည့္ ေမးခြန္း အေပၚတြင္ ပိုင္ႏိုင္ျခင္း၊ မိမိသိလိုေသာ ေမးခြန္းအျပင္ မိမိ၏ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ရွင္းလင္းစြာ ခ်ျပႏိုင္သည့္ အေထာက္အထားမေတြ႕ရသကဲ့သို႔ ျပန္လည္ေျဖၾကားသူ ဝန္ႀကီးမွာ ဘ႑ာေရးႏွင့္အခြန္ဝန္ႀကီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ေစ်းကြက္စီးပြားေရး ဆိုသည္ကိုလည္း နားမလည္၊ ဝင္ေငြခြန္၏ ေဘာဂေဗဒ အသံုး အႏႈန္း အဓိပၸါယ္ကိုပင္ ေကာင္းစြာ နားမလည္ဘဲ ေျဖၾကားခဲ့သည္ကိုလည္း ေတြ႕ရပါသည္။
ေဒါက္တာျမတ္ဥာဏစိုး ေမးျမန္းေသာေမးခြန္းကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္တင္ျပရေသာ္ ႏိုင္ငံေတာ္အေနျဖင့္ ပို႔ကုန္ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေကာက္ခံေနျခင္းအစား ဘ႑ာေရးႏွစ္အလိုက္ အျမတ္ခြန္ကိုသာ သီးသန္႔ေကာက္ခံရန္ ျဖစ္ႏိုင္၊ မျဖစ္ႏိုင္ႏွင့္ သြင္းကုန္လုပ္ငန္း တြင္ ၃ ဒႆမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေကာက္ခံေနျခင္းကို ပယ္ဖ်က္ေပးႏိုင္ျခင္းရွိမရွိ တို႔ကို ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ အခ်ိဳ႕ေသာ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားမွာကဲ့သို႔ ပို႔ကုန္ အမယ္အခ်ိဳ႕အေပၚတြင္ ထပ္ေဆာင္းေငြကို ႏိုင္ငံေတာ္က ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိတို႔ကိုပါ ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။
ေဒါက္တာ ျမတ္ဥာဏစိုးအေနျဖင့္ ေမးခြန္းေမးျမန္းျခင္းထက္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ထိုအခ်က္ကို ေတာင္းဆိုရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းစြာ တင္ျပခဲ့သည္ကိုမေတြ႕ရပါ။ ဝင္ေငြခြန္ဆိုသည္မွာ မည္သို႔အဓိပၸါယ္ရွိသည္ကို လည္း ဝန္ႀကီးကို ရွင္းလင္းစြာ ျပန္လည္ေျပာၾကားျခင္း မရွိသကဲ့သို႔ ဝန္ႀကီးကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္လည္း ရွင္းလင္းစြာ နားလည္ပံုမရပါ။
ပထမအခ်က္အေနျဖင့္ ဝင္ေငြခြန္ (၈) ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္(၂) ရာခိုင္ႏႈန္း စုစုေပါင္း ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေကာက္ခံေနျခင္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ဦးစြာ ရွင္းလင္းရလွ်င္ ဝင္ေငြခြန္ကို ေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္၌ ေအာက္ပါအတိုင္း ျပဆို ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ဝင္ေငြခြန္ဆိုသည္မွာ တစ္ႏွစ္အတြင္းရရွိေသာ ဝင္ေငြကိုသာဆိုလိုၿပီး လုပ္ငန္းသံုးအရင္းအနွီးေငြကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္းကို ေဘာဂေဗဒပညာရပ္ အေျခခံကို အနည္းငယ္တီးေခါက္မိသူပင္လွ်င္ ေကာင္းစြာ နားလည္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ဝန္ႀကီးက နားလည္ပံုမရဘဲ ဆက္လက္ ရွင္းလင္းသြားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
ဝင္ေငြခြန္ဥပေဒအရ ေကာက္လွ်င္ အသားတင္အျမတ္၏ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ေကာက္ခံရမည္ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ေကာက္ခံလွ်င္ နစ္နာမည္စိုး၍ ႏိုင္ငံျခားေငြျဖင့္ေရာင္းရေငြ (ပို႔ကုန္မွရေငြ) အေပၚတြင္ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၈ ရာခိုင္ ႏႈန္းေကာက္ခံလွ်က္ရွိေၾကာင္း ၂ရာခိုင္ႏႈန္းကို ႏွစ္ကုန္သြားသည့္အခါ ႏိုင္ငံျခားေငြရွင္းလင္းသည့္ အခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္ခုႏွိမ္ေပးထားေၾကာင္း ရွင္းျပသြားသည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ဝန္ႀကီးသည္ ဝင္ေငြခြန္ဆိုသည္မွာ ဘ႑ာေရးႏွစ္ၿပီးမွ လုပ္ငန္းလုပ္ၿပီး အက်ိဳးအျမတ္ရရွိသည့္ အျမတ္ေငြအေပၚတြင္ အခြန္ေကာက္ခံျခင္းဟု ဆိုလိုေၾကာင္း သေဘာေပါက္ပံုမရခဲ့ပါ။
ပို႔ကုန္အတြက္ ေပးေဆာင္ရေငြအခြန္ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းတို႔အတြက္ စုစုေပါင္း ၁၀ရာခိုင္ႏႈန္းကို လုပ္ငန္းမစတင္မီပင္ ႀကိဳတင္ေပးသြင္းေနရသည္မွာ လံုးဝလဲြမွားေနသည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ေသာ လုပ္ငန္းရင္းႏွီးေငြ(Working Capital)ကို အေျခခံတြက္ခ်က္ၿပီး ၁၀ရာခိုင္ႏႈန္းျဖင့္ ေကာက္ယူေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္ပသို႔ ပို႔ကုန္ ပို႔လိုသူသည္ အျမတ္ ၁၀ရာခိုင္ႏႈန္း အနည္းဆံုးက်န္ရွိရမည္ျဖစ္ၿပီး ထိုထက္ျမတ္မွသာ ေရာင္းခ်ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေအာက္ေလ်ာ႔၍ ေရာင္းခ်လွ်င္ ႐ႈံးမည္ျဖစ္သည္။ ပို႔ကုန္လုပ္ငန္း၏ လုပ္ငန္းသဘာဝအရ ျပည္တြင္း အရင္းအနွီး လိုအပ္သည္ျဖစ္ရာ ထိုအရင္းအနွီးအေပၚတြင္ အခြန္ေကာက္ယူေနျခင္းမွာ လံုးဝ တည့္တည့္ႀကီး လဲြမွားေနေသာ အေျခခံအက်ဆံုး အခ်က္ပင္ျဖစ္ေပသည္။
ထို႔ျပင္ ေစ်းကြက္တို႔၏ သေဘာအရ ေရာင္းခ်ရာတြင္ အက်ိဳးအျမတ္ ရသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ၁၀ခိုင္ႏႈန္းထက္ နည္းပါးသည့္အခ်ိန္လည္းရွိမည္။ ေစ်းကြက္ဆက္လက္ လည္ပတ္ေနေစရန္အတြက္ အရင္းထား၍ ေရာင္းခ်ရျခင္း၊ တစ္ခါတစ္ရံ အ႐ံႈးခံ၍ ေရာင္းခ်ရျခင္းမ်ားပင္ရွိရာ လုပ္ငန္းအရင္းအနွီး(Working Capital)ေပၚတြင္ ႀကိဳတင္၍ အခြန္ေကာက္ထားျခင္းသည္ ပို႔ကုန္လုပ္ငန္းကို ဟန္႔တားေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္ကို ဝန္ႀကီး ကိုယ္တိုင္ သေဘာေပါက္နားလည္ပံုမရေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ ပို႔ကုန္ကို မ်ားမ်ားတင္ပို႔ မ်ားမ်ားေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရသည့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္တြင္ အျခားၿပိဳက္ဘက္မ်ားႏွင့္ မည္သို႔မွ်ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္သည့္အတြက္ ဤအခြန္စနစ္မ်ားကို ျပန္ လည္ ျပင္ဆင္ႏိုင္မွသာ အမ်ိဳးသား ယွဥ္ၿပိဳင္ ႏိုင္စြမ္းကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။
အျမတ္ခ်ည္းသက္သက္ ေပၚတြင္ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အခြန္ေကာက္ယူျခင္းသည္ နဲသည္မ်ားသည္ဟု သံုးသပ္ျခင္းထက္ ယေန႔ေခတ္အခါအရ ရရွိသည့္အက်ိဳးအျမတ္ပမာဏကို အေျခခံသည့္ သင့္ေတာ္ေသာ ႏႈန္းထား မ်ားျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ေကာက္ခံျခင္းစနစ္ကသာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္ကို ပီျပင္ေစမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာ စကၤာပူတြင္ အရင္းအနွီးေငြထဲမွ ႀကိဳတင္ထုတ္ယူျခင္းမဟုတ္ဘဲ အမွန္တကယ္ရရွိသည့္ ဝင္ေငြခြန္ေပၚတြင္ ေကာက္ခံသည့္ အခြန္ႏႈန္းထားမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဝင္ေငြခြန္ ၀ ေဒၚလာ မွ ေဒၚလာ ၁ သိန္း အတြင္းသည္ အခြန္ေငြ ေပးေဆာင္ရန္မလိုပါ။ သို႔ရာတြင္ ၃ ႏွစ္ခန္႔အၾကာ ကုမၸဏီ အရွိန္ရလာသည့္အခါတြင္ ဝင္ေငြ ေဒၚလာ ၁ေသာင္းမွ ၃ သိန္းအထိကို ၄ ဒႆမ ၅ ရာခိုင္ ႏႈန္း စတင္ေကာက္ခံပါသည္။
ဝင္ေငြခြန္ ေဒၚလာ ၁ သိန္းမွ ၃ သိန္းျဖင့္ စတင္ရရွိေသာ ကုမၸဏီတစ္ခုအတြက္ အခြန္ေငြမွာ ၈ ဒႆမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၃သိန္းမွ ၂သန္းအၾကားရရွိသူအတြက္ ဝင္ေငြခြန္ကို ၁၇ ရာခိုင္ႏႈန္းထိ ေကာက္ခံပါသည္။ သို႔ရာ တြင္ အမွန္တကယ္ ဝင္ေငြခြန္မွ ေကာက္ခံ ျခင္းျဖစ္သည္။ အသားတင္အျမတ္မွ ေကာက္ခံျခင္းျဖစ္သည္။
အျခား အခြန္တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည့္ သြင္းကုန္ခြန္ကို ၾကည့္လွ်င္ ၃ ဒႆမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေကာက္ခံသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။ ဝန္ႀကီး ေျဖၾကားသည့္အခ်က္အတိုင္းတင္ျပရေသာ္ ထိုအခြန္သည္ ဝင္ေငြခြန္ ေပးေခ်သူမ်ားက ေပးေဆာင္ရသည့္ အခြန္မဟုတ္ဘဲ ေရာင္းခ်သူမ်ားက ေပးသြင္းရသည့္အခြန္ျဖစ္ကာ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားတြင္ေနထိုင္သူ ျပည္ပႏိုင္ငံမွ တင္သြင္းသူ ႏိုင္ငံျခားသားကို ေကာက္ခံျခင္းဟု ဆိုသည္။
ကမာၻေပၚတြင္ ပင္ရင္းမွ ႏႈတ္ယူေပးသြင္းေငြခြန္ ေကာက္ယူသည္ဆိုသည္မွာ လုပ္အားခေငြ၊ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားက မိမိႏိုင္ငံတြင္ လာေရာက္ျမႇဳပ္ႏွံထားသည့္ ေငြမ်ားကို အက်ိဳးအျမတ္ခြဲေဝႏိုင္ရန္၊ အိမ္ၿခံေျမ ေရာင္းဝယ္ ျခင္းဆိုင္ရာမွ ရရွိသည့္ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ခြဲေဝႏိုင္ရန္၊ အခြန္ေရွာင္မႈမ်ား မျဖစ္ပြားေစရန္ ေကာက္ယူရာတြင္ အသံုးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ရာတြင္ ပင္ရင္းမွ ထုတ္ႏႈတ္ေကာက္ခံျခင္းဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ တင္သြင္းသူ ႏိုင္ငံသားမ်ားအေပၚတြင္ ေကာက္ခံေနသည့္ကိစၥမွာ မသိနားမလည္၍ေလာ၊ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သည့္ ျပည္သူလူထုသည္ ထိုဥပေဒ သကို သေဘာမေပါက္ၾကေသးဘဲ၊ နားမလည္ေသးဘဲ ေကာက္ခံလွ်င္လဲ ေပးမည္သာျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆကာ ဝန္ႀကီးဌာန ဝင္ေငြတိုးတက္ရန္ အသာမွိန္း၍ ေကာက္ခံေနျခင္းေလာဟု ေမးစရာ ျဖစ္လာပါသည္။
အျခားတစ္ခ်က္မွာ ဝန္ႀကီးက ႏိုင္ငံ၏ ဂ်ီဒီပီသည္ အျခားေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက နဲပါးေသးၿပီး ရသင့္ရထိုက္သည့္ အခြန္ရမွသာ ႏိုင္ငံေတာ္ဖံြ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကိုေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး အာဆီယံေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ား၏ ဂ်ီဒီပီႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဂ်ီဒီပီကို ႏိႈင္းယွဥ္ျပခဲ့ပါသည္။ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ အာဆီယံေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ား၏ အခြန္ေကာက္ခံပံုစနစ္ ဥပမာ အထက္ကတင္ျပခဲ့သည့္ စကၤာပူ၏ အခြန္ စနစ္ကဲ့သို႔ ပံုစံမ်ိဳးမ်ား ကိုလည္း ႏိႈင္းယွဥ္ျပသင့္ပါသည္။
ဝန္ႀကီးအေနျဖင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးစ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္ အခြန္ကို နဲနဲႏွင့္ က႑စံုေအာင္ေကာက္ယူရန္ မႀကိဳးဘဲ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးသို႔ ဝင္ရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ အားယူေနသည့္ အဖဲြ႕အစည္းမ်ားအေပၚတြင္ မ်ားမ်ားစားစား ေကာက္ခံၿပီး အျခားက႑မ်ားတြင္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားသည္မွာ အေပၚထပ္အေဆာက္အအံုေခၚ စီမံခန္႔ခဲြမႈ အပိုင္းမွပင္ လဲြမွားေနေၾကာင္း နားလည္ပံုမရပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ ဤကဲ့သို႔ လြဲမွားေသာစနစ္ကို တေလွ်ာက္လံုး က်င့္သံုးလာခဲ့သည့္ ဝန္ႀကီး၏ လက္ထက္တြင္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို ပီျပင္စြာေဖာ္ေဆာင္မည္ဟု မည္မွ်ပင္ ေၾကြးေၾကာ္ေနေစကာမူ ေစ်းကြက္စီးပြား ေရး စနစ္ကို နားမလည္ေသးသည့္ ထိုဝန္ႀကီးကို ဆက္လက္တာဝန္ေပးမည္ဆိုပါက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္မွာ မည္သို႔မွ် ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.