Posts
Irrawaddy Magazine, By Sean Turnell, Vol 18, No 1, January
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးသည္ အလြန္တရာ ျခားနားေသာ လမ္းႏွစ္သြယ္အနက္ တစ္ခုခုကုိ သြားရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ စီးပြားေရး အတက္ဖက္ကုိ သြားမည္လား (သုိ႔မဟုတ္) အရင္လုိ ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမရ တလိမ့္လိမ့္ႏွင့္ ေအာက္သုိ႔ လိမ့္ဆင္းမည္လား။
ျမန္မာ့ စီးပြားေရး၏ အနာဂတ္အား ဓာတ္လံုးတြင္ ၾကည့္၍ ေဟာကိန္း ထုတ္ရန္ အလုပ္မွာ အႏၱရာယ္မ်ားေသာ အလုပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အပိုင္း ႏွစ္ပုိင္း ခဲြေျပာလွ်င္ နည္းနည္း နီးစပ္လိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။ ပထမတစ္ပိုင္း အေနျဖင့္ ၂၀၁၀ တြင္ မိမိတုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္သည္မ်ား ျဖစ္လာမည္လားဟု ျဖစ္ပါသည္။ ဒုတိယတစ္ပုိင္း အေနျဖင့္ ခန္႔မွန္းရလွ်င္ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းၿပီး၊ အေတြ႕အႀကံဳအရ ေျပာရလွ်င္ ျဖစ္လာႏုိင္သည္မ်ားမွာ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းလွသည္ဟု ဆုိရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
အေကာင္းမ်ားကုိ ရဲရဲႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ ၾကည့္ရလွ်င္ ၂၀၁၀ တြင္ အေပါင္း လကၡဏာ ေဆာင္ေသာ တုိးတက္မႈမ်ား မည္သုိ႔ ျဖစ္လာႏိုင္မည္နည္း။ သဘာဝ က်က် စဥ္းစားမည္ ဆုိလွ်င္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်သည္ ေရြးေကာက္ပဲြ အေပၚတြင္ အမ်ားႀကီး မူတည္ေနပါသည္။ ေရြးေကာက္ပဲြအရ ထြက္ေပၚလာမည့္ အစုိးရသစ္ သည္ အေျခအေန ေကာင္းမ်ားကုိ သယ္ေဆာင္ လာလိမ့္မည္ဟု ယူဆရပါသည္။ အဆုိပါ အစုိးရသစ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားကုိ စီးပြားေရး ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းမ်ား ရရွိေစရန္ အမွန္တကယ္ ရည္ရြယ္ခဲ့သည္ ဆုိလွ်င္၊ တုိင္းျပည္၏ ကံၾကမၼာကုိ အလွည့္အေျပာင္း ျဖစ္ေစမည့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး အစီအစဥ္ မ်ားကုိ ျပဳလုပ္ရလိမ့္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
လူတုိင္း သိရွိေသာ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ ေရာင္းရေငြမ်ား အေၾကာင္းမွ စေျပာရလွ်င္၊ အစုိးရသစ္ သည္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ ဓာတ္ေငြ႕ ေရာင္းရေငြမ်ားကုိ ေက်းလက္ စီးပြားေရးတြင္ လုိအပ္ေနေသာ အရင္းအႏွီးမ်ားသုိ႔ ထည့္သြင္း ေပးရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔မွသာ စစ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ကိစၥ ရပ္မ်ားတြင္ အသံုးျပဳျခင္းကို ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္မည္ ျဖစ္ၿပီး က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးႏွင့္ အေရးႀကီးေသာ အေျခခံ အေဆာက္အဦမ်ားတြင္ ျမႇင့္တင္ေပးႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
အစုိးရသစ္သည္ အထက္ပါအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ေပးမႈမ်ား၊ အျခား လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားႏွင့္ ကတိျပဳ မႈမ်ား ရွိခဲ့လွ်င္ မိမိကုိယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈမ်ား တုိးပြားလာမည္ ျဖစ္ၿပီး အေျခပစၥည္း ရပုိင္ခြင့္မ်ားကုိ ေလးစား လုိက္နာလာမည္ ျဖစ္ကာ တရားဥပေဒ စုိးမုိးမႈကို ရရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ အထက္ပါ အခ်က္မ်ားသည္ ဒီမုိကေရစီ အုတ္ျမစ္မ်ား ခိုင္မာမႈ၏ ေဘးထြက္ရလဒ္ ျဖစ္ၿပီး တုိင္းရင္းသားမ်ားကုိလည္း ၎တုိ႔အေပၚမွ အျမတ္ ထုတ္ေနသည္ဟု အထင္မွားမႈမ်ား ကုိလည္း ေျဖေဖ်ာက္ႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
အဆုိပါ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံတကာ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားကုိ ယံုၾကည္မႈ တုိးပြားေစၿပီး၊ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ေစရန္ အားေပးသလုိ ျဖစ္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ သဘာဝ အရင္းအျမစ္မ်ားတြင္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာ လုပ္သားမ်ားကုိ စံခ်ိန္မီီ လုပ္အားခမ်ား ေပးလာမည္ ျဖစ္ၿပီး ေရရွည္ ခရီးသြား ဧည့္သည္မ်ားကိုလည္း တုိးတက္ ဆဲြေဆာင္လာမည္ ျဖစ္ပါသည္။
အကယ္၍ အထက္ပါ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ျဖစ္မလာခဲ့လွ်င္၊ ၂၀၁၀ တြင္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး မည္သုိ႔ ျဖစ္လာမည္နည္း။ အေျဖကုိ ေျပာရမည္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ငါးဆယ္က သြားခဲ့ေသာ အဆင္း လမ္းေၾကာင္း၊ လမ္းေဟာင္းအတုိင္း သြားၿပီး ဆင္းရဲမဲြေတၿမဲ ျဖစ္ေနဦး ေပလိမ့္မည္။
အထက္က ဆုိခဲ့ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႕ေရာင္းရေငြမ်ားသည္ ႏိုင္ငံ၏ GDP ကုိ တုိးတက္လာၿပီး တုိင္းျပည္အသြင္ ေျပာင္းခဲ့သည္ ဆုိေသာ္လည္း စီးပြားေရး အေျခအေနသည္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ၿပီး ကတည္းကထက္ တျဖည္းျဖည္း အဆုိးရြားဆံုး အေျခအေနသုိ႔ ေရာက္ရွိေနပါသည္။ ျမန္မာ စစ္အစုိးရသည္ တုိင္းျပည္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကုိ ကာကြယ္ ေပးသူမ်ားအျဖစ္ မိမိ ကုိယ္မိမိ ဂုဏ္ယူ ေနသည္ ဆုိေသာ္လည္း ၎တုိ႔၏ စီးပြားေရး အျမင္မွာ တုိင္းျပည္ သယံဇာတမ်ား ျဖစ္ေသာ ေက်ာက္မ်ား၊ သတၱဳမ်ားႏွင့္ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႕မ်ားကုိ ထုတ္ယူ စားသံုးေရးထက္ မပုိေပ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ သယံဇာတ မ်ားအေပၚ အျမတ္ထုတ္ေနေသာ စြမ္းအင္ ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ ေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္း မ်ားကုိသာ အျပစ္တင္ ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၀ တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကေတာ့ ဦးမရွိ၊ ပဲ့မရွိ၊ ဦးတည္ရာမဲ့ႏွင့္ မာယာမ်ားလွေသာ အေျခအေန ႐ုတ္ခ်ည္း ေျပာင္းႏုိင္ ေသာ ကမၻာ့ ကုန္ပစၥည္း ေစ်းကြက္ ပင္လယ္ေၾကာတြင္ ေမ်ာေနေပဦးေတာ့မည္။