Posts
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ႏ်ဴကလီယာ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သတင္း ေပးပုိ႔ခ်က္မ်ားအား ဖတ္ရႈ သိရွိရၿပီးေနာက္ အေမရိကန္ ဆီနိတ္တာ ဂ်င္ဝက္ဘ္က္က ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ လည္ပတ္မည့္ ခရီးစဥ္ မစတင္မီ နာရီပုိင္း အလုိတြင္ပင္ ယင္းခရီးစဥ္ကုိ ဆုိင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္ ဆုိသလုိပင္ ေရႊ႕ဆုိင္းပစ္လုိက္သည္။
ျမန္မာ စစ္အစုိးရသည္ ေျမာက္ကုိရီးယား၏ ပူးတြဲ အကူအညီေပးမႈျဖင့္ ႏ်ဴကလီယာ အစီအစဥ္မ်ား အေကာင္အထည္ ေဖာ္လ်က္ ရွိသည္ ဟူေသာ စြပ္စြဲခ်က္သစ္မ်ားေၾကာင့္ ယင္းအခ်ိန္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ သြားရန္ မေကာင္းေသာ အခ်ိန္တစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္း မစၥတာ ဂ်င္ဝက္ဘ္က ေျပာသည္။ မစၥတာ ဂ်င္ဝက္ဘ္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသုိ႔ ျပန္သြားၿပီး ရက္ပုိင္းမွ် အၾကာတြင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ (အာဆီယံ) ဆုိင္ရာ အေမရိကန္ သံအမတ္ႀကီး Scot Marciel က အကယ္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏ်ဴကလီယာ အစီအစဥ္မ်ား အေကာင္အထည္ ေဖာ္လ်က္ ရွိသည္ ဟူေသာ စြပ္စြဲခ်က္သာ မွန္ကန္ေနပါက ယင္းကိစၥသည္ ေဒသတြင္း တည္ၿငိမ္ေရးႏွင့္ လုံၿခံဳေရးကုိ မလြဲမေသြ ရုိက္ခတ္မႈ ရွိလာလိမ့္မည္ဟု ေျပာသည္။
အကယ္၍ ေနာ္ေဝ အေျခစုိက္ ဒီမုိကရက္တစ္ ျမန္မာအသံ (DVB) က ထုတ္လုပ္ၿပီး Al Jazeera ကတစ္ဆင့္ ထုတ္လႊင့္ျပသခဲ့သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ႏ်ဴကလီယာ နည္းပညာ ရရွိရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည္ ဟူေသာ သတင္း ေပးပုိ႔ခ်က္သာ မစၥတာ ဂ်င္ဝက္ဘ္အေပၚ လႊမ္းမုိးႏုိင္ခဲ့ျခင္း မရွိပါက ၎အေနျဖင့္လည္း ျမန္မာခရီးစဥ္ကုိ ယခုလုိ ရုတ္ခ်ည္း ဖ်က္သိမ္းခဲ့မည္ မဟုတ္ေပ။
မစၥတာဂ်င္ဝက္သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လမွ စကာ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းမႈကုိ မယုံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ကုိင္လာခဲ့သူ ျဖစ္သလုိ ျမန္မာထိပ္ပုိင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ပထမဆုံး အဆက္အသြယ္ ျပဳသည့္ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံေရးသမား တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူသည္ ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံအတြက္ တစ္ခါက လုပ္ကုိင္ေပးခဲ့သလုိမ်ိဳး ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြက္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ အေျပာင္းအလဲႏွင့္ ၾကြယ္ဝ ခ်မ္းသာမႈမ်ိဳး ေဆာင္ၾကဥ္းေပးရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ထားရွိခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ ျမန္မာႏွင့္ အေမရိကန္ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကား ၁၀ လၾကာမွ် အျပင္းအထန္ ႀကိဳးစား အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့ေသာ ဒုိင္ယာေလာ့္ခ္ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ျပဳလုပ္မႈ မ်ားက အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝုိင္းက ေတြ႕ျမင္လုိေသာ ရလဒ္မ်ိဳးကုိ ထုတ္ေဖာ္ေပးႏုိင္ျခင္း မရွိေပ။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း က်င္းပရန္ ရွိသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႏုိင္ငံေရး သမားမ်ားႏွင့္ သက္ဆုိင္သူ အားလုံး ပါဝင္ခြင့္ ရရွိေရး၊ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တမႈ ရွိကာ ႏုိင္ငံတကာ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာမႈ ေအာက္တြင္ က်င္းပေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေျမာက္ေရး စသည္တုိ႔ကုိ အေမရိကန္ႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝုိင္းက ေတြ႕လုိျမင္လုိျခင္း ျဖစ္သည္။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္ အာဂ်င္ဒါအတြက္ အေရးႀကီးေနသည့္ ကိစၥမွာ ကုလသမဂၢ လုံၿခံဳေရး ေကာင္စီ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ၁၈၇၄ အရ ေျမာက္ကုိရီးယား ႏုိင္ငံအေပၚ ပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူမႈ မူဝါဒကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံက ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းရွိ၊ မရွိကုိ အေသအခ်ာ သိရွိေအာင္ ျပဳလုပ္ေရးပင္ ျဖစ္သည္။ အမွန္ ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ႏ်ဴကလီယာ အားထုတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ မေျပလည္မႈမ်ား၊ စိတ္အားမရ ျဖစ္မႈမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
လြန္စြာ ဆုိးဝါးသည္မွာ ျမန္မာ-ေျမာက္ကုိရီးယား ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံေရးပင္ ျဖစ္သည္။ သမုိင္းေၾကာင္းကုိ ၾကည့္လွ်င္ ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးမွာ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းသည့္ ႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၃ ႏွစ္အတြင္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ရန္သူျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီးမွ အေကာင္းဆုံး မိတ္ေဆြအျဖစ္ ျပန္ေပါင္းထုပ္လာၾကသည့္ ဆက္ဆံေရး ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံတကာတြင္ အထီးက်န္ ျဖစ္လာျခင္း၊ တင္းၾကပ္ေသာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူမႈမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏွင့္ ေျမာက္ကုိရီးယား ႏွစ္ႏုိင္ငံမွာ ပုိမုိ နီးကပ္လာျခင္း ျဖစ္သည္ ဟုဆုိလည္း ရသည္။
ေျမာက္ကုိရီးယား၏ ႏ်ဴကလီယာဆုိင္ရာ အာသီသရွိမႈ၊ ႏုိင္ငံျခား ေငြေၾကး လုိအပ္မႈ စသည့္ ေက်းဇူးတရားမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာ စစ္အစုိးရ အေနျဖင့္ ႏ်ဴကလီယာ အိပ္မက္ကုိ ပီပီျပင္ျပင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ ျဖစ္လာသည္။ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ အျခားေသာ ႏ်ဴကလီယာ စူပါပါဝါ မ်ားကဲ့သုိ႔ ပါဝါ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာမွ် ႏုိင္သည့္ ႏုိင္ငံမ်ိဳး ျဖစ္လာရန္အထိ ယုံၾကည္မႈ ထားရွိေနျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏ်ဴကလီယာဗုံး တပ္ဆင္ ထုတ္လုပ္ႏုိင္သည့္ အစြမ္းအစ မရွိသလုိ ႏ်ဴကလီယာဗုံးလည္း တပ္ဆင္ ထုတ္လုပ္မည့္ ႏုိင္ငံလည္း မဟုတ္ ဟု ကာလ ၾကာရွည္စြာ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ အားရ ေက်နပ္ခဲ့ၾကေသာ ထုိင္းလုံၿခံဳေရး အာဏာပိုင္မ်ား၊ အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသား လုံၿခံဳေရး ေကာင္စီ (NSC) အေနျဖင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ အဆိုပါ ကိစၥကုိ အလြန္အမင္း အာရုံစုိက္ လာၾကရေတာ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏ်ဴကလီယာ အေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ထုိင္း အာဏာပိုင္မ်ား၏ အဓိက ထင္ျမင္ ယူဆခ်က္မွာ ရုိးရွင္းလြန္းခဲ့သည္။ ျမန္မာသည္ ဆင္းရဲသည္၊ ေခတ္ေနာက္ျပန္ ဆြဲေနသည္၊ သို႔တြက္ေၾကာင့္ ႏ်ဴကလီယာ စီမံကိန္း တစ္ခုကုိ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏုိင္ရန္ အလားအလာ လုံးလုံးလ်ားလ်ား မရွိ ဟူသည့္ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္သည္။
NSC မွ ျမန္မာ့အေရး ခြဲျခမ္း ေလ့လာသူမ်ားက ယခု ႏ်ဴကလီယာ အေရးသည္ အေနာက္ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံႏွင့္ အေပးအယူ လုပ္ရာတြင္ အႏၱရာယ္ မ်ားေသာ ျပႆနာတစ္ရပ္ သုိ႔မဟုတ္ ေခ်ာ့ေမာ့ ႏွစ္သိမ့္ေပးရမည့္ စံနမူနာ ဇာတ္လမ္းတစ္ခု အျဖစ္ မၾကာမီ သေဘာေပါက္ လာၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
ထုိင္း-ျမန္မာ ႏွစ္ႏုိင္ငံ အိ္မ္နီးခ်င္း ဆက္ဆံေရး အခင္းအက်င္းကုိ ၾကည့္ပါက ၂၀၀၄ ကီလုိမီတာ ရွည္လ်ားေသာ နယ္စပ္ေဒသ လုံၿခံဳေရး မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္မႈႏွင့္ ျမန္မာ့သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႕ ဟူေသာ စြမ္းအင္ ေလာင္စာအေပၚ ထုိင္းႏုိင္ငံက အလြန္အမင္း မီွခုိအားထား လာရမႈတုိ႔က ထိပ္ဆုံးေနရာတြင္ ရွိသည္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ထုိင္း ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးဌာနက စြမ္းအင္ အခန္းက႑ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေသာ ေအဂ်င္စီမ်ားႏွင့္ ထုိင္းအစိုးရ၏ ထိပ္တန္းမူဝါဒေရး အဆုံးအျဖတ္ ျပဳလုပ္သူမ်ားကုိ ျမန္မာ့သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႕ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတိေပး ေျပာဆုိခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ေလာင္စာ တင္သြင္းမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးအတြက္ အျခား ေရြးခ်ယ္ႏုိင္မည့္ မူဝါဒတစ္ရပ္ ခ်မွတ္ရန္ ေတာင္းဆုိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးဌာနက ေတာင္းဆိုမႈကုိ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရေသးေပ။ အေၾကာင္းမွာ ထုိင္းစြမ္းအင္ ေအဂ်င္စီ အေတာ္မ်ားမ်ား၏ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေငြမ်ားမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ တူးေဖာ္ေရး စီမံကိန္းမ်ားသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားႏွင့္ၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ႏွစ္စဥ္ စြမ္းအင္ ဝယ္ယူ တင္သြင္းမႈ ပမာဏမွာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၈၈၀ ခန္႔ ရွိသည္။ ဤအေနအထားအရ ဆုိပါက မည္သည့္ အေျခအေနမ်ိဳး ပင္မဆုိ ပုိေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ ျဖစ္ေရးကုိသာ လုိလားသည့္ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ အနာဂတ္ ေလာင္စာစြမ္းအင္ လုံၿခံဳ စိတ္ခ်စြာ ရရွိႏုိင္ေရးအတြက္ ညႇိႏႈိင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရမည့္ ပုံစံတြင္ ရွိသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေနာက္ထပ္ ျပႆနာတစ္ရပ္ က်န္ေသးသည္။ ယင္းမွာ ျမန္မာျပည္၏ ရန္လိုမႈအေပၚ ထိတ္လန္႔သည့္ စိတ္မ်ား အရုိးစြဲေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ အခ်ိန္တြင္မဆုိ "ဖမ" (ထုိင္းဘာသာျဖင့္ ျမန္မာ) ဟု ဆုိလုိက္ရုံျဖင့္ အေျခခံ လူတန္းစား ထုိင္းလူမ်ိဳးမ်ား (ထုိင္းအာဏာပိုင္မ်ားကို မေျပာလုိ) မွာ စိတ္တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခားၿပီး ျပစ္တင္ ဆဲဆုိမႈမ်ားကုိ အဆုံးအစမရွိ ခရားေရလႊတ္ ေျပာၾကေတာ့သည္။ "ဖမ" အသံ ၾကားရုံျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း ဆုိသလုိပင္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၃၆ ႏွစ္ေလာက္က အယုဒၶယၿမိဳ႕ ရက္ရက္စက္စက္ မီးရႈိ႕ ဖ်က္ဆီးခံရသည့္ အေၾကာင္းကုိ ထုတ္ေျပာေလ့ ရွိၾကသည္။ ေျမာက္ျမားစြာ ထြက္ရွိခဲ့ေသာ သမုိင္း စာအုပ္မ်ား၊ ဝတၳဳမ်ား၊ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ား၊ ပုံျပင္မ်ားေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္က ထုိင္းႏုိင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္ ပ်က္သုဥ္းခဲ့ရသည့္ ကိစၥမွာ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ေဖ်ာက္ဖ်က္ မရႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ေသာ ျမန္မာ ေၾကာက္စိတ္သည္ ထုိင္းလုံၿခံဳေရး တပ္ဖြဲမ်ား၊ အာဏာပုိင္မ်ားအား ပုိ၍ ေတာင့္တင္း ခုိင္မာလာေအာင္ အားသစ္ ေလာင္းေပးႏုိင္ေသာ အရာ ျဖစ္မည္ဟု စဥ္းစားေကာင္း စဥ္းစားႏုိင္သလုိ လုံၿခံဳေရးႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ ေအဂ်င္စီမ်ား အေနျဖင့္ ျမန္မာ စစ္အစုိးရ၏ ႏ်ဴကလီယာ ပန္းတုိင္ႏွင့္ တန္ျပန္ အားၿပိဳင္ႏုိင္မည့္ မူဝါဒ တစ္ခုခု ခ်မွတ္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္လာႏုိင္သည္ဟု ထင္မွတ္ေကာင္း ထင္မွတ္ႏုိင္သည္။
ထူးျခားသည္မွာ အေမရိကန္၊ ၾသစေၾတးလ် စသည့္ ႏုိင္ငံမ်ားမွ ေထာက္လွမ္းေရး ေအးဂ်င့္မ်ားႏွင့္ လက္တြဲၿပီး ျမန္မာ စစ္အစုိးရ၏ ႏ်ဴကလီယာ အစီအစဥ္ကုိ ကာလ ၾကာရွည္စြာ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာေနသူ ထုိင္းေထာက္လွမ္းေရး ေအးဂ်င့္မ်ား အားလုံး စစ္အစုိးရ၏ အႏၱရာယ္ မ်ားေသာ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ေကာင္းစြာ သိရွိထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ၎တုိ႔က စြမ္းအင္ အခန္းက႑ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သတင္း အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ အကဲျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ မွ်ေဝ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆုိမႈ မျပဳၾကေပ။
ထုိင္းႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး Kasit Piromya သည္ပင္ ျမန္မာ စစ္အစုိးရ၏ သုိသုိသိပ္သိပ္ ထားရွိေသာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္အေပၚ သုိသုိသိပ္သိပ္ပင္ ထားရွိျဖစ္သည္။ ျဖစ္ႏုိင္ေခ် ရွိသည္မွာ ဟႏြိဳင္းတြင္ က်င္းပမည့္ အာဆီယံ ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးမ်ား ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ အေနျဖင့္ ႏ်ဴကလီယာ လက္နက္ အစီအစဥ္ကိစၥကုိ အျခား အာဆီယံ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္အတူ ထုတ္ေဖာ္ ေဆြးေႏြးဖြယ္ ရွိသည္။ ျမန္မာ စစ္အစုိးရအား ႏ်ဴကလီယာႏွင့္ ပတ္သက္သမွ် ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ အသိေပးရန္ ေျပာေကာင္းေျပာႏုိင္သည္။ ျမန္မာ စစ္အစုိးရက အမွန္အတိုင္း ေျပာလာလိမ့္မည္ဟု မည္သူကမွ် ေမွ်ာ္လင့္ မထားသည့္တုိင္ အာဆီယံအေနျဖင့္ မိမိတုိ႔ ဂုဏ္သိကၡာ မက်ဆင္းေရး ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ယင္းေဆြးေႏြးပြဲတြင္ "ႏ်ဴ" ကိစၥကုိ ထုတ္ေဖာ္ မွတ္ခ်က္ယူရန္ လုိအပ္သည္။ အထူးသျဖင့္ အာဆီယံ ေဒသတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တည္ၿငိမ္ေရး ေပၚထြန္းၿပီး ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းကာ စီးပြားေရးႏွင့္ ဥစၥာဓန ၾကြယ္ဝ ခ်မ္းသာမႈ ဖန္တီးေရးအတြက္ အားသြန္ခြန္စုိက္ လုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ စစ္အစိုးရ၏ ႏ်ဴကလီယာ ကိစၥကုိ မလြဲမေသြ ထုတ္ေဖာ္သင့္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အာဆီယံေဒသ၏ ပထမဆုံး ႏ်ဴကလီယာ မျပန္႔ပြားေရး စာခ်ဳပ္ကုိ အျခားေသာ အာဆီယံ ႏုိင္ငံမ်ား နည္းတူ လက္မွတ္ ေရးထုိးထားေသာ ႏုိင္ငံ ျဖစ္သည္။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ႏ်ဴကလီယာ လက္နက္ ကင္းစင္ေရးဇုန္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ခ်ဳပ္ဆုိေသာ စာခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတူ အာဆီယံသည္လည္း ကုလသမဂၢ၏ ႏ်ဴကလီယာ လက္နက္ မျပန္႔ပြားေရး စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိထားေသာ အဖြဲ႕ ျဖစ္သည္။
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ အိုဘားမား အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕သည္ ႏုိင္ငံေရး အာဏာ ရရွိလာသည့္ အခ်ိန္မွစကာ ႏ်ဴကလီယာ ကင္းစင္ေသာ ကမာၻ ျဖစ္ေပၚေရးႏွင့္ ႏ်ဴကလီယာ လက္နက္ ပုိင္ဆုိင္ရန္ အလားအလာ ရွိေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားကုိ ရွင္းထုတ္ႏုိင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိလည္း ဆက္လက္ ဖိအားေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး ကုလသမဂၢ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားအတုိင္း လုိက္နာ ေဆာင္ရြက္လာေအာင္ ျပဳလုပ္သြားလိမ့္မည္ ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ေဒသတြင္း ထြက္ေပၚလ်က္ ရွိသည္။ ဗီယန္နာ အေျခစုိက္ ႏုိင္ငံတကာ အဏုျမဴ စြမ္းအင္ ေအဂ်င္စီ အေနျဖင့္ ႏ်ဴကလီယာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ား အားလုံးကုိ စစ္ေဆးရန္ အုိဘားမား အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕က လုပ္ေကာင္း လုပ္လာႏုိင္သည္။ ထုိ႔အတူ အာဆီယံ အေနျဖင့္လည္း ျမန္မာ ႏ်ဴကလီယာ အစီအစဥ္ကုိ အခ်ိန္မီ အေရးတယူ ျပဳလုပ္သင့္သည္။ သုိ႔မွသာ ကမာၻလုံး ဆုိင္ရာ အေရးကိစၥမ်ား အေပၚ မတူညီသည့္ အျမင္မ်ားကုိ တူညီေသာ အျမင္မ်ား၊ ရပ္တည္မႈမ်ားျဖင့္ ေျဖရွင္းႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။
The Nation သတင္းစာ အယ္ဒီတာ Kavi Chongkittavorn ၏ ေဆာင္းပါးကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိသည္။
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.