Posts
Council on Foreign Relation, By Joshua Kurlantzick, 3rd August 2010
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ Barack Obama သည္ ၎ စတင္ တာဝန္ယူသည့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွ စ၍ ယခင္ Bush အစိုးရ မူဝါဒကို ေျပာင္းပစ္ရာ၌ အာရွတိုက္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို စမ္းသပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ အီရန္ႏွင့္ ဆူဒန္တို႔ကို ျပဳလုပ္ခဲ့သကဲ့သို႔ပင္ Obama အစိုးရသည္ ျမန္မာ အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ယခင္က ကြန္ဂရက္က ခ်မွတ္ထားခဲ့ေသာ အေရးယူမႈမ်ား အဆံုးသတ္ေရးကိုမူ မျပဳလုပ္ခဲ့ေပ။ လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး Kurt Campbell သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ႏွစ္ေခါက္ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ ယခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ က်င္းပေတာ့မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ကဲ့သို႔ေသာ အေရးႀကီးသည့္ ကိစၥမ်ား စကားေျပာရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဆက္ဆံခဲ့ျခင္းအားျဖင့္ ရလဒ္ အခ်ဳိ႕ ရရွိခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ စကားေျပာရန္ စိတ္ပါဝင္စားမႈ ရွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အျခား အာဆီယံ အဖြဲ႕ဝင္ ႏိုင္ငံမ်ားကလည္း ဝါရွင္တန္သည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို အဆင့္ျမႇင့္ရန္ ကတိျပဳလုိက္သလို အခ်က္ေပးလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ယခင္ အေမရိကန္ အစိုးရသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ဆိုးရြားေသာ ဆက္ဆံေရးေၾကာင့္ အျခား အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ ခက္ခဲလ်က္ ရွိခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံရန္ ႀကိဳးစားျခင္းအားျဖင့္ အိမ္ျဖဴေတာ္သည္ သူ၏ အျခား အာရွ မဟာမိတ္မ်ား၏ ေျပာစကားကို နားေထာင္သည္ဟု ျပလိုဟန္ ရွိသည္။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏိုင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ားက ျမန္မာ အစိုးရအား ဆက္ဆံေရးျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ရန္ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာကပင္ အႀကံေပး ခဲ့ၾကဖူးသည္။
သို႔ေသာ္ Campbell ၏ ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း အေရးယူမႈမ်ားက ရလဒ္ အနည္းငယ္သာ ရခဲ့သလိုပင္ ယခု ဆက္ဆံေရး မူဝါဒကလည္း အနည္းငယ္သာ အလုပ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ Campbell ၏ ေမလ ခရီးစဥ္တြင္ ျမန္မာ အစိုးရသည္ ၎အား အဆင့္နိမ့္ တာဝန္ခံမ်ားႏွင့္သာ ေပးေတြ႕ခဲ့သည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာ အစိုးရသည္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးမႈကို အေလး မထားေၾကာင္း ျပသလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူရမည္ ျဖစ္သည္။ အစိုးရသည္ တင္းၾကပ္သည့္ မတရားေသာ ဥပေဒမ်ား ထုန္ျပန္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မပါဝင္ႏိုင္ေအာင္ တားဆီးထားသည့္ျပင္ NLD အားလည္း သပိတ္ေမွာက္ရန္ လမ္းကိုသာ ေရြးရန္ တြန္းပို႔သလို ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္ဆံုး အစိုးရက ပါတီကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။
စိုးရိမ္စရာ အေကာင္းဆံုး အခ်က္မွာ ျမန္မာ အစိုးရသည္ သတင္းထြက္ေပၚခဲ့သည့္ ႏ်ဴကလီယာ အစီအစဥ္မ်ားကို တြန္းအားေပးသည္ဟု ယူဆေနရသည္။ ျမန္မာ အစိုးရသည္ ၿပီးခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ေျမာက္ကိုရီးယားႏွင့္ စစ္ေရးအရ ပိုမို နီးကပ္စြာ ဆက္ဆံလာရာ၊ ယခု မၾကာေသးမီက ေျမာက္ကိုရီးယား ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေလးရက္ၾကာ ခရီးစဥ္ ၿပီးဆံုးကာစပင္ ရွိေသးသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္နဝါရီလက Institute of Science and Interanational Security ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ျမန္မာ အစိုးရသည္ အရပ္သံုး အတြက္ အနည္းငယ္သာ ျဖစ္ၿပီး၊ ႏ်ဴကလီယာ သို႔မဟုတ္ ဒံုးက်ည္ နည္းပညာတြင္ သံုးရန္ ပစၥည္း အေတာ္မ်ားမ်ား တင္သြင္းခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည္။ ေနာက္လ အတန္ၾကာေသာအခါ al-Jazeera ႏွင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့အသံတို႔သည္ ျမန္မာႏို္ငငံမွ ထြက္ေျပးလာသူမ်ားႏွင့္ ႏ်ဴကလီယာ မျပန္႔ပြားေရး ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ သတင္း ထုတ္ျပန္ရာတြင္ ျမန္မာ အစိုးရသည္ ယူေရနီယံမ်ား တူးေဖာ္လ်က္ ရွိၿပီး ႏ်ဴကလီယာ လက္နက္ ထုတ္လုပ္ရန္ နည္းပညာမ်ား စုေဆာင္းေနသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
သို႔ေသာ္ အေမရိကန္ အစိုးရ တာဝန္ရွိသူ အေတာ္မ်ားမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏ်ဴကလီယာ လက္နက္ အတြက္ ထုတ္လုပ္ရန္ႏွင့္ ပိုင္ဆိုင္ရန္ အေရးႀကီးေသာ ေျခလွမ္း လွမ္းေနသည္ ဆုိသည္ကို သံသယ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ ႏ်ဴကလီယာ လက္နက္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ႏိုင္ငံျခားသား ေၾကာက္သည့္ ျမန္မာ အစိုးရအား ျပင္ပ ဖိအားကို မၿဖံဳသည့္ အျဖစ္ကို ေရာက္ေစမည္ ျဖစ္သည္။ ယခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏ်ဴကလီယာ အေရးကို ေခါင္းထဲ မထည့္ခဲ့ေသာ အေမရိကန္ အစိုးရ တာဝန္ရွိသူမ်ားပင္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ အေထာက္အထားမ်ား အျပည့္အစံု ရွိေၾကာင္း ဝန္ခံခဲ့ၾကၿပီး၊ ေျမာက္ကိုရီးယားႏွင့္ ပူးေပါင္းေနမႈမ်ားကို ပိုမို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ျမန္မာ အစိုးရအား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဖိအားေပးရမည္ဟု ဆိုသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ႏ်ဴကလီယာ ကင္းမဲ့ဇုန္ ျဖစ္ေရး ေၾကညာ စာတမ္းတြင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ေသာ္လည္း အဘယ္ေၾကာင့္ ႏ်ဴကလီယာ နည္းပညာမ်ားကို ဝယ္ယူ စုေဆာင္းေနသည္ကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ဖိအားေပးရမည္ဟု ဆိုသည္။
ျမန္မာ အစိုးရသည္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ႏွင့္ပတ္သက္၍ သေဘာထား ေျပာင္းလဲရန္ ခဲယဥ္းေသာ္လည္း ယခုႏွစ္ႏွင့္ ေနာက္ႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ အေမရိကန္သည္ ယခုထက္ ပိုမိုေသာ အခန္းက႑ ရရွိရန္ ရွားရွားပါးပါး အခြင့္အလမ္း ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ အစိုးရ အေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ အနည္းငယ္ ရရွိႏိုင္ရန္ ျဖစ္ႏိုင္ေသးသည္။
အခ်ဳိ႕ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ႏိုင္ငံ၏ အခက္အခဲမ်ား ႀကံဳေနရသည့္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရး အတြက္ လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းရန္ အေကာင္းဆံုး တကယ့္ အခြင့္အေရး ရွိလာႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ခုမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေဒသတြင္း ပါဝါမ်ား တက္လာမႈတြင္ ၿပိဳင္ဘက္ တစ္ဦး အေနျဖင့္ အေရးႀကီးစြာ ထြက္ေပၚလာေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာရွတိုက္တြင္ မဟာဗ်ဴဟာ အရ အေရးပါေသာ ေနရာတြင္ ရွိေနၿပီး ေဒသတြင္း အႀကီးဆံုး ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕မ်ား ပိုင္ဆိုင္ေနသည္။ ေကာက္ခ်က္ခ်ရမည္ ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ လမ္းေၾကာင္းသည္ ေဒသတြင္းတြင္ အေရးပါလွၿပီး၊ အေမရိကန္၏ မဟာမိတ္မ်ား ျဖစ္ေသာ အိႏၵိယႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ တို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ အေရးပါလွသည္။
ဝါရင့္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္မွ ၾသဇာ လႊမ္းမိုးႏိုင္ေရး အတြက္ ၎တို႔ သတ္မွတ္ထားေသာ ပါတီမ်ား အာဏာရရွိေရး အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲအား အစိုးရက တင္းၾကပ္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားမည္မွာ သံသယ ျဖစ္ဖြယ္ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ International Crisis Group မွ ေရးသားေသာ အစီရင္ခံစာတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေသာ ေန႔တြင္မူ အစိုးရ ၁၉၉၀ တုန္းကကဲ့သို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တရားမွ်တစြာ မဲေပးခြင့္ ေပးေကာင္းေပးလိမ့္မည္ဟု ေရးသားထားသည္။
အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္သည့္ ပါတီမ်ားအား မဲေရတြက္ရာတြင္ ၾကည့္႐ႈ ခြင့္ျပဳမည္ ျဖစ္သည္။ NLD ပါတီအေနျဖင့္ ပါတီႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေပၚ ကန္႔သတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ သင့္ေတာ္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အျဖစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ရန္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ပါတီ အခ်ဳိ႕ ငယ္ရြယ္ေသာ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားက ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား ရွိေသာ္လည္း NLD အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္သင့္ေၾကာင္း၊ မဲဆႏၵရွင္မ်ားႏွင့္ အစိုးရကို ၎၏ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ဆဲ အင္အားကို ျပသင့္သည္ဟု ယံုၾကည္ ေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕ NLD အဖြဲ႕ဝင္ေဟာင္းမ်ားသည္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။
ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မည့္ ပါတီမ်ားသည္ ပါလီမန္တြင္ လက္တဆုတ္စာ ရွိမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း လြတ္လပ္ေသာ စိတ္ရွိေသာ ဥပေဒျပဳ အမတ္မ်ား အျဖစ္ ထြက္ေပၚလာမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအမတ္မ်ား၏ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ပါလီမန္တြင္ စစ္တပ္က ကန္႔သတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္လိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ၎တို႔သည္ ႏိုင္ငံေရး စနစ္ ပိုမို လမ္းပြင့္လာေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းေသာ ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာေရး အတြက္ အေျခခံ အုတ္ျမစ္ခ်သြားႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္တြင္ အရပ္သားမ်ား၏ က႑ပိုမို ပါဝင္လာသည္ႏွင့္အမွ် အေမရိကန္ႏွင့္ ပိုမို က်ယ္ျပန္႔စြာ ဆက္ဆံလာႏိုင္မည္ ျဖစ္သည့္အျပင္ အျခား ေဒသတြင္း ပါဝါရွိ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းလာႏိုင္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ျမန္မာ အစိုးရ၏ လွ်ဳိ႕ဝွက္တတ္ျခင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသား ေၾကာက္ျခင္း အေရခြံမ်ားကို ခြာခ်ႏိုင္မည္ ျဖစ္ကာ အေမရိကန္၏ ၾသဇာ လႊမ္းမိုးေရး ႀကိဳးစားမႈ အတြက္ လမ္းပြင့္လာႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။
ပို၍ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တိုင္းရင္းသားမ်ားေဒသ၊ အထူးသျဖင့္ ေျမာက္ဖက္ႏွင့္ အေရွ႕ဖက္တြင္ လူသားခ်င္း စာနာဖြယ္ ပဋိပကၡမ်ား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုးပြားလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုေဒသမ်ားကို တုိင္းရင္းသားတပ္မ်ားက ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ ထိုအထဲတြင္ အင္အား အေကာင္းဆံုးမွာ စစ္သား အင္အား ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ ရွိေသာ ညီၫြတ္ေသာ ဝ ျပည္ေထာင္စုတပ္ (UWSA) ျဖစ္ၿပီး၊ ၎သည္ ကမာၻေပၚတြင္ အႀကီးဆံုး မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္ေရး အဖြဲ႕ ျဖစ္သည္။ အစိုးရသည္ အဆိုပါ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားအား အစိုးရ လက္ေအာက္ခံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းရန္ လိုလားလ်က္ ရွိၿပီး၊ လက္ရွိအားျဖင့္ အစိုးရႏွင့္ ၎တို႔ၾကားတြင္ အခ်ိန္မေရြး ပ်က္သြားႏိုင္ေသာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာ တူညီခ်က္သာ ရွိသည္။ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသား အမ်ားစုသည္ လက္နက္ မခ်လိုၾကပဲ၊ အခ်ဳိ႕သည္ လက္နက္ အင္အား ျဖည့္တင္းလ်က္ ရွိေနၾကသည္။ ထိုအတြက္ ေငြကို မူးယစ္ေဆးဝါး ပိုမို ေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္ ရွာေဖြလ်က္ ရွိသည္။
ယခုအခါ အဆိုပါ နယ္စြန္နယ္ဖ်ား ေဒသမ်ားတြင္ စစ္ျဖစ္ရန္ အလားအလာ မ်ားေနၿပီး၊ ထိုသို႔ ျဖစ္ပြားပါက စစ္ေျပး ဒုကၡသည္မ်ား၊ HIV/AIDS ျဖစ္ပြားမႈမ်ားႏွင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္မႈမ်ား အတြက္ မီးမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ပဋိပကၡမ်ားသည္ ေဒသတြင္းကိုပါ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေစမည္ ျဖစ္ရာ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယႏွင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံ တို႔ကို သက္ေရာက္မည္ ျဖစ္ရာ၊ အေမရိကန္က စိုးရိမ္စြာ ပတ္သက္လာေရး အတြက္ လံုေလာက္ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။
စိုးရိမ္ဖြယ္ အေကာင္းဆံုး အခ်က္မွာ ထိုသို႔ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ပြားမႈမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔လာပါက အစိုးရ၏ ႏ်ဴကလီယာ အစိတ္အပိုင္းမ်ား၊ ေလာင္စာ စသည္မ်ားသည္ သူပုန္မ်ား၊ ထိုေဒသမ်ားတြင္ က်က္စားေနေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၏ ရာဇဝတ္မႈ ကြန္ရက္အတြင္း က်ေရာက္သြားမည္ကို စိုးရိမ္ရသည္။
ေရြးခ်ယ္စရာ မူဝါဒ
အေမရိကန္ အေနျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျမန္မာ အစိုးရ အေပၚ ေရြးစရာ လမ္းေၾကာင္းမွာ အကန္႔အကြက္မ်ား ရွိေနၿပီး၊ ျမန္မာ အစုိးရအား အထီးက်န္ ပစ္ပယ္ထားၿပီး ျဖစ္ေနသျဖင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ေဝးကြာလြန္း ေနသည္။ တခ်ိန္တည္းတြင္ အျခား ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္ေသာ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ စကၤာပူႏွင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံတို႔ အတြက္မူ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အေရးႀကီးလ်က္ ရွိသည္။ ျမန္မာ အစိုးရသည္ တ႐ုတ္၏ ၾသဇာ လႊမ္းမိုးမႈကို ေလ်ာ့ခ်ေရး အတြက္ အေမရိကန္ကို အသံုးျပဳႏိုင္ရန္ အေမရိကန္၏ အသိအမွတ္ျပဳမႈကို ရယူလိုဟန္ ရွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လက္ရွိ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားမွာ အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္ အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္း ျဖစ္ေနသျဖင့္၊ အေမရိကန္ အစိုးရ အတြက္ ေရြးစရာလမ္းမွာ အကန္႔အသတ္မ်ားႏွင့္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ကြန္ဂရက္သည္ ျပင္းထန္ေသာ အေရးယူမႈမ်ား ခ်မွတ္ေနသည္ ဆိုေသာ္လည္း စကၤာပူႏွင့္ ဒူဘုိင္းရွိ ျမန္မာ အစိုးရ၏ ဘဏ္စာရင္းမ်ားကို မထိမတို႔ရေသးသျဖင့္၊ အစိုးရကို ျပစ္ဒဏ္ခတ္ရန္ ကြန္ဂရက္ အေနျဖင့္ အနည္းငယ္ ပိုမို လုပ္ႏိုင္ေသးသည္။
အဆိုပါ ေငြေၾကးကိစၥမ်ားကို အသာထား၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အေနျဖင့္ Beijing ျဖင့္ နီးကပ္စြာ ပူးေပါင္း၍ နယ္စပ္ တည္ၿငိမ္ေရး အတြက္ ျဖစ္လာႏိုင္သည့္ ျမန္မာ တိုင္းရင္းသား ပဋိပကၡမ်ားကို အသံုးျပဳ ကိုင္တြယ္ႏိုင္သည္။ ဝါရွင္တန္ႏွင့္ Beijing တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လံုၿခံဳေရး ဆိုင္ရာ ပဋိပကၡ အနည္းငယ္သာရွိရာ၊ ကိုရီးယား ကၽြန္းဆြယ္ႏွင့္ မတူပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ အေမရိကန္ - တ႐ုတ္ ပူးေပါင္းမႈကို တကယ့္ အခြင့္အလမ္း အျဖစ္ ကမ္းလွမ္း ႏိုင္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္ အႏၲရာယ္မ်ားမွာ ႀကီးမားလွသည္။ မူးယစ္ေဆးဝါး၊ HIV ကူးစက္မႈႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဒုကၡသည္မ်ား ကိစၥမ်ားသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အတြက္ အႏၲရာယ္ အလြန္ ႀကီးသည္။ တ႐ုတ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရန္ စိတ္အား ထက္သန္မႈအား ျပသၿပီး ျဖစ္ရာ အေမရိကန္ကို ျမန္မာ အစိုးရႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေရးကို ပံ့ပိုး ကူညီေပးၿပီး၊ ၿပံဳးယမ္းႏွင့္ အလုပ္လုပ္ေနျခင္း ထက္စာလွ်င္ ေနျပည္ေတာ္၏ မတည္ၿငိမ္မႈကို ဖန္တီးမႈ အတြက္ လူသိရွင္ၾကား ႐ႈတ္ခ်သင့္ေပသည္။
ဝါရွင္တန္ႏွင့္ ေဘဂ်င္းတို႔သည္ ပူးေပါင္း၍ တုိင္းရင္းသား ေဒသမ်ားတြင္ လူသားခ်င္း စာနာေသာ အကူအညီမ်ား တိုးတက္ေပးႏိုင္သည္။ ထိုအကူအညီမ်ားကို တ႐ုတ္ သို႔မဟုတ္ ထိုင္းႏိုင္ငံ နယ္စပ္မွ တဆင့္ ေပးပို႔သင့္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အဆိုပါ နယ္စပ္မ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ သယ္ယူရန္ ေကာင္းမြန္ေသာ အေျခခံ အေဆာက္အဦးမ်ား ရွိၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာျပည္တြင္းမွ တဆင့္ နယ္စပ္ ေဒသမ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္ႏိုင္သည္။ ထို႔အျပင္ ဝါရွင္တန္ႏွင့္ ေဘဂ်င္းတို႔သည္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ ျပင္ပ အဆက္အသြယ္မ်ား ရွာေဖြကာ ႏိုင္ငံ ျပင္ပသို႔ လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး၊ အကူအညီ ပိုမိုေပးႏိုင္ေရး အတြက္ႏွင့္ တည္ၿငိမ္မႈ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ေရး အတြက္ အဆိုပါ ပြဲစားမ်ားကို ကူညီသင့္သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ အေမရိကန္ႏွင့္ တ႐ုတ္တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အလားအလာရွိေသာ ႏ်ဴကလီယာ အစီအစဥ္မ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ၿပီး၊ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္အား ၎၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ေဖာ္ထုတ္ျပေရး ဖိအား ပိုမို ေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ ေဘဂ်င္း အေနျဖင့္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏ်ဴကလီယာ အေဆာက္အဦးမ်ား ေဆာက္လုပ္ေနမႈကို အလို မရွိသည္မွာ ေသခ်ာသည္။
တ႐ုတ္ အေမရိကန္ ဆက္ဆံေရးသည္ အထူးသျဖင့္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ မေျပလည္မႈ တိုးပြားလာသည့္ အခ်ိန္တြင္ ေဘဂ်င္း၏ ပူပန္မႈသည္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး ျပတင္းတံခါးကို ဖြင့္ေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ဝါရွင္တန္ အေနျဖင့္မူ ရလာမည့္ အခြင့္အလမ္းကို အမိအရ ယူႏိုင္ရန္ အသင့္ ျဖစ္ေနသင့္သည္။
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.