Posts
Editorial, The Nation, 2nd October 2010
ကာလ ရွည္ၾကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူထားေသာ ျမန္မာ စစ္တပ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား သူပုန္မ်ား ၾကားတြင္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အက္ေၾကာင္းသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြက္ ဒုကၡသည္ အေျမာက္အမ်ား ေျပး၀င္ လာဦးမည္ ဆိုေသာ သေဘာပင္ ျဖစ္သည္။
နာမည္ဆိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားေသာ ေရႊႀတိဂံ နယ္ေျမ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဖက္ အပိုင္းကို ကမၻာက အာ႐ံု စိုက္လာၾက ရျပန္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေသြးထြက္ သံယိုကိန္း ျဖစ္ၿပီး ထိုင္းႏွင့္ တ႐ုတ္တို႔အတြက္ ေခါင္းခဲစရာ ကိစၥ ျဖစ္သည္။
အကယ္၍ ျမန္မာ စစ္တပ္သည္ "၀"ကဲ့သို႔ေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးကုိ ဖ်က္၍ စစ္တိုက္ခဲ့လွ်င္ ထြက္ေပၚလာမည့္ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ (100000) ခန္႔အတြက္ နယ္စပ္ရွိ ထိုင္းႏွင့္ တ႐ုတ္ အာဏာပိုင္မ်ားသည္ တစ္ခုခု လုပ္ရန္ ျပင္ဆင္လ်က္ ရွိသည္။
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ အစိုးရၾကား ၁၉၉၈ ခုႏွစ္က သေဘာ တူထားေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာ တူညီမႈမွာ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ကိုးကန္႔ကို ႏွိမ္ႏွင္း အၿပီးတြင္ သိသာစြာ ပ်က္ယြင္းသြားခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာ အစိုးရသည္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားအား ယင္းတို႔ လက္ေအာက္ခံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ ေျပာင္းရန္ ဖိအားတိုး၍ ေပးခဲ့သည္။
"၀" (USWA)၊ ကခ်င္ စသည္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားသည္ လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ ၂၀ က ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ က်ဆံုးသြားျခင္းေၾကာင့္ အစုိးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စာခ်ဳပ္ သေဘာတူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယခု နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အစီအစဥ္ေၾကာင့္ ယင္းတို႔သည္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရာင္း၀ယ္မႈ အပါအ၀င္ စီးပြားေရး ကိစၥမ်ားေရာ ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ရပ္တည္မႈမ်ားပါ ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
ျမန္မာ အစိုးရဖက္မွ ကာကြယ္ ေျပာဆိုမည့္သူမ်ား အေနျဖင့္မူ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားကို ကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးထားမႈ ရပ္ဆိုင္းလိုုက္ျခင္းသည္ မူးယစ္ေဆး၀ါး လုပ္ငန္းႀကီး ရပ္သြားလိမ့္မည္ဟု ျငင္းခ်က္ ထုတ္ႏိုင္ေပသည္။
သို႔ေသာ္ မၾကာမီက ထုတ္ျပန္ေသာ ရွမ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္း (SHAN) ၏ အစီရင္ခံစာအရ အစိုးရ၏ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကို လက္ခံခဲ့ေသာ အုပ္စုမ်ားသည္ "၀" (USWA) လုပ္ခဲ့ေသာ မူးယစ္ေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္ ေရာင္း၀ယ္မႈကို လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီဟု သိရွိရသည္။
ယင္းတို႔သည္ မၾကာမီကမွ ရရွိေသာ အခြင့္အေရး သစ္မ်ားႏွင့္အတူ အဆိုပါ တရားမ၀င္ လုပ္ငန္းမ်ားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ ေပးလိုက္သကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားသည္ဟု အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း တစ္ခုတည္းတြင္ပင္ လက္နက္ကုိင္ အုပ္စု (၄ဝဝ) ခန္႔ ရွိေၾကာင္း ရွမ္းသံေတာ္ဆင့္က ခန္႔မွန္းထားသည္။ ယင္းတို႕၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာလည္း မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရာင္း၀ယ္မႈျဖင့္ ထိုင္းႏွင့္ အေမရိကန္ ဖက္ဒရယ္ တရား႐ံုးမ်ားက အလို ရွိေနသူမ်ား ျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ အားလံုး သိေသာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္မွာ တရားမ၀င္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရာင္း၀ယ္၍ ရေသာ ေငြမ်ားျဖင့္ အေျခခံ အေဆာက္အဦ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမ်ားတြင္ သံုးျခင္း၊ ၿမိဳ႕မ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းႏွင့္ ျမန္မာ ထိပ္တန္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို ဆက္သရျခင္းမ်ားတြင္ အသံုးျပဳသည္။
အပတ္စဥ္ အေျခခံ တြက္ခ်က္မႈမ်ားအရ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ၿမိဳ႕မ်ား၊ လမ္းမ်ားသို႔ အဆိုပါ ေတာင္ေပၚ ေဒသမွ မက္သာဖက္တမင္း ေဆးျပား သန္းႏွင့္ ခ်ီ၍ ၀င္ေရာက္လာသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ အဆိုပါ ဆိုးရြားေသာ အေျခအေနသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထိပ္တန္းအေရး မဟုတ္ဟု ျငင္းခ်က္ ထုတ္ေကာင္း ထုတ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ အၿမဲတမ္း ဦးစားေပးမွာ လံုၿခံဳေရးသာ ျဖစ္သည္။
တ႐ုတ္ အစိုးရသည္ ျမန္မာ အစိုးရအား ႏုိင္ငံေရး နည္းလမ္းကို ေရြးခ်ယ္ရန္ လက္မေလွ်ာ့သင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာ အစိုးရကမူ ယခုအထိ စိတ္၀င္စားပံု မရေပ။ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာျမင့္ေသာ ကာလ ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ တ႐ုတ္ၾသဇာ ေညာင္းသည္ဟု လက္ခံလာၾကေသာ္လည္း ကိုးကန္႔ကို ျမန္မာ အစိုးရက ႏွိမ္ႏွင္းၿပီးကတည္းက ထိုယံုၾကည္ခ်က္ကို စြန္႔လႊတ္ရမလို ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
ျမန္မာ ႏိုင္ငံဘက္မွ တရားမွ်တစြာ ေျပာရလွ်င္ မည္သည့္ ႏိုင္ငံမဆို နယ္စပ္ လံုၿခံဳေရးကို အလိုရွိ ၾကမည္သာ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ နယ္စပ္ တစ္ေလွ်ာက္ မိမိ အခ်ဳပ္အျခာ နယ္ေျမအတြင္း မည္သည့္ သူပုန္တပ္မွ် လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားခြင့္ မျပဳႏိုင္ ဆိုသည့္ သေဘာ ျဖစ္သည္။
ေနာက္ထပ္ ျငင္းခ်က္ ထုတ္ႏိုင္သည့္ အရာတစ္ခုမွာ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္ သူပုန္ထမႈသည္ ေခါင္းႏွင့္ ပန္းလို တြဲလ်က္ ရွိေနသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ တစ္နည္း ေျပာရလွ်င္ သူပုန္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပည့္စံုေသာ အေျဖ မထုတ္ႏုိင္မျခင္း မည္သည့္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ပေပ်ာက္ေရး မူ၀ါဒမ်ားမဆို မေအာင္ျမင္ႏိုင္ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားမွ ဒုကၡသည္မ်ားကို လက္ခံရသည့္ ရွည္လ်ားေသာ သမိုင္းေၾကာင္း ရွိသည္။ လက္ရွိအားျဖင့္ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္တြင္ ဒုကၡသည္ စခန္းေပါင္း မ်ားစြာ ရွိၿပီး၊ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွ ဒုကၡသည္မ်ား သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ေနေနၾကသည္။ အဆိုပါ ဒုကၡသည္မ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္ပို႔ရန္ အစီအစဥ္ မွန္သမွ်ကို ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ျပင္းထန္စြာ ကန္႔ကြက္လ်က္ ရွိေန၍ ထိုင္းႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းတြင္ ပါ၀င္ေနရာ၊ ထိုသို႔ မလုပ္သင့္ဘဲ ဒုကၡသည္မ်ား၏ မူရင္း အရပ္ေဒသသည္ လံုၿခံဳၿပီ ဆုိမွသာ ျပန္ပို႔သင့္သည္။
သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုး အေျခအေနအရ နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္ရွိ စစ္တပ္ တာ၀န္ရွိသူမ်ား ေျပာၾကားရာတြင္ နယ္စပ္တစ္ခုလံုး မီးခိုးလႊမ္းႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုသည္။ ယင္းတို႔က လက္ရွိ အစုိးရတပ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား တပ္မ်ား၏ တင္းမာမႈကို ညႊန္းဆိုၾကသည္။ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားက လက္ရွိ အေျဖ မထြက္ေသာ အျခအေနတြင္ ဆက္ေနလိုၿပီး လက္နက္ ခ်လိုက္ျခင္းသည္ ယင္းတို႔၏ ခြဲထြက္လိုေသာ အိပ္မက္ ပ်က္ျပယ္မည္ ျဖစ္ၿပီး ေငြရလြယ္ေသာ မူးယစ္ေဆး၀ါး လုပ္ငန္း ရပ္ဆိုင္းသြားမည္ကို စိုးရိမ္ၾကသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ အေနျဖင့္မူ ခက္ခက္ခဲခဲ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား စဥ္းစားရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ဒုကၡသည္ေပါင္း မ်ားစြာ အတြက္ အထူးသျဖင့္ စား၀တ္ေနေရး ျပႆနာ စိန္ေခၚမႈမ်ား ထြက္ေပၚလာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ 1970 ခုႏွစ္က အိမ္နီးခ်င္းေကာင္း မူ၀ါဒအရ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားမွ ဒုကၡသည္မ်ား သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ လက္ခံ ခြင့္ျပဳခဲ့ရျခင္းကို ျပန္လည္ သံုးသပ္၍ လုပ္ေပးရမည့္ ကိစၥကိုေတာ့ လုပ္ရေပေတာ့မည္ဟု ညႇိႏိႈင္း လက္ခံရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.