Posts
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိ အခ်ိန္ကာလသည္ ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္ရန္ လမ္းဆုံ လမ္းခြထဲသုိ႔ ေရာက္ရွိေနသည္။ စစ္အစိုးရက ပုိေနၿမဲ က်ားေနၿမဲ အေျခအေနမ်ိဳးကုိ ထိန္းသိမ္း ထားလုိၿပီး ျပည္သူလူထုက အသစ္ျဖစ္မည့္ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုကို ရယူရန္ ဆႏၵရွိသည္။ လူထုက လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိခြင့္ ရရွိေရးကုိ ေတာင္းဆုိေနေသာ္လည္း စစ္အစိုးရကမူ ျပည္သူမ်ား၏ အေျခခံ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ား ေပးရန္ပင္ တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္ေပ။
ျပည္သူ အမ်ားစုက အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ (NLD) ၏ ႏုိင္ငံေရး အဆုိျပဳခ်က္ မ်ားကုိ အားေပး ေထာက္ခံမႈ ျပဳရန္ ပုိမုိ ေဆာ္ၾသလာသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလ ၂၉ ရက္စြဲျဖင့္ NLD က ထုတ္ျပန္ေသာ ေရႊဂုန္တုိင္ ေၾကညာခ်က္တြင္ ၂၀၁၀ တြင္ က်င္းပမည့္ ဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေရးကိစၥႏွစ္ခုကုိ စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ လုိက္ေလ်ာ ျပဳလုပ္ေပးရန္ ေတာင္းဆုိထားသည္။
တစ္ခုမွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒတြင္ ပါရွိေသာ အခ်က္အခ်ိဳ႕သည္ ဒီမုိကေရစီ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားႏွင့္ ကုိက္ညီမႈ မရွိေသာေၾကာင့္ ျပင္ဆင္ေရးဆြဲေပးရန္ ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ခုမွာ ေရြးေကာက္ပြဲကို ႏုိင္ငံတကာ၏ ႀကီးၾကပ္မႈ လက္ေအာက္တြင္ သန္႔ရွင္းလြန္လပ္ၿပီး မွ်တမႈရွိစြာ က်င္းပေပးရန္ ျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ဖမ္းဆီးထားေသာ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အားလုံးကို လႊတ္ေပးၿပီး ႏုိင္ငံတကာ၏ အေထာက္အပံ့ကုိ ရယူရန္ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝုိင္းက တုိက္တြန္းခဲ့သည္။
"စစ္အစိုးရ အေနျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ အျမန္ဆုံး လႊတ္ေပးၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ျပဳရပါမည္။ ဤသုိ႔ မဟုတ္ခဲ့ပါက အဆုိပါ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ဂုဏ္သေရ ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္သလုိ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္အစု၏ ပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူမႈ မ်ားကုိလည္း ဖယ္ရွားေပးမည္မဟုတ္" ဟု အေမရိကန္ ဒုတိယ လက္ေထာက္ ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး Scot Marciel က ျမန္မာႏုိင္ငံ ခရီးစဥ္အၿပီးတြင္ သတိေပးေျပာၾကားပါသည္။
ႏုိဝင္ဘာလ ၃ ရက္ႏွင့္ ၄ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ အေမရိကန္ လက္ေထာက္ ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး Kurt Campbell ႏွင့္ မစၥတာ Scot Marciel တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ ခဲ့ေသာ္လည္း ခရီးစဥ္ အတြင္း ႏွစ္ႏုိင္ငံ သံတမန္ ဆက္ဆံေရးအတြက္ ထူးျခားေျပာင္းလဲမႈ တစ္စုံတရာ ေဖာ္ ထုတ္ႏုိင္ခဲ့ျခင္း မရွိေပ။ သူတို႔ ႏွစ္ဦးသည္ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ စစ္အစုိးရ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သိန္းစိန္အပါအဝင္ အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ႏုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာစစ္အစုိးရ၏ နံပါတ္-၁ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခြင့္ မရရွိခဲ့ေပ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးႏွင့္ အေမရိကန္ သံတမန္မ်ား ေတြ႕ဆုံရန္ အဘယ့္ေၾကာင့္ စီစဥ္ႏုိင္ခဲ့ျခင္း မရွိသနည္း ဟူေသာ ေမးခြန္းမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိခဲ့ၾကရေပ။
ဤသုိ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ ရရွိခဲ့ပါက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ စလုံးတြင္ အက်ိဳးအျမတ္မ်ား ထြက္ေပၚ လာႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ေတြ႕ဆုံမႈ မျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေနာက္ဆုံး၌ သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။
ျမန္မာ့အေရး အကဲခတ္ ေလ့လာသူမ်ား၏ အဆုိအရ အေမရိကန္ သံတမန္မ်ား ဦးေဆာင္ေသာ အထူးမစ္ရွင္အဖြဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ လာေရာက္ၿပီး ကတည္းက ထူးျခား တုိးတက္မႈ တစ္စုံတစ္ရာ မထြက္ေပၚေသးေပ။
စစ္အစုိးရက ဖိႏွိပ္ရန္ရွာမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိသာ ပုိမုိလုပ္ေဆာင္ လာသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ မီဒီယာမ်ားႏွင့္ အရပ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း (Civil Society) မ်ားအေပၚ ကန္႔သတ္ ပိတ္ပင္မႈမ်ား ပုိမုိျပဳလုပ္သည္။ အင္တာနက္ သုံးသူမ်ားကုိ ယခင္ကထက္ ပိုမုိခ်ဳပ္ကုိင္လာသည္။ ဖမ္းဆီးမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို တုိးျမွင့္ျပဳလုပ္သည္။ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုမ်ား အေပၚတြင္လည္း စစ္ေရးျဖင့္ တုိက္ခုိက္မႈမ်ား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျပဳလုပ္လာသည္။
သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ စစ္အစုိးရ ဆန္႔က်င္သူမ်ားသည္ ယခင္ကထက္ ပုိမုိ သတိထား လာၾကရသည္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး အျပန္အလွန္ သတိေပး ေနထုိင္လ်က္ရွိၿပီး ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝုိင္း အေနျဖင့္ စစ္အစိုးရကို ယခင္ကထက္ ပိုမိုဖိအားေပးရန္ ေဆာ္ၾသလာၾကသည္။
အကယ္၍ စစ္အစုိးရတြင္ ရုိးရွင္း အျပစ္ကင္းေသာ စိတ္သေဘာထားရွိၿပီး ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ စတင္ ျပဳလုပ္မည္ဆုိပါက မီဒီယာမ်ားသည္ အစကတည္းက လြတ္လပ္မႈ ရွိကုိရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ သန္စြမ္းမႈရွိေသာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ တစ္ရပ္ ထူေထာင္ ႏုိင္ေရးအတြက္ သတင္း လြတ္လပ္ခြင့္သည္ အေရးႀကီးေသာ ကိစၥႀကီး တစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။ ပို၍ တိတိက်က် ေျပာရပါက မီဒီယာဟူသည္ ဒီမိုကေရစီ၏ အဓိက ေက်ာရုိးျဖစ္သည္ဟု ႏုိင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာခ်က္၏ အပုိဒ္-၁၉ ကဆုိထားေလသည္။
"လူတုိင္းလူတုိင္းတြင္ မိမိ၏ အျမင္ႏွင့္ အာေဘာ္ကုိ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္ ရွိသည္။ အဆုိပါ အခြင့္အေရးကုိ မည္သူကမွ် ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ ႀကိဳးကိုင္ျခင္းမ်ိဳး မရွိေစရ။ လူတုိင္းသည္ မိမိ၏ အျမင္မ်ား၊ ခံစားခ်က္မ်ားကုိ မီဒီယာမ်ားမွ တစ္ဆင့္ အတားအဆီးမရွိ ထုတ္ေဖာ္ ပိုင္ခြင့္လည္း ရွိသည္" ဟု လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းက ဆုိသည္။
သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္တြင္ အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား သာမက သတင္းစာ ဆရာမ်ားႏွင့္ မီဒီယာမ်ားပါ စနစ္တက် ႀကိဳးကိုင္ဖိႏွိပ္ ကန္႔သတ္မႈမ်ားျဖင့္ ရင္ဆုိင္ေနၾကရသည္။ အျခားႏုိင္ငံႀကီး အမ်ားစုတြင္မူ သတင္းစာဆရာမ်ား (သုိ႔မဟုတ္) သတင္း မီဒီယာတြင္ လုပ္ကုိင္သူမ်ားသည္ ေၾကာက္ရြ႕ံ ထိတ္လန္႔မႈ တစ္စုံတရာမရွိဘဲ၊ အစုိးရကုိ မ်က္ႏွာခ်ိဳ မေသြးရဘဲ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ကုိင္ ႏုိင္ၾကေလသည္။
အာဏာရွင္ စစ္အစုိးရ စနစ္ေအာက္သုိ႔ ေရာက္ေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္မူ သတင္းစာ ပညာဟူသည္ ပင္ပန္းႀကီးစြာျဖင့္ အသက္ဆက္ေနရသည္။ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး သတင္းစာဆရာ Kenji Nagai ဆိုလွ်င္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ေသနတ္ပစ္ခံရၿပီး ေသဆုံးခဲ့ရသည္။ ျပည္တြင္းမွ ဂ်ာနယ္လစ္ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္း ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ခံ ထားရသည္။
ျမန္မာ့ မီဒီယာအသင္းအဖြဲ႕ (Burma Media Association) ႏွင့္ နယ္စည္းမျခား သတင္းေထာက္မ်ားအဖြဲ႕ (Reporters Sans Frontieres) တုိ႔၏ အဆုိအရ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ နာဂစ္ဆုိက္ကလုန္း ျမန္မာျပည္သုိ႔ ဝင္ေရာက္တုိက္ခုိက္ၿပီးခ်ိန္ ေနာက္ပုိင္း ဂ်ာနယ္လစ္ ၁၂ ဦးႏွင့္ ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာမ်ား အပါအဝင္ မီဒီယာသမား အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စစ္အစိုးရ၏ မတရား ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ရုပ္ရွင္ဒါရုိက္တာ၊ စာေရးဆရာႏွင့္ ဟာသသရုပ္ေဆာင္ ဇာဂနာ(ကိုသူရ) ႏွင့္ အင္တာနက္ ဘေလာ့ဂ္ေရးသူ ကုိေနဘုန္းလတ္တုိ႔မွာ လည္း ႏွစ္ကာလ ၾကာျမင့္သည့္ ေထာင္ဒဏ္ ေပးျခင္းခံခဲ့ရသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ဇန္နဝါရီလတြင္ ကဗ်ာဆရာ ေစာေဝမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ကုိ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္သည့္ ကဗ်ာေရးသားမႈေၾကာင့္ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္း ခံခဲ့ရသည္။ ကဗ်ာဆရာ ေစာေဝမွာ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ (ဗယ္လင္တုိင္းေဒး) အတြက္ ေရးေသာကဗ်ာတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊကုိ ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎အား စစ္အစုိးရက ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ လုိက္သည္။
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၊ နယူးေယာက္တြင္ အေျခစုိက္ေသာ သတင္းစာ ဆရာမ်ား ကာကြယ္ေပးေရး ေကာ္မတီ (Committee for the Protection of Journalists)က ေအာက္တုိဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း ခံခဲ့ရေသာ အလြတ္တမ္း ဂ်ာနယ္လစ္ႏွင့္ အင္တာနက္ ဘေလာ့ေရးသူ ကုိပုိင္စုိးဦး ေခၚ ေဂ်ပိုင္ အား စစ္အစုိးရက ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့သည့္ အတြက္ ျပင္းထန္စြာ ေဝဖန္ကန္႔ကြက္ခဲ့သည္။
ကုိပုိင္စုိးဦးသည္ လင္းလက္ၾကယ္ (Shinning Star) ဟုအမည္ရေသာ နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္း ဒုကၡသည္မ်ား ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ကုိပုိင္စုိးဦးအား ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားကုိ ထိခုိက္ေစေသာေၾကာင့္ ၎အား အျမန္ဆုံး လႊတ္ေပးရန္ CPJ က ေတာင္းဆုိထားသည္။
"ျမန္မာစစ္အစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရးကို လုပ္ေဆာင္ ေနပါသည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ ထားေသာ္လည္း သတင္းစာဆရာ (ဂ်ာနယ္လစ္) မ်ားကုိ ထပ္ခါတလဲလဲ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းလ်က္ရွိသည္" ဟု CPJ ၏ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ေဒသဆုိင္ရာ ကုိယ္စားလွယ္ Shawn Crispin ကေျပာၾကားသည္။
အမည္မေဖာ္လုိေသာ အလြတ္တမ္း ဂ်ာနယ္လစ္ဦး၏ အဆုိအရ ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တုိဘာ လမွစ၍ အလြတ္တမ္း ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ား၊ ကဗ်ာဆရာမ်ား အပါအဝင္ မီဒီယာသမား စုစုေပါင္း ၂၀ ခန္႔မွာ စစ္အစုိးရ ၏ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
ေအာက္တုိဘာလ ၂၁ ရက္မွ ၂၈ ရက္အတြင္း ဖမ္းဝရမ္းမပါဘဲ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းမႈ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ ျပည္တြင္းထုတ္ The Voice ဂ်ာနယ္၊ Foreign Affair ဂ်ာနယ္၊Favourite ဂ်ာနယ္၊ ျပည္ျမန္မာဂ်ာနယ္ ႏွင့္ ကႏၶာရဝတီ ဂ်ာနယ္ တုိ႔မွ သတင္းေထာက္ မ်ားလည္း ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။
ဂ်ာနယ္လစ္ ၄ ဦး အပါအဝင္ အနည္းဆုံး ၈ ဦးခန္႔မွာ စစ္အာဏာပိုင္မ်ား၊ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႕ဝင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီးမႈ ခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ ၎တုိ႔သည္ မိမိေနအိမ္တြင္ ေနထုိင္ေနစဥ္ အတြင္း ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း ခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ အမည္မေဖာ္လုိသူ အလြတ္တမ္း ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ဦးက အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။
ဖမ္ဆီး ခံရသူမ်ားထဲတြင္ အလကၤာဝတ္ရည္ ဂ်ာနယ္မွ ကဗ်ာဆရာႏွင့္ ကြန္ပ်ဴတာ ဒီဇုိင္နာ ကုိ ခန္႔မင္းထက္၊ Foreign Affair ဂ်ာနယ္မွ အယ္ဒီတာ ကုိသန္႔ဇင္စုိး၊ အလြတ္တမ္းသတင္းေထာက္ ကုိညီညီထြန္း ေခၚ မီးတုတ္ ႏွင့္ကုိ ပုိင္စုိးဦး ေခၚ ေဂ်ပိုင္ လည္းပါဝင္သည္။ က်န္ေလးဦးမွာ ကုိေအာင္ျမတ္ေက်ာ္သူ၊ ကုိသက္ကုိ၊ ကုိျမင့္သိန္းႏွင့္ ကုိမင္းမင္းတုိ႔ျဖစ္ၾကၿပီး ၎တုိ႔မွာ ဒဂုံတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ျဖစ္သည္။
စစ္အစုိုးရက ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းလုိက္ေသာ လူငယ္မ်ားမွာ လင္းလက္ၾကယ္ အမည္ရ နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္း ဒုကၡသည္မ်ား ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႕ဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အဆုိပါ လင္းလက္ၾကယ္အဖြဲ႕ကုိ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၀၈ ေမလတြင္စတင္ထူေထာင္ခဲ့ၿပီး အဖြဲ႕ဝင္ ၄၀ ခန္႔ပါဝင္သည္။ အဖြဲ႕ဝင္အမ်ားစုမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အေျခစုိက္ေသာ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ လူမႈေရး လုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ လင္းလက္ၾကယ္ အဖြဲ႕သည္ မိဘမဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ကေလးငယ္မ်ားအား ေက်ာင္းစာအုပ္မ်ား၊ ပညာသင္စရိတ္မ်ား ေထာက္ပံ့ေပးလ်က္ ရွိသည္။
စစ္အစုိးရက အစုိးရ ဆန္႔က်င္သူမ်ားကုိ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းမႈျပဳသည့္ အခါတုိင္း ျမန္မာျပည္တြင္း မီဒီယာမ်ားကုိလည္း ပစ္မွတ္တစ္ခုသဖြယ္ သေဘာထားေလ့ ရွိသည္။ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝုိင္းက လာမည့္ႏွစ္ ဒီမုိကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အားလုံးကို လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆုိမႈမ်ားအား စစ္အစိုးရက မသိက်ိဳးႏြံ ျပဳလုပ္လ်က္ရွိၿပီး သတင္းစာ ဆရာမ်ား ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္း ခံရမႈမ်ားမွာလည္း ပုိမုိျဖစ္ေပၚလ်က္ ရွိပါသည္။
Asian Tribune မွ Burma Media Faces Junta Squeeze ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။
--Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.