Transparency Myanmar

transparency.myanmar@gmail.com

The Wall Street Journal, 16th March 2010

ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေက်ာ္ၿငိမ္းသည္ အသက္ ၆၂ ႏွစ္႐ွိၿပီ ျဖစ္ၿပီး အစိုးရကို ေဝဖန္ေျပာၾကားသူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ မၾကာေသးမီက The Wall Street Journal သည္ သူမႏွင့္ စကားေျပာခဲ့ၿပီး သူမေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဝင္ရျခင္း အေၾကာင္း၊ စစ္အစိုးရ အေပၚ အတိုက္အခံ အေနႏွင့္ သူမ၏ ရပ္တည္ခ်က္ႏွင့္ အျခား အေၾကာင္းအရာမ်ား ပါဝင္ပါသည္။ သူမႏွင့္ စကားေျပာခဲ့ပံုမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္။

The Wall Street Journal ။   ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခုႏွစ္ က်င္းပမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ခင္ဗ်ား ဝင္ပါမွာလား။

ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေက်ာ္ၿငိမ္း။     ။ ဝင္မွာပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ပါတီ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၿပီးပါၿပီ။ ကၽြန္မတို႔အားလံုး ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ပါဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။ ျပည္သူမ်ားကို ကၽြန္မတို႔ေျပာလိုတာက ကၽြန္မတို႔နဲ႔ လာပူးေပါင္းပါ။ ကၽြန္မတို႔ ပါတီရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ပါဝင္ဖို႔ ေျပာလိုပါတယ္။ မၾကာခင္ ကၽြန္မတို႔ ကိုယ္စားလွယ္ ဘယ္ႏွစ္ဦး ရွိမလဲ ဆိုတာ သိရပါလိမ့္မယ္။

WSJ။   ။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တလိမ့္မယ္လိ္ု႔ ထင္ပါသလား။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ၁၉၉၀ တုန္းကလည္း တရားမွ်တခဲ့ပါတယ္။ အခု အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ၾကာခဲ့ေပမယ့္လည္း တရားမွ်တလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ တရားမွ်တမယ္၊ မမွ်တဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္မ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။

WSJ။   ။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ပံုမွန္ မဟုတ္တာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး၊ ဘာျဖစ္လို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဝင္ဖို႔ စိတ္ဝင္စားတာပါလဲ။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ပါဖို႔ ဆံုးျဖတ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း ကေတာ့၊ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ၾကာခဲ့ၿပီေလ။ ကၽြန္မ တို႔ကို စစ္တပ္က အုပ္ခ်ဳပ္လာတာ။ အစိုးရမွာ အရပ္သားေတြ ပါဝင္ခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး။ အခု ေ႐ြးေကာက္ပြဲၿပီးသြားရင္ အရပ္သား ၇၅ % နဲ႔ စစ္သား ၂၅ % ပါဝင္လာမယ္ေလ။ အရပ္သားနဲ႔ စစ္တပ္က ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အလုပ္အတူ လုပ္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ ေလးႏွစ္ၿပီးလို႔ ေနာက္ထပ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေတြမွာ အရပ္သားေတြ ပိုၿပီး အေ႐ြးခံရပါလိမ့္ဦးမယ္။ စစ္သားေတြနဲ႔ အရပ္သားေတြ အလုပ္ အတူတူ တြဲလုပ္ရင္း နားလည္မႈေတြ တည္ေဆာက္လာႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ၁၉၈၈ ကတည္းက ရန္ျဖစ္လာလိုက္တာ အခု အထိ ဘာသေဘာတူညီမႈမွ မရခဲ့ဘူးေလ။ အခု အလုပ္ အတူတြဲလုပ္ရင္းနဲ႔ စစ္တပ္နဲ႔ အရပ္သားေတြၾကားမွာ နားလည္မႈ ရလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

WSJ။   ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္႐ွားမႈ သမိုင္းကို ေျပာျပပါဦး။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ကၽြန္မ ၁၉၈၈ ကတည္းက ႏိုင္ငံေရး ေလာကထဲ ေရာက္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေပါ့။ ကၽြန္မအေဖက ပထမဆံုး ဒုတိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းက အာဏာသိမ္းေတာ့ ကၽြန္မ အေဖက ေထာင္ ခုႏွစ္ႏွစ္ က်တယ္။ ကၽြန္မ အေမက သံုးႏွစ္ခြဲ၊ ကၽြန္မ အမ်ိဳးသားကလည္း သံုးႏွစ္ခြဲ၊ ကၽြန္မ အစ္ကို ႏွစ္ေယာက္က ခုႏွစ္ႏွစ္စီ ေထာင္က်ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ ကၽြန္မလည္း ေထာင္ ခုႏွစ္ႏွစ္ က်တယ္။ ကၽြန္မ ခိုင္ခိုင္မာမာ ယံုၾကည္ထားတာ တစ္ခုက ကၽြန္မက ကၽြန္မတို႔ မိသားစုရဲ႕ မိသားစုဝင္ တစ္ေယာက္၊ တိုင္းသိျပည္သိ ႏုိင္ငံေရး သမားရဲ႕ သမီးဆိုေတာ့၊ တိုင္းျပည္အတြက္၊ ျပည္သူေတြ အတြက္ အလုပ္လုပ္ခ်င္ေသးတယ္။

WSJ။   ။ ခင္ဗ်ား ပါတီ အေၾကာင္း ေျပာျပႏိုင္မလား။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ကၽြန္မတို႔ ပါတီရဲ႕ အမည္က ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္တဲ့ လူတစ္စုနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတာပါ။ ကၽြန္မတို႔ ႏွစ္ပတ္လည္ အခမး္အနားေတြ၊ ေမြးေန႔ပါတီေတြမွာ မၾကာခဏ ေတြ႕ၾကရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕ အေနနဲ႕ ကၽြန္မတို႔ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခြင့္မရပါဘူး။ ဥပေဒက ငါးေယာက္ထက္ ပိုၿပီး မစုရလို႔ ကန္႔သတ္ထားတာကိုး။

WSJ။   ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္လိုစုဖြဲ႕ၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အတြက္ ျပင္ဆင္မလဲ။ ဘယ္လို မဲဆြယ္မလဲ။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ကၽြန္မတို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအေၾကာင္းႏွင့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ေတြကို လူေတြသိေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္လို႔ ရည္မွန္းထားပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔နဲ႕ အတူ အမ်ားႀကီး ပါလာမွာပါ။ ကၽြန္မတို႔ဟာ ႏိုင္ငံေရး သမားစစ္စစ္ေတြ ဆိုတာ သူတို႔ ယံုၾကည္ၾကတယ္ေလ။ အခုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ကို ေထာက္ခံတယ္လို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလိမ့္ဦးမယ္ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္မတို႔ တစ္ႀကိမ္မွာ ေနရာ အနည္းငယ္ စီသြားၿပီး၊ အဖြဲ႕ေလးေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုရပါလိမ့္မယ္။ တျခားေ႐ြးစရာ နည္းလမ္း မ႐ွိပါဘူး။

WSJ။   ။ အစိုးရ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္တာေတြ ဘာေတြ႐ွိပါသလား။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ၁၉၈၈ တုန္းက အဆိုးဆံုးေပါ့။ အဲဒီ အခ်ိန္ကတည္းက ကၽြန္မတို႔က မိတ္ေဆြေတြ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဦးေနဝင္း တက္လာတည္းက ကၽြန္မတို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရတာတို႔ ႏွိပ္စက္ခံရတာတို႔ ႐ွိခဲ့တာပါပဲ။ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္မ အေဖက အတိ္ုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေလ။ ၁၉၆၂ ကတည္းက ကၽြန္မတို႔ ခံခဲ့ရတာ။ ဘယ္သူမွ ေတာင့္ခံႏိုင္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး။ ကၽြန္မ ဘဝက ဒဏ္ရာေတြ အနာတရေတြနဲ႔ပါ။ ခႏၶာကိုယ္မွာလည္း အမာ႐ြတ္ေတြနဲ႔ပါ။ ကၽြန္မတို႔ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ဘဝေတြ အမ်ားႀကီး ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရပါတယ္။ အခု ကၽြန္မ အသက္ ၆၂ ႏွစ္႐ွိပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မေျပာမယ္ ဘာေၾကာင့္ တိုက္ပြဲ ဆက္ဝင္ေနရမွာလဲ။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူေတြ အတြက္ ကၽြန္မတို႔ စစ္တပ္နဲ႔ မညိႇႏႈိင္းသင့္ေပဘူးလား။ ကၽြန္မတို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားခဲ့ၾကရၿပီးၿပီ။ ကၽြန္မ ျမန္မာႏိုင္ငံက ထြက္သြားလို႔ရတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ႐ွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မ မသြားပါဘူး။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ေျပာင္းလဲေပးခ်င္ေသးတယ္။ တိုင္းသူ ျပည္သားေတြကို ကူညီခ်င္ေသးတယ္။

WSJ။   ။အတိုက္အခံ အဖြဲ႕ဝင္ေတြက ခင္ဗ်ားတို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမယ္ဆိုေတာ့ မေဝဖန္ၾကဘူးလား။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ေဝဖန္တာေပါ့။ အစပိုင္းတုန္းက အမ်ားႀကီး ေဝဖန္တာေပါ့။ သူတို႔ကေျပာတယ္ လာမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ကၽြန္မတို႔အားလံုး အသိအမွတ္ မျပဳဘူးဆိုရင္၊ အစိုးရက အတိုက္အခံပါတီေတြနဲ႔ စကားေျပာၿပီး ညိႇႏႈိင္းလာလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ အစိုးရကို ညိႇႏႈိင္းဖို႔ အဆိုျပဳခဲ့တာပါပဲ။ သူတို႔က ဂ႐ုမွမစိုက္ဘဲ။ စကားေလးေတာင္ မျပန္ဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္မပါေတာ့ဘူးလို႔ ေၾကညာခဲ့ရင္ စစ္တပ္က ေနာက္ထပ္ အႏွစ္ ၁၀၀ ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ဦးမွာေလ။

WSJ။   ။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဘယ္ေတာ့ လုပ္မယ္လို႔ၾကားလဲ။ အစိုးရကေကာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ျပင္ဆင္ဖို႔ အခ်ိန္လံုေလာက္ေအာင္ ေပးမယ္လို႔ ထင္လား။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးမယ္ ဆိုတာ ကၽြန္မလံုးဝ ယံုတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့လဲဆိုေတာ့ မသိဘူး။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ လုပ္ခဲ့ၿပီး ကၽြန္မတို႔က ဝင္မၿပိ္ဳင္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ၿပီ ဆိုပါစို႔။ အစိုးရကေတာ့ သူ႔ အစီအစဥ္အတိုင္း ဆက္လုပ္မွာပဲေလ။ အဲဒီ အခ်ိန္က်ေတာ့ လူေတြက ဘယ္အရပ္သားကိ္ု မဲေပးရမွာလဲ။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ မဲထည့္ႏိုင္ေအာင္ အရပ္သား က္ုယ္စားလွယ္ေတြ ပါဝင္ၾကပါ။ အခုေတာ့ အတိုက္အခံ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကၽြန္မတို႔နဲ႔ သေဘာတူလာပါၿပီ။

WSJ။   ။ မၾကာေသးခင္က ျမန္မာအစိုးရ ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒကို ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုထင္သလဲ။ အဲဒီ ဥပေဒက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ ကန္႔သတ္ ထားတယ္ေလ။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ဥပေဒက လက္႐ွိ ေထာင္က်ေနသူေတြ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဝင္လိ္ု႔ မရဘူးလို႔ ေျပာထားပါတယ္။ သူတို႔ေတြ အတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ သူတို႔ဟာ သူတို႔ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ အရ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အျဖစ္ အဖမ္းခံေနရတာပါ။ NLD က အဓိက ေစာဒက တက္ေနတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ အက်ံဳးမဝင္တဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ ေထာင္က်ဖူးသူေတြ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မဝင္ရဘူးဆိုရင္ တစ္တိုင္းျပည္လံုး ေလးပံုတစ္ပံုေလာက္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မဝင္ႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ ျဖစ္လိမ့္မယ္။

ဥပေဒ အသစ္ အရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အနည္းဆံုး တရားဝင္ႏိုင္ငံေရး ပါတီ ၁၀ ခုလိုအပ္ပါတယ္။ (တစ္ခုကေတာ့ အစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ျပဳပါတီနဲ႔ က်န္တဲ့ ၉ ခုကေတာ့ NLD အပါအဝင္ အတိုက္အခံေတြေပါ့) ။ ႏွစ္လ အခ်ိန္ အတြင္းမွာ ျပန္ၿပီး မွတ္ပံုတင္ရမယ္။ မွတ္ပံုမတင္ဘူးဆိုရင္၊ အလိုအေလ်ာက္ပါတီ အျဖစ္ ရပ္တည္ခြင့္ ပ်က္ျပယ္ပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ဒါကိ္ု ကၽြန္မတို႔ လက္ခံရေတာ့မွာေလ။ ကၽြန္မျမင္တာကေတာ့ ဒီဥပေဒဟာ NLD ကို ရည္႐ြယ္တာလို႔ ထင္တာပဲ။ NLD ကလည္း အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္ေပးဖို႔ အစိုးရကို ေတာင္းဆိုေနတယ္။ မဟုတ္ရင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မဝင္ဘူးလို႔ ဆိ္ုတယ္။ NLD မပါရင္ အစိုးရ အတြက္ ေကာင္းသြားမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တဖက္မွာလည္း အားလံုးပါဝင္တဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ မဟုတ္လို႔ဆိုၿပီး ကမာၻ႔အလယ္မွာ မ်က္ႏွာရဦးမယ္။ ကၽြန္မယံုတယ္၊ အကယ္၍ NLD ပါခဲ့ရင္၊ အခ်ိဳ႕ေနရာေတြ သူတို႔ႏိုင္မွာပါ။

WSJ။   ။ NLD ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ပါသင့္တယ္လို႔ ခင္ဗ်ားထင္လား။ ပါခဲ့ရင္ ခင္ဗ်ား ပါတီကို အႏၲရာယ္ ျဖစ္ေစမလား။ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္မလား။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ အတိုက္အခံေတြ ညီညြတ္သင့္လား။ တကြဲတျပားစီ ျဖစ္သင့္လား။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ NLD ပါသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ ပါလိမ့္မယ္လို႔လဲ ကၽြန္မေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း လြတ္လာရင္ ပါလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အေဖေတြဟာ အရင္းႏွီးဆံုး မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ သူ႔ကို တကယ္ေလးစားပါတယ္။ အတိုက္အခံေတြဟာ ေဖာ္ေ႐ြၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔အားလံုး ဦးတည္ခ်က္ တစ္ခုတည္းကို သြားေနၾကတဲ့သူေတြေလ။ တခ်ိဳ႕က တူမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာေတာ့ အားလံုး တစ္စုတစ္စည္းတည္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အားလံုး ညီညြတ္လိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ ကၽြန္မ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။

WSJ။   ။ တျခား ကိုယ္စားလွယ္ေတြေရာ ထြက္ေပၚလာမယ္လို႔ ခင္ဗ်ား ထင္သလား။ ဒါဆိုရင္ အလားအလာ႐ွိတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ဘယ္သူေတြပါလဲ။ တတိယ အင္အားစု (Third force) ဆိုတာေကာ ဘာလဲ သိပါရေစ။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အမ်ားႀကီးက ကိုယ္စားလွယ္ လုပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကပါတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ NLD ေပါ့။ တစ္ေယာက္ ဥပမာ ေပးရမယ္ဆိုရင္ ဦးသုေဝ ေပါ့။ (အရင္ ကတည္းက အစိုးရကို ေဝဖန္သူ တစ္ဦး ျဖစ္ၿပီး၊ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ ဥကၠ႒ ျဖစ္ပါသည္။) သူဟာ ႏိုင္ငံေရး ေလာကထဲမွ ၄၅ ႏွစ္ေလာက္ ႐ွိၿပီ။ သူ ခဏခဏ အဖမ္းခံရတယ္။

တတိယ အင္အားစုနဲ႔ ပတ္သက္လိ္ု႔ လူအခ်ိဳ႕က ကၽြန္မတို႔ကို ရည္ညႊန္းတာေပါ့။ ကၽြန္မတို႔က NLD ဘက္ကလည္း မဟုတ္ဘူး။ အစိုးရ ဘက္ကလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္မတို႔က အလယ္မွာ ေနတာပါ။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအက်ိဳးအတြက္ ဖြဲ႕စည္းထားတာပါ။ ကၽြန္မတို႔ ေအာင္ျမင္ရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားလိုက္ၾကပါစို႔။ ေအာင္ျမင္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ျပည္သူ အမ်ားစုကလည္း လက္႐ွိ အစိုးရနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနလို႔ ဘာမွ ထူးမလာဘူးလို႔ နားလည္လာၾကပါၿပီ။

WSJ။   ။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကေန အေကာင္းေတြ ျဖစ္လာမလား။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။ အရပ္သား ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ အေ႐ြးခံရရင္ စစ္သားေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ျပည္သူေတြ အက်ိဳး အတူတူ လုပ္ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

WSJ။   ။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အေနနဲ႔  ျပင္ပ ကမာၻက ဘာေတြ လုပ္သင့္ သလဲ။ တစ္ခုခု အကူအညီေပးႏိုင္မလား။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ကန္႔ကြက္သင့္လား။ သေဘာတူသင့္လား။

ခ်ိဳခ်ိဳ။   ။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုက ျမန္္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာျဖစ္မလဲလို႔ တစ္ကမာၻလံုးက စိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မ ဗဟုသုတနည္းတာ တစ္ခု႐ွိတယ္။ ျပင္ပ ကမာၻက အင္အားေကာင္းတဲ့ လူေတြ ဘာလုပ္မလဲ ဆိုတာ မသိဘူး။ သူတို႔ ဘာေတြ ကူညီႏိုင္မလဲ ဆိုတာ မသိဘူး။ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေရးအတြက္ တစ္ခုခု ကူညီႏိုင္ရင္ တကယ္ေပ်ာ္မွာပါ။

ျပင္ပက ေ႐ြးေကာက္ပြဲကိ္ု ကန္႔သတ္သည္ ျဖစ္ေစ သေဘာတူသည္ ျဖစ္ေစ လက္႐ွိ အစိုးရကို ဘာမွ မထိခိုက္ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကမာၻႀကီးက သူတို႔ကို ေဝဖန္ေနတာပဲ။ သူတို႔က ဂ႐ုမွမစိုက္ဘဲ သူ႔ဟာသူ သြားေနတာပဲ။

ကၽြန္မ ပါတီက အဖြဲ႕ဝင္ေတြရယ္ ကၽြန္မရယ္ မတ္လ ၉ရက္ ေန႔က ဂ်ာမန္ သံအမတ္ႀကီး အိမ္မွာ အီးယူက သံအမတ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ၿဗိတိန္၊ နယ္သာလင္၊ စပိန္နဲ႔ အီတလီ သံအမတ္ေတြ လာပါတယ္။ သူတို႔ဟာ လာမယ့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အေပၚ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕  အျမင္ေတြကို စိတ္ဝင္စားၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွ ပါမွာလားဆိုတာ သူတို႔ သိခ်င္ၾကတယ္။ သူတို႔ကေျပာတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို သူတို႔ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနမွာပါတဲ့။ သူတို႔ ဘာမ်ား ကူညီရမလဲလို႔ ေမးတယ္။ ကၽြန္မတို႔က ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ ၊ လက္မခံပါရေစနဲ႔လို႔၊ ကၽြန္မတို႔ ဘယ္ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ရဲ႕ အကူအညီကိုမွ လက္မခံလိုပါဘူး။ သူတို႔ ေမးတာကလည္း ခရီးသြားဟန္လြဲ ေမးတဲ့ သေဘာပါ။

 

--
Yangon Chronicle သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းရွိ ဖတ္သူမ်ား ေဒါင္႔စုံ သတင္းရေအာင္ ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ျပီး ဘာသာျပန္ ဆိုေဖာ္ျပခ်က္ အားလုံးသည္ မူရင္းမီဒီယာ မ်ား၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္၍ Yangon Chronicle ၏ သေဘာထား မဟုတ္ပါေၾကာင္း။
 
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.

0 comments:

Post a Comment