Posts
Source International Relation and Security Network (ISN)
3 - Nov - 2009
ထိုင္းလံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ေနရပ္စြန္႕ခြာေရႊ႕ေျပာင္းသူတို႕၏ ေလွမ်ားကို ပင္လယ္ျပင္သို႕ ျပန္လည္ေမာင္းထုတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၀၀၉ အေစာပိုင္းကာလတြင္ ျမန္မာ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႕၏ ခက္ခဲ႐ုန္းကန္မႈမ်ားသည္ သတင္းေခါင္းစဥ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ အာဆီယံက လူ႕အခြင့္အေရးအဖြဲ႕ တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး၊ အေမရိကန္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ေရာက္ရွိေနေသာ ယခုအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ ႏိုင္ငံမဲ့ေနေသာလူမ်ားအတြက္ မည္သို႕ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားရရွိႏုိင္ပါသနည္း။ Simon Roughneen က ISN Security Watch အတြက္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားတင္ျပခဲ့ပါ သည္။
By Simon Roughneen for ISN Security Watch လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ပတ္က ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ၁၅ ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံညီလာခံတြင္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏိုင္ငံမ်ားက အာဆီယံေဒသတြင္းဆိုင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕စည္းမႈကို ဂုဏ္ျပဳ မိတ္ဆက္ခဲ့ပါသည္။ အာဆီယံအဖြဲ႕၏ ၁၀ ႏိုင္ငံသည္ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုင္ရာကိစၥမ်ားကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ဥပေဒစည္းကမ္းမ်ားႏွင့္အညီ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းျဖစ္သည္။
မည္သို႕မည္ပံုေဆာင္ရြက္က်င့္သံုးမည္ဆိုသည္ကိုမူ ရွင္းလင္းစြာမသိရေသးပါ။ ၎အဖြဲ႕သည္ လူ႕အခြင့္အေရးကိစၥမ်ားကို တြန္းအားေပး႐ံုမွ်သာ တတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ က်ဴးလြန္သူမ်ားကို အေရးယူျခင္း၊ က်ဴးလြန္ခံရသူမ်ားကို ကာကြယ္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ေဒသတြင္း လူ႕အခြင့္အေရးအေျခအေနမ်ားကို အေလးထားျခင္း နည္းပါးသည့္ ဗီယက္နမ္၊ လာအို၊ ကေမာၻဒီးယားတို႕ကဲ့သို႕ပင္ ျမန္မာအစိုးရသည္ လူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ ဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ကို ကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ပါသည္။ ယခု ျမင္ေတြ႕ရသမွ် အဆိုပါ လူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္၏စြမး္ေဆာင္ရည္မွာ လက္ေတြ႕က်က်ဆံုးျဖတ္လုပ္ေဆာင္ျခင္းထက္ ပါးစပ္ေျပာသာ ျဖစ္ဖို႕မ်ားေနပါသည္။
တိက်ေသခ်ာစြာ လုပ္ေဆာင္ရန္ အထူးလိုအပ္ေနပါသည္။ မေလးရွားသည္ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္မ်ားကို လူတန္းစားတစ္ရပ္အျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ဗီယက္နမ္ကလည္း ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပဳမူေနပါသည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားမွာလည္း စစ္အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၏ေအာက္တြင္ ႐ုန္းကန္ပိျပားလ်က္ရွိပါသည္။
မွားယြင္းေသာအေၾကာင္းရင္းခံမ်ား
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရွိ လူမ်ဳိးစုတိုင္းရင္းသားမ်ားစြာအနက္ တဖြဲ႕ကမူ ထိခိုက္ခံစားရမႈ မ်ားျပားသည္ႏွင့္အမွ် သိသာထင္ရွားစြာ ေပၚထြက္လာပါသည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ပိုင္းရွိ မြတ္စလင္လူနည္းစုျဖစ္၍ ရခိုင္ျပည္နယ္၏ဘဂၤလားေဒ့္ရွ္နယ္စပ္ႏွင့္ ကပ္ေနေသာ အပိုင္းတြင္ အမ်ားဆံုးေနထိုင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံလူဦးေရ၏ ၄%မွာ မြတ္စလင္မ်ားျဖစ္၍ နယ္စပ္ မြတ္စလင္အမ်ားစုက ၎တို႕ကိုယ္၎တို႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာဟုဆိုပါသည္။
႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးစုမွာ လူဦးေရ ၂ သန္းခန္႕ရွိ၍ ၎တို႕အနက္ ၈ သိန္းခန္႕မွာ ျမန္မာျပည္ ဖက္ျခမ္းတြင္ရွိၿပီး ၂ သိန္းမွ ၄ သိန္းခန္႕မွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဘက္တြင္ ေနထိုင္ပါသည္။ ၅ သိန္းခန္႕မွာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေရာက္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ ၅ ေသာင္းခန္႕မွာ မေလးရွားေရာက္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလက အိႏၵိယႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမ်ားမွ အေရွ႕ဖက္သို႕ ဆင္းလာေသာ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္သူမ်ား၏ အဆက္အႏြယ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု အခ်ဳိ႕က ယူဆၾကပါသည္။ အခ်ဳိ႕ကမူ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္က ရခိုင္ေဒသတြင္ လာေရာက္အေျခခ်သည့္ အာရပ္ကုန္သည္မ်ား၏ အဆက္အႏြယ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုျပန္ပါသည္။ ဘယ္ေနရာက၊ ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက ေရာက္လာသည္ဆိုသည္ကို တိက်စြာ ေျပာဆိုရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ျမန္မာအစိုးရကမူ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား သည္ ႏိုင္ငံေတာ္က အသိအမွတ္ျပဳထားေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ဳိးႏြယ္စု ၁၃၅ ခုတြင္ မပါဝင္ပါဟု သတ္မွတ္ထားပါသည္။
၁၉၈၂ ခုႏွစ္ကပင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ သတ္မွတ္မႈကို တားျမစ္ထားခဲ့ပါ သည္။ ၎တို႕တြင္ ပညာသင္ၾကားေရး၊ အလုပ္အကိုင္ရရွိေရး စေသာ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ား မရွိပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္အလြန္နည္းပါးၿပီး၊ မိုင္အနည္းငယ္သာ ေဝးေသာ ရခုိင္ရြာမ်ားသို႕ သြားေရာက္ရန္ပင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ယူရပါသည္။ ျမန္မာအစိုးရက ၎တို႕၏ လက္ထပ္ထိမ္းျမားခြင္႔ကို ႀကိဳးနီစည္းကမ္းမ်ားျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါသည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာတစ္ဦးသည္ လက္ထပ္ခြင့္ပါမစ္ရရန္အတြက္ တရားဝင္ခြင့္ျပဳခ်က္မ်ဳိးစံု ရရွိရန္လိုအပ္ၿပီး ယင္းကိစၥမွာ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေစာင့္ဆိုင္းရပါသည္။
ဤမွ်ႏွင့္ မၿပီးဆံုးေသးပါ။ ထိုင္းနယ္စပ္မွ ကရင္လူမ်ဳိးမ်ား တ႐ုတ္နယ္စပ္မွ ရွမ္း၊ ဝႏွင့္ ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ား၊ အိႏၵိယႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္စပ္မွ ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ားစသျဖင့္ ရွည္လ်ားေသာနယ္စပ္ ေတာင္တန္းေဒသတေၾကာ ေနထိုင္ၾကသည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ား၏ တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ျမန္မာ တပ္မေတာ္က ပစ္မွတ္ထားလ်က္ရွိပါသည္။ အဆုိပါ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားမွာ အင္အား ေကာင္းေသာလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကၿပီး၊ တရားမဝင္ေသာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးဇံုကို ၎တို႕ဘာသာ ပိုင္းျခားထားၾကပါသည္။ အဆိုပါ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ေမွာင္ခုိ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ျခင္း၊ တရားမဝင္ မူးယစ္ေဆးဝါးထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ျခင္းတို႕ျဖင့္ ရန္ပံုေငြရွာေဖြ ၾကၿပီး၊ ၎တို႕လူမ်ဳိးစုမ်ားကို ေမွာင္ခိုကူးသန္းေရာင္းဝယ္ျခင္း၊ တရားမဝင္ မူးယစ္ေဆးဝါး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ျခင္းတို႕ျဖင့္ ရန္ပံုေငြရွာေဖြၾကၿပီး၊ ၎တို႕လူမ်ဳိးစုမ်ားကို ျမန္မာစစ္တပ္၏ရန္မွ အတန္အသင့္ ကာကြယ္ေပးတတ္ပါသည္။
ေျပးစရာေျမမရွိေသာ အကာအကြယ္မဲ့သူမ်ား
မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ အကာကြယ္မဲ့ေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ ညႇင္းပမ္းမႈမ်ား၊ အလ်င္စလို စီရင္ခ်က္ခ်မႈမ်ား၊ မေတာ္မတရားဖမ္းဆီးမႈမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးျပစ္မႈျဖင့္ ထိန္းသိမ္းမႈမ်ား၊ မုဒိန္းမႈ၊ အိမ္မ်ားကိုဖ်က္ဆီးမႈ၊ အတင္းအၾကပ္ေရႊ႕ေျပာင္းေစမႈ၊ အင္အားသံုး၍ ေမာင္းထုတ္မႈ၊ ေျမႏွင့္တကြပိုင္ဆိုင္မႈ ပစၥည္းမ်ားအား ျပစ္ဒဏ္အရ သိမ္းယူမႈ စေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ဒုကၡသည္မ်ားမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ ထိုင္းႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံမ်ားသို႕ စြန္႕ခြာ ထြက္ေျပးသြားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ား၏ အေနအထားမွာ ပိုမိုဆိုးဝါးလာၿပီး အစိုးရကမူ ပိုမိုႂကြယ္ဝလာပါသည္။ ၁၉၉၀ အေစာပိုင္းကပင္ ျမန္မာျပည္ အေနာက္ပိုင္းေဒသရွိ တပ္ရင္းအေရအတြက္မွာ ၃ ခု မွ ၄၀ အထိ တိုးတက္မ်ားျပားလာပါသည္။ စစ္သားမ်ားက ေျမယာမ်ားကို သိမ္းယူျခင္း၊ ပိုင္ဆိုင္မႈပစၥည္းမ်ားကို သိမ္းယူျခင္း၊ လုပ္သားမ်ားကို အတင္းအဓမၼေစခိုင္းေသာ စီမံကိန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းစေသာ ကိစၥမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာပါသည္။ ၎၏တပ္မေတာ္ကို ခ်ဲ႕ထြင္ရန္ ရန္ပံုေငြလိုအပ္ေနေသာ အစိုးရက ကမ္းလြန္ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕စီမံကိန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖၚရန္ ၎ေဒသကို တားျမစ္ပိတ္ပင္လုိက္ပါသည္။ ေဒသတြင္းအႀကီးဆံုး အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ လူဦးေရသန္း ၂၅၀ ၏ ငါးပံုတစ္ပံုသာရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွတြင္ အႀကီးဆံုးစစ္တပ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားပါသည္။
အေရးႀကီးဆံုးေသာ တိုးတက္ျဖစ္ေပၚမႈတစ္ခုမွာ ရခိုင္အေနာက္ဖက္ကမ္း႐ုိးတန္းရွိ 'ေရႊ' သဘာဝဓာတ္ေငြ႕စီမံကိန္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာလက တ႐ုတ္စြမ္းအင္ေကာ္မေရးရွင္း Petro China က 'ေရႊ' မွ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕မ်ားကို ပိုက္လိုင္းသြယ္တန္းဝယ္ယူမည့္ အႏွစ္ ၃၀ ကတိစာခ်ဳပ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ပါသည္။ 'ေရႊ' စီမံကိန္းသည္ အိႏၵိယ၊ ထိုင္း၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊ တ႐ုတ္ႏွင့္ ျမန္မာတို႕၏ ရွယ္ယာမ်ားျဖင့္ ေပါင္းစုထားသည့္လုပ္ငန္းစုတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထို႕အျပင္ ေနာက္ထပ္ ပိုက္လိုင္းတစ္ခုကို ရခိုင္ကမ္း႐ိုးတန္းမွ တ႐ုတ္ျပည္ ယူနန္အထိ သြယ္တန္းေနၿပီး၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွ ေရနံစိမ္းမ်ားကို သယ္ယူမည္ျဖစ္သည္။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း ႏွင့္ အာဖရိကမွ ေရနံမ်ားကို မလကၠာေရလက္ၾကားကိုျဖတ္၍ သယ္ေဆာင္ရေသာလမ္းေၾကာင္းကို ေရွာင္ရွားလိုျခင္းေၾကာင့္ ရခိုင္ေရနံပိုက္လိုင္းစီမံကိန္းကို တ႐ုတ္က လိုလားေနျခင္းျဖစ္သည္။ မလကၠာေရလမ္းေၾကာင္းသည္ ပင္လယ္ဓားျပတို႕၏ ေဘးရန္ကို စိုးရိမ္ရျခင္း၊ ဝါရွင္တန္-ဘီဂ်င္း ဆက္ဆံေရး တင္းမာခဲ့ပါက ေရလက္ၾကားကို အေမရိကန္ေရတပ္က ပိတ္ဆို႕ႏိုင္ျခင္းစေသာ စိုးရိမ္ဖြယ္အခ်က္မ်ားေၾကာင့္ တ႐ုတ္က စိတ္မခ်ျခင္းျဖစ္သည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ႐ိုဟင္ဂ်ာ ၂၈,၀၀၀ ခန္႕ကို ကုလသမဂၢက ႀကီးၾကပ္ေသာ ဒုကၡသည္ စခန္း ၂ ခု တြင္ လက္ခံထားပါသည္။ အေရအတြက္ ၂၀၀,၀၀၀ မွ ၄၀၀,၀၀၀ ခန္႕မွာ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ား၏ျပင္ပတြင္ ႏိုင္ငံတကာအကာအကြယ္ေပးမႈမ်ား၊ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေသာ အကူအညီမ်ားစေသာ အခြင့္အေရးမ်ားမရရွိဘဲ ေနထိုင္ၾကပါသည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားစြာကို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႕ ျပန္လႊတ္ေသာ္လည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သို႕သာ ျပန္ဝင္လာၾကပါသည္။
ယခုသီတင္းပတ္မ်ားအတြင္း ေရပိုင္နက္အျငင္းပြားမႈျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ျမန္မာႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္ျခားေဒသကို ျပန္ဖြင့္ေပးခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာအစိုးရသည္ ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္ျခားတြင္ သံဆူးႀကိဳးစည္း႐ိုး ကာရံတည္ေဆာက္ေနၿပီး ရက္စက္ေသာ လွည့္ျဖားမႈတစ္ခုမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို စည္း႐ိုးကာရံျခင္းလုပ္ငန္းတြင္ အဓမၼခိုင္းေစျခင္းျဖစ္သည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သို႕ ထြက္ေျပးေသာ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား "ဒက္ကာ" က ျပန္လည္ေစလႊတ္မႈေၾကာင့္ ျပန္ဝင္မလာႏိုင္ေစရန္ ရည္ရြယ္ပံုရပါ သည္ဟု ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မီဒီယာမ်ားက ေျပာပါသည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အေျခစိုက္ ႐ိုဟင္ဂ်ာသတင္းဌာန Naringara ၏ အယ္ဒီတာ ေစာမရေက်ာ္က ISN Security Watch သို႕ ေျပာၾကားခဲ့ရာတြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အာဏာပိုင္မ်ား သည္ နယ္ျခားစည္း႐ိုးမၿပီးခင္ ၎႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ျပန္ပို႕လိုသည္ဟု ဆိုပါသည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တြင္ ေနထိုင္ရွင္သန္ရန္ ခက္ခဲေသာ အေျခအေနမ်ားရွိေနျခင္း၊ အေရွ႕ အလယ္ပိုင္းေဒသသို႕ သြားေရာက္ရန္လမ္းေၾကာင္းမ်ား ပိတ္ေနျခင္းတို႕ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ေလွမ်ားျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ျဖတ္သန္းကာ မေလးရွားသို႕ ထြက္ခြာၾကပါသည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား စီးနင္းလာေသာ ေလွမ်ားကို ထိုင္းလံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ႏိုင္ငံတကာေရပိုင္နက္သို႕ ျပန္လႊတ္ခဲ့ရာတြင္ တာဝန္ရွိေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ "ျပန္ပို႕လိုက္" မူဝါဒကို ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း က ျပင္းထန္စြာအျပစ္တင္သည့္ အစီရင္ခံစာမ်ား ထြက္ေပၚလာပါသည္။ အိႏၵိယႏွင့္ အင္ဒိုနီးရွား ေရတပ္သေဘၤာမ်ားက ပင္လယ္ျပင္တြင္ ေမ်ာေနေသာ အသက္ရွင္က်န္သူမ်ားကို ေတြ႕ရွိ ကယ္ဆယ္ခဲ့ရာမွ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား ထိုင္းလံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ပင္လယ္ျပင္သို႕ ျပန္လႊတ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိၾကရပါသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံကမူ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ဒုကၡသည္မ်ားမဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရးအရ ေျပာင္းေရႊ႕သူမ်ားသာျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ထားပါသည္။ အမ်ားစုေသာ ေယာက္်ားမ်ားမွာ အေထာက္အထားစာရြက္စာတမ္းမ်ားမပါဘဲ တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္မႈျဖင့္ ဒဏ္ေငြေဆာင္ရပါ သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား ႏိုင္ငံသားအဆင့္အတန္း သတ္မွတ္ရန္ ျငင္းဆန္ ထားေသာေၾကာင့္ ၎တို႕၏ ဇာတိေျမမွ အေထာက္အထားမ်ား မရခဲ့ၾကပါ။
မေလးရွားႏိုင္ငံသည္လည္း ဒုကၡသည္ဆိုင္ရာ ညီလာခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို လက္မွတ္ထိုးရန္ ျငင္းဆန္ထားၿပီး၊ လူေမွာင္ခိုကူးမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စိုးရိမ္ရေသာႏိုင္ငံတစ္ခုအျဖစ္ အေမရိကန္ အစိုးရ၏သတ္မွတ္ျခင္းကို ခံရပါသည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လြတ္ေျမာက္လိုေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားအတြက္ မေလးရွားသည္ ခရီးဆံုးပန္းတိုင္ပင္ျဖစ္သည္။ ယင္းကဲ့သို႕ခုိးဝင္ရန္အတြက္ ေငြေၾကးမ်ားစြာက်သင့္ၿပီး ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကလည္း လိုလုိလားလားေပးၾကသည္ဟု ဆိုပါသည္။
မေလးရွား လူ႕အခြင့္အရးအဖြဲ႕ SUARAM မွ Shushi က ISN Security Watch သို႕ ေျပာၾကားခဲ့ရာတြင္ "မေလးရွားအာဏာပိုင္မ်ားသည္ ဒုကၡသည္မ်ားအားလံုးကို ညီတူညီမွ် ဆိုး၀ါးစြာ ဆက္ဆံလ်က္ရွိသည္" ဟု ဆိုပါသည္။
ေမွ်ာ္လင္းခ်က္ပါးပါးေလး
ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းေရးမူဝါဒသစ္အရ ႏိုဝင္ဘာ ၃ ရက္ႏွင့္ ၄ ရက္တြင္ လာေရာက္မည့္ အေမရိကန္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕၏ ခရီးစဥ္တြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာကိစၥကိုပါ ေဆြးေႏြးမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရေၾကာင္း၊ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားအတြက္ စည္း႐ံုးေဆာင္ရြက္ေနသူ ရခိုင္စီမံကိန္း ညႊန္ၾကားေရးမွဴး Chris Lewa က ISN Security Watch သို႕ ေျပာၾကားပါသည္။
၂၀၀၉ ေဖေဖာ္ဝါရီတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ၁၄ ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံညီလာခံတြင္ အာဆီယံ သည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာကိစၥကို မေျဖရွင္းဘဲ ေဘာ္လီေဘာပုတ္ခဲ့ပါသည္။ အာဆီယံ အလွည့္က် သဘာပတိ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ ၎၏ "ျပန္ပို႕လိုက္" မူဝါဒေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ၏မ်က္လံုးမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေနရသျဖင့္ အာဆီယံအဖြဲ႕က ႐ိုဟင္ဂ်ာကိစၥကို Bali Process သို႕ တာဝန္လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ ပါသည္။ Bali Process သည္ လူေမွာင္ခိုကူးသည့္ကိစၥဆိုင္ရာ ေဒသတြင္းဖိုရမ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ္ လည္း ယခုအထိ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးပါ။
ႏိုင္ငံတကာ မီးေရာင္ေအာက္သို႕ မၾကာမီ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာမည့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာကိစၥကို ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ ၁၅ ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံညီလာခံတြင္လည္း ေဆြးေႏြးခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ မုတ္သုန္ရာသီအကုန္ ေလစီးေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ ျမန္မာမွ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႕ ေလွမ်ားျဖင့္ ေအာက္တိုဘာလမွစ၍ လြယ္ကူစြာသြားေရာက္ႏိုင္ပါသည္။ မၿပီးႏိုင္ေသာ ျမန္မာဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္စပ္အျငင္းပြားမႈေၾကာင့္ လာမည့္လမ်ားတြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားစြာ ထိုင္းႏိုင္ငံကမ္းေျခသို႕ ေရာက္ရွိလာႏိုင္ပါသည္။ သို႕ရာတြင္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား သည္ ယခုတစ္ႀကိမ္၌ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို ၾကည္ျဖဴစြာလက္ခံျခင္း ရွိမရွိကို ရွင္းလင္းစြာ မသိႏိုင္ေသးပါ။
အာဆီယံ လူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႕သစ္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ္လည္း အျခားတဖက္တြင္ အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ ျမန္မာတို႕သည္ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္ဆိုင္ရာ ညီလာခံ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို လက္မွတ္ထိုးျခင္းမရွိ႐ံုသာမကဘဲ ေဒသတြင္း ဒုကၡသည္ဆိုင္ရာ ဥပေဒ စည္းကမ္းမ်ားကိုလည္း လုိက္နာျခင္းမရွိၾကပါ။ အာဆီယံအဖြဲ႕ဝင္မဟုတ္ေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တြင္ လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
ဒုကၡသည္မ်ားသည္ မတရားဖိႏွိပ္ဆက္ဆံမႈမ်ားႏ်င့္ ရင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေနပါက ၎တို႕၏မိခင္ႏိုင္ငံသို႕ ျပန္လႊတ္ျခင္းမျပဳရဟု ေဖၚျပထားေသာ (Non-refoulement) စည္းကမ္းကို အထက္ပါ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံမ်ားက လိုက္နာျခင္းမရွိဟု သတ္မွတ္ရပါလိမ့္ မည္။
အာဆီယံလူ႕အခြင့္အေရးအဖြဲ႕သစ္သည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာကိစၥ (သို႕မဟုတ္) အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေဒသတြင္း အေထြေထြ လူ႕အခြင့္အေရးကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိေရာက္ေသာ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ ျပဳလုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု အနည္းငယ္သာ ေမွ်ာ္လင့္မိေၾကာင္း Chris Lewa က ISN Security Watch သို႕ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
The information from this group yangonchronicle2010 were allowed to be reposted on the website named http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/ upon their request.
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---